Θυμίζουμε πως το 2014, μετά την απόφαση του Ουκρανού προέδρου Γιανουκόβιτς να διακόψει τη διαδικασία σύνδεσης με την ΕΕ, είχαμε την οργάνωση από τους Δυτικούς του φασιστικού πραξικοπήματος (Πλατεία Μεϊντάν) που έφερε στην κυβερνητική εξουσία τα ανδρείκελά της. Αυτό επιδείνωσε ακόμα περισσότερο τις σχέσεις Ρωσίας-Ουκρανίας. Η Κριμαία, μάλιστα, μετά από δημοψήφισμα, ενώθηκε με τη Ρωσική Ομοσπονδία, κάτι που η Δύση και η κυβέρνηση του Κιέβου αρνούνται να αναγνωρίσουν. Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ρωσία μετά από πολυήμερη στρατιωτική περικύκλωση, προχώρησε πρώτα στην αναγνώριση της ανεξαρτητοποίησης των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και στη συνέχεια σε στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία για την κατάληψη της χώρας. Αδιαφορώντας όχι μόνο για τους νεκρούς και τον κίνδυνο εμπλοκής των λαών σε ένα ιμπεριαλιστικό μακελειό, παρακάμπτοντας τις κυρώσεις που επιβάλλουν οι Δυτικοί και έχοντας στα χέρια της το «ισχυρό χαρτί» του φυσικού αερίου, στοχεύει, με την ανάπτυξη πανίσχυρων στρατιωτικών δυνάμεων, στην εκδίωξη του καθεστώτος Ζελένσκι, τον αποκλεισμό της Ουκρανίας  από κάθε πρόσβαση στη θάλασσα, την καθυπόταξη τελικά και το διαμελισμό της. Με άλλοθι το «καθεστώς των Ναζί» και κάτω από έναν ασυγκράτητο ρωσικό σωβινισμό, προελαύνει κατά του Κιέβου, απαιτώντας την «άνευ όρων» παράδοση του ήδη καταρρέοντος καθεστώτος Ζελένσκι που εκλιπαρεί για πολιτικό άσυλο. Ο ίδιος ο Ζελένσκι φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί απ’ όλους όσους του φούσκωσαν τα πανιά και οι οποίοι τώρα ψάχνουν τρόπους να αντιμετωπίσουν τη νέα πραγματικότητα που συνιστά η γεωπολιτική κατάσταση που διαμορφώνει η ρωσική εισβολή.

Με κουρελιασμένη τη Συμφωνία του Μίνσκ και από τους Ρώσους και από τους Δυτικούς -οι οποίοι δήθεν θα παρείχαν «εγγυήσεις ασφαλείας» και θα απέκλειαν την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και την εγκαθίδρυση αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων στις χώρες του πρώην σοβιετικού χώρου-, δεν απομένει στην ΕΕ παρά να  προσπαθήσει την αποκλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης. Μίας ΕΕ βουτηγμένης στα εσωτερικά της αδιέξοδα (εκλογές Γαλλίας το 2023, κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία, εσωτερικές διαφοροποιήσεις έναντι του ΝΑΤΟ κ.ά.), οικονομικά αδύναμης να ανταποκριθεί στη ρωσική πίεση, με μοναδικό όπλο τις «κυρώσεις» και τη διπλωματία.

Για τους Δυτικούς και Ρώσους ιμπεριαλιστές η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε «μήλο της Έριδος», ενώ δεν αποκλείεται η ανάφλεξη ενός νέου εμφυλίου πολέμου, καθώς Ρώσοι και Ουκρανοί επιδίδονται σε μία ξέφρενη εθνικιστική προπαγάνδα. Εξυπακούεται ότι τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα μπορεί να τα υπερασπίσει μονάχα η οργανωμένη εργατική τάξη, ενώνοντας τον ουκρανικό λαό ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την αντίδραση και το φασισμό, μακριά από εθνικιστικές διαιρέσεις και σωβινισμούς, παλεύοντας για την εθνική ανεξαρτησία στη διχασμένη χώρα του.

***

Ήδη στη σημερινή Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, μέσα σε ένα κλίμα αντιπαραθέσεων, εγκρίθηκαν τελικά οι κυρώσεις που επιβάλλει η Κομισιόν για τη στρατιωτική επέμβαση του ρώσικου ιμπεριαλισμού.

Οι κυρώσεις προβλέπουν:

• Την αναστολή των ταξιδιών χωρίς βίζα για τους κατόχους ρωσικών διπλωματικών διαβατηρίων.
• Επιβάλλονται περαιτέρω εξαγωγικοί περιορισμοί για αγαθά διπλής χρήσης -που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εμπορικούς, αλλά και στρατιωτικούς σκοπούς. Επίσης, περιορισμοί στα είδη προηγμένης τεχνολογίας.
• Απαγορεύονται οι επενδύσεις σε τίτλους της ΕΕ από Ρώσους πελάτες, καθώς και ο δανεισμός και η αγορά τίτλων των Almaz-Antey, Kamaz κ.ά.
• Απαγόρευση αποδοχής νέων καταθέσεων Ρώσων υπηκόων σε τράπεζες της ΕΕ (ισχύει για ποσά άνω των 100.000 ευρώ). Απαγόρευση πώλησης ομολόγων της ΕΕ σε Ρώσους υπηκόους.
• Απαγόρευση της νέας εισαγωγής μετοχών ρωσικών κρατικών επιχειρήσεων στα χρηματιστήρια της ΕΕ.
• Προστίθενται δύο ακόμα τράπεζες στη «μαύρη λίστα».
• Απαγορεύεται η πώληση εξοπλισμού και τεχνολογίας που απαιτείται για την αναβάθμιση των ρωσικών διυλιστηρίων πετρελαίου στα πρότυπα Euro-6.
• Προβλέπεται η απαγόρευση της εξαγωγής, πώλησης, προμήθειας ή μεταφοράς όλων των αεροσκαφών, εξαρτημάτων και εξοπλισμού αεροσκαφών στη Ρωσία και όλων των σχετικών υπηρεσιών επισκευής.

Προς το παρόν, τόσο οι «κυρώσεις», όσο και οι βερμπαλισμοί των Ευρωπαίων  και αμερικανών ηγετών αποδεικνύονται αέρας κοπανιστός, από τη στιγμή που οι εισαγωγές σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο δεν θα επηρεαστούν, ενώ ο αποκλεισμός της Ρωσίας από το διατραπεζικό σύστημα Swift δεν αποφασίστηκε, μετά από μπλόκο Γαλλίας, Ιταλίας και Γερμανίας. Παράλληλα, δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις απευθείας στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Όταν από στιγμή σε στιγμή καταλαμβάνεται το Κίεβο και ο Ζελένσκι ζητά εναγωνίως το τέλος των εχθροπραξιών, ο γερμανογαλλικός άξονας κοιτά να προστατεύσει τα συμφέροντά του σε σχέση με τη Ρωσία. Άλλωστε σε βαρύτερες «κυρώσεις», οι οικονομικές επιπτώσεις για τις ευρωπαϊκές χώρες είναι αστάθμητες, μετά την οικονομική κρίση, την πανδημία, την ενεργειακή κρίση, την ανύπαρκτη συγκρότηση του διαβόητου «ευρωστρατού», τις διαλυμένες προσδοκίες για την «πράσινη» ανάπτυξη και την ψηφιακή τεχνολογία. Για τους Δυτικούς, η προσπάθεια περικύκλωσης της Ρωσίας εκ των πραγμάτων δέχεται ισχυρό πλήγμα.

Στο μεταξύ, να σημειώσουμε ότι -όλα αυτά τα χρόνια (από το 2014)- η Ρωσία έχει αποθεματοποιήσει 641 δισ. δολάρια από τις εισπράξεις της  Gazprom, έχει δημιουργήσει μία αντίστοιχη παραγωγή αντιγράφοντας ευρωπαϊκά προϊόντα ζήτησης, έχει καλύψει την αυτάρκεια σε καταναλωτικά αγαθά, έχει μετατρέψει το Σόσι σε τουριστικό θέρετρο υψηλών προδιαγραφών. Γνωρίζει πολύ καλά πώς μία στρατιωτική επέμβαση της Δύσης θα οδηγήσει σε ένα καταστρεπτικό ντόμινο, με απρόβλεπτες συνέπειες και για τους δύο. Ήδη στα παγκόσμια χρηματιστήρια επικράτησε πανικός, με την τιμή του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας να φθάνει στα ύψη.

Στην Ουάσιγκτον, μετά την απόφαση του Βερολίνου για την απόρριψη του αγωγού Nord Stream II, η αμερικάνικη ηγεσία αποφάσισε και αυτή το «πάγωμά» του, μια κίνηση που στην ουσία αποτελεί ταφόπλακα για το έργο. Το ζήτημα που εγείρεται είναι αν οι υποσχέσεις των ΗΠΑ προς τη Γερμανία για πλήρη κάλυψη των αναγκών σε φυσικό αέριο για την κίνηση της βιομηχανίας της πραγματοποιηθούν ή όχι, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός και της συνολικής κάλυψης των αναγκών που σήμερα συμπαραστέκονται στο δυτικό ιμπεριαλισμό και την «ανεξαρτησία» της Ουκρανίας.

***

Για τη χώρα μας, η μετατροπή της σε προχωρημένο φυλάκιο-ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, η εγκατάσταση μεγάλου αριθμού στρατιωτικών βάσεων σύμφωνα με τη νέα στρατιωτική Συμφωνία ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα και η παράδοση στους αμερικανονατοϊκούς όλων των υποδομών, των αεροδρομίων, των λιμανιών που χρειάζονται για τους επιθετικούς σχεδιασμούς τους, επισωρεύει τον κίνδυνο μιας καταστροφικής εμπλοκή της σε ένα ευρύτερο πολεμικό ξέσπασμα. Οι προειδοποιήσεις Λαβρόφ, ειδικά για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, δεν έβαλαν σε περίσκεψη την αλαζονική συμπεριφορά Μητσοτάκη, που καθιστά την Ελλάδα άμεσο στρατιωτικό στόχο και το λαό μας σε υποψήφιο θύμα ιμπεριαλιστικών πολέμων. Και δεν είναι μόνον η πολεμική εμπλοκή. Στην Ουκρανία ζει μια ελληνική μειονότητα με 120.000 άτομα, όπως λένε, που πιθανότατα ένα τμήμα της να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Κι επιπλέον, είναι βέβαιο πως προβλέπεται μία πολύ δύσκολη εποχή για την οικονομία, που θα φέρει τα εργατολαϊκά νοικοκυριά σε απόγνωση. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προβλέποντας ισχυρές κοινωνικές αντιδράσεις, ζητά από την ΕΕ να αναλάβει το δυσθεώρητο κόστος της  νέας εκτίναξης του πληθωρισμού.

Από την πλευρά της η Τουρκία  εξέφρασε στον Πούτιν την αντίθεσή της στην αναγνώριση των δημοκρατιών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, ενώ παραμένει σταθερά εναντίον των κυρώσεων τονίζοντας τις καλές σχέσεις και δεσμούς και με την Ρωσία και με την Ουκρανία. Ο  Ερντογάν επανέλαβε την έκκλησή του για επίλυση του θέματος μέσω διαλόγου και ανέφερε πως αναμένει τον Ρώσο πρόεδρο να επισκεφθεί την Τουρκία το συντομότερο δυνατό για το Ανώτατο Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας και έκφρασε την απογοήτευσή του για την αντίδραση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ισοδυναμεί με προσπάθεια να αγνοήσουν τα αιτήματα της Ρωσίας. Επιπλέον δήλωσε πως είναι πρόθυμος να μεσολαβήσει, ώστε να βρεθεί μία λύση στο Ουκρανικό.

Υπάρχει ένα ακόμα σοβαρότατο πρόβλημα με τα εκατομμύρια των Ουκρανών μεταναστών που ήδη ξεχύνονται στις όμορες χώρες της Ευρώπης. Για την ώρα δεν έχει ανακοινωθεί καμία πρόνοια, παρά τις προτεινόμενες λύσεις του Συμβουλίου.

Το αποτέλεσμα της Έκτακτης Συνόδου Κορυφής, με τις επαναλαμβανόμενες «κυρώσεις», δεν έβαλε κανένα φραγμό στους εκβιασμούς και τις απειλές των ιμπεριαλιστικών κέντρων και παράλληλα σέρνει ακόμα μία φορά τους ευρωπαϊκούς λαούς σε μία τυχοδιωκτική περιπέτεια, στο βωμό των νέων γεωπολιτικών αντιδραστικών σχεδιασμών.

Επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά ότι, παρά την πρόθεση του λαού μας να απαγκιστρωθεί από το καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας, αυτό φαλκιδεύτηκε από τα κάθε λογής κόμματα που ευθυγραμμίστηκαν με τις επιλογές των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για την Ουκρανία. Τώρα βρίσκεται και πάλι μπροστά στις δραματικές συνέπειες που επισύρει η αλλαγή του καθεστώτος στην Ουκρανία και στις τεράστιες επιπτώσεις της ακρίβειας και του πληθωρισμού.

Γι’ αυτό ο λαός μας είναι σκόπιμο να μην επαναπαυθεί σε κάθε είδους αυταπάτες που καλλιεργούνται, αλλά να κρατηθεί όρθιος, παίρνοντας θέση μάχης στους νέους επερχόμενους αγώνες ενάντια στη χειραγώγηση, την υποταγή και την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, την κυβέρνηση-υπηρέτη της ντόπιας ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού.