Ήταν μόλις 21 χρονών,  ένας ακόμα «ντελιβεράς» που έχασε τη ζωή του στη μάχη για το μεροκάματο.

Λίγο πριν μεσάνυχτα στα Χανιά ο νεαρός πέθανε μετά από σύγκρουση της μηχανής του με άλλη μηχανή, που οδηγούσε συνάδελφος του, όπως καταγράφει το ρεπορτάζ του ekriti.gr. Το τραγικό γεγονός έγινε στη συμβολή των οδών Γιάνναρη και Σφακιανάκη.

Ο δεύτερος θάνατος ντελιβερά στα Χανιά, καθώς 27χρονος σκοτώθηκε την παραμονή Πρωτοχρονιάς στη Χαλέπα και ένας 21χρονος την Τετάρτη στο πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, έχει θορυβήσει το Εργατικό Κέντρο Χανίων.

Το Εργατ/κό Κέντρο Ν. Χανίων είχε κρούσει των κώδωνα του κινδύνου και στο παρελθόν για τους κινδύνους που διατρέχουν οι συνάδελφοι διανομείς (delivery) οι οποίοι εργάζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες παίζοντας καθημερινά τη ζωή τους «κορώνα γράμματα» για τα φιλοδωρήματα που παίρνουν για μεροκάματα.

Να ανταποκριθούν όλοι οι συνάδελφοι διανομείς στο κάλεσμα που έχει γίνει από τους ίδιους την Κυριακή στις 20-1-2019 και ώρα 9.00 το πρωί και στην επαναληπτική στις 7.00 το απόγευμα την ίδια ημέρα στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Χανίων.

Είναι επιτακτική ανάγκη να καταλάβουμε όλοι ότι πρέπει να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία μας, και ειδικά οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι (delivery) τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Το οφείλουμε στις οικογένειές μας, στα παιδιά μας.

Το Δ.Σ. του Εργατ/κού Κέντρου Ν. Χανίων εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια  στην οικογένεια του αδικοχαμένου συναδέλφου και εύχεται για άλλη μια φορά αυτό το εργατικό δυστύχημα να είναι το τελευταίο

ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ!

2/5/2018: «Πέθανε 22χρονος εργαζόμενος διανομέας στην γνωστή αλυσίδα Mikel, στη Λεωφόρο Αθηνών».

3/5/2018: «Ένας ακόμα εργαζόμενος διανομέας σε καφέ της Λάρισας βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο, την ώρα της δουλειάς. Ο 26χρονος ντελιβεράς, πατέρας ενός μικρού παιδιού, συγκρούστηκε με ΙΧ αυτοκίνητο».

3/7/2018: “Άφησε την τελευταία του πνοή, ο 25χρονος Θοδωρής Μ. που εργαζόταν ως διανομέας στο κατάστημα ΗΟΤ ΗΟΤ της Νέας Φιλαδέλφειας”.

17/7/2018: “Θρήνος στο Γαλάτσι : 23χρονος ντελιβεράς ξεψύχησε στην άσφαλτο κατά τη διάρκεια της δουλειάς του”.

14/10/2018: “Σητεία: Έχασε την μάχη για την ζωή 25χρονος ντελιβεράς από την Ιεράπετρα”.

14/11/2018: “Θεσσαλονίκη: Νεκρός ντελιβεράς από αυτοκίνητο που παραβίασε το ST0P”.

31/12/2018. 23:35: “Χανιώτης ντελιβεράς, οικογενειάρχης με δυο μωρά, σκοτώθηκε σε τροχαίο με το μηχανάκι λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου. Το πρωί εργαζόταν ως μηχανικός αυτοκινήτων και το βράδυ ως διανομέας”.

Η γραμματική του θανάτου πένθιμη. Κοιτάξτε τα ρήματα: “συγκρούστηκε”, “παρασύρθηκε”, “διεκομίσθη”, “υπέστη”, “έχασε”, “ξεψύχησε”, “κατέληξε”. Κι η αριθμητική αμείλικτη. Είναι δύσκολο να κάνεις πρόσθεση.

ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΤΑ «ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ» ΣΑΝ ΕΡΓΑΤΙΚΑ!

Δύσκολο, γιατί τα περισσότερα δεν καταγράφονται σαν εργατικά ατυχήματα εν ώρα εργασίας, αλλά σαν τροχαία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα (που δεν είναι το μοναδικό) η τροχαία Αγίας Παρασκευής που σε εργατικό «ατύχημα» που συνέβη στη Μεσογείων την Τετάρτη 11 Ιουλίου του 2018 αρνήθηκε να καταγράψει πως το δίκυκλο του διανομέα έφερε κουτί με την επωνυμία της επιχείρησης «ΤΣΙΤΣΙ» λέγοντας πως «Και που ξέρω εγώ τίνος είναι το κουτί. Ο καθένας μπορεί να βάλει ένα κουτί στο μηχανάκι του!»

ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΙ – ΑΠΕΙΛΕΣ – ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ

ΓΙΑ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΚΑΘΕ ΦΩΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

«Το Σάββατο 16 Ιουνίου ο διανοµέας Κ.Μ που εργάζεται στο κατάστηµα ΗΟΤ ΗΟΤ BURGER Νέας Φιλαδέλφειας (ΝΦ), που είναι και συνδικαλιστής, κατά τη διάρκεια παράδοσης ψεύτικης – παραπλανητικής παραγγελίας δέχτηκε επίθεση από δύο αγνώστους και ξυλοκοπήθηκε».

«Ντελιβεράς στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης, καταγγέλλει τον εργοδότη του για ξυλοδαρμό με σιδερογροθιά στο πρόσωπο. Ο λόγος: ότι ο εργαζόμενος (ανασφάλιστος) ενημέρωσε ότι δεν θα μπορέσει να δουλέψει μια συγκεκριμμένη μέρα λόγω ασθένειας».

«Το πατσατζίδικο «ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ» απαιτεί 200.000 € (!) για “δυσφήμιση” (επειδή τον κατάγγειλαν στο σωματείο) από διανομείς που απέλυσε. Και απαιτεί τα φιλοδωρήματα και το νερό (!) που πίνουν οι διανομείς να συνυπολογίζονται ως μέρος του μισθού των εργαζομένων!»

«Νέο περιστατικό εργοδοτικής αυθαιρεσίας και βίας σημειώθηκε παραμονές Χριστουγέννων στο Περιστέρι, όταν εργαζόμενος διανομέας φαγητού, πήγε σε παραπλανητική παραγγελία, όπου έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από αγνώστους, οι οποίοι δρούσαν εξ ονόματος του εργοδότη του. Πρόκειται για μετανάστη εργαζόμενο στον κλάδο των ταχυμεταφορών, ο οποίος, όταν διαπίστωσε ότι τα ελάχιστα ένσημα που του κόλλαγε ο εργοδότης του δεν επαρκούσαν για την ανανέωση της άδειας παραμονής του στη χώρα, κατέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας. Για την κίνησή του αυτή τιμωρήθηκε με απόλυση από τον εργοδότη και με ξυλοδαρμό».

«Ντελιβεράς που εργαζόταν στο κατάστημα των Goody’s στην Τσιμισκή με Βενιζέλου, έπειτα από εμπλοκή του σε ατύχημα εν ώρα εργασίας κλήθηκε από τον εργοδότη να πληρώσει οποιαδήποτε ζημιά υπέστη ο ίδιος και το μηχανάκι. Μετά από άρνηση του και την άμεση ενημέρωση του συνδικάτου επισιτισμού τουρισμού για το περιστατικό από τον ίδιο, ο εργοδότης τον απείλησε με απόλυση, με σκοπό την τρομοκρατία και του ίδιου αλλά και όποιων άλλων εργαζόμενων προσπάθησαν να δείξουν την αλληλεγγύη τους».

ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ;

ΝΑ ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ:

«Το καθεστώς εργασίας των ταχυδιανομέων (delivery) καλλιεργεί το έδαφος για τα εργατικά ατυχήματα. Η πλειοψηφία των συναδέλφων εργαζόμαστε είτε μερικώς ασφαλισμένοι (υποδηλωμένοι) είτε πλήρως ανασφάλιστοι, με δαγκωμένα επιδόματα, δώρα, κυριακάτικη και νυχτερινή εργασία, με δαγκωμένες υπερωρίες» … «Το περιβάλλον εργασίας, κάνει το επάγγελμά μας ακόμη πιο επικίνδυνο. Η ένταση της δουλειάς, το άγχος, οι προσταγές, οι απειλές του εργοδότη για απόλυση και οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες που σε αρκετές περιπτώσεις έχουν μετατραπεί σε εργοδοτική τρομοκρατία δημιουργούν ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Αν προσθέσουμε, τις κακοτεχνίες των δρόμων, την απόλυτη έκθεσή μας στα καμώματα του καιρού, το κυκλοφοριακό κομφούζιο της πόλης, την ανυπαρξία κυκλοφοριακής αγωγής, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το περιβάλλον εργασίας μας είναι βαρύ, επικίνδυνο και ανθυγιεινό». (Περιοδικό Ρελαντί).

“Η δουλειά αυτή είναι από μόνη της “βουτηγμένη” στην εντατικοποίηση. Δεν είναι μόνο το κρύο και η βροχή, είναι το στρες, η πίεση η βιασύνη από την μια παραγγελία στην άλλη. Πόσο μάλλον όταν κάνεις και δεύτερη δουλειά” (Σωματείο Επισιτισμού Χανίων).

«Η εντατικοποίηση της εργασίας και η πολυαπασχόληση των εργαζομένων είναι καθεστώς. Τα 10ωρα, η απασχόληση ενός εργαζόμενου στο μπουφέ και στη λάντζα και στην καθαριότητα του μαγαζιού, η πίεση η δουλειά να «βγει γρήγορα» είναι η “μαγική συνταγή” της κερδοφορίας και της μεγάλης ανάπτυξης των επιχειρήσεων αυτών” σημειώνει τέλος το συνδικάτο» (Συνδικάτο Επισιτισμού Αττικής).

«Μας δολοφονούν για 3€ την ώρα και μας κλέβουν από παντού (δώρα, υπερωρίες, νυχτερινά, αργίες κτλ) για να αυξήσουν τα κέρδη τους! Μας χρονομετρούν, μας αναγκάζουν να τρέχουμε, να δουλεύουμε 10 – 12ώρες την ημέρα χωρίς διάλειμμα, αντί να κάνουν προσλήψεις! Κλέβουν τον ιδρώτα μας, μας  βρίζουν, απειλούν, χειροδικούν και τελικά αν διαμαρτυρηθούμε μας απολύουν!» (Επιτροπή αγώνα διανομέων Θεσσαλονίκης).

«Οι εργαζόμενοι και σ’ αυτόν τον κλάδο, εργάζονται σε πολύ επικίνδυνες συνθήκες, χωρίς μέτρα ασφάλειας, κάτω από την ανάγκη της επιβίωσης και τον φόβο της απόλυσης, με άθλιους μισθούς” (Εργατικό Κέντρο Λάρισας).

«Σε  πολλές περιπτώσεις οι ντελιβεράδες αναγκάζονται να δουλεύουν με το δικό τους μηχανάκι και να επιβαρύνονται με το κόστος της βενζίνης και της συντήρησης, ενώ ακόμα και εκεί που υπάρχουν εταιρικά μηχανάκια η συντήρησή τους είναι πλημμελής». (Συνδικάτο Επισιτισμού Αττικής).

«Οι περισσότεροι ταχυδιανομείς χρησιμοποιούμε το δικό μας όχημα στην εργασία, χωρίς καμία αποζημίωση και χωρίς να μας καταβάλλονται τα έξοδα κίνησης. Το ελληνικό κράτος (παρά τα κροκοδείλια δάκρυα που κατά καιρούς χύνει) επί της ουσίας δεν παύει στιγμή να μας υπενθυμίζει πως θεωρούμαστε αναλώσιμοι, υποσκάπτει μονίμως τα εργατικά μας δικαιώματα και ούτε καν διανοείται να νομοθετήσει την παροχή Μέσων Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π)» … «Πρέπει να υποχρεωθούν οι επιχειρήσεις να παρέχουν κράνος, γάντια με κόκκαλο, μπουφάν, παντελόνι και μπότες μηχανής όπως γίνεται σε όλα τα εργοτάξια, τις βιομηχανίες και φυσικά τις εξετάσεις για την άδεια οδήγησης» … «Αυτονόητο αίτημα είναι η παροχή εταιρικού δικύκλου προκειμένου να μην επιβαρύνεται ο εργαζόμενος με καύσιμα και έξοδα συντήρησης (που συνιστούν έμμεση μείωση μισθού) το υπουργείο εργασίας μάς εμπαίζει συνειδητά» … «Το χαμηλό μεροκάματο και τα δαγκώματα του εργοδότη έχουν ως αποτέλεσμα να μην συντηρούμε σωστά τα μηχανάκια μας, το κύριο εργαλείο της δουλειάς μας. Το κακοσυντηρημένο μηχανάκι έχει περισσότερες πιθανότητες να εμπλακεί σε ατύχημα». (Περιοδικό Ρελαντί).

ΚΑΤΩ ΤΩΝ 25

«Οι νέοι συνάδελφοι μπαίνουν στη δουλειά χωρίς τη γνώση των εργατικών κεκτημένων και της εργατικής νομοθεσίας. Πολλοί δουλεύουν λες και κάνουν βόλτα, παρασυρμένοι από την ανεμελιά της νεότητας»… «Χαρακτηριστικό παράδειγμα όσοι και όσες εργάζονται σε διανομή καφέ. Η διανομή του καφέ είναι φάμπρικα: Συνεχή δρομολόγια με πολλές παραδόσεις, ασφυκτική πίεση από το αφεντικό, χωρίς το κατάλληλο και ταυτόχρονα απαραίτητο κουτί μεταφοράς – διανομής που μειώνει τις πιθανότητες για εργατικό ατύχημα, με θερμομπόξ που κρεμιέται στο τιμόνι ή πιο συχνά κρατιέται στο ένα χέρι και το κινητό κολλημένο στο αυτί σαν σκουλαρίκι. Αληθινό, πραγματικό, αδυσώπητο. Η διανομή καφέ είναι από τις πλέον υποτιμημένες εργασίες και γι’ αυτό οι εργοδότες προτιμούν τους νέους. Οι νέοι κοστίζουν πιο φθηνά ( το δεύτερο μνημόνιο νομοθέτησε μείωση μισθού 25% για τους νέους εργάτες και τις νέες εργάτριες κάτω των 25 ετών)». (Περιοδικό Ρελαντί)

Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΗ

«Πολλοί από εμάς οδηγάμε και κινούμαστε απρόσεχτα, βιαστικά, χωρίς κράνος, χωρίς τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας, χωρίς να τηρούμε τον Κ.Ο.Κ, γινόμαστε αντικοινωνικοί και επικίνδυνοι για τους γύρω μας και με αυτόν τον τρόπο αυξάνουμε τις πιθανότητες να εμπλακούμε σε τροχαίο εργατικό «ατύχημα» που μπορεί να κοστίσει την ίδια μας τη ζωή … Ο δρόμος δεν είναι πίστα για αγώνες, είναι ο χώρος εργασίας μας. Οι ξαφνικοί, απροειδοποίητοι ελιγμοί, οι προσπεράσεις από δεξιά, οι παράτολμες σφήνες, οι ανούσιες καγκουροκόντρες και η ανευθυνότητα αυξάνουν με μαθηματική ακρίβεια τον κίνδυνο να χάσουμε τη ζωή μας για το τίποτα. Για ένα σκατοκαφέ, ένα κωλοσουβλάκι ή ένα φάκελο με διαφημιστικά του τίποτα, που δεν κοστίζουν ούτε δίευρο, για τον κάθε μαλάκα αφεντικό που μας έχει γραμμένους, παίζουμε τη ζωή μας κορώνα-γράμματα». (Περιοδικό Ρελαντί).

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Το Συνδικάτο υπογραμμίζει πως θα συνεχίσει να διεκδικεί μέτρα προστασίας και καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για τα δικαιώματα τους. Για:

Πλήρη και σταθερή εργασία.

Μειωμένο ωράριο με αποδοχές 8ώρου.

Κλαδικές ΣΣΕ με ανάκτηση όλων των απωλειών.

Μηχανάκια, εξοπλισμό, συντήρηση και έξοδα μετακίνησης να παρέχονται και να καλύπτονται από την επιχείρηση.

Επαναφορά και διεύρυνση των ΒΑΕ και για την ειδικότητα των διανομέων.

Κανένας ντελιβεράς στους δρόμους με έντονα καιρικά φαινόμενα.

Ταυτόχρονα, τα συνδικάτα προτρέπουν τους ντελιβεράδες… “Να μην αποδέχονται, μπροστά στην ανάγκη του μεροκάματου για την επιβίωση, να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία και η προστασία της ζωής τους, και συσπειρωμένοι στα σωματεία τους να διεκδικούν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, γιατί η ζωή μας είναι πολύτιμη και δεν τη θυσιάζουμε για τα κέρδη των επιχειρηματιών». (Εργατικό Κέντρο Λάρισας)

Πληροφορίες από τα συνδικάτα Επισιτισμού Αττικής, Θεσσαλονίκης, Χανίων και από το εργατικό Κέντρο Λάρισας, μέσω www.thepressproject.gr και www.rizospastis.gr . Από την Επιτροπή αγώνα διανομέων Λάρισας στο http://dianomeisthess.blogspot.com. Και κυρίως από το ηλεκτρονικό περιοδικό «Ρελαντί» https://sveod.gr/2018/11/11/relanti-teychos-33/.

Πηγή: http://www.argyrades.gr, με στοιχεία από: Μάνος Δούκας, katiousa.gr