Ένας χρόνος από τη νύχτα που κανείς δεν θέλει να θυμάται

Ένας χρόνος από τη “Νύχτα των Κρυστάλλων” της Μυτιλήνης και οι ιαχές “κάψτε τους ζωντανούς” βουίζουν ακόμη στα αυτιά μας, στα αυτιά όσων έγιναν μάρτυρες των ντροπιαστικών και βίαιων επεισοδίων εκείνης της βραδιάς. Με φόντο τους πανηγυρισμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τη χθεσινή 52η μαύρη επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου του 1967 από υποψηφίους των επερχόμενων εκλογών, ξημερώνει η 22η Απριλίου ημερομηνία που κανείς δεν θέλει να θυμάται αλλά κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει.

Όλα ξεκίνησαν το βράδυ της Κυριακής 22 Απριλίου 2018, αμέσως μετά την καθιερωμένη από στρατιωτικό άγημα υποστολή της σημαίας στην πλατεία Σαπφούς. Εκεί είχε συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός πολιτών σε ένδειξη συμπαράστασης στους κρατούμενους στις τουρκικές φυλακές Έλληνες στρατιωτικούς.

Μετά το πέρας της τελετής, η μεγάλη πλειονότητα των συγκεντρωμένων αποχώρησε, αλλά περίπου 200 άτομα κινήθηκαν προς την πλατεία απαιτώντας την εκκένωση της από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Εκατοντάδες πολίτες οι οποίοι είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα της «Πατριωτικής Κίνησης Μυτιλήνης», μιας κλειστής ομάδας στο Facebook που οργάνωσε την παρουσία των ακροδεξιών με αφορμή την υποστολή της σημαίας στην προκυμαία, προσπάθησαν, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο, να σπάσουν τη διπλή παράταξη των ανδρών των ΜΑΤ.

Υπό ιαχές όπως «κάψτε τους ζωντανούς», ναυτικές φωτοβολίδες, κροτίδες, πέτρες από ξηλωμένα λιθόστρωτα και παρτέρια της πλατείας, μπουκάλια και άλλα αντικείμενα εκσφενδονίζονταν εναντίον των Αφγανών προσφύγων οι οποίοι έβαλαν στο κέντρο τους γυναίκες και παιδιά που συμμετέχουν στη κινητοποίηση, απλώνοντας πάνω από τα κεφάλια τους βρεγμένες κουβέρτες.

Ζήσαμε απίστευτες στιγμές οργανωμένης βίας ενάντια σε γυναίκες, άνδρες και παιδιά μετανάστες, ενάντια σε αλληλέγγυους που βρέθηκαν εκεί για να συμπαρασταθούν στα θύματα της επίθεσης. Ζήσαμε πολλαπλά κύματα άριστα οργανωμένων και κεντρικά ενορχηστρωμένων επιθέσεων. Τρομάξαμε με τη βία και τη μανία των νεαρών που έρχονταν κατά δεκάδες από τα χωριά με τα μηχανάκια ανταποκρινόμενοι στα συνεχόμενα καλέσματα από το facebook και που έριχναν προς το μέρος μας πέτρες, μπουκάλια και ξύλα, νεαροί που έβριζαν μετανάστες και αλληλέγγυους, μερικοί από αυτούς με καλυμμένα τα πρόσωπα και μπλούζες με το γνωστό μαίανδρο.

“Είδαμε μετανάστες να βγαίνουν από το σχηματισμό γεμάτοι με αίματα στο κεφάλι και στο πρόσωπο από πέτρες και κοψίματα, μάνες να τρέχουν έχοντας στην αγκαλιά τους νεογέννητα, λιπόθυμες γυναίκες, πανικόβλητα παιδιά να κλαίνε γοερά. Είδαμε φασίστες να ανεβαίνουν στα γεμάτα από μετανάστες σκαλάκια της πλατείας και να τους ξυλοκοπούν αλύπητα.

Είδαμε παλικαράδες να επιτίθενται ομαδικά και να χτυπούν φοιτητές και φοιτήτριες που προσπαθούσαν να συνδράμουν τραυματισμένους μετανάστες, είδαμε το πιο απεχθές πρόσωπο του φασισμού και του ρατσισμού εν δράσει.

Σε μια πόλη που μέχρι χτες η δημοτική της αρχή υπερηφανευόταν για το ανθρώπινό πρόσωπο που είχε δείξει απέναντι στους μετανάστες …”

Το χρονικό από το παρατηρητήριο προσφυγικής κρίσης του Παν Αιγαίου

Η οργανωμένη επίθεση κατά των αιτούντων άσυλο, που διαμαρτύρονταν στην πλατεία Σαπφούς από την Τρίτη 17 Απριλίου 2018 πραγματοποιήθηκε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό και κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που είχε διαμορφωθεί τις τελευταίες μέρες. Οι, κατά κύριο λόγο, Αφγανοί αιτούντες άσυλο, στους οποίους περιλαμβάνονταν άνδρες, γυναίκες και παιδιά, είχαν πραγματοποιήσει πορεία από το ΚΥΤ Μόριας στην πλατεία, όπου και παρέμεναν μέχρι την Κυριακή, με αφορμή την εισαγωγή ενός συμπατριώτη τους στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Βοστάνιου Νοσοκομείου Μυτιλήνης λόγω καρδιακών προβλημάτων.

Όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, ο ασθενής διαμαρτυρόταν στις ιατρικές μονάδες υποστήριξης που λειτουργούν στη Μόρια επί τρεις μέρες μέχρι να πάθει την κρίση που τον οδήγησε στο νοσοκομείο. Ωστόσο, πάντα σύμφωνα με τους ίδιους, η συγκεκριμένη ιατρική μονάδα της Μόριας (η Moria Medical Support- η οποία συνδέεται με την Ευαγγελική οργάνωση EuroRelief, για τη δράση της οποίας υπάρχει έντονη κριτική «του έδωσε παρακεταμόλη και του είπαν πως ήταν καλά» (από συνέντευξη στο Παρατηρητήριο). Αυτή ήταν η αφορμή για την παραμονή τους στην πλατεία και την διαμαρτυρία τους που εκφραζόταν με πανό και συνθήματα.

Η κατάληψη της πλατείας έλαβε ευρύτερες διαστάσεις ως μια διαμαρτυρία για τον περιορισμό των αιτούντων άσυλο στη Λέσβο αλλά για τις συνθήκες διαβίωσης στο ΚΥΤ της Μόριας, με κυρίαρχο το σύνθημα «Moria No Good!». Αυτή τη φορά, όμως, ήταν χαρακτηριστική η κλιμάκωση της αντίδρασης απέναντι στη συγκεκριμένη μορφή διαμαρτυρίας που υιοθέτησαν μετανάστες και πρόσφυγες. Αρχικά, δημιουργήθηκε ένα τεταμένο κλίμα σε δημοσιεύματα τα οποία ανέφεραν πως «προκαλούν οι δημόσιες προσευχές μεταναστών στην Πλατεία Σαπφούς κραυγάζοντας ‘αλλαχού ακ μπαρ’».

Κλίμα έντασης δημιουργήθηκε και την ημέρα που συνεργεία καθαριότητας του Δήμου επεχείρησαν τον καθαρισμό της πλατείας με τη συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα ο Δήμαρχος που ήταν παρών μίλησε με τους μετανάστες και πρόσφυγες ζητώντας τους να αποχωρήσουν.

Στη συνέχεια, οι δηλώσεις του Δημάρχου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, που μεταδόθηκαν από πολλά μέσα, ότι «η τοπική κοινωνία πρέπει να επιστρέψει στην κανονικότητα και τέτοιες προκλητικές ενέργειες (…) υποδαυλίζουν την κοινωνική συνοχή και υπάρχει κίνδυνος να πυροδοτήσουν επικίνδυνα κοινωνικά αντανακλαστικά» επιχειρούσαν να μεταφέρουν την αγανάκτηση μεγάλων τμημάτων της τοπικής κοινωνίας .

Συλλαλητήριο για τον ένα χρόνο από τη ντροπή της πλατείας Σαπφούς

Τη Δευτέρα 22 Απριλίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη νύχτα της ντροπής. Την οργανωμένη επίθεση ομάδων ακροδεξιών στην πλατεία Σαπφούς, εναντίον αιτούντων άσυλο, προσφύγων και μεταναστών, παιδιών, γυναικών και ανδρών με σκοπό ακόμα και τη φυσική τους εξόντωση. Πράγμα που έδειξαν όχι μόνο με το σύνθημα «κάψτε τους» αλλά κυρίως με τα όσα έκαναν. Ένα χρόνο μετά, για τα γεγονότα εκείνων των ημερών, οι φυσικοί και ηθικοί τους αυτουργοί παραμένουν ατιμώρητοι. Και συνεχίζουν με τις πράξεις τους να δηλητηριάζουν την κοινωνία, να διχάζουν τους πολίτες, να προκαλούν με τα ψεύδη τους το μίσος.