Κάποτε στη μακρινή Μπουχάρα, ένας γέρο-ζητιάνος μπήκε δειλά σε ένα χάνι. Ο χανιάτορας, τύπος οξύθυμος και θρασύς, κρέμασε τα μούτρα σε αυτού του είδους την κουρελιασμένη πελατεία. Και σαν να μην έφθανε αυτό, ο ζητιάνος πήγε αμέσως πάνω από την φωτιά όπου ψήνονταν κάθε λογής φαγητά: Τι κεμπάπ, τι αρνάκι καπαμά, τι ατζέμ πιλάφι, τι ιμάμ μπαϊλντί, τι μουσακάδες και κοκκινιστά κοτόπουλα, τι λαγοί στιφάδο, τι αρνάκια στη χόβολη, τι πιλάφια, τι σούπες, τι κεφτέδες, τι ντολμαδάκια, τι μελιτζάνες τηγανισμένες με βούτυρο, τι σις κεμπάπ… Κι απέ τα γλυκά; Τι μπακλαβάδες με φιστίκι, τι εκμέκ κανταΐφι, τι αρίσα, τι κουνεφέ, τι κάστανα γλυκό, τι γαλακτομπούρεκα, τι αφαλοί της χανούμισας, τι καζάν ντιπί, τι σαραγλί, τι χαλβάδες, τι λογιών-λογιών πάστες! Μία αληθινή πανδαισία για κάθε πεινασμένο ταξιδιώτη…

Ο ζητιάνος έβγαλε από το ταγάρι του ένα ξεροκόμματο ψωμιού και το κρέμασε ανάμεσα σε ένα τέντζερη όπου σιγοψήνονταν ο λαγός στιφάδο και τα κεμπάπ. Όμως, ο χανιάτορας, τύπος πικρόχολος κι άξεστος, που το μάτι του βλεφάριζε συνεχώς τον ξένο, δεν του άρεσε η κίνηση. Έξαλλος, πλησίασε το φτωχό και του ζήτησε αμέσως να του πληρώσει 5 παράδες για την εξόφθαλμη κλοπή της μυρωδιάς των φαγητών του, που διαχέονταν παντού. Ο ζητιάνος, θεωρώντας παράλογο κάτι τέτοιο, αρνήθηκε κι έτσι από λόγο σε λόγο πιάστηκαν στα χέρια.

Ο Νασρεντίν Χότζας που κάθονταν στη γωνία του κι έπαιζε το κομπολόγι του, ακούγοντας τον καυγά, προσηκώθηκε και, πλησιάζοντας τους δύο, ζήτησε να μάθει το λόγο. «Είμαι ένας φτωχός ζητιάνος και προσπάθησα να νοστιμίσω το ψωμί μου με λίγες από τις μυρωδιές που βγάζουν οι κατσαρόλες. Ο άπληστος αυτός τύπος μου ζητά 5 παράδες! Είναι δυνατόν;» Ο Νασρεντίν αφού σκέφτηκε για λίγο αποφάνθηκε: «Είναι ιεροσυλία να απλώνεις τα χέρια σου πάνω από ξένη περιουσία, γι’ αυτό δώσε μου τους παράδες σου». Γεμάτος αγανάκτηση ο γέρος διαμαρτυρήθηκε, πως οι ισχυροί πάντα παίρνουν το μέρος των δυνατών. Έλυσε όμως την παραδοσακούλα του και έδωσε τα χρήματα στον Νασρεντίν, ο οποίος είπε στον χανιάτορα: «Σκύψε». Ο άλλος είδε τα χρήματα και αναθάρρησε, βέβαιος για το δίκιο του. Ο Νασρεντίν κρατώντας τα χρήματα στις δύο χούφτες του, τα κουδούνισε δυνατά και επανειλημμένα στο αυτί του εμβρόντητου χανιάτορα, λέγοντας: «Όπως ο ζητιάνος διέπραξε το αδίκημα να κλέψει τη μυρωδιά των φαγητών σου, δέξου και συ τίμιε χανιάτορα για ανταμοιβή τον ευχάριστο ήχο των 5 παράδων. Είσαστε λοιπόν πάτσι». Και ξαναγύρισε ήσυχος ήσυχος στον σοφρά του.

***

Διδακτική ιστορία για το χτύπημα στον ώμο των δύο αντιμαχόμενων μερών, που εκφράζει απόλυτα την πολιτική του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας. Στον ένα (Μητσοτάκη) φιλοφρονήσεις κι χτυπήματα στον ώμο, ομιλίες στο Κογκρέσο και «ειδικές» συνομιλίες, στον άλλο (Ερντογάν) κουδουνίσματα στο αυτί, υποσχέσεις για F-16, αντιτρομοκρατική αρωγή και «πράσινο φως» για εισβολή στη Β. Συρία. Θα ’λεγε κανείς ότι αποφαίνεται ο ειρηνοποιός χαρακτήρας του Οργανισμού που προωθεί τις «δημοκρατικές αξίες» και επιτρέπει στα μέλη να διαβουλεύονται και να συνεργάζονται σε ζητήματα άμυνας και ασφάλειας για την επίλυση προβλημάτων, την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και, μακροπρόθεσμα, την πρόληψη συγκρούσεων, όπου είναι πανταχού παρών…

Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ στη συνάντηση που είχε κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία, με τον Τούρκο πρόεδρο Τ. Ερντογάν, αλλά και τον υπουργό Άμυνας, Χ. Ακάρ, ζήτησε να πέσουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης με την Αθήνα και να παραμείνουν ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας. Παράλληλα, δήλωσε ότι: «Περιμένω από τις δύο χώρες να επιλύσουν αυτές τις διαφορές με πνεύμα καλής συνεργασίας και συμμαχίας. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να μειωθούν οι εντάσεις και να λυθούν αυτές οι διαστάσεις απόψεων». Υποσχέθηκε, εξάλλου να μεταφέρει στην Ουάσιγκτον την επιθυμία Ερντογάν για τα F-16. Η δέσμευση για «ειρηνική» επίλυση επαναλαμβάνεται σε όλους τους τόνους, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν διπλωματικές αποτυχίες στη διαχείριση των κρίσεων.

***

Σήμερα το ΝΑΤΟ έχει μετατραπεί σε υπηρέτη-χωροφύλακα της Νέας Τάξης πραγμάτων, ένας αντιδραστικός, αντικομμουνιστικός στρατιωτικο-πολιτικός Οργανισμός που επικεντρώνεται στo βασικό έργο της αντιπαράθεσης απέναντι σε Κίνα-Ρωσία, που αναγορεύονται σε κύριο εχθρό της Συμμαχίας και κατ’ επέκταση του Δυτικού κόσμου. Το ειρηνοποιό προσωπείο του ΝΑΤΟ θρυμματίζεται, αν αναλογιστεί κανείς τις αμέτρητες πολεμικές παρεμβάσεις του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.

Ας δούμε στα γρήγορα μερικές χαρακτηριστικές στρατιωτικές επεμβάσεις των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και του ΝΑΤΟ:

1. 1950, Κορέα. Ο πόλεμος στην Κορέα ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειας των ΗΠΑ να φράξουν το δρόμο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού σε πολλές χώρες, κάτι που έθετε σοβαρά εμπόδια στους στόχους του διεθνούς ιμπεριαλισμού στην μεταπολεμική περίοδο.
2. 1951, Αίγυπτος. Βρετανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν αιγυπτιακές πόλεις.
3. 1952, τετραετής «εκπολιτιστική» δράση των Γάλλων «Λεγεωνάριων της τιμής» στην Τυνησία και το Μαρόκο.
4. 1953, Ιράν. Με την επίβλεψη της CIA εκδηλώνεται πραξικόπημα στο Ιράν. Η «ανεπιθύμητη» κυβέρνηση Μοσαντέκ ανατρέπεται και τη θέση του παίρνει ο διορισμένος από την CIA Σάχης Παχλεβί που αναλαμβάνει την αποστολή της φυσικής εξαφάνισης των κομμουνιστών.
5. 1954, Γουατεμάλα. Στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ. Η νόμιμη δημοκρατική κυβέρνηση Αρμπένσα ανατρέπεται βίαια και εγκαθιδρύεται καθεστώς φασιστικής δικτατορίας.
6. 1956, Αίγυπτος. Άγγλο-γαλλικά αεροπλάνα αρχίζουν το βομβαρδισμό της Αιγύπτου για τον έλεγχο της Διώρυγας του Σουέζ.
7. 1958, Λίβανος. Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στο Λίβανο. Καταλαμβάνουν τη Βηρυτό, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τους κυριότερους συγκοινωνιακούς κόμβους της χώρας.
8. 1958, Αραβικά Εμιράτα. Αγγλικά στρατεύματα αποβιβάζονται στο Άντεν, στο Κουβέιτ, στο Ομάν και στο Μπαχρέιν.
9. Ιούλης 1958, Ιράκ. Αμερικανικά και αγγλικά στρατεύματα από το Λίβανο και την Ιορδανία εισβάλλουν στο Ιράκ
10. Αύγουστος 1960, Κονγκό. Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ αποφασίζει την ανατροπή και τη δολοφονία του εθνικού λαϊκού ηγέτη του Κονγκό, Πατρίς Λουμούμπα.
11. Απρίλης 1961, Κούβα. Χιλιάδες Αμερικανοί μισθοφόροι με την υποστήριξη αεροπορίας εισβάλλουν στην Κούβα.
12. 1964, Βιετνάμ. Οι ΗΠΑ προχωρούν σε γενοκτονία στο Βιετνάμ. Στη διάρκεια της δεκάχρονης επέμβασης ο πόλεμος εξαπλώνεται σ’ όλες τις χώρες της Ινδοκίνας (Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη). Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός οδηγείται σε εξευτελιστική ήττα.
13. Γενάρης 1966, Παναμά. Αμερικανοί στρατιώτες ανοίγουν πυρ ενάντια σε ειρηνική λαϊκή εκδήλωση στον Παναμά. Οι διαδηλωτές απαιτούσαν την επιστροφή της διώρυγας στους κατόχους της.
14. 1966-67, Γουατεμάλα. Νέα επέμβαση Αμερικανών πρασινομπερέδων εναντίον εξεγερμένων.
15. 21 Απρίλη 1967, Ελλάδα. Αμερικανοκίνητη στρατιωτική χούντα αναλαμβάνει την εξουσία στην Ελλάδα με τη συμβολή της CIA.
16. 1967, Αραβικές Χώρες. Αμερικανοί και Άγγλοι μισθοφόροι και στρατιωτικοί σύμβουλοι συμμετέχουν στον πόλεμο των έξι ημερών του Ισραήλ κατά των αραβικών λαών.
17. 1969-75, Καμπότζη. Αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων και δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού. Εξαπολύονται βομβαρδισμοί κατά του λαού της χώρας. Πάνω από 2.000.000 οι νεκροί.
18. Σεπτέμβρης 1973, Χιλή. Ο απόφοιτος της στρατιωτικής σχολής δικτατόρων των ΗΠΑ Αουγκούστο Πινοσέτ σε συνεργασία με τη CIA δολοφονεί τον Πρόεδρο Αλιέντε και εγκαθιδρύει αμερικανόδουλο φασιστικό καθεστώς. Χιλιάδες οι νεκροί, οι ανάπηροι, οι αγνοούμενοι, οι φυλακισμένοι.
19. Οκτώβρης 1973, Αίγυπτος-Συρία: Οι Αμερικανοί με αερογέφυρα εφοδιάζουν τους Ισραηλινούς που επιτίθενται ξανά ενάντια στην Αίγυπτο και τη Συρία.
20. Ιούλης 1974, Κύπρος. Αμερικανόδουλο χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Μακαρίου, σε συνεργασία με την ντόπια ΕΟΚΑ Β. Οι τούρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο και καταλαμβάνουν το 37% του κυπριακού εδάφους το οποίο κατέχουν παράνομα μέχρι σήμερα.
21. 1978, Λίβανος. Στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στην εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο.
22. 1979, Τσαντ. Αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στο Τσαντ για να υποστηρίξουν το φιλοδυτικό καθεστώς Χάμπρε ενάντια στη μεταβατική κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
23. 1981-90, Νικαράγουα. Ναυτικές δυνάμεις και πράκτορες της CIA κατευθύνουν τις επιδρομές των «Contras» και στρέφονται εναντίον του αριστερού καθεστώτος.
24. Αύγουστος 1981, Λιβύη. Αμερικανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τη Λιβύη, με στόχο τη δολοφονία του Καντάφι.
25. Αύγουστος 1982, Λίβανος. Νέα στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στο Λίβανο. Τα κανόνια του πολεμικού πλοίου «Νιου Τζέρσεϊ» σκορπούν στη Βηρυτό τη φωτιά και το θάνατο.
26. Οκτώβρης 1983, Γρενάδα. Οι Αμερικανοί εισβάλλουν στη Γρενάδα. Πνίγουν στο αίμα τη λαϊκή αντίσταση…
27. 1987-88, Ιράν. Οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν στον πόλεμο Ιράκ-Ιράν υπέρ της Βαγδάτης με ναυτικές δυνάμεις, χημικά βιολογικά όπλα και βομβαρδισμούς.
28. Δεκέμβρης 1989, Παναμάς. Οι Αμερικανοί επεμβαίνουν για να ανατρέψουν το καθεστώς του Παναμά, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών.
29. Γενάρης 1991, Ιράκ. Οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί τους εξαπολύουν στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ («Καταιγίδα της Ερήμου» – Πόλεμος του Κόλπου).
30. Δεκέμβρης 1991. Η ΕΟΚ αποφασίζει επίσημα το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, επισημοποιώντας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια. Οι ΝΑΤΟϊκοί συμμετέχουν, τορπιλίζοντας κάθε διπλωματική προσπάθεια τερματισμού του πολέμου.
31. Οκτώβρης 1992-94, Σομαλία. Οι ΗΠΑ και ΝΑΤΟικοί της σύμμαχοι επεμβαίνουν στη Σομαλία για «ανθρωπιστική» βοήθεια λόγω εμφυλίου πολέμου και λιμοκτονίας.
32. 1994, Βοσνία. Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, έχοντας βαφτίσει τους Σερβοβόσνιους «μοναδικούς υπεύθυνους» για τον πόλεμο, χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ, που εξαπολύει τον Απρίλη βομβαρδισμούς.
33. Αϊτή, 1994-96. Με πρόσχημα την επιβολή της τάξης στο χάος που προκάλεσε δικτατορία στηριζόμενη από την CIA, οι ΗΠΑ προχωρούν σε ναυτικό αποκλεισμό της Αϊτής.
34. 1995, Κροατία. ΑμερικανοΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί αεροδρομίων των Σέρβων της Κράινα…
35. Μάρτης 1999, Γιουγκοσλαβία. Μαζική δολοφονική αεροπορική επίθεση ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για «ανθρωπιστική βοήθεια» στους Κοσσοβάρους αυτονομιστές.
36. 2001, ΠΓΔΜ. Δυνάμεις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ υποστηρίζουν Αλβανούς αυτονομιστές που μάχονται το στρατό της χώρας, ζητώντας την ανεξαρτητοποίηση και ένωση των αλβανόφωνων περιοχών στα Βαλκάνια.
37. Οκτώβριος 2001, Αφγανιστάν. ΗΠΑ-Βρετανία βομβαρδίζουν το Αφγανιστάν για να συντρίψουν, όπως διατείνονται, τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα… Σφαγές χιλιάδων αμάχων.
38. Μάρτιος 2003, Ιράκ. Εισβολή των ΗΠΑ/Βρετανίας στο Ιράκ με χιλιάδες νεκρούς αμάχους και κατοχή ΝΑΤΟικών στρατευμάτων μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, οι ΗΠΑ επισείουν απειλές κατά της ΛΔ Κορέας…
39. 2006, Λίβανος. Στρατιωτικές επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού ενάντια στον Λίβανο με εμπλοκή του ΝΑΤΟ.
40. 2009, Παλαιστίνη. Οι ισραηλινοί συντελούν εν ψυχρώ μαζική δολοφονία εκατοντάδων Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Επικαλούμενοι και πάλι την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» και με τις πλάτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ο στρατός του Ισραήλ δολοφόνησε εκατοντάδες αμάχους, γυναίκες και παιδιά. Η πρόσφατη επίθεση αποτελεί την πιο αιματηρή, συνέχεια της ισραηλινής κατοχής από το 1947.
41. 2011, Λιβύη. Με αφορμή τον εμφύλιο πόλεμο, το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει την διοίκηση των επιχειρήσεων και εισβάλλει στη χώρα.
42. 2011, Συρία. Σημειώνονται οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ ομάδων εξοπλισμένων και εκπαιδευμένων από τις ΗΠΑ με την Συριακή κυβέρνηση. Από τις δυνάμεις αυτές αναδύθηκε το τέρας του «Ισλαμικού κράτους»
43. 2013, Μάλι. Γαλλικά στρατεύματα με την υποστήριξη της Αμερικανικής αεροπορίας επεμβαίνουν στο Μάλι.
44. 2014, Ουκρανία. Εκδηλώνεται πραξικόπημα από ακροδεξιές δυνάμεις και καταλαμβάνεται η εξουσία. Οι νεοναζιστικές ομάδες στηρίζονταν τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την ΕΕ, ούτως ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο επικράτησης των φιλορωσικών δυνάμεων.
45. 2018, Συρία. Με πρόσχημα την χρήση χημικών όπλων από την κυβέρνηση Άσαντ οι ΗΠΑ εξαπολύουν πυραυλική επίθεση κατά της Συρίας. Οι ισχυρισμοί δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ και η πρόταση για έρευνα από εμπειρογνώμονες απορρίφθηκε από τις Ηνωμένες πολιτείες.

Θύματα όλων αυτών των επεμβάσεων, πάνω από 15 εκατ. νεκροί.

Και έπεται σειρά γνωστών και αθέατων παρεμβάσεων.

***

Μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ήδη από το 1992, το ΝΑΤΟ υιοθέτησε το νέο δόγμα, που δίνει τη δυνατότητα επέμβασης σε ολόκληρο τον πλανήτη στο όνομα νέων κινδύνων, όπως η ασφάλεια, η τρομοκρατία, η προστασία ροής φυσικών πόρων κλπ. Το ΝΑΤΟ μπήκε σε μια πορεία μετεξέλιξης διευρύνοντας τα όριά του σε όλο τον πλανήτη, αναπροσαρμόζοντας το δόγμα του, ώστε να καλύπτεται ο ρόλος του ως παγκόσμιου χωροφύλακα και στήνοντας νέες απειλές, ώστε να δικαιολογεί αυτό το ρόλο.

Στα πλαίσια αυτού του νέου δόγματος εντάχθηκαν ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, ο πόλεμος στη Βοσνία, οι ανελέητοι βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999 καθώς και η απόσχιση του Κοσσόβου από τη Σερβία. Επίσης, οι κατακτητικοί πόλεμοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ απέδειξαν ότι, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας καθώς και άλλων ανύπαρκτων απειλών, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επιδιώκουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους εις βάρος των λαών του κόσμου. Η προσπάθεια εφαρμογής του νέου δόγματος συντελέστηκε με την προώθηση πολιτικών ανάπτυξης της αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη αλλά και με την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων από την Λατινική Αμερική μέχρι και την Νότιο Κορέα.

Μέσα στα πλαίσια της προσαρμογής του ΝΑΤΟ στις νέες συνθήκες, αναπτύχθηκε το πρόγραμμα του «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη» το 1994, που χρησιμοποιήθηκε για την ένταξη στο ΝΑΤΟ πρώην σοσιαλιστικών χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ