«ΑΜΛΕΤ» του Grigori Kozintsev – Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΜΛΕΤ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ σε ΨΗΦΙΑΚΑ ΑΠΟΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

για τα 60 χρόνια από την 1^η προβολή του,  από τις 28/9 στους ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ.

«ΑΜΛΕΤ»

Η καλύτερη κινηματογραφική μεταφορά του αριστουργήματος του Σαίξπηρ.

Με τον κορυφαίο ηθοποιό  που το όνομά του ταυτίστηκε με τον Άμλετ,

ΙΝΟΚΕΝΤΙ ΣΜΟΚΤΟΥΝΟΦΣΚΙ

που η μνημειακή ερμηνεία του σηματοδότησε την ιστορία της υποκριτικής του 20ού αιώνα.

Ο Άμλετ του Κόζιντσεφ πεθαίνει, ακριβώς, για να προστατέψει την αξιοπρέπεια του απ΄ τη σαπίλα του «βασιλείου της Δανίας».  Η αυτοκτονία του είναι μια πράξη διαμαρτυρίας και όχι υποταγής

«Πάλι καλά που συχνά η τρέλα βρίσκει τον στόχο, εκεί όπου υγεία και μυαλό αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα τόσο τέλεια».

Αντιμετώπισε τη φράση του Άμλετ “Nα ζει κανείς ή να μη ζει” ως φιλοσοφικό γρίφο και όχι ως ερώτημα.

“H πιο ουσιαστική κινηματογραφική διασκευή του έργου του Σαίξπηρ, Άμλετ.” – Jeffrey M. Anderson

Μια ταινία που την κατατάσσουν μέσα στις δέκα καλύτερες  όλων των εποχών.

Ειδικό βραβείο επιτροπής Φεστιβάλ Βενετίας 1964

Βραβείο Sutherland Trophy

Βραβείο από το Βρετανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο 1964

2 υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα

(Καλύτερης Ταινίας-Καλύτερου Ξενόγλωσσου Ηθοποιού)

Η πρώτη κινηματογραφική ταινία σε μορφή ευρείας οθόνης (Sovscope, ένα αναμορφικό σύστημα παρόμοιο με το CinemaScope) και στερεοφωνικό ήχο (στερεοφωνικό 4 κομματιών)

«ΑΜΛΕΤ»

HAMLET

Δράμα, Σοβιετική Ένωση, 1964, 140′

Σκηνοθεσία: Grigori Kozintsev,

Σενάριο: Grigori Kozintsev, Boris Pasternak ρώσικη μετάφραση του έργου

Πρωταγωνιστούν: Innokenti Smoktunovsky, Mikhail Nazvanov, Elza Radzina,

Yuri Tolubeyev, Anastasiya Vertinskaya

Μουσική: Ντμίτρι Σοστακόβιτς

ΣΥΝΟΨΗ

Αν υπήρχε ένας, ανάμεσα στις δεκάδες ως τώρα μεταφορές του σαιξπηρικού έργου στη μεγάλη οθόνη, ο οποίος να στέκεται “ισότιμα” απέναντι στον Λόρενς Ολίβιε, αυτός δεν είναι άλλος από τον «Άμλετ» του Κόζιντσεφ – και φυσικά του αξεπέραστου, για πολλούς κορυφαίου ηθοποιού, Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι.

Συμμετείχαν οι κορυφές των τεχνών και των γραμμάτων της εποχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η μετάφραση ήταν του Μπόρις Πάστερνακ και η μουσική του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Κάποιοι κριτικοί κατατάσσουν την ταινία στις δέκα καλύτερες στην ιστορία του κινηματογράφου. Η μνημειακή ερμηνεία του Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι στον πρωταγωνιστικό ρόλο σηματοδότησε την ιστορία της υποκριτικής του 20ου αιώνα.

Ο σοβιετικός σκηνοθέτης, μένοντας απόλυτα πιστός στο θεατρικό κείμενο, ερμηνεύει τις πράξεις του διασημότερου σαιξπηρικού ήρωα κάτω από μια ιστορική όσο και υπαρξιακή οπτική. Ο Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι υπήρξε, κατά γενική ομολογία, ο μεγαλύτερος Άμλετ όλων των εποχών. Ο ηθοποιός που υποχρέωσε τον έτερο μεγάλο Άμλετ, τον Λόρενς Ολίβιε, να υποκλιθεί στην ανωτερότητά του.

Ο κινηματογραφικός ΑΜΛΕΤ του Κόζιντσεφ ολοκληρώθηκε το 1963 και προβλήθηκε το 1964, μετά από οκτάχρονη επεξεργασία του σεναρίου. Τα γυρίσματα διήρκεσαν δύο χρόνια.

Η σοβιετική εκδοχή του διάσημου σαιξπηρικού έργου αποτέλεσε την εθνική συμμετοχή της Σοβιετικής Ένωσης στον εορτασμό των 400 χρόνων από τη γέννηση του συγγραφέα.

Μεταφορά του Σαιξπηρικού έργου στον κινηματογράφο από τον Γκριγκόρι Κόζιντσεφ (Lenfilm, 1964). Η ταινία κέρδισε το ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1964 και το 1967 προτάθηκε για τη Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία της Καλύτερης Ξένης Ταινίας. Αξιομνημόνευτη είναι η ερμηνεία του Σμοκτουνόφσκυ, που συχνά αντιπαρατίθεται με τον Άμλετ του Ολιβιέ και υποδειγματική η απόδοση των διαλογικών μερών του έργου από τον Μπορίς Πάστερνακ.

Το αξεπέραστο έργο του Σαίξπηρ στην καλύτερή του μεταφορά στην κινηματογραφική οθόνη. Ο σοβιετικός σκηνοθέτης Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, μένοντας πιστός στο θεατρικό κείμενο, ερμηνεύει τις πράξεις του διασημότερου σαιξπηρικού ήρωα κάτω από μια ιστορική όσο και υπαρξιακή οπτική.

TRAILER NEW STAR

 

LINK FLICKR για ΑΦΙΣΕΣ/ΦΩΤOΓΡΑΦΙΕΣ/BANNER

 

https://www.flickr.com/photos/155666086@N07/albums/72177720311049166

IMDB

https://www.imdb.com/title/tt0058126/?ref_=nv_sr_srsg_1_tt_7_nm_0_q_GAMLET

Ανάλυση Ταινίας

Ο “Άμλετ” (1964) του Γκριγκόρι Κόζιντσεφ θεωρείται η καλύτερη κινηματογραφική μεταφορά του αριστουργήματος του Σαίξπηρ. Συμμετείχαν οι κορυφές των τεχνών και των γραμμάτων της εποχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η μετάφραση ήταν του Μπόρις Πάστερνακ και η μουσική του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Η μνημειακή ερμηνεία του Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι στον πρωταγωνιστικό ρόλο σηματοδότησε την ιστορία της υποκριτικής του 20ου αιώνα.

Η τραγική ιστορία του πρίγκιπα Άμλετ αποτελεί, πολύ περισσότερο από δράμα και τραγική αναπαράσταση, ίσως το κορυφαίο φιλοσοφικό ποίημα που γράφτηκε ποτέ. Στις μύχιες πτυχές των σημαινομένων του κειμένου συγκρούονται διαλεκτικά το είναι και το φαίνεσθαι, η υπέρτατη γνώση και η άγνοια, η απόλυτη αλήθεια και η πλασματική απεικόνιση του κόσμου, η δράση και η αδράνεια, «η ύπαρξη και η ανυπαρξία». Το έργο κατακλύζεται από την οργή και την εκδικητική μήνι του Άμλετ, συναρθρώνοντας έναν στοχασμό για την αιματηρή πορεία της ανθρωπότητας, μια διαλεκτική περί αυτοδικίας. Η απόλυτη γνώση του Αμλετ, που αποτελεί «ύβρη», εκφράζεται ως «τρέλα» και αντιμάχεται την ανθρώπινη – φαινομενική σοφία. Ο Πολώνιος αναφέρει χαρακτηριστικά για τη νοητική κατάσταση του Αμλετ: «Πάλι καλά που συχνά η τρέλα βρίσκει τον στόχο, εκεί όπου υγεία και μυαλό αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα τόσο τέλεια».

Πρόσθετες Πληροφορίες

Βασισμένος στην απόδοση του Παστερνάκ και εμπνευσμένος από τη μουσική του Σοστακόβιτς, ο κινηματογραφικός ΑΜΛΕΤ του Κόζιντσεφ ολοκληρώθηκε το 1963 και προβλήθηκε το 1964, μετά από οκτάχρονη επεξεργασία του σεναρίου. Τα γυρίσματα διήρκεσαν δύο χρόνια. Η σοβιετική εκδοχή του διάσημου σαιξπηρικού έργου αποτέλεσε την εθνική συμμετοχή της Σοβιετικής Ένωσης στον εορτασμό των 400 χρόνων από τη γέννηση του συγγραφέα.

Η καλύτερη κινηματογραφική διασκευή της διάσημης τραγωδίας του Σαίξπηρ μας παρουσιάζει ένα ρομαντικό Άμλετ με καθαρή καρδιά καθόλου δειλό η τρελό ο οποίος εναντιώνεται στην τυραννία και την αδικία ενώ εκφράζει παράλληλα με πάθος τον έρωτα του για την Οφηλία. Οι άγγλοι κριτικοί έμειναν βουβοί στην προβολή της ταινίας μην θέλοντας να παραδεχτούν ότι ένας σοβιετικός ηθοποιός τα κατάφερε καλύτερα από τον Λόρενς Ολιβιέ. Η ταινία είχε αφήσει άφωνους τους θεατές του 1964 οι οποίοι έμειναν έκθαμβοι μπροστά στην παρουσία αλλά και την ερμηνεία του Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι.