Ηττοπαθής και συνθηκολόγα η «ταξική» γραμμή των δυνάμεων του ΚΚΕ

Οι αγροτοκτηνοτρόφοι το προηγούμενο διάστημα επιχείρησαν να απαντήσουν στα αντιδραστικά κυβερνητικά μέτρα του ξεκληρίσματός τους διοργανώνοντας συλλαλητήρια, μηχανοκίνητες πορείες και μπλόκα, δίνοντας αγώνα επιβίωσης. Στα μπλόκα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας έδωσαν το αγωνιστικό παρόν αναδεικνύοντας τα πραγματικά προβλήματα της αγροτιάς.
Διεκδικούσαν και πρόβαλλαν αιτήματα που αφορούν στην ακρίβεια, στην άνοδο της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και των καύσιμων, στα εφόδια και τις τιμές πώλησης των προϊόντων παραγωγής τους, που θα τους εξασφαλίζουν εισόδημα προκειμένου να μπορούν να συνεχίσουν να καλλιεργούν αλλά και να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.

Μετά από μεγάλη περίοδο αδράνειας που χαρακτήριζε το αγροτικό κίνημα, οι αγρότες -που με κορμό του τη φτωχή αγροτιά είχαν δώσει σκληρές μάχες τα προηγούμενα χρόνια- τώρα είχαν «100 περισσότερους λόγους» να βγουν στον δρόμο σε σχέση με το παρελθόν. Οι πρόσφατες εξαγγελίες μέτρων από την κυβέρνηση όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στα αιτήματα που προβάλλουν οι αγρότες αλλά και δεν λύνουν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, ούτε προσφέρουν έστω μία μικρή ανακούφιση.

Ακόμη περισσότερο, η αγροτοκτόνα πολιτική της ΝΔ αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων -που όλο και πιο καθαρά υλοποιούν την αξίωση της ολιγαρχίας των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων της για ξεκλήρισμα της μικρής και φτωχής αγροτιάς, όπως επιτάσσει η ΕΕ, τόσο με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), όσο και με τις άλλες συμφωνίες της περίφημης «αειφορίας και πράσινης οικονομίας»- επιτείνεται.
Παρόλα αυτά, σε θλιβερή κατάληξη οδηγήθηκε η εδώ και εβδομάδες πανελλαδική αγροτική κινητοποίηση, όταν η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων (ΚΚΕ) έδωσε το σύνθημα της αποχώρησης των αγροτών από τους οδικούς κόμβους, ακολουθώντας τη «σιωπηλή» εγκατάλειψη των μπλόκων από τους γαλάζιους αγροτοσυνδικαλιστές που αποδέχτηκαν τα ψίχουλα της κυβέρνησης, οδηγώντας για μια ακόμη φορά στην απογοήτευση τους φτωχούς αγρότες. Ενώ είναι φανερό ότι με τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τα προβλήματα της ανόδου των τιμών θα ενταθούν και θα επηρεάσουν ακόμη πιο αρνητικά την αγροτοκτηνοτροφία.

Η ανακοίνωση της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, πέρα από τις άνευ ουσίας καταγγελίες της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, επιρρίπτει ευθύνες και καταγγέλλει και τον «Υπονομευτικό ρόλο που έπαιξαν και όσοι «αγροτοσυνδικαλιστές» με ρόλο Δούρειου Ίππου συναντήθηκαν με το υπουργείο στην διάρκεια των μπλόκων μας, ουσιαστικά παίζοντας το παιχνίδι της κυβέρνησης καπηλευόμενοι τον αγώνα των αγροτών που ήταν στον δρόμο». Προφανώς αναφέρονται στους συστημικούς μεγαλοαγρότες συνδικαλιστές οι οποίοι πιέστηκαν από τη ΝΔ να κλείσουν όπως- όπως το αγροτικό πρόβλημα. Όμως και οι ίδιοι συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο ΚΚΕ κινήθηκαν στην ίδια γραμμή αποχώρησης. Η διαφωνία τους ήταν στο χρόνο και τον τρόπο απαιτώντας και αυτοί «συγκεκριμένες απαντήσεις και δεσμεύσεις από την κυβέρνηση, επί των συγκεκριμένων αιτημάτων τους, και σε αυτό το πλαίσιο έχουν ζητήσει συνάντηση με κυβερνητικό κλιμάκιο με επικεφαλής τον πρωθυπουργό». (Ριζ.16-2- 2022)

Έτσι για μια ακόμη φορά οι άλλοτε συνεργαζόμενοι μαζί τους γαλάζιοι αγροτοσυνδικαλιστές τούς τραβήξαν το χαλί κάτω από τα πόδια, δημιουργώντας ρήγμα και διάσπαση με την προαποφασισμένη αποχώρησή τους από τον αγώνα. Τα ουσιαστικά αιτήματα – διεκδικήσεις του αγροτικού κινήματος που αφορούν την πρωτογενή παραγωγή αποτελέσαν τελικά αντικείμενο «επετειακών» κινητοποιήσεων «φιέστας», δείγμα συνδικαλισμού απόλυτα εναρμονισμένου με τις απαιτήσεις της αντιλαϊκής κυβέρνησης και ΕΕ, του ξένου και εγχώριου κεφαλαίου. Η απόφαση της Πανελλαδικής σύσκεψης των μπλόκων τις προηγούμενες μέρες που αναφέρει: «Να ενισχυθούν με επιπλέον τρακτέρ τα υπάρχοντα μπλόκα και να στηθούν κι άλλα σε περιοχές όπου υπάρχουν οι δυνατότητες, καθώς υπάρχουν ακόμα αρκετές εφεδρείες στα χωριά που πρέπει να αξιοποιηθούν. Να οργανωθούν, κατά τακτά διαστήματα, πανελλαδικά συντονισμένες δράσεις. Να απευθύνει κάλεσμα στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να δυναμώσουν περισσότερο την ενεργή εργατική – λαϊκή στήριξη στα δίκαια αιτήματα και στον αγώνα επιβίωσης των βιοπαλαιστών αγροτών…» μπορεί να ήταν στη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν αποτέλεσε στην πραγματικότητα αφετηρία αγωνιστικών δράσεων κόντρα στη λογική εκτόνωσης των αγροτικών αντιδράσεων και των εκλογικών αυταπατών. Γιατί μετά τον εμπαιγμό της κυβέρνησης και την αδιαλλαξία της, που δεν δέχθηκε να ικανοποιήσει επί της ουσίας τα αγροτικά αιτήματα, θα περίμενε κανείς να ασκήσει ακόμα μεγαλύτερη πίεση το αγροτικό κίνημα προς την κυβέρνηση.

Πίεση που θα πρόκυπτε αν οι αγρότες -συσπειρωμένοι στους αγροτικούς συλλόγους και στις επιτροπές αγώνα- συνέχιζαν να στηρίζουν και να μαζικοποιήσουν τα μπλόκα, για να μπορούν να κρατήσουν ακόμη σε περίπτωση κρατικής καταστολής. Το μοναδικά πραγματικό δεδομένο είναι ότι μόνο με τα αγροτικά μηχανήματα και τους αγρότες στους δρόμους και με τον συντονισμό με τους άλλους κλάδους εργαζομένων μπορεί να ανατραπεί η βάρβαρη αντιαγροτική πολιτική και να δοθούν λύσεις στα προβλήματα.
Δεν μπορεί να πραγματοποιούνται σημαντικές κινητοποιήσεις πανελλαδικά από Εργατικά Κέντρα που πρόσκεινται στο ΚΚΕ-ΠΑΜΕ, να δίνονται απεργιακές μάχες (ΛΑΡΚΟ, COSCO, Πετρέλαια Καβάλας, Εκπαιδευτικοί κλπ) και συνειδητά να μην συναντιούνται με το ευρύτερο αγροτοκτηνοτροφικό κίνημα. Δεν μπορεί να διατυμπανίζει το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ τη δυνατότητά του να κινητοποιεί εκατοντάδες σωματεία, Ε.Κ. και Ομοσπονδίες και όταν έρχεται η ώρα του συντονισμού και της ενωτικής δράσης να προβάλλεται με κάθε τρόπο το «χωριστά» στο αίτημα, στον τόπο και τον χρόνο.

Αυτό θα συμβαίνει με τις λεγόμενες ταξικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που υποτίθεται ότι καθοδηγούν τους αγώνες αλλά και τις πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις. Κάτω από τις υποδείξεις της ρεφορμιστικής γραμμής του ΚΚΕ για μια ακόμη φορά θα αποδεικνύονται ανίκανες να καθοδηγήσουν τους αγροτικούς αγώνες και τους αγρότες, που βδομάδες παρέμεναν στα μπλόκα μέσα στην παγωνιά και τις βροχές. Τέτοιου είδους πρακτικές -πέρα από την άμεση υπονόμευση των αγώνων- οδηγούν στην απογοήτευση και αποστράτευση και δυσκολεύουν την ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος.

Φέτος μάλιστα, η αποχώρηση των αγροτοκτηνοτρόφων από τα μπλόκα έγινε χωρίς καμία από τις εφετζίδικες κινήσεις εντυπωσιασμού του ΚΚΕ.
«…Γυρίζουμε στα χωριά μας, οργανωμένα και συντονισμένα σε όλη τη χώρα, όπως ξεκινήσαμε. Φεύγουμε καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για την αδιαλλαξία της και προειδοποιώντας την ότι θα μας βρίσκει συνεχώς μπροστά της. Φεύγουμε με το κεφάλι ψηλά, περήφανοι για τον αγώνα μας, ο οποίος συνεχίζεται με διάφορες μορφές.
Η απόφαση των μπλόκων και της αγωνιζόμενης αγροτιάς είναι για συνέχιση του αγώνα.
Ένας αγώνας για την επιβίωση που επί χρόνια δίνουμε, όχι μόνο στα μπλόκα, αλλά με κάθε μορφή πάλης. Ένας αγώνας σκληρός και μακροχρόνιος που με το δυνάμωμα των Αγροτικών Συλλόγων, των Ομοσπονδιών και της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και τη μεγαλύτερη συμμετοχή αγροτών και κτηνοτρόφων, είναι σίγουρο πως θα έχει θετικά αποτελέσματα….». Μ’ αυτά και άλλα πολλά «ηρωικά» κηρύχτηκε για άλλη μια φορά η αναδίπλωση και η εγκατάλειψη των μπλόκων.

Η άτακτη φυγή του όποιου αγωνιστικού κομματιού του αγροτικού κόσμου από τα μπλόκα αποτυπώνει μια σκληρή πραγματικότητα συνολικά για το λαϊκό κίνημα. Αναδεικνύει με επίμονο τρόπο την ανυπαρξία της πραγματικά ταξικής πτέρυγας στο αγροτοκτηνοτροφικό κίνημα, η οποία θα μπορούσε με επιμονή να συσπειρώσει τη φτωχομεσαία αγροτιά, να μαζικοποιήσει τους αγροτικούς συλλόγους, να αποκαλύψει τους υπονομευτές των αγώνων, να δώσει τελικά ταξικό στίγμα. Με λίγα λόγια η αγωνιστική ταξική πτέρυγα να προσανατολίσει ιδεολογικοπολιτικά τις μάζες για τις μεγάλες αναμετρήσεις με τη μεγαλοαστική τάξη και τα ξένα στηρίγματά της, για τις αντιαγροτικές πολιτικές της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, να σφυρηλατήσει μια αδιάλλακτη στάση απέναντι στον ταξικό αντίπαλο, τον οποίο οφείλει να υποδείξει ξεκάθαρα, να οργανώσει και να καθοδηγήσει τους αγροτικούς αγώνες. Όλη η έγνοια του ΚΚΕ είναι η θορυβώδης εμφάνισή του. Γιατί, ουσιαστικά, περί αυτού πρόκειται: μία επίδειξη στις πλάτες των χιλιάδων αγροτών που ενίσχυσαν τα μπλόκα και τελικά πάλι η ηγεσία τούς άφησε στα κρύα του λουτρού. Είναι εν τέλει μία γραφική υπόθεση που επαναλαμβάνεται κάθε Γενάρη-Φλεβάρη;

Το Μ-Λ ΚΚΕ, όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του, δίνει τη μάχη της καταδίκης αυτής της βάναυσης πολιτικής, με δελτία τύπου, αρθρογραφίες σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, ανακοινώσεις αλληλεγγύης και με κάθε δυνατό μέσο υποστήριξης. Έστειλε με συνέπεια το μήνυμα της αντίθεσης και της αντίστασης. Χαιρέτισε τον αγώνα και παρευρέθηκε, στο μέτρο του δυνατού, στις κινητοποιήσεις.
Δηλώνει υπεύθυνα και συνειδητά ότι θα συνεχίσει και θα επιτείνει την πάλη του μέχρι την πλήρη δικαίωση των αιτημάτων των ξωμάχων. Θεωρεί όμως ότι αναγκαίος όρος για τη νίκη αυτή αποτελεί η ανασύσταση του αγροτικού κινήματος, με την αναζωογόνηση των μέσων πάλης του και την ταξική πολιτικοποίησή του. Σε αυτή την κατεύθυνση θα καταθέσει όλες τις δυνάμεις του αφειδώλευτα.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος