Σήμερα Τετάρτη χτυπάει το κουδούνι της έναρξης του σχολικού έτους 2019/20 και, όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος έχουμε επανάληψη διακηρύξεων για το αυτονόητο: «Τα σχολεία θα ανοίξουν και όλοι οι εκπαιδευτικοί και τα βιβλία θα είναι στη θέση τους».
Όπως είχε ανακοινώσει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ήδη από την ανάληψη των καθηκόντων στα μέσα του καλοκαιριού, οι αλλαγές στις οποίες προβαίνει για την τρέχουσα σχολική χρονιά αποτελούν “βελτιωτικές κινήσεις και όχι ριζικές αλλαγές, που θα αιφνιδίαζαν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς”.
Στο δημοτικό, δεν αλλάζει κάτι, πέραν της πρόθεσης του υπουργείου να επαναφέρει το κριτήριο της βαθμολογίας για την επιλογή σημαιοφόρου στις παρελάσεις, όπως δήλωσε η υπουργός, Νίκη Κεραμέως σε συνέντευξή της την περασμένη Πέμπτη.
Για το λύκειο και τον τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, το σύστημα εισαγωγής που ψηφίστηκε επί υπουργίας Κώστα Γαβρόγλου παραμένει στους βασικούς του άξονες:
– Οι εξετάσεις θα γίνουν σε τέσσερα μαθήματα. Οι μαθητές θα εξεταστούν στα ίδια ακριβώς μαθήματα τόσο για το απολυτήριο, όσο και για τις πανελλαδικές. Αντί των Λατινικών, οι μαθητές θα εξεταστούν στο μάθημα της Κοινωνιολογίας και οι ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων θα είναι 6 την εβδομάδα.
– Οι Ομάδες Προσανατολισμού θα είναι τέσσερις, όσα και τα επιστημονικά πεδία.
Η ΕΦΟΔΟΣ …ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ!
Η «κανονικότητα», λοιπόν, επανέρχεται, σύμφωνα με την υπουργό Παιδείας. Κι ας έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια χωρίς κανέναν μόνιμο διορισμό εκπαιδευτικού! Και ας παραμένουν τα πληθωρικά τμήματα των πάνω από 25 μαθητών που υπονομεύουν τη μαθησιακή διαδικασία! Και ας μένουν χωρίς καμιά υποστήριξη μέσα στις παραφορτωμένες τάξεις χιλιάδες παιδιά με μαθησιακά προβλήματα και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες!
Παρά τις κυβερνητικές τυμπανοκρουσίες για την κάλυψη της συντριπτικής πλειονότητας των κενών στα γυμνάσια και τα λύκεια με μια μεγάλη πρώτη φάση προσλήψεων, ο θησαυρός για μια ακόμη χρονιά αποδείχτηκε άνθρακας. Οι πρόσφατες προσλήψεις 4.367 αναπληρωτές- σε σύνολο 9.578 πέρυσι-με μόνο 1719 στη γενική παιδεία, που κλήθηκαν ξανά να αναπληρώσουν τον εαυτό τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, φανερώνουν τι θα επακολουθήσει. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στα Δημοτικά και τα Νηπιαγωγεία. Για παράδειγμα μόνο στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση του ν. Χανίων μετά τις πρόσφατες προσλήψεις υπάρχουν ακόμη 160 κενά. Σε πολλές περιπτώσεις νησιών και απομακρυσμένων περιοχών οι ομάδες προσανατολισμού των Λυκείων θα αρχίσουν μετά από αρκετές, ενώ η κάλυψη στην γενική παιδεία είναι μόνο 35%.
Την ίδια στιγμή που αυξάνει η αναλογία των ελαστικά εργαζόμενων εκπαιδευτικών στο σύνολο του πληθυσμού των διδασκόντων κλείνουν τμήματα των ΓΕΛ (Κατευθύνσεις) των ΕΠΑΛ και των Εσπερινών σχολείων όπου το υπουργείο Παιδείας θεωρεί ότι οι μαθητές είναι λίγοι ενώ αποψιλώνονται τα Εσπερινά Γυμνάσια καθώς με την τρέχουσα νομοθεσία για να εγγράψουν ανήλικους μαθητές πρέπει οι τελευταίοι να έχουν ένσημα!
Και τη νέα χρονιά, στο «νέο σχολείο» του «εξορθολογισμού» του εκπαιδευτικού προσωπικού, των αιματηρών περικοπών, της νεκρανάστασης της Τράπεζας Θεμάτων, του Εθνικού Απολυτηρίου και προσεχώς της βάσης του 10, της ταξικής και της μορφωτικής απόρριψης, κυριαρχούν οι ευφάνταστοι τρόποι «κάλυψης» των κενών στα σχολεία με τη μείωση των διδακτικών ωρών και το «ξεχείλωμα» των αναθέσεων μαθημάτων (ο φιλόλογος διδάσκει Θρησκευτικά, ο θεολόγος Ιστορία, ο μηχανικός Μαθηματικά και ο μαθηματικός Φυσική), που βαθαίνουν το κράτος της αμάθειας! Και ας αυξάνει ο αριθμός των εκπαιδευτικών που αναγκάζονται να διδάσκουν σε 2, 3, 4 και 5 σχολεία, σαν ένα είδος ιδιότυπου ντελίβερι! Και ας παραμένουν διαλυμένες και εγκαταλειμμένες όλες σχεδόν οι σχολικές βιβλιοθήκες!
Είναι φανερό: Για τη νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, οι ημερομηνίες του σχολικού έτους, έναρξη, λήξη, εξετάσεις κ.λπ., έχουν αποκτήσει μια τυπικότητα. Και σε αυτό, το υπουργείο Παιδείας μοιάζει με εταιρεία τρένων που το μόνο που την ενδιαφέρει, για την έξωθεν καλή μαρτυρία, είναι να έχει ένα καλό διαφημιστικό προσπέκτους με βεβαιότητες και σιγουριές. Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Η «ΙΣΤΟΡΙΑ» ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ
Τα παραδείγματα των εξαγγελιών του τύπου «τα σχολεία είναι πανέτοιμα» στην «εκπαιδευτική ιστορία» είναι άφθονα και η εμπειρία μεγάλη καθώς κάθε χρόνο αναπνέουμε τα αποκαΐδια των υποσχετικών. Για παράδειγμα, την τελευταία πενταετία οι διακηρύξεις για «κανονικότητα» εξασφαλίστηκαν με ένα μπαράζ νομοθετικών ρυθμίσεων, εγκυκλίων μείωσης/τροποποίησης του ωρολόγιου προγράμματος στα Γυμνάσια (κόβοντας ώρες από Αρχαία, Γεωγραφία, Βιολογία, Οικιακή Οικονομία κ.λπ.). Το έργο ολοκληρώθηκε με την αντιπαιδαγωγική παρέμβαση στους όρους δημιουργίας τμημάτων στο μάθημα της Αγγλικής Γλώσσας, την 3η (!) ανάθεση μαθημάτων και την κατάργηση της 3ωρης μείωσης για τους υπευθύνους στα εργαστήρια Πληροφορικής-Φυσικών Επιστημών. Συγχωνεύτηκαν εκατοντάδες τμήματα στα ΕΠΑΛ και επιπρόσθετα οδηγήθηκαν σε κλείσιμο εκατοντάδες λεγόμενα «ολιγομελή».
Το 2014, τέτοιον καιρό, ο τότε υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος απέστειλε σε όλες τις σχολικές μονάδες της χώρας το εξής μήνυμα: «Ολα τα σχολεία της χώρας ανοίγουν σήμερα τις πόρτες τους για να καλωσορίσουν τους μαθητές. Ολα τα σχολεία της χώρας έχουν έγκαιρα τα βιβλία. Η εκπαίδευση, η μόρφωση και η παιδεία πρέπει να αποτελούν τα εφόδια όλων των μαθητών». Χαρακτηριστικό της κενότητας των διακηρύξεων του τότε υπουργού Παιδείας είναι το γεγονός ότι μέχρι και το τέλος του σχολικού έτους πάνω από 1.000 θέσεις εκπαιδευτικών έμειναν ακάλυπτες, παρ’ όλο που ο Ανδρέας Λοβέρδος προκειμένου να αντιστοιχίσει τις δηλώσεις του με την πραγματικότητα εφηύρε νέους αντιεκπαιδευτικούς όσο και ευφάνταστους τρόπους «κάλυψης» των κενών στα σχολεία. Από τη μια, δεν δίστασε να αλλάξει τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα στα ολοήμερα σχολεία και, από την άλλη, άλλαξε τις αναθέσεις μαθημάτων στους καθηγητές, στην καταφανώς αντιεκπαιδευτική λογική «δεν με ενδιαφέρει αν μπορείς να διδάξεις το μάθημα, με ενδιαφέρει να μη φαίνονται τα κενά».
Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 2013 ο τότε υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, δήλωνε: «Σήμερα, σε όλη την Ελλάδα, κάθε μαθητής έχει τα βιβλία του και κάθε τάξη τον δάσκαλο και τον καθηγητή της». Μάλιστα, με την κυνικότητα που τον χαρακτήριζε, δεν δίστασε να δηλώσει ότι «όλοι οι εκπαιδευτικοί από τον Σεπτέμβριο του 2013 αποκτούν οργανική θέση στο σχολείο χωρίς όρια ωρών και γραφειοκρατικά τερτίπια τοποθέτησης που γεννούν ανασφάλεια και αδιαφάνεια», όταν λίγο πριν είχε θέσει σε διαθεσιμότητα-απόλυση 2.100 εκπαιδευτικούς και είχε καταργήσει 46 τεχνικές ειδικότητες.
Και εκείνη τη χρονιά, χιλιάδες ήταν τα ακάλυπτα κενά εκπαιδευτικών και το υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε συγχωνεύσεις τμημάτων, ακόμη και μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους, για να λειτουργήσουν τα σχολεία που δεν είχαν εκπαιδευτικούς.
«Το στοίχημα θα κερδηθεί και η νέα σχολική χρονιά θα ξεκινήσει κανονικά και χωρίς προβλήματα», διατυμπάνιζε, με κάθε ευκαιρία, τέτοιες μέρες το 2011, η τότε υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου. Λίγο πριν είχε σβήσει από τον χάρτη, διά των συγχωνεύσεων, περίπου 1.350 σχολικές μονάδες. Ηταν η χρονιά που χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών υπήρχαν, μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους, ενώ αντί για βιβλία, μοιράστηκαν… φωτοτυπίες.
Χρήστος Κάτσικας, μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου – Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης
e-prologos.gr
