Τα μηνύματα του Μιχαλολιάκου είναι σαφή. Είναι υπέρ της φυγοδικίας και υπέρ της παράνομης δράσης. Ποιος αμφιβάλλει; Και ποιος θα πάρει την ευθύνη να μη λάβει υπόψη του τα αδιάσειστα αυτά ντοκουμέντα;

Τα δυο επιχειρήματα που ανέπτυξαν χθες η εισαγγελέας και οι συνήγοροι υπεράσπισης των καταδικασθέντων χρυσαυγιτών προκειμένου να αιτιολογήσουν την πρόταση να τους δοθεί αναστολή έκτισης της ποινής τους είναι ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να διαφύγουν (εφόσον έως σήμερα δεν το έχουν επιχειρήσει) και ότι εφόσον έχει διαλυθεί η οργάνωση που κατηγορείται ως εγκληματική δεν είναι πιθανό να διαπράξουν παρόμοια εγκλήματα με εκείνα που τους καταλογίστηκαν.

Εδώ έχει ατυχήσει η πλευρά της υπεράσπισης. Το δικαστήριο διαθέτει σημαντικά τεκμήρια περί του αντιθέτου. Ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έχει φροντίσει να διαψεύσει τους υπερασπιστές του, καλώντας τους οπαδούς του σε ανοιχτή φυγοδικία. Και μάλιστα η ομιλία αυτή έγινε στη Νίκαια!

Μιλώντας έξω από τα γραφεία της οργάνωσης της Νίκαιας στις 9.6.2012, μετά το γρονθοκόπημα του Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη, είχε ρητά δηλώσει ότι είναι υπέρ της φυγοδικίας, δικαιολογώντας το ότι ο τότε υπαρχηγός του κρύφτηκε μετά το επεισόδιο που προκάλεσε για να αποφύγει το αυτόφωρο. Οπως προκύπτει από το βίντεο που ήδη ανέβηκε στην efsyn.gr και το οποίο έχει επισκοπηθεί από το δικαστήριο κατά τη φάση των «αναγνωστέων», ο Μιχαλολιάκος λέει κατά λέξη: «Θα θέλανε λέει να παραδοθεί ο Ηλίας. Λένε ότι δεν είναι άντρας. Ε, όχι. Αν χρειαστεί, γινόμαστε και φυγόδικοι. Ας πάρουν αυτό το μήνυμα. Αν χρειαστεί, θα μας ψάχνουν. Και είμαστε χιλιάδες. Είμαστε πάρα πολλοί».

Ωστε αυτοί οι πολλοί καλούνται σε φυγοδικία. Και θα τους ψάχνουν. Και ποιοι ήταν παρόντες για να πάρουν το «μήνυμα»; Πρώτα απ’ όλα ο Λαγός, ο οποίος ως περιφερειάρχης Πειραιά έκανε την παρουσίαση του αρχηγού. Και από κάτω το Τάγμα της Νίκαιας, στο οποίο περιλαμβάνονται βέβαια αρκετοί από τους καταδικασμένους. Το μήνυμα έλαβε αργότερα και ο Μπαρμπαρούσης που, αφού κάλεσε σε πραξικόπημα από το βήμα της Βουλής το καλοκαίρι του 2018, εξαφανίστηκε επί ώρες και τον κυνηγούσε η Αστυνομία σε όλη τη δυτική Στερεά Ελλάδα.

Και πάλι στη Νίκαια, έναν χρόνο αργότερα (27.5.2013), ο Μιχαλολιάκος κήρυξε δημόσια την παράνομη δράση της οργάνωσης. Και πάλι στους ακροατές του βρίσκονται πολλοί από τους σημερινούς καταδικασθέντες, ενώ ο Γερμενής του φέρνει το ποτήρι με το νερό.

«Υπερήφανοι κάτοικοι της Νίκαιας», κραυγάζει ο Μιχαλολιάκος, «όπως ξέρετε, για να σταματήσουν, λέει, τη Χρυσή Αυγή, σχεδιάζουν ένα νόμο. Τον αντιρατσιστικό. Καλοδεχούμενος! Μπορούμε και εκτός νόμου [φωνάζει και οι οπαδοί ξεσπούν σε χειροκροτήματα] τους το λέω και δημόσια. [Από κάτω: “ζήτω!”] Προσωπικά, έχω καθαιρεθεί από αξιωματικός των ενόπλων δυνάμεων, διότι, λέει, αποσκοπούσα στην ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. [Από κάτω: “μπράβο!”] Ε, λοιπόν, αυτόν τον τίτλο τιμής δεν τον αρνούμαι και τους φτύνω κατάμουτρα» [Από κάτω: χειροκροτήματα και “Αίμα-Τιμή-Χρυσή Αυγή”].

Τα μηνύματα του Μιχαλολιάκου είναι λοιπόν σαφή. Είναι υπέρ της φυγοδικίας και υπέρ της παράνομης δράσης. Ποιος αμφιβάλλει; Και ποιος θα πάρει την ευθύνη να μη λάβει υπόψη του τα αδιάσειστα αυτά ντοκουμέντα;

Το δεύτερο επιχείρημα που προβάλλεται από την υπεράσπιση και υιοθετήθηκε από την εισαγγελέα είναι ότι η Χρυσή Αυγή έχει «διαλυθεί», έχει «τελειώσει», ενώ έχει κλείσει και η εφημερίδα της, οπότε δεν υπάρχει το μέσο διά του οποίου θα μπορούσαν οι καταδικασθέντες να διαπράξουν νέα κακουργήματα.

Το επιχείρημα θα ίσχυε αν μιλούσαμε απλώς για κάποιο πολιτικό κόμμα το οποίο έχασε την απήχησή του. Γιατί αυτό ισχύει στην περίπτωση της Χ.Α. Μόνο που τα εγκλήματα της οργάνωσης διαπράττονταν και τότε που η Χ.Α. ήταν μια εντελώς περιθωριακή ολιγομελής ομάδα φανατικών ναζί γύρω από τον Μιχαλολιάκο και τους λοιπούς στενούς του συνεργάτες. Η σημερινή, μάλιστα, κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη, γιατί σε καθεμιά από τις τρεις ομάδες που διαχωρίστηκαν από το αρχικό σχήμα (ομάδες Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη, Λαγού) έχουν παραμείνει τα πιο φανατικά στοιχεία, γεγονός που πιστοποιείται από τις δικές τους αναρτήσεις στους τρεις ιστοτόπους, αλλά και στα εξαιρετικά επιθετικά σχόλια των οπαδών τους.

Κανείς από τους τρεις τους δεν παραδέχεται ότι έχει διαλυθεί το δικό του κομμάτι. Ειδικά ο Λαγός, ο οποίος κρέμεται από τα χείλη του Κωνσταντίνου Πλεύρη για την υπεράσπισή του, έχει αρχίσει να στέλνει εξώδικα και αγωγές, λέγοντας ότι θα «τους στείλει όλους κατηγορούμενους», νομίζοντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα ξεχαστούν αυτά για τα οποία καταδικάστηκε ο ίδιος.

Με εξώδικό του που υπογράφει ο Πλεύρης, καλείται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να απαντήσει σε ρητορικά ερωτήματα του τύπου: «Προκειμένου περί των μπολσεβίκων εγκληματιών και προδοτών του ΚΚΕ και περί των εθνομηδενιστών της Αριστεράς δεν έχω την παραμικράν απαίτησιν. Αλλά από την Πρόεδρον της Δημοκρατίας δικαιούμαι να έχω απαίτησιν να σέβεται το τεκμήριον της αθωότητος και τον θεσμόν, στον οποίον διωρίσθη». Τα ίδια και σε αγωγές κατά των μέσων ενημέρωσης.

Βέβαια ο Λαγός μ’ αυτή την τακτική κρατά απλώς καθυστέρηση, οχυρωμένος πίσω από την ασυλία της ιδιότητάς του ως ευρωβουλευτή. Η στάση αυτή που ο ίδιος τη διαφημίζει ως «βόμβα» ή ότι μ’ αυτήν «θα ξετινάξει το σύστημα», στην πραγματικότητα αφορά αυστηρά το άτομό του. Ολοι οι άλλοι καταδικασμένοι που δεν τους έχρισε ο Μιχαλολιάκος ευρωβουλευτές, ας πρόσεχαν.

Οσο για τον Κ. Πλεύρη, αυτός εφαρμόζει τα ίδια που έκανε επί μισό αιώνα. Το εξώδικό του στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας θυμίζει έντονα τις επιστολές που έστελνε στην Ιερά Σύνοδο για να την υποχρεώσει να συνταχθεί μαζί του στην καταδίκη του εβραϊκού Ταλμούδ. Οσο για τις μηνύσεις και τις αγωγές σ’ αυτούς που θεωρεί ο Λαγός «πολιτικούς του αντιπάλους», είναι κι αυτές αντλημένες από το προσωπικό οπλοστάσιο του Κ. Πλεύρη.

Αρκεί να θυμηθούμε κατά την περίοδο που είχε ο ίδιος ο αρχηγός του Κόμματος 4ης Αυγούστου βρεθεί στο επίκεντρο μιας δικαστικής διερεύνησης για ενδεχόμενη σχέση με ακροδεξιές τρομοκρατικές ομάδες, εκείνο που βρήκε να κάνει ήταν μια «αναφορά εκνόμων ενεργειών και μήνυση» εις βάρος του τότε γεν. γραμματέα του ΚΚΕ Χαρίλαου Φλωράκη, τον οποίο κατηγορούσε επειδή «κατά την διάρκειαν του συμμοριτοπολέμου έδρασε εγκληματικώς και προδοτικώς, επικεφαλής ληστοσυμμορίας κατσαπλιάδων» (30.4.1977). Βέβαια εκείνη η μήνυση του Πλεύρη, όπως αναμενόταν, κατέληξε στο αρχείο.

πηγή: efsyn