«Τα σούπερ μάρκετ κερδίζουν πολλά λεφτά. Νομίζω ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να δοθούν ορισμένα από αυτά τα λεφτά στους άντρες και τις γυναίκες που παίρνουν τόσο μεγάλο ρίσκο». Τα λόγια της εκπροσώπου του συνδικάτου των εργαζομένων στο λιανικό εμπόριο του Βελγίου, Delphine Latawiec, δεν μπορεί να μην τα ενστερνιστεί κανείς, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ βρίσκονται στην «πρώτη γραμμή» του αγώνα κατά αυτής της πανδημίας. Μπορεί να μην αγωνίζονται για την αντιμετώπισή της (όπως κάνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό), παίρνουν όμως το ρίσκο της προσωπικής έκθεσης και της μετάδοσης, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην τροφοδοσία του πληθυσμού με τα απαραίτητα είδη πρώτης ανάγκης.

Η Carrefour στο Βέλγιο, όμως, δεν τους παρείχε ούτε τα απαραίτητα μέσα προστασίας, την ίδια στιγμή που οι μισθοί είναι πενιχροί και η καταναλωτική κίνηση αυξημένη. Γι’ αυτό και δέκα καταστήματα στη χώρα έκλεισαν την περασμένη Παρασκευή (βλ. https://www.brusselstimes.com/brussels/104420/carrefour-workers-shut-down-ten-shops-in-protest/), με το προσωπικό να δηλώνει εξαντλημένο. Θα συνεχίσει να στέκεται στις επάλξεις, όμως το άγχος και η πίεση που συσσωρεύτηκε τις τελευταίες βδομάδες το οδήγησαν στην απεργία, προκειμένου να σταλεί το μήνυμα στα αφεντικά.

Η απεργία έγινε μία μέρα μετά την απεργία που έκαναν οι εργαζόμενοι στην αλυσίδα καταστημάτων Delhaize, λόγω της έλλειψης μέσων προστασίας, κερδίζοντας 500 ευρώ μπόνους.

Η πανδημία του κοροναϊού δε βρίσκει τον κόσμο «ενωμένο», όπως θέλουν να παρουσιάσουν τα πράγματα τα αστικά ΜΜΕ. Αντίθετα, οι ταξικές αντιθέσεις παραμένουν και διογκώνονται. Και η ανάγκη για ταξική αντίσταση υπάρχει πάντοτε, και αυτή θα πρέπει να αναπτύσσεται με κάθε πρόσφορο μέσο.

ΥΓ. Και μιας που μιλάμε για τα σούπερ μάρκετ, πολύς λόγος έγινε στη χώρα μας για τη μεγαλύτερη αλυσίδα του κλάδου, η οποία έδωσε στο προσωπικό καναδυό κατοστάρικα μπόνους και φρόντισε να το διαφημίσει με τις «άκρες» που διαθέτει στα ΜΜΕ. Η συγκεκριμένη αλυσίδα, λόγω της μεγάλης αύξησης του τζίρου, προσλαμβάνει εργάτες μέσω γνωστής εργολαβικής εταιρίας, με συμβάσεις δέκα ημερών και μισθό 5 ευρώ την ώρα! Η αποθέωση της «ελαστικοποίησης», η αποθέωση της μισθωτής σκλαβιάς, σε μια περίοδο που ο συγκεκριμένος καπιταλιστικός κλάδος γνωρίζει άνθιση.

Πηγή: eksegersi.gr