Με συνοδεία δικηγόρου στο σχολείο οι μαθήτριες για να λυθεί το ζήτημα

Φούσκωσε τα πανιά της κάθε είδους αυθαιρεσίας η στάση του υπουργείου Παιδείας απέναντι στις πρόσφατες μαθητικές καταλήψεις, με αποκορύφωμα μάλλον το περιστατικό σε ΓΕΛ του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης (τα στοιχεία του στη διάθεση των άμεσα ενδιαφερομένων), ο διευθυντής του οποίου κάλεσε δυο μαθήτριες της Γ’ Λυκείου -τις οποίες θεώρησε ότι πρωτοστάτησαν στην κινητοποίηση- να υπογράψουν δήλωση φρονημάτων!

Ηταν και η χρονική σύμπτωση κατά την οποία εκτυλίχτηκε το περιστατικό που το σκιαγράφησε με μελανότερα χρώματα, αφού συνέβη ανήμερα της ομόφωνης καταδίκης της Χρυσής Αυγής.

Σύμφωνα με την καταγγελία που έφτασε στην «Εφ.Συν.», ο διευθυντής του ΓΕΛ κάλεσε δυο μαθήτριες –τις οποίες έχει στοχοποιήσει με πολιτικό πρόσημο ξανά στο παρελθόν– στο γραφείο του και απαιτούσε από αυτές να του κατονομάσουν συμμαθητές τους που «πρωτοστάτησαν» στην κατάληψη σύμφωνα με πληροφορίες που του έδωσε η… γειτονιά.

Τα κορίτσια αρνήθηκαν να μετατραπούν σε καταδότριες των συμμαθητών τους, οπότε ο διευθυντής άλλαξε τακτική και κατηγόρησε αυτές ως υπεύθυνες «παράνομων πράξεων», «υποκινήτριες» δράσεων που στοχεύουν στη ζημία του σχολείου τόσο υλικά όσο και λειτουργικά αλλά και στην… παρεμπόδιση της μόρφωσης των υπόλοιπων παιδιών.

Σε ρητορική έξαρση ο διευθυντής επιχειρηματολόγησε λέγοντας ότι με τις κινητοποιήσεις εμποδίζουν παιδιά από οικογένειες που υποφέρουν από ανέχεια να πετύχουν τα όνειρά τους! Οταν η ψυχολογική βία και η χειραγώγηση δεν είχαν αποτέλεσμα, τα πράγματα… σοβάρεψαν. Υποχρέωσε τις μαθήτριες να υπογράψουν χαρτί που είχε συντάξει ο ίδιος και στο οποίο αναφερόταν ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν ποτέ ξανά σε κατάληψη σχολείου.

Μάλιστα ένα μέλος του συλλόγου καθηγητών που παρευρισκόταν στο γραφείο προσπάθησε να αποτρέψει τα κορίτσια από το να υπογράψουν κι έλαβε επίπληξη από τον διευθυντή, που ισχυρίστηκε ότι δεν έχει καμία δουλειά να απευθύνει τον λόγο στα παιδιά και τον απομάκρυνε από τον χώρο.

Μόνο που την επόμενη μέρα τα παιδιά εμφανίστηκαν στο γραφείο με τους γονείς τους, συνοδεία δικηγόρου, οπότε το σκηνικό άλλαξε δραματικά, αφού ο διευθυντής δεν είχε υπολογίσει τέτοια αντίδραση. Στην απαίτηση να επιστρέψει το υπογεγραμμένο χαρτί, ο διευθυντής άρχισε να λέει ότι όλο αυτό ήταν μια… πλάκα εντός σχολικής κοινότητας, ένα αστείο που άνευ λόγου το πήραν πολύ στα σοβαρά! Και για να το αποδείξει, έβγαλε το χαρτί και παρουσία τους το έκανε κομμάτια ή, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, «το μετέτρεψε σε κομφετί».

Ο διευθυντής βέβαια δεν κατηγορείται για έλλειψη χιούμορ αλλά για τις ασφαλίτικες μεθόδους άλλων εποχών που χρησιμοποίησε, καθώς το είδος του «χιούμορ» που διαθέτει είναι πολύ… μαύρο. Γι’ αυτό και δεν το χρησιμοποίησε καθόλου εναντίον αυτών που -όταν τις προηγούμενες μέρες κι ενώ το σχολείο τελούσε υπό κατάληψη- προπηλάκιζαν μαθητές και μαθήτριες ενδεδυμένοι μάλιστα με στολή υπηρεσίας (!) και απειλούσαν τα παιδιά με εισαγγελείς και άλλες μεθόδους «δημοκρατικού» συνετισμού. Διότι αυτοί που μπερδεύουν το σχολείο με τον στρατώνα ή το σωφρονιστήριο αποδεικνύεται ότι δεν έχουν εκλείψει, αλλά δεν μπορεί να καθορίζουν την εκπαιδευτική πολιτική και πράξη