ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΥΣ!
Συμπληρώνονται σήμερα 78 χρόνια από την Απελευθέρωση της Αλβανίας από τον γερμανικό ναζιστικό ζυγό, στις 29 Νοεμβρίου 1944.
Τη χώρα απελευθέρωσε ο καθοδηγούμενος από τους κομμουνιστές Αλβανικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός, με επικεφαλής τον Ενβέρ Χότζα.
Επρόκειτο για τον μεγαλύτερο παρτιζάνικο στρατό στην κατεχόμενη Ευρώπη, συγκριτικά με τον πληθυσμό της χώρας, αποτελούμενο από 72.000 άντρες και γυναίκες. Και για τον μοναδικό αντάρτικο στρατό που απελευθέρωσε τη χώρα του χωρίς να επιτρέψει την είσοδο σ’ αυτήν ούτε ενός στρατιώτη ξένης συμμαχικής δύναμης.
Είναι κρίμα που εμείς, οι Έλληνες κομμουνιστές και αριστεροί που οφείλουμε τόσα πολλά στη διεθνιστική βοήθεια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας στα χρόνια του Εμφυλίου, γνωρίζουμε πολύ λίγα για την επαναστατική εποποιία του αδελφού αλβανικού λαού.
ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΕΒΡΑΙΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙ! Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΜΠΕΣΑ
Επέτειος της Απελευθέρωσης της Αλβανίας από τον ναζιστικό ζυγό σήμερα και στον σχολιασμό σε σχετική ανάρτησή μου αναφέρθηκε μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας του γειτονικού λαού.
Η Αλβανία ήταν η μόνη κατεχόμενη χώρα της Ευρώπης από την οποία δεν υπήρξε ούτε ένας Εβραίος θύμα του Ολοκαυτώματος. Κι αυτό οφείλεται στον περήφανο και ευγενικό αλβανικό λαό.
Κατειλημμένη από τη φασιστική Ιταλία, από το 1939 μέχρι τη συνθηκολόγησή της, η Αλβανία περιήλθε υπό γερμανική κατοχή τον Σεπτέμβριο του 1943 και επιχειρήθηκε και εκεί καταγραφή των Εβραίων με σκοπό την εξόντωσή τους. Μόνο που δεν συντάχθηκε ούτε ένας κατάλογος έστω και με ελάχιστα ονόματα!
Η αποτελούμενη από 1.000 περίπου άτομα εβραϊκή κοινότητα της Αλβανίας διασκορπίστηκε στα χωριά και τέθηκε υπό την προστασία των κατοίκων τους, που δέχτηκαν τους Εβραίους στα σπίτια τους ως μέλη των οικογενειών τους.
Υπακούοντας στην πανάρχαια και γερά ριζωμένη παράδοση της “μπέσας”, που υποχρεώνει στη φροντίδα του διωκόμενου που ζητάει άσυλο, οι Αλβανοί αντιμετώπισαν τους Εβραίους ως πρόσωπα ιερά. Σε σημείο ώστε να μην καταδίδονται οι οικογένειες που τους φιλοξενούσαν ούτε και από τους συνεργάτες των κατακτητών.
Αποτέλεσμα ήταν να σωθεί το σύνολο της εβραϊκής κοινότητας και μαζί και πολλοί άλλοι Εβραίοι που κατέφυγαν στην Αλβανία, προερχόμενοι κυρίως από τη γειτονική Γιουγκοσλαβία, αλλά και από άλλες χώρες.
Έτσι, με τη λήξη του πολέμου, ο αλβανικός πληθυσμός όχι μόνο δεν είχε μειωθεί αλλά τετραπλασιάστηκε σε σχέση με την προπολεμική περίοδο!
Είναι εκατοντάδες οι αλβανικές οικογένειες που έχουν τιμηθεί με το μετάλλιο του “Δίκαιου των Εθνών”, που απονέμεται σε όσους βοήθησαν Εβραίους να σωθούν από το Ολοκαύτωμα.
Από το φβ του Γιώργου Αλεξάτου
e-prologos.gr