Α΄ Ε.Λ.Μ.Ε. ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Νομοσχέδιο Πιερρακάκη για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση:

Παράδοση της ΤΕΕ στα ιδιωτικά συμφέροντα

Το νέο νομοσχέδιο του υπουργού Παιδείας αποτελεί συνέχεια και εμβάθυνση του νόμου 4763 /2020 της Ν. Κεραμέως που έθεσε τις βάσεις για τη μετατροπή της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης σε κατάρτιση με βάση τις ανάγκες της αγοράς, δηλαδή των επιχειρήσεων. Με τον Ν 4763 η κυβέρνηση:

α) επιχειρεί τη συρρίκνωση των ΕΠΑΛ μέσω εισαγωγής της τράπεζας θεμάτων σε αυτά, έστω κι αν δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί αυτή σε όλη της την έκταση – όπως άλλωστε και στα ΓΕΛ και τα ΕΝΕΕΓΥΛ.

β) ίδρυσε τις μεταγυμνασιακές Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ), δομές που φιλοδοξούν να «τραβήξουν» τους νέους ηλικίας 15 ετών και άνω από τη Λυκειακή βαθμίδα που δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στον εξεταστικό μαραθώνιο, ενώ παράλληλα διαμορφώνουν το ευέλικτο φθηνό επανακαταρτιζόμενο εργασιακό δυναμικό που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για την κερδοφορία του, και μάλιστα χωρίς δικαιώματα.

γ) ίδρυσε το πρότυπα ΕΠΑΛ τα οποία φιλοδοξεί να αποτελέσουν την ατμομηχανή της σύνδεσης της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης με την εξυπηρέτηση της αγοράς εργασίας και μάλιστα σε τοπικό επίπεδο. Οι πολυδαίδαλες δομές ελέγχου των ΠΕΠΑΛ (πχ ΚΣΕΕΚ, ΣΣΠΑΕ, Επιτροπή Συντονισμού) εξυπηρετούν τη στεγανοποιημένη διοίκησή τους με τη συμμετοχή ανθρώπων έξω από την τυπική εκπαίδευση (πχ όχι εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι επιμελητηρίων, μάνατζερ κλπ) που θα εξασφαλίσουν τη σύνδεση με την παραγωγή, δηλαδή με τα ιδιωτικά συμφέροντα.

δ) θεσμοθέτησε το ενιαίο πλαίσιο προσόντων και την πιστοποίησή τους, ώστε οι απόφοιτοι επιπέδου 3 -κατώτεροι σύμφωνα με το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων ακόμα και από τους αποφοίτους λυκείου – να αποτελούν τη μεγάλη μάζα των νέων, που θα λειτουργήσουν ως αιμοδότες της «ανάπτυξης» δηλαδή της αδίστακτης κερδοφορίας, με βάση και τις οδηγίες του ΣΕΒ, του ΟΟΣΑ και της ΕΕ.

Ο νέος νόμος Πιερρακάκη ήρθε σαν ραβασάκι απ’ τις εργοδοτικές ενώσεις, που συχνά πυκνά παρουσιάζουν τις ανάγκες τους για την παραπέρα κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων ως τη λύση δια πάσαν νόσον. Με σαφήνεια περιγράφεται σε κάθε άρθρο η στοχοθεσία που συγκλίνει στους παρακάτω άξονες:

• διασύνδεση των καταρτιζόμενων με τις ανάγκες της αγοράς και την ανάπτυξη σε τοπικό, περιφερειακό αλλά και κλαδικό επίπεδο, διευκόλυνση της κινητικότητας των εργαζομένων για την ενίσχυση της οικονομίας και της παραγωγικότητας.
• σύναψη μνημονίων συνεργασίας και ανάπτυξη προνομιακών σχέσεων συνεργασίας με τοπικές επιχειρήσεις.
• καθορίζεται το περιεχόμενο των σπουδών, των μαθημάτων, η δημιουργία ή η κατάργηση τομέων και ειδικοτήτων με βάση τις αντίστοιχες δεξιότητες που επικεντρώνονται οι οικονομικές δραστηριότητες της κάθε περιοχής.
• προσέλκυση δωρεών και ουσιαστική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στην ανάπτυξη, εφαρμογή του κοινού στρατηγικού σχεδιασμού. Ενίσχυση του βαθμού αυτονομίας με ενεργό ρόλο των εκπροσώπων των τοπικών επιχειρήσεων
• ειδικά μαθήματα σε όλα τα ΕΠΑΛ με ιδιαίτερο αναπτυξιακό χαρακτήρα.

Όλα τα παραπάνω, πέρα από το ότι επαναλαμβάνουν μονότονα έναν δρόμο και μια πολιτική που τη ζουν επώδυνα όσοι εμπλέκονται με την επαγγελματική εκπαίδευση, στην ουσία με ένα μόνο πράγμα προσομοιάζουν. Με επιχείρηση και σχέδιο κερδοφορίας και για να υπηρετηθούν οι στόχοι γίνονται και οι αναγκαίες αλλαγές, με την επίσημη θεσμοθέτηση manager! Μα όλα αυτά τα χρόνια η «καλύτερη» σύνδεση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με αυτή την «αγορά» έχει παραγάγει ανεργία, ετεροασπασχόληση, χαμηλούς μισθούς, άγχος κτλ. Γιατί η «αγορά» θέλει φθηνούς και αναλώσιμους εργαζόμενους! Λίγα μόνο από τα νέα μαργαριτάρια:

• Θεσμοθετεί τα ΚΕΕΚ (Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης) που θα ιδρύονται με συνένωση – συνεργασία α) ενός ΕΠΑΛ ή ΠΕΠΑΛ, β) ενός ΕΚ και γ) ενός ΙΕΚ δημόσιου ή ιδιωτικού που μετονομάζεται σε ΣΑΕΚ (Σχολή Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης). Το ΚΕΕΚ ουσιαστικά θα παίρνει πλέον τις αποφάσεις για το πρόγραμμα σπουδών των ΕΠΑΛ, καθώς θα αποφασίζει τους τομείς και τις ειδικότητες που θα λειτουργούν με κριτήριο τη σύνδεση με την τοπική αγορά εργασίας. Η πρόβλεψη για μη επικάλυψη τομέων / ειδικοτήτων μεταξύ ΙΕΚ / ΣΑΕΚ και ΕΠΑΛ θα οδηγήσει σε αντίστοιχες αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών των ΕΠΑΛ, αφού η «πελατεία» των ΙΕΚ δεν πρέπει να χαθεί, ούτε τα δίδακτρα που πληρώνουν οι σπουδαστές τους…

• Στο όργανο διοίκησης των ΚΕΕΚ συμμετέχουν εκτός των Διευθυντών των αντίστοιχων δομών και εκπρόσωποι των τοπικών επιμελητηρίων και του Δήμου, επομένως ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την είσοδο ιδιωτών στη διοίκηση των δομών αυτών, που θα μεριμνούν βέβαια για την εξυπηρέτηση των επιχειρηματιών της περιοχής, την εξεύρεση του κατάλληλου τεχνικού προσωπικού για τις ανάγκες τους μέσω της κατάρτισης και της μαθητείας.
• Η θεσμοθέτηση ειδικά του Οργανωτικού Συντονιστή του ΚΕΕΚ με αρμοδιότητες μάνατζερ, που θα εισηγείται την κατάργηση ή ίδρυση νέων ειδικοτήτων και την άμεση συνεργασία με το ΚΣΕΕΚ και ΣΣΠΑΕ (κεντρικό και περιφερειακό συμβούλιο ΕΕΚ με συμμετοχή επιχειρήσεων) για τις ανάγκες της τοπικής αγοράς εργασίας, αποδυναμώνει πλήρως τους συλλόγους διδασκόντων των ΕΠΑΛ, οδηγεί σε λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και όρους επιχείρησης σπρώχνοντας περισσότερο τα ΕΠΑΛ προς την κατάρτιση και πιο μακριά από δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Άλλωστε τα ΚΕΕΚ θα λογοδοτούν, αφού εκεί θα υπάγονται, απευθείας στη Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης (ΓΓΕΕΚ & ΔΒΜ).
• Επιπλέον τα ΚΕΕΚ έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις ή συμφωνίες με άλλους φορείς του δημόσιου τομέα και με φορείς του ιδιωτικού τομέα, αλλά και να φροντίζουν για την προσέλκυση δωρεών και την ανάπτυξη συνεργασιών με φορείς του εξωτερικού. Είναι προφανές ότι θα έχουν αρμοδιότητα και καθήκον την εξεύρεση πόρων για τον εξοπλισμό των δομών ευθύνης τους. Η ομολογία ότι η πολιτεία αποχωρεί σιγά σιγά από την ευθύνη χρηματοδότησης των σχολείων γίνεται οφθαλμοφανής.
• Το ΚΕΕΚ μέσω του ΓΕΑΣ (Γραφείο Επαγγελματικής Ανάπτυξης και Σταδιοδρομίας) θα έχει την ευθύνη προώθησης της μαθητείας και της πρακτικής άσκησης των μαθητών και των καταρτιζόμενων στις δομές ευθύνης του. Μέσω των ΓΕΑΣ θα παρακολουθούν την προσαρμογή της φοίτησης στις ανάγκες της αγοράς. Τα ΓΕΑΣ θα στελεχώνονται με έναν σύμβουλο συντονιστή για κάθε 150 καταρτιζόμενους, ένα ψυχολόγο και ένα κοινωνικό λειτουργό για κάθε 200 καταρτιζόμενους! «Και η ενδοσχολική βία πάπαλα….»
• Επίσης μέσω των Θεματικών Ερευνητικών Ινστιτούτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΘΕΙΕΕΚ) που μπορεί να συσταθούν σε κάθε ΚΕΕΚ , εκτός απ’ τη διάγνωση των αναγκών της τοπικής αγοράς, μπορούν να προχωρήσουν στην ανάπτυξη προγραμμάτων σπουδών και οδηγών κατάρτισης θεματικού χαρακτήρα στα ενδεικνυόμενα επίπεδα του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων (ΕΠΠ), σε συνεργασία με τους κατά περίπτωση αρμόδιους φορείς. Δηλαδή μπορούν να παίξουν τον ρόλο του ΙΕΠ σε τοπικό επίπεδο. Η σύνδεση με το πλαίσιο προσόντων του Ν. 4763 αποκτά πιο ολοκληρωμένο χαρακτήρα και εξειδικεύει προηγούμενες προσπάθειες σύστασης ενός εθνικού πλαισίου προσόντων, που είχαν ξεκινήσει με νόμους του Αρβανιτόπουλου αλλά και του Γαβρόγλου.
• Είναι ολοφάνερο ότι ο Δημόσιος πυλώνας της ΤΕΕ, όσον αφορά τις εκπαιδευτικές του λειτουργίες και διαδικασίες, περνάει στον έλεγχο των δυνάμεων της αγοράς, με αποτέλεσμα την συρρίκνωση του Δημόσιου χαρακτήρα της και την παραπέρα ιδιωτικοποίησή της. Η επιλογή αυτή συμβαδίζει με τη γενικότερη επιλογή παράδοσης στις δυνάμεις της «αγοράς» των τομέων της υγείας, παιδείας, ενέργειας, συγκοινωνιών κλπ

• Τα ΕΠΑΛ εφόσον εντάσσονται στα ΚΕΕΚ συνδέονται άμεσα με την αγορά εργασίας και τα τοπικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι ιδιώτες θα αποφασίζουν αν πχ στη Δυτική Αττική θα προσανατολιστεί η ΤΕΕ στις ανάγκες των διυλιστηρίων, των ενεργειακών κολοσσών επεξεργασίας LNG ή στις εφοδιαστικές αλυσίδες που υπηρετούν τα logistics. Χωρίς ολοκληρωμένη μόρφωση των αποφοίτων τους, προσαρμοσμένων πάντα στις εφήμερες ανάγκες των εκάστοτε επιχειρηματιών, που όποτε αλλάζουν θα πετούν στο περιθώριο τον μαθητευόμενο καταρτιζόμενο εργαζόμενο, που θα πρέπει με τη σειρά του να επανακαταρτίζεται με δική του ευθύνη και να πιστοποιεί τα προσόντα του με δικά του έξοδα. Η μαθητεία που από τον Ν 4763 ορίζεται ότι θα γίνεται σε επιχείρηση, αποτελεί μηχανισμό ιδιωτικοποίησης της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης.
• Σημαντικό στοιχείο είναι η κατάργηση ολόκληρων σχολικών μονάδων ΕΠΑΛ, μέσω της συνένωσης των συστεγαζόμενων ΕΠΑΛ. Ήδη σε πρώτη φάση περίπου 40 ΕΠΑΛ θα συγχωνευτούν! με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις για τους/τις μαθητές/-τριες (δημιουργία γιγάντιων σχολείων, ακόμα και με 500 μαθητές (!)) αλλά και τους/τις εκπαιδευτικούς (απώλεια οργανικών θέσεων από συγχωνεύσεις σχολείων και συνεχής εργασιακή ανασφάλεια από πιθανές επικείμενες καταργήσεις και ειδικοτήτων κλπ). Οι συγχωνεύσεις αυτές θα οδηγήσουν σε πολυπληθή τμήματα ειδικά στα μαθήματα ειδικότητας με προφανείς μαθησιακές συνέπειες ενώ ο υπερπληθυσμός στα σχολεία θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της σχολικής βίας, όπως επισημαίνουν και οι διεθνείς οργανισμοί. (Αρ.19 του νσχ: «Για τα συστεγαζόμενα ΕΠΑ.Λ., επιτρέπεται να λειτουργεί ένα (1) μόνο ΕΠΑ.Λ. στον ίδιο κύκλο λειτουργίας. Αν λειτουργούν ταυτόχρονα περισσότερα ΕΠΑ.Λ. σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, αυτά συγχωνεύονται…»). Οι εκπαιδευτικοί μόνιμοι και συμβασιούχοι απρόσωπα θα επιτηρούν το γιγαντιαίο μαθητικό δυναμικό στο μεγαθήριο σχολείο – μαγαζί.
• Ακόμα και τα ΕΠΑΛ που δεν εντάσσονται σε κάποιο ΚΕΕΚ, με βάση το σχέδιο νόμου πρέπει να αναπτύξουν συνεργασίες με το πλησιέστερο ΚΕΕΚ, με τους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων και της τοπικής αυτοδιοίκησης που συμμετέχουν ως μέλη στα οικεία ΣΣΠΑΕ, στη βάση που αναφέρθηκε παραπάνω (τομείς και κατάρτιση στη βάση των αναγκών της τοπικής αγοράς).
• Περιθωριοποιείται ο σύλλογος διδασκόντων στην πλειοψηφία των ΕΠΑΛ που δεν εντάσσονται στα ΚΕΕΚ. Σε αυτά, δημιουργείται ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ με τον/την διευθυντή/-τρια, υποδιευθυντές/-τριες (οι οποίοι/ες αυξάνονται), και τους/τις τομεάρχες/ισσες (οι οποίοι/ες θεσμοθετούνται στα ΕΠΑΛ αλλά καταργούνται από τα ΕΚ), που αποτελεί όργανο διοίκησης τους σχολείου. Σύμφωνα με το άρ. 21 του νσχ , με τη θεσμοθέτηση αυτής της επιτροπής, αφαιρούνται βασικές αρμοδιότητες από το σύλλογο διδασκόντων/ουσών, δίνοντας ένα ακόμα χτύπημα στη δημοκρατική λειτουργία των σχολείων. Υποβάλλει εισηγήσεις δράσεων, εισηγείται κατάργηση, προσθήκη και επανακαθορισμό ειδικοτήτων κ.λπ. Ακόμα και η ανάθεση εργασιών στους εκπαιδευτικούς στο σχολείο, γίνεται από την επιτροπή αυτή και όχι από σύλλογο διδασκόντων! Θυμίζουμε ότι με το μοντέλο διοίκησης στα ΙΕΚ που θεσμοθετήθηκε με το νόμο του 2020, έχει ήδη καταργηθεί ο σύλλογος διδασκόντων/ουσών. Προφανώς όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση επιθυμεί την ουσιαστική μετατροπή των ΕΠΑΛ σε σχολή κατάρτισης, εκτός από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και στο διοικητικό μοντέλο.
• Τα ΕΚ καταργούνται ως αυτόνομες εκπαιδευτικές μονάδες, ενώ οι εκπαιδευτικοί τους εντάσσονται στα ΕΠΑΛ, δηλαδή καταργείται ο σύλλογος διδασκόντων τους. Επομένως το μοναδικό προσωπικό τους, απομένουν ο Διευθυντής και ο /οι υποδιευθυντής /ές τους, καθώς και οι της ΔΕ 01 (τεχνίτες), που θα πρέπει να διαχειρίζονται όλη την εργαστηριακή υποδομή (συντήρηση, οργάνωση και λειτουργία, προμήθειες, επισκευή και τήρηση βιβλίων κλπ).
• Με το άρ 23 του νσχ θεσμοθετείται στα ΕΠΑΛ και τα Π.ΕΠΑΛ για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Γ΄ τάξης, πρακτική άσκηση σε επιχειρήσεις της περιοχής, με αντικατάσταση του σχολικού εργαστηριακού προγράμματος, 22 μέρες χωρίς αμοιβή και ασφάλιση, (ασφάλιση μόνο για ατύχημα), γεγονός που θα επαναφέρει και την ανήλικη, απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία. Η δυνατότητα να γίνεται η πρακτική άσκηση συνεχόμενα, θα οδηγήσει εύκολα σε αντικατάσταση κανονικών εργαζομένων σε μία πχ τουριστική περιοχή με «πρακτικάριους» χωρίς αμοιβή!
• Θεσμοθετείται ο πλήρης αποκλεισμός των εκλεγμένων εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα διάφορα όργανα και επιτροπές. Είναι βέβαια αξιοπερίεργο πως ούτε με αυτό το νσχ θεσμοθετείται σε οποιοδήποτε επίπεδο, κεντρικό ή περιφερειακό, η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα ΕΠΑΛ (εκπρόσωποι ΟΛΜΕ – ΕΛΜΕ), αλλά ούτε και των εργαζομένων στο δημόσιο (ΑΔΕΔΥ) στα περιφερειακά συμβούλια. Υπάρχουν μόνο εκπρόσωποι από τη ΓΣΕΕ. Δηλαδή αυτοί που εργάζονται στο πεδίο, αυτοί που σηκώνουν το βάρος της υλοποίησης της εκπαιδευτικής πολιτικής δεν χρειάζεται να έχουν γνώμη κατά το Υπουργείο παιδείας, μόνο για να υλοποιούν τις πολιτικές τους θέλει!

• Συνολικά τα μεμονωμένα ΕΠΑΛ πιέζονται είτε με συρρίκνωση και υποβάθμιση, είτε με λουκέτο. Σε κάθε περίπτωση με πρόσδεση στις εφήμερες ανάγκες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΕ ΤΕΕ

Δικαιολογημένη η ανησυχία όλων λοιπόν, εκπαιδευτικών και μαθητών. Τους λέμε προκαταβολικά, αυτός ο δρόμος δεν είναι ο δικός μας, είναι μακριά από τις δικές μας ανάγκες. Συσπειρωμένοι στα σωματεία μας θα αντιπαλέψουμε μαζικά τους αντιδραστικούς τους σχεδιασμούς. Καλούμε τους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία σε διαρκή αγώνα για να διεκδικήσουμε:

• Ενιαίο δημόσιο και δωρεάν 12χρονο σχολείο για όλα τα παιδιά με δίχρονη προσχολική αγωγή – εκπαίδευση με μέτρα για να φοιτούν και να μορφώνονται όλα τα παιδιά. Δίχρονη ολοκληρωμένη επαγγελματική εκπαίδευση αμέσως μετά, για όσα επαγγέλματα δεν απαιτείται πανεπιστημιακή μόρφωση. Αυτό πρέπει να είναι το μοναδικό δημόσιο, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης, με ταυτόχρονη κατάργηση όλων των δομών έξω απ’ αυτό (ΔΙΕΚ, ΙΕΚ, ΕΠΑΣ άλλων υπουργείων κλπ). Με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό. Με τομείς και ειδικότητες που να καλύπτουν τους τομείς και τις ειδικότητες των σημερινών σχολείων της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με την προσθήκη και άλλων που θα κριθούν αναγκαίες σύμφωνα με τα συμφέροντα των εργαζομένων και όχι των τραπεζών και του κεφαλαίου. Ο στόχος αυτού του σχολείου πρέπει να είναι η εκπαίδευση των μαθητών για την απόκτηση ολοκληρωμένων γνώσεων (θεωρητικών και δεξιοτήτων) ενός ολοκληρωμένου γνωστικού αντικειμένου που ορίζεται ως επάγγελμα. Σε καμιά περίπτωση δεν θα ενσωματώνει στο πρόγραμμα σπουδών του, προγράμματα μαθητείας.
• Ανατροπή όλου του αντιδραστικού πλαισίου της αξιολόγησης, εσωτερικής – εξωτερικής και αυτοαξιολόγησης που ανοίγει το δρόμο σε απολύσεις, βαθαίνει τη φτώχεια των εκπαιδευτικών και οδηγεί στην κατηγοριοποίηση και στο κλείσιμο σχολείων.
• Όχι στην «αυτονομία» των σχολείων που μαζί με την κατηγοριοποίηση οδηγούν στην ιδιωτικοποίησή τους.
• Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και Ενισχυτική Διδασκαλία σε όλα τα σχολεία, με μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι αναπληρωτές.
• Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση ενταγμένη στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και εξ ολοκλήρου στο Υπουργείο Παιδείας. Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Όχι στην κερδοσκοπία των πιστοποιήσεων και το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων! Το πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για εργασία, χωρίς πιστοποίηση.
• ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων δομών εκπαίδευσης είτε άμεσα είτε έμμεσα.
• ΟΧΙ στο κλείσιμο σχολείων, συστεγαζόμενων ή όχι. ΟΧΙ στην ύπαρξη τεράστιων και υδροκέφαλων σχολείων και στην κατάργηση και τη μείωση οργανικών θέσεων.
• ΟΧΙ στις μεταγυμνασιακές τεχνικές σχολές και στη μαθητεία που σταδιακά αφορά ανήλικους/ες απόφοιτους Γυμνασίου ή όσους /ες δεν έχουν απολυτήριο λυκείου (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ).
• Ουσιαστική αναβάθμιση της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης
• Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό της ΤΕΕ
• Σύγχρονα και επαρκή εργαστήρια για όλες τις δομές της ΤΕΕ, εξοπλισμός και υποδομές
• Έγκριση όλων των ολιγομελών τμημάτων για να μπορούν οι σπουδαστές να σπουδάζουν στις ειδικότητες που επιθυμούν.
• Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα κατά τη διάρκεια της μαθητείας/πρακτικής άσκησης.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Α΄ ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Η Γραμματέας του Δ.Σ.

Ιωαννίδης Τάσος Γκούμα Ιωάννα