To Σάββατο 05/12/2020, στη Δυτική Όχθη, ο 13χρονος Παλαιστίνιος Αλί Αϊμάν Νασρ Αμπού Αλίγια καταλήγει ύστερα από πυροβολισμό που δέχτηκε στο στομάχι, την προηγούμενη μέρα, από Ισραηλινούς στρατιώτες. «Θανάσιμο» αμάρτημά του το γεγονός ότι διαδήλωνε μαζί με τους κατοίκους του χωριού του ενάντια στον παράνομο ισραηλινό εποικισμό στην περιοχή τους.

Ο ισραηλινός στρατός διέλυσε με σφαίρες τη διαδήλωση στο χωριό Μουγκαγίρ, τραυματίζοντας άλλους 4 διαδηλωτές καθώς και τον μικρό Αλί ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Ραμάλα όπου και υπέκυψε στα τραύματά του. Η κηδεία του μετατράπηκε σε διαδήλωση όλου του χωριού. Επ’ αφορμής του γεγονότος, μία συντρόφισσα και φίλη του blog μάς έστειλε το παρακάτω ποίημα.

Για τον μικρό Αλί…

«Άλλη μια μαύρη μέρα ξημερώνει.

13 χρονών.

Διάπλατα τα μάτια απ’ την παγωνιά του Θανάτου.

Έσβησαν νωρίς.

Ποιος θα πάρει εκδίκηση γι’ αυτά τα μάτια;

Πάνω στον τάφο του ενός, η ζωή του άλλου.

Του Ισχυρού.

Πότε θα γυρίσει πίσω ο ήλιος σ’ αυτόν τον καταραμένο τόπο;

Τους σφάζουν νύχτα μέρα και κανείς δε μιλάει.

Τους σφάζουν κάθε μέρα και κανείς δε μιλάει.

Πότε θα ‘ρθει η δικαιοσύνη σε κείνους τους «Άγιους Τόπους» συνεχόμενων νεκρών;

Πότε θα λογοδοτήσουν τα μαύρα σκυλιά για τις ψυχές που παίρνουν φόρο;

Ως πότε θα κρέμεται ο Θάνατος πάνω απ’ τα εκατομμύρια σπίτια;

Και μείς; Ήρθε ο καιρός που σιωπήσαμε. Πάψαμε να μιλάμε για το κακό και τ’ άδικο.

Μπήκαμε στα σπίτια μας και κλείσαμε τα παράθυρα ερμητικά.

Οι κραυγές της Μάνας Παλαιστίνης όμως δε σιγούν.

Τρυπούν τα παραθυρόφυλλα, τους τοίχους, τις καρδιές.

Μην παριστάνουμε άλλο πως δεν ακούμε.

Όλοι μας θα λογοδοτήσουμε μια μέρα.

Γιατί τα παιδιά συνεχίζουν να πεθαίνουν.

Κι εμείς κλεισμένοι σπίτια μας.»

Αφιερωμένο σ’ όλα τα παιδιά της Παλαιστίνης που τους στέρησαν τη ζωή. Αφιερωμένο σ’ όλες τις μάνες που τους ξερίζωσαν τα σπλάχνα.

Μέχρι να ξαναγυρίσει ο ήλιος σ’ αυτή τη γη…

Χ.

proletconnect.blogspot.com