Ο ΣΥΡΙΖΑ σε μία έκρηξη αγωνιστικότητας και αντιδεξιάς πολιτικής μάς δήλωσε ότι η πάλη για το νομοσχέδιο Χατζιδάκη είναι ζήτημα τιμής. Αυτά δεν τα έλεγε όμως στην πενταετία που διακυβέρνησε τη χώρα, πάνω στις πατημασιές του αστικού συστήματος. Αυτό το κόμμα που σήμερα φλερτάρει ανοιχτά τη σοσιαλδημοκρατία δεν έχει να μας επιδείξει ούτε έναν, κυριολεκτικά ούτε έναν, εμβληματικό νόμο που να υπερασπίζεται τις λαϊκές κατακτήσεις από την πλευρά της αριστεράς. Σε όλα τα ζητήματα, ΕΕ, εξάρτηση, οικονομία, κοινωνία, εκπαίδευση, μετάφρασε τις αστικές επιλογές. Τώρα, μπροστά στο ενδεχόμενο των εκλογών έβαλε τις κομματικές σειρήνες να παίζουν λαϊκούς σκοπούς.

***

Ένδοξοι, εκλαμπρότατοι, ευγενείς, ευπατρίδες, επιφανείς, διαπρεπείς, πρίγκιπες, βαρόνοι, τελειότατοι, έξοχοι, μυστικοσύμβουλοι και άλλες πολλές γενεές και φάρες κόσμησαν αυτόν τον καιρό τα δελτία ειδήσεων, τους επιτάφιους θρήνους, την ανάσταση και τις γιορτές για το 1821. Οι πρόγονοι όλων αυτών ήταν απόντες από τους αγώνες και την αγωνία των φτωχών και καταφρονεμένων. Στην καλύτερη περίπτωση έδιναν το χέρι στους γραμματείς και φαρισαίους ή σε κάθε κατακτητή που πέρασε από αυτή τη στενή φλούδα της γης. Το κακό είναι πως ο κόσμος ακόμα τους εμπιστεύεται και τους προσκυνά. Ως πότε;

***

Όποιος διαβάσει το ΠΡΙΝ (2-5-2021) θα νομίζει ότι βρισκόμαστε σε εκρηκτική κοινωνική κατάσταση ή προεπαναστατική περίοδο. Διότι τα συνθήματα για εξάωρη δουλειά χωρίς μείωση αποδοχών, καθώς και άπειρα άλλα πρωτομαγιάτικα και απογειωμένα, ανταποκρίνονται μόνο στις προθέσεις των συντακτών του ΠΡΙΝ και του ΝΑΡ. Έχουμε τονίσει κατά καιρούς ότι μία ρεαλιστική και ταξική αποτίμηση της πραγματικότητας οδηγεί μόνο στην ενεργητική άμυνα. Που σημαίνει συγκέντρωση δυνάμεων, ενότητα μέσα στο λαό, αλλαγή συσχετισμών, για να περάσουμε σε μία αντεπίθεση. Οποιοδήποτε εγχειρίδιο πολιτικής τα αναφέρει αυτά στα πρώτα του κεφάλαια. Αλλά, το ΝΑΡ, όντας απογειωμένο από την πραγματικότητα ή θέλοντας να κάνει επίδειξη αγωνιστικής πασαρέλας, προτείνει ό,τι γυαλίζει. Ας τα βλέπουν αυτά οι πρόσφατοι συνεργάτες του, που αποφεύγουν τη διατύπωση οποιουδήποτε αιτήματος.

***

Στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος καλούσε η ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ και δεκάδες σωματεία και ομοσπονδίες. Μέχρις εδώ καλά. Το περίεργο είναι ότι το ΝΑΡ στην ΑΔΕΔΥ (Μιχάλης Ρίζος) σε σύμπλευση με τις δυνάμεις της ΕΣΑΚ-ΚΚΕ ψήφισαν την απεργία μαζί με τους Πασόκους, αλλά προτίμησαν οι δεύτεροι να πάνε στην πλατεία Συντάγματος (ΚΚΕ) και οι πρώτοι στα Προπύλαια που απέχουν μόλις εκατό μέτρα από την πλατεία Κλαυθμώνος. Έτσι, για να σώσουν τα προσχήματα και να διαφοροποιηθούν μέσα σε… λίγα στρέμματα. Αν η πρωτοπορία καθορίζονταν από εκατό μέτρα απόσταση, τότε τα πράγματα θα ήσαν διαφορετικά.

Θανάσης Τσιριγώτης

πηγή: Λαϊκός Δρόμος