Θα το θυμούνται οι παλιότεροι. Ήταν το προπαγανδιστικό «σλόγ­καν», ό­ταν το 1980 υπογράφηκε η Συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ (ΕΕ). Οι υποσχέσεις τότε με το αζημίωτο:

-Για την αγορά των 300.000.000 καταναλωτών που θα πήγαιναν τα ελληνικά προϊόντα και θα συνέβαλε στην ανάπτυξη της Ελλάδας.
-Για επιδοτήσεις και το καθεστώς «κοινοτικής προτίμησης» που θα προστάτευε τα αγροτικά και τα άλλα προϊόντα.
-Για τη σταδιακή εξίσωση μισθών και συντάξεων προς τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
-Για προστασία των ελληνικών συνόρων που θα είναι και ευρωπαϊκά σύνορα.

Αυτά και άλλα πολλά ήταν τότε τα επιχειρήματα όλων των αστικών κομμάτων που ήταν υπέρμαχα της ένταξης, που έφθαναν στο σημείο να μιλάνε για «χρυσά κουτάλια».

Όλα αυτά τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα μας, από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και την ακροδεξιά, συνεχίζουν να παραπλανούν τον ελληνικό λαό για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την ένταξη και την παραμονή στην ΕΕ υποσχέθηκαν ευημερία, δημοκρατία και ανάπτυξη, ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης, τη σωτηρία της χώρας και του λαού μας, ειρήνη, συνεργασία, φιλία και ισοτιμία μεταξύ των χωρών της ΕΕ.

Και από τότε εμείς, το Μ-Λ ΚΚΕ, και κάποιοι άλλοι, ήμασταν αντίθετοι στην ένταξη και λέγαμε ότι τίποτε απ’ όλα αυτά δεν θα ισχύσει, η χώρα μας θα ενταχθεί στον ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου των ισχυρών κρατών, που θα την μετατρέψει σε παράρτημά του, με τον τριτογενή τομέα και ιδιαίτερα τον τουρισμό διογκωμένο («θα γίνουμε χώρα γκαρσονιών», λέγαμε από τότε), με αποβιομηχάνιση, με καταστροφή του αγροτικού τομέα («οι επιδοτήσεις είναι το χρύσωμα του χαπιού που κάποια στιγμή θα καταργηθούν», λέγαμε επίσης), με διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας.
Στη συνέχεια ήρθε το Μάαστριχτ, η ΟΝΕ και το Ευρώ και η κατάσταση επιδεινώθηκε.

44 χρόνια μετά τι έγινε; Την αλήθεια τη γνωρίσαμε καλά

Η εξάρτηση βάθυνε, οι ισχυροί της ΕΕ επέβαλαν ασφυκτικό έλεγχο και ταπεινωτική εποπτεία, βάρβαρη μνημονιακή πολιτική που λεηλάτησε και θα λεηλατεί τη χώρα και το λαό μας για πολλά χρόνια.

Αντί για «ανάπτυξη», η Ελλάδα έγινε η φτωχότερη χώρα της Ευρώπης, αφού είχαμε:
-Δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, απολύσεις, φτώχεια, ακρίβεια, ανεργία και μετανάστευση.
-Εργοδοτική ασυδοσία, περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, κατάργηση εργατολαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
-Δεκάδες νέους φόρους, αυξήσεις στα βασικά αγαθά, μαζικούς πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.
-Ξεπούλημα όσο-όσο της δημόσιας περιουσίας. Τρένα, λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό «στο σφυρί».
-Αποσάθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας, αποβιομηχάνιση, κλείσιμο εργοστασίων (υφαντουργία, ναυπηγεία, ζάχαρη, ΛΑΡΚΟ κλπ).
-Καταστρατήγηση του καθεστώτος της «κοινοτικής προτίμησης», με αθρόες εισαγωγές από τρίτες χώρες, σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων, καταστροφή του πρωτογενούς τομέα (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία) και της φτωχομεσαίας αγροτιάς, με κίνδυνο την επισιτιστική-διατροφική κρίση.
-Μείωση των εξαγωγών και αύξηση των εισαγωγών, με το εμπορικό ισοζύγιο και το ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων από θετικό που ήταν πριν το 1980, να «σπάει» τα αρνητικά ρεκόρ από έτος σε έτος.
-Κατακόρυφη μείωση του ΑΕΠ και διπλασιασμό του δημοσίου χρέους.
-Ιδιωτικοποίηση – διάλυση των πάντων, της δημόσιας υγείας, παιδείας, πρόνοιας, του ασφαλιστικού συστήματος.
-Κατάρρευση των δημόσιων υποδομών, με αποτέλεσμα πολύνεκρες καταστροφές σε Τέμπη, Θεσσαλικό κάμπο, Εύβοια, Μάτι, Μάνδρα κ.α.
-Διόγκωση του παρασιτικού τριτογενούς τομέα και ενός τουρισμού του τύπου, γκαρσόνια να σερβίρουν πλούσιους ευρωπαίους μέσα στη θάλασσα, με μισθούς πείνας.
-Το περιβάλλον «στο απόσπασμα», με τις χιλιάδες εισαγόμενες ανεμογεννήτριες, «δώρο» στην ασθμαίνουσα γερμανική οικονομία και στο κατασκευαστικό κεφάλαιο, που καταστρέφουν όλα τα βουνά της Ελλάδας, με τις εκατοντάδες ανεξέλεγκτα υδροηλεκτρικά που υποβαθμίζουν τα ποτάμια μας και με τα φωτοβολταϊκά, να έχουμε υπερκεράσει τον στόχο για παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, που με την κατάργηση του λιγνίτη, αυξάνουν την ενεργειακή -και όχι μόνο- εξάρτηση της χώρας.
–Οι πόροι των περιβόητων «Ευρωπαϊκών προγραμμάτων», τα «χρηματοδοτικά εργαλεία» κατά τους κρατικούς γραφειοκράτες ή τα «λεφτά της ΕΕ» για τους απλούς ανθρώπους, το 1% του προϋπολογισμού των χωρών της ΕΕ, βασικό επιχείρημα των ευρωλάγνων, που συνεχώς μειώνονται, προέρχονται από την φορολογία του ελληνικού λαού και των λαών της Ευρώπης, κατευθύνονται σε τομείς που καθορίζει το Διευθυντήριο των Βρυξελλών (τριτογενή, τουρισμό, «αναπλάσεις», ΑΠΕ και όχι στον πρωτογενή, δευτερογενή, Υγεία, Παιδεία κλπ), μεγάλο μέρος επιστέφει στις πλούσιες χώρες της ΕΕ, για την προμήθεια εξοπλισμού (μηχανήματα, τρακτέρ, εφόδια, φάρμακα κλπ) και το μεγαλύτερο μέρος το απομυζούν μεγάλοι εισαγωγείς, αγροτοδιατροφικά μονοπώλια και άλλοι επιτήδειοι.

Τα τρία μνημόνια, οι εκατοντάδες νόμοι και τα δάνεια-θηλιά, που επέβαλαν οι δυνάστες της ΕΕ, θα συνθλίβουν το λαό και τη χώρα μέχρι το 2060.

Αυτή ήταν η ευημερία, που θα έφερνε η ΕΕ.

Αντί για δημοκρατία, οι ισχυροί της ΕΕ με τα χυδαία αντικομουνιστικά μνημόνια, τα μέτρα καταστολής και τους στρατιωτικούς νόμους, με τους τρομονόμους και την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ενισχύουν το ρεύμα της ακροδεξιάς και του φασισμού.

Αντί για προστασία των συνόρων, η ΕΕ αναγνωρίζει τις επεκτατικές διεκδικήσεις της Τουρκίας, υποστηρίζοντας πως υπάρχουν «συνοριακές διαφορές» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Αμφισβητεί έτσι ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ρίχνει λάδι στη φωτιά. Αντίθετα με τις υποσχέσεις τους, η ένταση και η πολεμική απειλή δυναμώνουν.
Είπαν πως η ένταξη στην ΕΕ θα ευνοούσε την «επίλυση» του Κυπριακού. Πάλι, ψέματα! Η ΕΕ υποστήριξε το διχοτομικό σχέδιο Ανάν. Και τώρα στηρίζει την προώθηση νέων διχοτομικών σχεδίων.

Είπαν πως η ΕΕ εξασφαλίζει την ειρήνη στα Βαλκάνια.

Όμως, η ΕΕ με πρωτεργάτη τη Γερμανία, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αφού βομβάρδισαν και διαμέλισαν τη Γιουγκοσλαβία, αιματοκύλισαν λαούς, πυροδότησαν και πυροδοτούν εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς στα Βαλκάνια. Όλοι αυτοί μαζί επέβαλαν και τη συμφωνία των Πρεσπών, επεμβαίνοντας ανοιχτά σε Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία, προωθώντας τα δικά τους συμφέροντα και όχι βέβαια τα συμφέροντα των δυο λαών.

Λένε πως η συμμετοχή στην ΕΕ εξυπηρετεί τη σταθερότητα στην περιοχή.

Όμως αυτή η πολιτική τα μόνα αποτελέσματα που έχει, είναι:
Να έχει μετατραπεί το Αιγαίο σε ΝΑΤΟική θάλασσα και η χώρα μας σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση, με Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα να έχουν γίνει πολεμικά ορμητήρια για τους πολέμους ΗΠΑ-ΕΕ στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, που τις καθιστά και στόχους αντιποίνων.

Να εμπλέκεται η Ελλάδα στρατιωτικά στις αρπακτικές και επικίνδυνες επιδιώξεις των ΗΠΑ και της ΕΕ στο Αιγαίο, με φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα, με το Μητσοτάκη να στέλνει όπλα και να αγκαλιάζει τον αντιδραστικό Ζελένσκι και το δολοφόνο του Παλαιστινιακού λαού Νετανιάχου.

Να αυξάνονται τα σύννεφα του πολέμου και οι κίνδυνοι για τους λαούς της περιοχής.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, θύματα της θηριωδίας των πολέμων των ιμπεριαλιστών, καταδικάζονται σε πνιγμό, σε απάνθρωπη μεταχείριση, έρμαια στην πιο στυγνή εκμετάλλευση, στις ακροδεξιές και ρατσιστικές επιθέσεις.

Αυτή είναι η ΕΕ της «ειρήνης, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της ευημερίας»

Μετά το «Brexit», τις μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις από την αρχή του 21ου αιώνα και το νέο πόλεμο στην ευρωπαϊκή ήπειρο, στην Ουκρανία, το οικοδόμημα της ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπο με την πιο βαθιά κρίση της ιστορίας του, κλονίζεται και απειλείται με διάσπαση. Ο πρόσφατος αγροτικός ξεσηκωμός που συντάραξε απ’ άκρη σε άκρη την ΕΕ είναι η κορυφή του παγόβουνου της παραγωγικής υποβάθμισης του πρωτογενή τομέα συνολικά και της νέας στρατικοποιημένης οικονομίας, που το κόστος της θα φορτωθεί στις πλάτες των λαών της. Ολόκληροι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί διαπιστώνουν την κατάρρευση των μύθων που μέχρι χθες φαίνονταν σαν βεβαιότητα.

Οι μεγάλες αλλαγές που χαρακτηρίζουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, η αποσυσπείρωση και διάλυσή του, η νέα οικονομία του πολέμου που υιοθετεί και ποιοι θα την πληρώσουν και φυσικά η κατάντια του ελληνικού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, καθιστούν πιο ρεαλιστική την ανάγκη εξόδου. Το δημοψήφισμα-παρωδία του 2015, που σε μια νύχτα ο Τσίπρας έκανε το «όχι» στην ΕΕ σε «ναί» και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών, έδειξαν ότι ο λαός μας αντιλαμβάνεται ότι

Η ΕΕ δεν είναι το σπίτι των λαών, δεν είναι μονόδρομος

Είναι η ένωση των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών της Ευρώπης.

Είναι η συνένωση των συμφερόντων του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου που καταδυναστεύει τους λαούς της Ευρώπης και το λαό μας.
Ένταξη και παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ σημαίνει εξάρτηση και κηδεμονία, επιβολή των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, συμμετοχή στα επιθετικά τους σχέδια.

Σημαίνει ενδοτισμό στην τουρκική επιθετικότητα και θυσία κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Σημαίνει διάλυση του παραγωγικού ιστού, στροφή σε μια οικονομία εξυπηρέτησης τουριστών και άλλων υπηρεσιών, καταστροφή πολύτιμων φυσικών πόρων για παραγωγή μιας δήθεν «πράσινης», αλλά πανάκριβης ενέργειας.
Σημαίνει νέες συμφορές για το λαό και τη χώρα μας.

• Γι’ αυτό:
• -Σας καλούμε να απορρίψετε τα κόμματα αυτά που εξαπατούν τον ελληνικό λαό, που εκχωρούν την εθνική κυριαρχία, τα κόμματα της μνημονιακής υποδούλωσης και καταλήστευσης. Ενάντια στην πολιτική της εθνικής υποτέλειας, του εθνικισμού, του επεκτατισμού και της παραβίασης συνόρων.
• -Το παλιό «ξαναζεσταμένο» σύνθημα του Ευρωκομμουνισμού, για την «Ευρώπη των λαών», που επαναφέρεται μέσα μάλιστα από μια «Πανευρωπαϊκή αντεπίθεση», πέραν του ότι είναι ανέφικτο, καλλιεργεί απέραντες αυταπάτες.

Εκείνα τα συνθήματα που πρέπει να ακουστούν δυνατά είναι:

• Εμπρός λαέ έξω από την ΕΕ
• Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, έξω οι Βάσεις και οι Αμερικάνοι
• Για την ειρήνη, την αλληλεγγύη και την συνεργασία των λαών
• Για μια Ελλάδα Δημοκρατική, Ανεξάρτητη και Σοσιαλιστική

Ψηφίστε – στηρίξτε Μ-Λ ΚΚΕ!

πηγή: Λαϊκός Δρόμος