Σε απεργιακές κινητοποιήσεις προχωρούν σήμερα, Παρασκευή 11 Ιανουαρίου, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αντιδρώντας στο νέο σύστημα διορισμού εκπαιδευτικών που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας.

Στη 1 μ.μ. θα πραγματοποιήσουν από κοινού συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα Προπύλαια και ακολούθως πορεία προς τη Βουλή, με αίτημα να συναντηθούν με τον πρωθυπουργό.

Ειδικότερα, οι δάσκαλοι θα πραγματοποιήσουν 24ωρη απεργία την Παρασκευή, με το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. να επισημαίνει στην ανακοίνωσή του πως «το σύστημα που ανακοινώθηκε και τέθηκε σε «διαβούλευση» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα εμπόριο ελπίδας προς τους χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς και περιφρόνηση των αναπληρωτών που καλύπτουν πάγιες ανάγκες της εκπαίδευσης στις εσχατιές της χώρας».

Επιπλέον, αναφέρει: «Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. συνεχίζοντας των επί σειρά πολλών ετών (και επί όλων των κυβερνήσεων και των πολιτικών της αδιοριστίας) αγώνα της διεκδίκησης των χιλιάδων διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών που έχει ανάγκη η δημόσια εκπαίδευση, έχοντας δημοσιοποιήσει και καταθέσει στο Υπουργείο Παιδείας την πρότασή της – απόφαση της 87ης Γενικής Συνέλευσης, για το σύστημα διορισμών και προσλήψεων αναπληρωτών, απαιτεί την άμεση απόσυρση του συστήματος που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας, με το οποίο ουσιαστικά απαξιώνει την προϋπηρεσία και το πτυχίο και οδηγεί σε ένα αέναο κυνήγι τίτλων και προσόντων με όρους ανισότητας».

Απ’ την πλευρά τους οι καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προχωρούν και αυτοί με τη σειρά τους σε δύο τρίωρες στάσεις εργασίας από τις 11.00 π.μ. έως τις 14.00 και για τον απογευματινό κύκλο και τα εσπερινά σχολεία που έχουν προκηρύξει οι ΕΛΜΕ της χώρας, που πρακτικά σημαίνει 24ωρη απεργία.

Στην ανακοίνωση της ΟΛΜΕ σημειώνεται ότι θα γίνει επανεκτίμηση της κατάστασης από το ΔΣ της ΟΛΜΕ μετά την κινητοποίηση.

ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ

Με τον παραπλανητικό τίτλο «νέο σύστημα διορισμών» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προωθεί με ταχύτατες διαδικασίες μια βαθιά αντιδραστική τομή για τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο. Καταργεί τη μόνιμη εργασία, θεσπίζοντας την επισφαλή, ευέλικτη απασχόληση και τη χειραγώγηση. Ανεμίζοντας κάλπικα προεκλογικά διοριστήρια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί μια βίαιη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις πολυετείς απαιτήσεις του ΟΟΣΑ και γενικώς των θεσμών και του κεφαλαίου (ΣΕΒ, ΕΕ) για την αποσύνδεση πτυχίου-επαγγελματικών δικαιωμάτων, για τα ακριβοπληρωμένα προσόντα και την «αριστεία», την αξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών. Στρατηγικός στόχος όλων αυτών δεν αποτελούν βέβαια οι «μόνιμοι διορισμοί», αλλά το αντίθετο τους: Η ευέλικτη, επισφαλής και ακριβοπληρωμένη απασχόληση και στο βάθος η πειθάρχηση-χειραγώγηση των αναπληρωτών και των «μόνιμων» εκπαιδευτικών.Με ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις σπέρνουν διχόνοιες και αυταπάτεςΑυτοί που εφαρμόζουν την πολιτική της επιτροπείας, των ελέγχων και των ασφυκτικών δεσμεύσεων για πλεονάσματα μέχρι το 2060 (!), γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι, οι υποσχέσεις για διορισμούς το 2020 δεν έχουν άλλη σκοπιμότητα παρά την ομηρία των χιλιάδων αναπληρωτών. Η αγωνία των αδιόριστων άλλωστε έχει γίνει αντικείμενο προεκλογικής, αλλά και μετεκλογικής δημαγωγίας όλο το προηγούμενο διάστημα. Αρκεί να θυμηθούμε πόσες φορές η σημερινή κυβέρνηση (όπως και οι προηγούμενες) έχει παίξει το χαρτί των δεκάδων χιλιάδων διορισμών. Αν γίνουν μόνιμοι διορισμοί, αυτοί θα αφορούν έναν μικρό αριθμό στην ειδική αγωγή κατά την προεκλογική περίοδο. Μετά η καμένη γη… θα επανέλθει.

Το πραγματικό περιεχόμενο και οι στόχοι του νομοσχεδίου.

Ο εκπαιδευτικός κόσμος πρέπει να διαβάσει πίσω από τις λέξεις και τις κάλπικες υποσχέσεις, το πραγματικό περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου.Πρώτος πραγματικός στόχος είναι η αναδιάταξη των πινάκων των αναπληρωτών, αφού με αυτό το «νέο σύστημα» θα γίνεται η πρόσληψη τους. Αποσυνδέοντας οριστικά το πτυχίο από τα εργασιακά δικαιώματα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εγκαινιάζει το αντιδραστικό και σίγουρα ακριβοπληρωμένο «προσοντολόγιο». Μέσα στις γραμμές του νέου νόμου ανασταίνονται όλες οι προσπάθειες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, από το 90 και μετά, να εφαρμόσουν τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ. Από την εφαρμογή του νέου νόμου και μετά οι αναπληρωτές, εκτός από την ετήσια βάσανο των μετακομίσεων, θα έχουν και το βαρύ οικονομικό φορτίο της απόκτησης νέων προσόντων! Μεταπτυχιακές σπουδές, επιμορφωτικά σεμινάρια, ξένες γλώσσες και όλα αυτά με την επιδίωξη της «αριστείας» για χάρη της μοριοδότησης! Ο καθένας μπορεί να αναλογιστεί (όπως συνέβη και με τον ΑΣΕΠ) τις νέες ευκαιρίες που θα αδράξει-με το αζημίωτο πάντα- ο ιδιωτικός τομέας την επαύριο του νόμου. Όλα αυτά τα προσόντα, αλλά και νέα που θα προστίθενται κάθε φορά, ο εκπαιδευτικός θα καλείται να τα αποκτήσει ξοδεύοντας πολύ χρόνο και χρήμα, για να παραμένει σε θέση πρόσληψης στις λίστες αναπληρωτών… και την επόμενη χρονιά. Και όταν θα αποκτά ένα προσόν, θα ξεκινά ένα νέο γολγοθά για την απόκτηση του επόμενου και αυτό ποτέ δεν θα τελειώνει…

Δεύτερος προφανής στόχος της εισαγωγής του προσοντολογίου είναι η προώθηση της αξιολόγησης. Είναι βέβαιο ότι το νομοσχέδιο με τίτλο «νέο σύστημα διορισμών» αφορά εξίσου και τους μόνιμους εκπαιδευτικούς. Δίπλα στον «προσοντούχο πλέον αναπληρωτή», ο μόνιμος εκπαιδευτικός δε θα μπορεί πλέον να κρατήσει τη θέση του, με μόνο εφόδιο το πτυχίο,.. Το νέο νομοσχέδιο «προετοιμάζει» ιδεολογικά την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία, για την εφαρμογή της αξιολόγησης με στόχο την κατηγοριοποίηση-πειθάρχηση και -ανάλογα με τις εξελίξεις- και την απόλυση των εκπαιδευτικών. Σε κάθε περίπτωση, εισάγει την αντίληψη ότι η κάθε εργασιακή θέση θα πρέπει να ανήκει στον πλέον «προσοντούχο» διεκδικητή.

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται μπροστά σε μια κρίσιμη μάχη. Ο κατακερματισμένος κόσμος των αναπληρωτών και οι μόνιμοι οφείλουν να παραταχθούν ενωμένοι. Είναι υποκριτικά τα «δάκρυα» του Γαβρόγλου για το «δικαίωμα στην εργασία όλων των κατηγοριών υποψηφίων», δικαίωμα που ο ίδιος καταργεί, με την εφαρμογή αυτή της πολιτικής. Στόχος και αυτού του νόμου, όπως και των προηγούμενων, είναι να σπάσει κάθε δυνατότητα συλλογικής στάσης και σκέψης και ο κάθε ένας με τον φάκελο των προσόντων του να ανταγωνίζεται τον διπλανό του, για μια θέση… στον ήλιο! Γιατί γνωρίζουν καλά οι κυρίαρχοι ότι έτσι, μπορούν να διαχειριστούν και να επιβάλουν καλύτερα την πολιτική της αδιοριστίας, της χειραγώγησης, της κατηγοριοποίησης και της διάλυσης του δημόσιου σχολείου.

Απέναντι στο ερώτημα «ποιος έχει δικαίωμα στην εργασία» που διαρκώς θέτει το σύστημα και τα φερέφωνα του, να απαντήσουμε: ΟΛΟΙ!

Απέναντι στην αντίληψη του διαχωρισμού, των προσόντων και του ανταγωνισμού οφείλουμε να υπερασπιστούμε όσα μας ενώνουν: Το πτυχίο και την προϋπηρεσία που- ως κοινά κεκτημένα -είναι τα μόνα αντικειμενικά κριτήρια, για να εδραιωθεί πάνω τους η συλλογική στάση και πάλη για μόνιμους διορισμούς. Κάθε έννοια προσοντολογίου σηματοδοτεί το διαχωρισμό, σημαίνει ένα αέναο κυνήγι τίτλων, την οικονομική εξόντωση και τελικά την εργασιακή επισφάλεια για όλους τους εκπαιδευτικούς.

Απέναντι στην πολιτική της διάσπασης, του ανταγωνισμού και εν τέλει της αδιοριστίας, που προωθεί το προσοντολόγιο, να αντιπαρατάξουμε την ενότητα και τον ανυποχώρητο αγώνα για την υπεράσπιση της εργασίας και του δημόσιου σχολείου.