Αρκετές είναι οι φωνές που έκαναν λόγο αμέσως μετά την εκλογή Μπάϊντεν,  για έναν καλό πρόεδρο και για μια νέα μέρα, ενώ χαρακτηρίστηκε ακόμα και ως θετική εξέλιξη η εκλογή του, καλλιεργώντας  έτσι προσδοκίες για την πολιτική που θα ακολουθήσουν οι ΗΠΑ, από εδώ και στο εξής.  Ο καλός λοιπόν αυτός νέος πρόεδρος, που παλαιότερα, υποστήριξε σθεναρά την παρέμβαση των ΗΠΑ στη Βοσνία, που ψήφισε υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, αλλά έσπευσε, αργότερα, να προτείνει ψηφίσματα  για την αλλαγή της  στρατηγικής  των  ΗΠΑ, έρχονται ορισμένοι σήμερα να πουν, ότι θα στηρίξει την Ελλάδα, κυρίως απέναντι στην Τουρκία και στον Ερντογάν.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα λοιπόν, είδαμε και τον κ. Άγγελο Συρίγο, διεθνολόγο και βουλευτή της ΝΔ, να λέει ότι ο 46ος  πρόεδρος των ΗΠΑ θα βάλει πάγο στον Ερντογάν. Προς ενίσχυση αυτής της θέσης, μας υπενθύμισε κάποιες  κινήσεις του νεαρού Μπάϊντεν. Χαρακτηριστικά είπε: «πρέπει να ληφθεί υπόψη ένα πολύ κρίσιμο σημείο που έχουμε ξεχάσει στην Ελλάδα,  ότι το 1978 ο Μπάϊντεν νεοεκλεγείς γερουσιαστής στην πολιτεία Ντέλαγουερ είναι από αυτούς που ψηφίζουν υπέρ της συνεχίσεως του εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας για την παράνομη εισβολή στην Κύπρο.» Να θεωρήσουμε άρα, ότι επειδή ο ‘’φιλέλληνας’’ Μπάϊντεν, που ‘’στήριξε’’ την Ελλάδα και την Κύπρο μια στιγμή στο παρελθόν, κατά της  Τουρκίας, θα ακολουθήσει και σήμερα ως πρόεδρος των ΗΠΑ, μια πολιτική υπέρ της Ελλάδας, και κατά του Ερντογάν;  Έχουν δηλαδή οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αγαπημένες χώρες και κινούνται με γνώμονα αυτό; Μα πώς είναι δυνατόν να μπορεί να λέγεται κάτι τέτοιο, όταν μόλις πριν περίπου ένα χρόνο, είδαμε τον Ντόναλντ Τραμπ να κάνει στροφή 180 μοιρών και να αφήνει στο έλεος των κατακτητικών ορέξεων του Ερντογάν, τους μέχρι πριν λίγο  “συμμάχους” και υπό την προστασία του, Κούρδους. Πρόκειται για αυταπάτη, εάν υπάρχει η πεποίθηση πως ο Μπάιντεν, ξαφνικά θα παρουσιαστεί στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας φυλώντας τα νώτα της Ελλάδας. Οι ΗΠΑ θα διαλέξουν για ακόμη μια φορά να κινηθούν με βάση το όφελός τους. Και σε αυτή τη φάση το συμφέρον τους επιβάλλει να κάνουν διαπραγμάτευση με την Τουρκία, με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο τραπέζι. Αυτή είναι η αλήθεια, κόντρα στα κηρύγματα αμερικανοδουλείας των διάφορων υποτακτικών της ντόπιας ολιγαρχίας, που πάνε να εξωραΪσουν, ξανά, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Η αμερικάνικη εξωτερική πολιτική δεν καθορίζεται από  τις προσωπικές προτιμήσεις του εκάστοτε προέδρου, αλλά από τα συμφέροντα των ΗΠΑ και την ικανοποίησή τους, με οποιοδήποτε κόστος και απώλεια. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, κινούνται με βάση το κέρδος και σύμφωνα με αυτό, είτε θα εκμεταλλεύονται και θα καταπιέζουν λαούς όπως κάνουν τόσα χρόνια, είτε θα εγκαινιάζουν νέες ευκαιριακές συμμαχίες-συμπάθειες. Φυσικά, στα πλαίσια αυτά, δε θα διστάζουν και να αφήσουν εκτεθειμένες ή να έρθουν σε κόντρα με  φιλικές μέχρι πρότινος δυνάμεις, εάν αυτό απαιτούν οι δικές τους βλέψεις. Δεν μπορούμε να βλέπουμε τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό ως ένα μεγάλο εγγυητή για την ασφάλειά μας. Μπορούμε μόνο να δούμε ένα μεγάλο εγγυητή για την ασφάλεια της χώρας μας, στον ελληνικό λαό που θα αγωνιστεί και θα παλέψει ενάντια στους ιμπεριαλιστές και στα σχέδια τους, ενάντια στους πολέμους τους, που οδηγούν στις τόσες απώλειες ανθρώπινων  ζωών, ενάντια στα εγκλήματά τους κατά των λαών.

Α.Α.