Mε το βλέμμα στραμμένο στις κάλπες και διακηρυγμένο στόχο “να πάρουμε την τρίτη διερευνητική εντολή”, η Φ. Γεννηματά επιφυλάσσει για το κόμμα της το ρόλο του ρυθμιστή των εξελίξεων στο μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό.

Πλειοδοτεί όπου βρεθεί και όπου σταθεί σε δημαγωγικές επικλήσεις περί “εθνικής ενότητας… αίτημα που έρχεται από πολύ παλιά… και που μπορεί να μας πάει μακριά”.

Στα πλαίσια αυτά εμφανίζεται να ξορκίζει το κλίμα “της πόλωσης και του διχασμού, όπου ευδοκιμούν οι ακρότητες και η βία”. Σε κάθε περίπτωση, σε εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθειά της για “δυναμική επανεκκίνηση” του απαξιωμένου και καταδικασμένου στην κοινωνική ανυποληψία αντιλαϊκού και διεφθαρμένου πασοκισμού.

Ω ς κολυμβήθρα του Σιλωάμ αξιοποιείται το ΚΙΝΑΛ, “νέος φορέας”, ενώ αιχμή του δόρατος της εν λόγω επιχείρησης αποτελεί το ξέπλυμα των πράσινων μνημονίων.

Έτσι, με προπαγανδιστικό περιτύλιγμα την πολιτική των “ίσων αποστάσεων’’, η Φ. Γεννηματά ξιφουλκεί τόσο κατά “των αχρείαστων μνημονίων του ΣΥΡΙΖΑ”, όσο και κατά της “παλινόρθωσης της Δεξιάς”. Ταυτόχρονα η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καθαγιάζει τα έργα και ημέρες της αλήστου μνήμης “συγκυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ”, γιατί δήθεν “ήταν αναγκαστική για να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία της χώρας”.

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζεται ως αδιάλλακτος Ροβεσπιέρος υπέρμαχος “της στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ”, λογοκοπεί για τον Α. Τσίπρα που “ευτελίζει τις αξίες της Αριστεράς και ξεπλένει τις ευθύνες της Δεξιάς για την κρίση… δεν υπάρχει για την κεντροαριστερά χώρος για τις αντιλήψεις και τις πρακτικές του Τσίπρα. Το ΚΙΝΑΛ είναι η συνέχεια και η σύγχρονη έκφραση της δημοκρατικής παράταξης’’.

Καταγγέλλοντας τα σενάρια συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ που πριμοδοτούν οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, με φόντο τις ευρωεκλογές, και αγνοώντας επιδεικτικά τις επανειλημμένες σχετικές υποδείξεις του επικεφαλής της σοσιαλιστικής ευρωομάδας Μπούλμαν, η Φ. Γεννηματά βρέθηκε στη συγκυρία πολιτικά απομονωμένη από τους Ευρωπαίους συντρόφους της.

Ωστόσο, πριν αλέκτορα φωνήσαι…, με φόντο (και) τα πρόσφατα αρνητικά δημοσκοπικά αποτελέσματα τα οποία πιστοποιούν ακριβώς την καθήλωση και περαιτέρω υποχώρηση της επιρροής του μορφώματος Γεννηματά που συνθλίβεται στις μυλόπετρες του ανταγωνισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, η τελευταία… κήρυξε τη φυγή προς τα εμπρός.

Μπροστά στους σχεδιασμούς ξένων και ντόπιων οικονομικοπολιτικών κέντρων που καλοβλέπουν τη συγκρότηση ενός “μεγάλου συνασπισμού” και προκειμένου να ανακάμψει δημοσκοπικά, θυμήθηκε ξανά τις ασκήσεις “εθνικής υπευθυνότητας”.

Κομπορρημονώντας πως “εμείς θα είμαστε ο καταλύτης των εξελίξεων”, η Φ. Γεννηματά κάλεσε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ “να κάνουμε μια μεγάλη κυβέρνηση, ώστε να πάει στους εταίρους και να τους πει ότι δε βγαίνουμε με 3,5% πλεόνασμα”. Η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής βρίσκει ένα τέτοιο σενάριο “ρεαλιστικό’’, καθώς “δεν είμαστε στη δεκαετία του ’80 με τις κοκορομαχίες’’.

Σε μια νέα επίδειξη μικρομεγαλισμού, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ “βάζει τον όρο” η κυβέρνηση αυτή να καταργήσει το “νόμο Κατρούγκαλου”.

Ωστόσο, το κλίμα πόλωσης και οι ασφυκτικές πιέσεις των δύο διεκδικητών της κυβερνητικής εξουσίας δημιουργούν ήδη σοβαρούς κλυδωνισμούς και στα υπόλοιπα κόμματα-δεκανίκια του συστήματος.

Όσον αφορά το Ποτάμι, ο Σ. Θεοδωράκης, επιχειρώντας να ψαρέψει στα θολά νερά, δημαγωγεί πως το κόμμα του “δεν τοποθετείται ούτε δεξιά , ούτε αριστερά, ούτε στη μέση… τοποθετείται απλά μπροστά’’.

Ενόψει του διαβόητου συνεδρίου, με παρασκηνιακές διαβουλεύσεις ο Θεοδωράκης κατέληξε από κοινού με την ετερόκλητη “ηγετική ομάδα”, οι σύνεδροι-οργανωμένα μέλη να αποτελούν το 60% του συνεδρίου. Το 20% θα προέρχεται από “κινήσεις και ομάδες του ευρύτερου χώρου”, ενώ το υπόλοιπο 20% θα αποτελούν πολίτες που μέσω “ανοιχτής εγγραφής” θα ζητήσουν να λάβουν μέρος…στο όνομα “του ανοιχτού και αντιγραφειοκρατικού χαρακτήρα του κόμματος’’.

Αν και ο Θεοδωράκης διαλαλεί πως χωρίς το ανάχωμά του “οι λύσεις στην επόμενη βουλή θα είναι συντηρητικές”, οι παραφωνίες και οι αλληλογρονθοκοπούμενες θέσεις έχουν την τιμητική τους ενισχύοντας τα αποσυνθετικά φαινόμενα στους κόλπους του Ποταμιού.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Σ. Δανέλλης (αδειάζοντας τον Θεοδωράκη και τον εκπρόσωπο τύπου Τσιόδρα που προεξόφλησε πως “κανείς βουλευτής του Ποταμιού δε θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση”), τόνισε πως “αν η διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης συνδεθεί με το Μακεδονικό, πρέπει να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση”.

Σε τροχιά διάλυσης βρίσκεται και η Ένωση Κεντρώων, μετά και την ανεξαρτητοποίηση και τέταρτου βουλευτή, του Α. Φωκά, ενώ με το ένα πόδι εκτός βρίσκεται και ο βουλευτής Ι. Σαρίδης. Σε μια τέτοια περίπτωση το κόμμα Λεβέντη δε συγκροτεί πλέον κοινοβουλευτική ομάδα και παύει να θεωρείται κοινοβουλευτικό.

Ο Λεβέντης κατηγόρησε τον Κ. Μητσοτάκη για σχέδιο αποστασίας τονίζοντας “να προσέχει γιατί μετά τις εκλογές μπορεί να χρειαστεί την Ένωση Κεντρώων και τότε θα μείνει στον πάγκο. Να σταματήσει τις βρωμιές και να γίνει έντιμος”.

Ολοκληρώνοντας το (νέο) παραλήρημα φαιδρότητας, ο Β. Λεβέντης προέβλεψε για το κόμμα του “ποσοστό 10%… ίσως περάσουμε και το ΠΑΣΟΚ’’.!!