Οι εταιρείες φύλαξης (security) έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια με την κρίση και τα μνημόνια ο χώρος καταφυγής πολλών εργαζομένων, αρκετοί από τους οποίους διαθέτουν υψηλά προσόντα (πτυχιούχοι) ή προέρχονται από εταιρείες που έχουν κλείσει (εργαζόμενοι και μικρομαγαζάτορες) μπροστά στο αδιέξοδο της ανεργίας. Οι εταιρείες αυτές διευρύνουν συνεχώς τον κύκλο εργασιών τους, καθώς λόγω των περικοπών των κοινωνικών δαπανών και των προσλήψεων στις δημόσιες δομές, το ιδιωτικό κεφάλαιο έχει βρει χρυσή ευκαιρία να καλύψει “με το αζημίωτο” όλες τις τρύπες από την έλλειψη προσωπικού. Οι ιδιωτικοί φύλακες, για παράδειγμα, που κάποτε ασχολούνταν σχεδόν αποκλειστικά με τη φύλαξη ιδιωτικών εταιρειών, υψηλών προσώπων και πλουσιόσπιτων, σήμερα καλύπτουν την έλλειψη διοικητικού προσωπικού στα νοσοκομεία και τα εμβολιαστικά κέντρα βοηθώντας και κατευθύνοντας τους ασθενείς και το κοινό, και η παρουσία τους επεκτείνεται ολοένα και σε περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες, δήμους, τράπεζες, αεροδρόμια κ.λπ.

Στο χώρο αυτό υπάρχει μια πλειάδα μικρών εταιρειών και κάποιες μεγαλύτερες. Στις μικρές εταιρείες ιδιαίτερα οι συνθήκες εργασίας είναι συνθήκες κανονικής γαλέρας: Οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, δουλεύουν ανασφάλιστοι ή με ελάχιστα ένσημα ή δουλεύουν με “μπλοκάκι” και “νοικιάζονται” στις μεγαλύτερες εταιρείες. Στις τελευταίες αυτές, που οι συνθήκες εργασίας είναι φαινομενικά καλύτερες, πολύ πριν από την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη παραβιάζονται συστηματικά μια σειρά από εργασιακά δικαιώματα. Επιβάλλεται συχνά στους εργαζόμενους 10ωρη και 12ωρη εργασία χωρίς τη συναίνεσή τους και χωρίς να δηλώνεται στο επίσημο πρόγραμμα, δεν μεσολαβεί πάντα 8ωρη ανάπαυση μέχρι την επόμενη βάρδια ή επιβάλλονται πολλές συνεχόμενες νυχτερινές βάρδιες χωρίς ρεπό. Επίσης, το συστηματικό κόψιμο ρεπό και καλοκαιρινών αδειών χωρίς τη συγκατάθεση του εργαζόμενου είναι μια συνηθισμένη κατάσταση που μαζί με όλα τα υπόλοιπα που προαναφέρθηκαν καθιστούν τον φύλακα έναν σύγχρονο σκλάβο χωρίς προσωπική ζωή, χαμηλά αμειβόμενο, εκτεθειμένο συχνά στις καιρικές συνθήκες (κρύο, καύσωνας) και στην ορθοστασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι άνθρωποι εργάζονται πολλά χρόνια στο χώρο αυτό αποκτούν διάφορα προβλήματα υγείας, κυρίως μυοσκελετικά.

Το τελευταίο που πρέπει να αναφερθεί για να συμπληρωθεί η εικόνα, είναι ότι ο χώρος της φύλαξης βρίθει εργοδοτικών σωματείων, στα οποία προτρέπουν συστηματικά οι εταιρείες τους εργαζόμενους να γραφτούν, προκειμένου να μην ενταχθούν στα υπόλοιπα σωματεία και να μπορούν να τους χειραγωγούν. Επίσης, φροντίζουν πάντα να τοποθετούν σε κάθε χώρο εργασίας “δικούς τους” ανθρώπους, που λειτουργούν ως άνθρωποι της εργοδοσίας προκειμένου να παρακολουθούν και να “καρφώνουν” τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, έναντι πινακίου φακής και ιδιαίτερων προνομίων.

Είναι, λοιπόν, ο χώρος αυτός μια ιδιαίτερη περίπτωση σκληρά εκμεταλλευόμενων εργαζόμενων, στον οποίο πρέπει να γίνουν πολλές προσπάθειες για να δυναμώσουν τα πραγματικά σωματεία και να αναπτυχθούν αγώνες!

πηγή: Λαϊκός Δρόμος