Για πολλούς, η κλιματική αλλαγή μοιάζει ακόμα μακρινή ή αδιάφορη. Το γεγονός ότι οι θερμοκρασίες στην Σιβηρία ξεπέρασαν τους 30 βαθμούς Κελσίου, στον Καναδά έφτασαν τους 44 και στην Καλιφόρνια σκαρφάλωσαν στους 53, συγκαταλέγεται σε απλές συμπτώσεις. https://www.bloomberg.com/…/heatwaves-are-scorching…

Οι πλημμύρες των τελευταίων ημερών στη Γερμανία άφησαν πίσω τους πάνω από 160 νεκρούς,1300 αγνοούμενους, έθαψαν χωριά ολόκληρα στη λάσπη και άνοιξαν τεράστιους κρατήρες, βάθους έως και 30 μέτρων.

https://www.euronews.com/…/at-least-8-dead-in-heavy…

Όλα αυτά σε μια χώρα με διάσπαρτες μονάδες πυρηνικής ενέργειας, οι οποίες, ακριβώς επειδή χρησιμοποιούν τεράστιες ποσότητες νερού, είναι κατασκευασμένες δίπλα σε ποτάμια. Ο ισχυρισμός πως αυτής της τάξης οι καταστροφικές πλημμύρες συμβαίνουν μια φορά κάθε 100 χρόνια είναι ανυπόστατος.

Το 2011 η Γερμανία σαρώθηκε από εξίσου καταστροφικές πλημμύρες, ενώ οι προηγούμενες είχαν σημειωθεί το 2000 και είχαν ονομαστεί τότε, “the millennium floods”To 2011, η πυρηνική μονάδα Krümmel στο Αμβούργο, είδε τα νερά της πλημμύρας να φτάνουν μόλις 1.5 μ. κάτω από φράγμα των 9,5 μέτρων του προστατευτικού φράχτη. https://energytransition.org/…/german-nuclear-plants…/

Το Ιράν, αντίθετα, σαρώνεται από πρωτοφανή ξηρασία, που χαρακτηρίζεται ως ανθροπογενής και που οδήγησε τους αγρότες σε μαζική διαδήλωση κατά της κακοδιαχείρισης του νερού. Οι δυνάμεις καταστολής άνοιξαν πυρ κατά των διαδηλωτών και συνέλαβαν περιβαλλοντολόγους, ο επικεφαλής των οποίων βρέθηκε ‘αυτοκτονημένος’ στο κελί του..

https://www.nature.com/articles/s41598-021-88522-y

Τα γεγονότα αυτά ακολουθούν σήμερα τις κοσμογονικές πυρκαγιές στην Αυστραλία και στον πνεύμονα του κόσμου, τον Αμαζόνιο, ενώ δεν υπάρχει σχεδον ψάρι, που να μην έχει στα σωθικά του πλαστικές ύλες.

https://theconversation.com/hundreds-of-fish-species…

Ο αδηφάγος καπιταλισμός σαρώνει σε όλη τη Γη και ανατρέπει όλες τις φυσικές ισορροπίες στο όνομα του κέρδους. Το κομμάτι των φονικών ιών δεν είναι άσχετο με την κακοποίηση του περιβάλλοντος.

Η απροθυμία να δούμε κατάματα αυτό που έρχεται, παραπέμπει στο «Περί Τυφλότητας» του Σαραμάγκου.

«Γιατί τυφλωθήκαμε, δεν ξέρω. Ίσως μια μέρα να καταφέρουμε να μάθουμε το λόγο. Θέλεις να σου πω αυτό που νομίζω; Λέγε. Νομίζω ότι δεν τυφλωθήκαμε, νομίζω ότι είμαστε τυφλοί. Τυφλοί άνθρωποι που μπορούν να δουν, χωρίς να βλέπουν».

Νίνα Γεωργιάδου