Η παραποίηση του αγώνα του Πολυτεχνείου από την ηγεσία του ΚΚΕ είναι πολυποίκιλη. Την εισπράττει καταρχήν οποιοσδήποτε επισκέπτεται τον ιστορικό χώρο κατά τον τριήμερο εορτασμό, όπου το ΚΚΕ επιβάλλει μια κομματοκρατορική παρουσία, προσδίδοντας στο Πολυτεχνείο χαρακτήρα κομματικής εκδήλωσης. Ακόμη και αν το ΚΚΕ πρωταγωνιστούσε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, και πάλι ο εορτασμός του θα όφειλε να έχει τα χαρακτηριστικά που είχε το Πολυτεχνείο ως ο κορυφαίος αντιδικτατορικός αγώνας που συσπείρωσε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις σε αντιιμπεριαλιστική και αντιφασιστική κατεύθυνση. Που αυτή η κατεύθυνση -ζωντανή και επίκαιρη στο σήμερα- προσελκύει, τιμάται και συνδέεται επίσης με ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις.

Και αυτό έχει μια μεγάλη πολιτική αξία και σημασία και το ΚΚΕ κάνει ό,τι μπορεί για να την περιορίσει, στενεύοντας το περιεχόμενο του αγώνα του Πολυτεχνείου με την επιβολή μιας κομματικής γιορτής. Πόσο δε μάλλον όταν είναι γνωστά τα τεκμήρια της πραγματικής στάσης του ΚΚΕ στο Πολυτεχνείο, ανεξάρτητα αν σήμερα η ηγεσία του το εμφανίζει διαστρεβλωτικά σαν δικό της έργο. Όταν είναι γνωστό το κατάπτυστο φύλλο της Πανσπουδαστικής νο 8 με την πλαστογράφηση της υπογραφής της συντονιστικής επιτροπής που καταγγέλλει σαν προβοκάτορες τους φοιτητές που μπήκαν από τη Νομική στο χώρο του Πολυτεχνείου, όταν είναι γνωστή η ίδια η ομολογία του ΚΚΕ στην κομματική έκθεση για τα γεγονότα τον Ιούλη του 1976 που διαψεύδουν τους σημερινούς ισχυρισμούς αναφέροντας πως: «Η ΚΟΑ και το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ είδαν καταρχήν την κατάληψη σαν μια επικίνδυνη περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης. Η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο και για εξέλιξη της εκδήλωσης σε αντιδικτατορικές διαδηλώσεις…».
Όπως όμως ήδη είπαμε οι παραποιήσεις είναι πολλές.

Σε εκδήλωση που οργάνωσε η ΚΝΕ στις 16 Νοεμβρίου στο χώρο του Πολυτεχνείου, η Μπέλλου, κεντρικό στέλεχος του κόμματος, επανέλαβε τις θέσεις του ΚΚΕ που εξαφανίζουν από τον αγώνα του Πολυτεχνείου κάθε αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο. Άλλωστε η εκδήλωση έγινε υπό τον τίτλο «Στη σύγκρουση με τη δικτατορία του κεφαλαίου γινόμαστε πιο δυνατοί», και κάτω από ένα τέτοιο θολό και κούφιο στην πραγματικότητα αντικαπιταλισμό το ΚΚΕ πράττει ένα κανονικό ξέπλυμα για το ρόλο τού αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας.

Λέει στην ομιλία της η Μπέλλου:
«Κι όπως ήδη έχουμε αποκαλύψει, για το 1967, το στρατιωτικό και πολιτικό πραξικόπημα είχε επιλεγεί από όλες τις μεριές της αστικής τάξης στην Ελλάδα.
…Πάνω απ’ όλα μεθοδεύτηκε με τη συναίνεση εφοπλιστών, βιομηχάνων, τραπεζιτών
…».

Για την ανάμιξη του αμερικάνικου παράγοντα, αυτό για το οποίο βοούν και οι πέτρες και είναι πλέον κοινά αποδεκτό, αυτό για το οποίο αναγκάστηκε ακόμα και ο Κλίντον από τη θέση του προέδρου των ΗΠΑ να παραδεχτεί για τους δικούς του λόγους κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα το 1999, στην ομιλία τής Μπέλλου και στα κείμενα του ΚΚΕ δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη.

Λέει η Μπέλλου στην ομιλία της απευθυνόμενη στους φοιτητές της ΚΝΕ που αδυνατούν να απαντήσουν στις φοιτητικές συνελεύσεις όταν τίθενται τα ερωτήματα για τη γραμμή του ΚΚΕ:
«Κάποιοι στις σχολές σας επιχειρούν να πουν ότι «το ΚΚΕ δίνει άφεση αμαρτιών» σε ΗΠΑ – Ην. Βασίλειο – ΝΑΤΟ για το πραξικόπημα της Χούντας. Όχι, το ΚΚΕ αναδεικνύει το ρόλο της εγχώριας αστικής τάξης στις πολιτικές εξελίξεις. Εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εκδότες δεν ήταν «πιόνια» κάποιων ξένων στρατών και μυστικών υπηρεσιών, επέλεγαν ξένες συμμαχίες για τα δικά τους καπιταλιστικά συμφέροντα».

Αυτό που η Μπέλλου αρνείται ξορκίζοντας, είναι ταυτόχρονα και η ομολογία.
Αφού οι ντόπιοι ολιγάρχες δεν ήταν «πιόνια των ξένων», και αυτοί διαμόρφωναν τις εξελίξεις, τότε προφανώς και δεν υπάρχει εμπλοκή των ΗΠΑ και των ξένων, τότε προφανώς και υπάρχει άφεση αμαρτιών.
Στην προσπάθειά του το ΚΚΕ να απαλλαγεί από το βαρύ φορτίο των χρεοκοπημένων ρεφορμιστικών και ρεβιζιονιστικών συνθημάτων, προγραμμάτων και θέσεων, που πρόβαλε στο παρελθόν, οδηγήθηκε σε ένα κράμα αντιλήψεων, σε ένα κράμα παλιών και νέων ρεβιζιονιστικών και τροτσκιστικών θέσεων.

Το παλιό σύνθημα που εκστόμιζε για χρόνια το ΚΚΕ, πως «ένας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός», που άφηνε στο απυρόβλητο τη ντόπια πλουτοκρατία, τώρα αναποδογυρίστηκε για να μείνουν στο απυρόβλητο οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, το καθεστώς της εξάρτησης, το καθεστώς της ξένης υποτέλειας, όπου το εγχώριο στήριγμά της είναι η ντόπια πλουτοκρατία.
Το ΚΚΕ με τις νέες πολύ βαρύγδουπες «αντικαπιταλιστικές» αναλύσεις του πράγματι εξωραΐζει και δίνει άφεση αμαρτιών στις ξένες δυνάμεις των ΗΠΑ και της ΕΕ που λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας και ασκούν τον πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό έλεγχο στηριζόμενες στο σύστημα της ντόπιας ολιγαρχίας.

Πράγματι δίνει άφεση αμαρτιών στις ξένες δυνάμεις που σε συνεργασία με τις ντόπιες επέβαλαν τη χούντα -αν μιλήσουμε για τα σχετικά πρόσφατα γεγονότα- και οι ίδιες δυνάμεις επέτρεψαν αμέσως μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και επιτρέπουν πενήντα χρόνια μετά την κατοχή της μισής Κύπρου και οδηγούν τώρα σε τετελεσμένα. Οι ίδιες δυνάμεις επέτρεψαν το γκριζάρισμα του Αιγαίου και τη νομιμοποίηση των τουρκικών αξιώσεων σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, επέβαλαν την παράδοση του Οτσαλάν στο τουρκικό καθεστώς, έσπρωξαν τη χώρα μας στην πρόσδεση με το φασιστικό κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και μετατρέπονται σε στυλοβάτες της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού, επέβαλαν τη στήριξη των φασιστικών δυνάμεων της Ουκρανίας και δυναμίτισαν τις διπλωματικές και οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία.

Οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επέβαλαν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τον εθνικό κατακερματισμό των Βαλκανίων, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο περιβάλλον στη γειτονιά μας με, την αναζωπύρωση των εθνικισμών και τους κινδύνους που ολοένα και μεγαλώνουν για τη χώρα μας.

Οι ίδιες δυνάμεις, σε συνεργασία με τις ντόπιες κυβερνήσεις, επιβάλλουν το απέραντο δίκτυο βάσεων στη χώρα μας, που τη μετατρέπουν σε πολεμικό προγεφύρωμα για τις δικές τους ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και επιβάλλουν για τους ίδιους σκοπούς την προμήθεια εξοπλιστικών προγραμμάτων από τις αποθήκες τους που πληρώνει με δυσθεώρητα ποσά ο ελληνικός λαός.

Οι ίδιες δυνάμεις επέβαλαν τα μνημόνια της υποδούλωσης και τον ασφυκτικό έλεγχο νεοαποικιακού τύπου στη χώρα μας, που έθεσαν το δημόσιο πλούτο στην εποπτεία τους και την ελληνική οικονομία σε διαρκή επιτήρηση. Το κλείσιμο νοσοκομείων, την καταβαράθρωση των μισθών, τις περικοπές των συντάξεων και πολλά πολλά άλλα, σε ένα μακρύ κατάλογο πράξεων και γεγονότων που το μόνο που υπογραμμίζουν είναι όχι μια ανεξάρτητη πολιτική του ελληνικού κεφαλαίου, όπως ισχυρίζεται το ΚΚΕ, αλλά τα δεσμά που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν χαλκεύσει στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Λέει η Μπέλλου και το ΚΚΕ πως: «Εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εκδότες δεν ήταν «πιόνια» κάποιων ξένων στρατών και μυστικών υπηρεσιών, επέλεγαν ξένες συμμαχίες για τα δικά τους καπιταλιστικά συμφέροντα». Και αυτό δεν αφορά για το ΚΚΕ μια διαπίστωση μόνο για την επιβολή της χούντας, αλλά αφορά όλη τη νεοελληνική ιστορία και αφορά και το σήμερα. Πως το ελληνικό κεφάλαιο και τα γνωστά πολιτικά του κόμματα δεν είναι πιόνια των ξένων δυνάμεων αλλά χαράσσουν δήθεν μια ανεξάρτητη πολιτική με βάση τα δικά τους συμφέροντα.

Έτσι το ΚΚΕ δεν αθωώνει μόνο τις ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τα δεινά που επιφέρει η πολιτική τους στο λαό μας, αλλά αθωώνει και τη ντόπια ολιγαρχία και το πολιτικό της προσωπικό που αποδέχονται για τα δικά τους συμφέροντα την εκχώρηση των εθνικών και των παλλαϊκών συμφερόντων στους ξένους δυνάστες. Αθωώνει την ντόπια μεγαλοαστική τάξη για την πολιτική της ξενοδουλείας και της εθελόδουλης υποτέλειας. Για την πολιτική που για τα δικά της συμφέροντα παραδίδει τον ελληνικό λαό στις αρπακτικές διαθέσεις και στους σχεδιασμούς των δυνάμεων του αμερικάνικου και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.

Η ηγεσία του ΚΚΕ αθωώνει τη ντόπια ολιγαρχία για την υποτελή της πολιτική προσφέροντάς της παράλληλα περγαμηνές μιας ανεξάρτητης πολιτικής και αρνείται ταυτόχρονα το αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας, καταγγέλλοντας πως αποτελεί αίτημα που βρίσκεται «κάτω από ξένη σημαία».

Και αυτό συνιστά τη μεγαλύτερη από όλες τις παραποιήσεις και διαστρεβλώσεις του ηρωικού Νοέμβρη που στην προμετωπίδα των αιτημάτων του φιγουράρει με μεγάλα γράμματα το έξω οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ, φιγουράρει με μεγάλα γράμματα το αίτημα για Εθνική Ανεξαρτησία.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το