Σε μια πρώτη ανάγνωση το γεγονός περνάει στα ψιλά. Πολύ συχνά οι κινηματογράφοι (ιδιαίτερα οι ανεξάρτητοι και πιο εναλλακτικοί) συνδιοργανώνουν με πρεσβείες ξένων κρατών προβολές ταινιών, ντοκιμαντέρ ή και φεστιβάλ κινηματογράφου. Όμως ο υποψιασμένος αναγνώστης θα εντοπίσει αμέσως την «ανορθογραφία» αυτής της εκδήλωσης. Κι αυτή είναι η Ουκρανία.

Η Ουκρανία δεν είναι άλλη μια χώρα όπως όλες οι άλλες, τουλάχιστον όχι στα υψηλά πολιτικά της κλιμάκια. Στην Ουκρανία τα τελευταία χρόνια έχουν ανέλθει στην κυβέρνηση η Ακροδεξιά και οι φασίστες, οι οποίοι είχαν απ’ την πρώτη στιγμή την πλήρη υποστήριξη της ΕΕ και των ΗΠΑ, αφού έτσι αποκτούσαν άλλο έναν παίκτη στο στρατόπεδό τους, που θα τους ενίσχυε στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία. Η άνοδος της ακροδεξιάς συμβολίστηκε με θεαματικά γεγονότα όπως το γκρέμισμα του ιστορικού αγάλματος του Λένιν, που πολλοί το θυμόμαστε γιατί αντικαταστάθηκε από ένα άγαλμα του Darth Vader. Μάλιστα η φασιστική κυβέρνηση του Δεξιού Τομέα από τότε που κυβερνά τον τόπο είναι υπεύθυνη για στυγερά εγκλήματα, με χαρακτηριστικότερη τη σφαγή στο Κτήριο των Συνδικάτων της Οδησσού που είχε 40 νεκρούς θύματα της τρομοκρατικής αυτής ενέργειας.

Βέβαια η άνοδος του φασισμού στη χώρα (ευτυχώς) δεν έμεινε αναπάντητη απ’ το λαό της Ουκρανίας, ο οποίος αντιστάθηκε. Έτσι ξεκίνησε ο Ουκρανικός Εμφύλιος, όπου οι αντιφασίστες οργανώθηκαν σε πολιτοφυλακές στην Ανατολική Ουκρανία αντιστεκόμενοι στον ανερχόμενο φασισμό και την κυβέρνηση του Δεξιού Τομέα.

Ακόμα και με αυτό το σύντομο background εύκολα γίνεται κατανοητό γιατί είναι πρόβλημα το κάλεσμα του Δαναού να προσκαλέσει την Ουκρανική Πρεσβεία. Και το ότι αυτή η κίνηση είναι κατακριτέα και θα πρέπει να αναιρεθεί.

Αλλά το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο όταν διαβάζει κανείς την περιγραφή του ντοκιμαντέρ το οποίο ο Δαναός και η Ουκρανική Πρεσβεία ετοιμάζονται να προβάλλουν. Όπως είπαμε πρόκειται για την αφήγηση της ζωής του Βασίλι Σλίπακ ενός τραγουδιστή της όπερας. Ο Σλίπακ βέβαια μετά το θάνατό του -το 2016- βραβεύτηκε απ’ την ουκρανική κυβέρνηση με το «Αστέρι του Ήρωα». Και guess what! Αυτή τη μεταθανάτια τιμητική διάκριση δεν την κέρδισε απ’ την καλλιτεχνική του προσφορά. Λογικά οι ναζί του Δεξιού Τομέα έτσι κι αλλιώς δεν είναι και οι μεγαλύτεροι θαυμαστές της όπερας.

Με ένα γρήγορο search ανακαλύπτει εύκολα κανείς ότι ο Σλίπακ πέθανε στη μάχη και συγκεκριμένα στο Ντονμπάς. Πώς βρέθηκε εκεί; Μα τα τελευταία χρόνια -απ’ το 2015- είχε στρατευτεί στον κυβερνητικό στρατό, ενώ το 2014 είχε στηρίξει και το Μαϊντάν. Ο Σλίπακ, λοιπόν, ο διεθνώς αναγνωρισμένος αυτός τραγουδιστής, ο «ήρωας» της Ουκρανίας, έπεσε στο πεδίο της μάχης υπερασπιζόμενος τη φασιστική κυβέρνηση του Δεξιού Τομέα ενάντια στους αντιφασίστες της Ανατολικής Ουκρανίας.

Έχει κανείς αμφιβολία ότι η ταινία που ετοιμάζεται να προβάλλει ο Δαναός το Σάββατο 13/4 σε συνεργασία με την πρεσβεία της Ουκρανίας θα προβάλλει κάτι διαφορετικό πέρα απ’ την στήριξη στο φασιστικό καθεστώς του Δεξιού Τομέα και την ηρωοποίηση των θυμάτων της;

Εμείς πάντως δεν έχουμε καμία αμφιβολία. Και πραγματικά δεν περιμέναμε ποτέ από έναν ιστορικό κινηματογράφο όπως είναι ο Δαναός να πάρει την πρωτοβουλία για μια τέτοια προβολή.

Δεν έχουμε συνηθίσει να προβάλλουν οι κινηματογράφοι μας φασιστική προπαγάνδα ναζιστικών κυβερνήσεων. Ούτε θα το συνηθίσουμε.

Προλαβαίνει να ακυρωθεί η προβολή. Δεν υπάρχει άλλη λύση.

Καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας. Καμία ανοχή στο φασισμό.

Πηγή: toperiodiko.gr