Με τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ να προσπαθεί να βρει λύσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, κάνοντας όμως μικρά βήματα, η Ευρώπη στρέφεται μεταξύ άλλων –Νορβηγία, Κατάρ, Αζερμπαϊτζάν – στην Αφρική για προμήθειες υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ήδη βρίσκεται στα σκαριά έργο σχετικά με υγροποιημένο αέριο, στις ακτές της Σενεγάλης και της Μαυριτανίας, το οποίο θα περιέχει περίπου 15 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, πέντε φορές περισσότερα απ’ όσα χρησιμοποίησε η Γερμανία ολόκληρο το 2019, η οποία κιόλας εξαρτάται από το φυσικό αέριο.

Η παραγωγή ωστόσο δεν αναμένεται να ξεκινήσει μέχρι το τέλος του επόμενου έτους, οπότε πρόκειται προφανώς για μακροπρόθεσμη λύση. Ο Gordon Bidell ωστόσο, στέλεχος της BP, συνυπεύθυνης για το έργο, δήλωσε πως η δημιουργία του «δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη», καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι ροές του οποίου ούτως ή άλλως έχουν μειωθεί.

«Τα τρέχοντα παγκόσμια γεγονότα καταδεικνύουν τον ζωτικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το υγρό αέριο στην υποστήριξη της ενεργειακής ασφάλειας Εθνών και περιοχών», δήλωσε ο ίδιος σε συνάντηση της ενεργειακής βιομηχανίας στη Δυτική Αφρική τον περασμένο μήνα.

Τα αποθέματα της Αφρικής σε φυσικό αέριο είναι τεράστια, και παρά το γεγονός πως υπάρχουν χώρες που συνδέονται με αγωγούς με την Ευρώπη, όπως η Αλγερία, η έλλειψη υποδομών και οι κίνδυνοι για την ασφάλεια, όπως η εμπλοκή ένοπλων ομάδων, εμποδίζουν την κλιμάκωση των εξαγωγών.

Την ώρα πάντως που στην περιοχή προχωρούν σε επενδύσεις εταιρείες – κολοσσοί του τομέα της ενέργειας, εκατοντάδες εκατομμύρια Αφρικανοί στερούνται ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ πολλοί αναγκάζονται να καταφεύγουν στην μαύρη αγορά για αγορά ντίζελ για να ανάψουν ξυλόσομπες.

«Είναι θεμιτό και δίκαιο η Αφρική, η ήπειρος που ρυπαίνει λιγότερο και υστερεί περισσότερο στη διαδικασία εκβιομηχάνισης, να εκμεταλλευτεί τους διαθέσιμους πόρους της για να παρέχει βασική ενέργεια, να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της και να επιτύχει καθολική πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια», δήλωσε ο πρόεδρος της Σενεγάλης Μάκι Σαλ στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο μήνα.

Προκύπτουν λοιπόν κι άλλα ζητήματα. Η Αλγερία για παράδειγμα, η οποία μαζί με την Αίγυπτο αντιπροσωπεύουν το 60% της παραγωγής φυσικού αερίου στην ήπειρο, αφιερώνει το 70% της παραγωγής της στην εγχώρια αγορά. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την Αίγυπτο.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και Αφρικανοί ηγέτες που ανυπομονούν για τα εκατομμύρια έσοδα που είναι πιθανό να αποφέρουν οι συμφωνίες για το φυσικό αέριο, αλλά αναρωτιούνται γιατί η Αφρική πρέπει να απομακρυνθεί από τα βρώμικα καύσιμα – καθυστερώντας έτσι την πρόσβαση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στην ηλεκτρική ενέργεια – ακόμη και όταν το αέριό της χρησιμοποιείται για να κρατήσει τα φώτα αναμμένα στην Ευρώπη.

Οι πλούσιες χώρες από την άλλη δεν έχουν εκπληρώσει τις υποσχέσεις τους να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση πράσινων έργων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εναλλακτική πηγή ενέργειας κι έτσι διαιωνίζεται η εκμετάλλευση της περιοχής από τη Δύση και βέβαια η κλιματική κρίση.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας, ο οποίος πέρυσι ζήτησε να τερματιστούν οι νέες εξορύξεις στα ορυκτά καύσιμα, σε πρόσφατη έκθεση υποστήριξε ότι πρέπει να επιτραπεί στην Αφρική να εκμεταλλευτεί τους πόρους φυσικού αερίου της. Το μερίδιο της ηπείρου στις ιστορικές παγκόσμιες εκπομπές θα αυξανόταν μόνο στο 3,5% από 3% ακόμη και αν αξιοποιούσε κάθε μόριο των γνωστών αποθεμάτων αερίου της.

Η καθολική ενεργειακή πρόσβαση στην ήπειρο θα μπορούσε να επιτευχθεί έως το 2030 με επενδύσεις 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως — το ισοδύναμο μόλις του 1% των χρημάτων που διατίθενται στον ενεργειακό τομέα παγκοσμίως.

Ο Vijaya Ramachandran, διευθυντής ενέργειας και ανάπτυξης στο Breakthrough Institute, έκανε λόγο μάλιστα για «πράσινη αποικιοκρατία», καθώς οι πλούσιες χώρες εκμεταλλεύονται τους πόρους των φτωχότερων εθνών ενώ ουσιαστικά τους αρνούνται παρόμοια πρόσβαση, μέσω του ΔΝΤ ή της Παγκόσμιας Τράπεζας, στο όνομα της δράσης για το κλίμα.

πηγή: tvxs