Με 167 υπέρ, 165 κατά και 18 αποχές, ο Πέδρο Σάντσεθ του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE), πήρε την οριακή ψήφο εμπιστοσύνης της ισπανικής βουλής για να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας, με βασικό «συγκάτοικο» τον Πάμπλο Ιγκλέσιας των «Ουνίδας Ποδέμος». Δεκανίκι στο σοσιαλδημοκρατικό συνασπισμό και η Ενωμένη Αριστερά, που συστατικό της στοιχείο είναι το ρεβιζιονιστικό απολειφάδι του ΚΚ Ισπανίας. Στον κυβερνητικό συνασπισμό συντάχθηκαν το Εθνικιστικό Κόμμα των Βάσκων (ΡΝV) και το «Περισσότερη Πατρίδα».
Το αυτονομιστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, «Δημοκρατική Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας» (ERC), με τους 13 βουλευτές του, απείχε από την ψηφοφορία στη Βουλή διευκολύνοντας έτσι την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση. Ανάλογη στάση κράτησαν και οι «οι πέντε βουλευτές του EH Bildu», κόμματος της Χώρας των Βάσκων, «γιατί η βάση του κόμματος ψήφισε για να διευκολύνουν και όχι να εμποδίσουν το σχηματισμό της κυβέρνησης».
Στον αντίποδα τα κόμματα της δεξιάς, Λαϊκό Κόμμα και το φασιστικό VOX, των οποίων οι βουλευτές ζητωκραύγαζαν υπέρ της μοναρχίας, ενώ οι φασίστες προχωρώντας σε προκλήσεις ζήτησαν την παρέμβαση του στρατού για να «σταματήσει το πραξικόπημα».
Το JxCat, δεξιό εθνικιστικό κόμμα της Καταλονίας, καταψήφισε την κυβέρνηση, αφήνοντας όμως ανοικτή την πόρτα μελλοντικής συνεργασίας με την κυβέρνηση Σάντσεθ, εφόσον εκπληρώσει ορισμένα αιτήματά του σχετικά με το θέμα της αυτονομίας.
Είχαν προηγηθεί τα παζάρια PSOE και «Ουνίδας Ποδέμος», που κατάληξαν στο κυβερνητικό πρόγραμμά τους για την επόμενη νομοθετική περίοδο, με την ψευδεπίγραφη ταμπέλα «Προοδευτική Συμμαχία – Μια νέα συμφωνία για την Ισπανία». Η συγκυβέρνηση παλιών και νέων σοσιαλδημοκρατών, που προβάλλεται σαν κάτι «νέο και προοδευτικό», αλά ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί μια προσπάθεια για το ξεπέρασμα της κρίσης που μαστίζει το ισπανικό πολιτικό σύστημα και τα συσσωρευμένα βάρη που έχουν φορτώσει στον εργαζόμενο λαό συντηρητικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Σχηματίζεται κυβερνητικός συνασπισμός με κεντρικό αλλά ανομολόγητο στόχο τη σταθεροποίηση της ντόπιας ολιγαρχίας και της ΕΕ. Οι κυρίαρχες τάξεις ευελπιστούν ότι με την «Προοδευτική Συμμαχία» θα ξεπεράσουν ανώδυνα τον πολυτάραχο κάβο των αυτονομιστικών κινημάτων.
Σε αυτό το πλαίσιο, στο σχηματισμό κυβέρνησης συνέβαλαν και οι δικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και βελγικού δικαστηρίου, σύμφωνα με τις οποίες οι αυτονομιστές πρώην ηγέτες της Καταλονίας, Οριόλ Ζουνκέρας και Κάρλες Πουιζντεμόντ, χαίρουν ευρωβουλευτικής ασυλίας και ζητείται η απελευθέρωσή τους ώστε να αναλάβουν τις έδρες τους στο Ευρωκοινοβούλιο.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος