Ο Παφίλης, γνωστός βουλευτής του ΚΚΕ, φιγουράρει ανάμεσα στα ονόματα των Ελλήνων μελών της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ. Σε αυτήν συμμετέχουν βουλευτές χωρών-μελών του ΝΑΤΟ με σκοπό: «…την προαγωγή του δια-κοινοβουλευτικού διαλόγου για θέματα ασφάλειας, την ενδυνάμωση του διατλαντικού δεσμού και της αλληλεγγύης μεταξύ των εθνικών κοινοβουλίων, καθώς και την προώθηση των στόχων της Συμμαχίας, όπως η συνεργασία των χωρών-μελών της σε διάφορους τομείς (στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό)…». Όργανά της μάλιστα είναι: «…η Ειδική Ομάδα για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, το Διακοινοβουλευτικό Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ουκρανίας και το Διακοινοβουλευτικό Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Γεωργίας…».

Αλήθεια, τι δουλειά έχει ένας βουλευτής ενός -υποτίθεται- Κομμουνιστικού Κόμματος μέσα στη μάζωξη των νατοϊκών βουλευτών που συζητούν το πώς θα προωθηθούν τα σχέδια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού; Το πώς θα διευρυνθεί το ΝΑΤΟ με την Ουκρανία, τη Γεωργία και χώρες της Μέσης Ανατολής, δηλαδή με χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των πολεμικών σχεδίων των Αμερικανών; Αντίστοιχα, τι ρόλο βαράει η Κανέλλη, βουλευτίνα του ΚΚΕ, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης; Μήπως και οι δύο «ξεσκεπάζουν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών» μέσα στις κλειστές αίθουσες αυτών των μαζώξεων, στις οποίες τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει η αμερικάνικη πρεσβεία;

Για του λόγου του αληθές, στις 14 Οκτώβρη, πραγματοποιήθηκε η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ μέσα στην ελληνική βουλή. Η μάζωξη αυτή πραγματοποιήθηκε σε μια κρίσιμη περίοδο, όπου τα τύμπανα του πολέμου ηχούν δυνατά σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, με την ελληνική κυβέρνηση να στηρίζει ολόπλευρα το Ζελένσκι, το Νετανιάχου και να έχει κάνει τη χώρα μια απέραντη αμερικανική βάση. Τη στιγμή που ο τούρκικος επεκτατισμός θέτει τις αναβαθμισμένες διεκδικήσεις του σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Αυτά συζητήθηκαν εκεί, τέτοιας φύσεως είναι κάθε φορά οι συζητήσεις αυτών των νατοϊκών συνάξεων.

Και προφανώς οι κομμουνιστές δεν έχουν καμία θέση μέσα σε αυτές τις αντιλαϊκές και φιλοπόλεμες συνάξεις. Αντίθετα, έχουν κάθε λόγο να διαδηλώνουν ενάντια σε αυτές. Και στις 14 Οκτώβρη το ΚΚΕ έλαμψε διά της απουσίας του από τις κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν ενάντια στη φιλοπόλεμη αυτή σύναξη. Ούτε συμμετείχε σε αυτές που έγιναν ούτε οργάνωσε δικές του. Ούτε τα «πρωτοπόρα, ταξικά κλπ» 500 σωματεία του έδειξαν κάποια κίνηση.

Αυτή είναι η θλιβερή κατάληξη της θεωρίας της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας» και της άρνησης του αγώνα για εθνική ανεξαρτησία. Αν αρνείσαι την κυριαρχία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα, δεν έχεις και λόγο να διαδηλώνεις ενάντια σε αυτόν. Ποιος ξέρει, μπορεί σύμφωνα με το ΚΚΕ η παρουσία ενός βουλευτή του εκεί, εκ μέρους μάλιστα μιας «ιμπεριαλιστικής και ανεξάρτητης χώρας», «να αλλάζει τους συσχετισμούς».

Τις προηγούμενες δεκαετίες, το ΚΚΕ με τη θεωρία της «αντιμονοπωλιακής κυβέρνησης» εντός του συστήματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και του ΝΑΤΟ οδηγούνταν στην άρνηση του αντινατοϊκού αγώνα. Τώρα με τη θεωρία της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας» οδηγείται στο ίδιο αποτέλεσμα: στην υποταγή στο καθεστώς του ΝΑΤΟ, του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας. Και η παρουσία του Παφίλη εκεί σφραγίζει αυτήν την κατεύθυνσή του.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος