Τα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής, μετά τη διάλυση που επέφερε συνολικά στην Ακροδεξιά η ιστορική δικαστική απόφαση, ζητούν… άσυλο στη «δεξιά πολυκατοικία» ● Ο Κ. Πλεύρης, μάλιστα, προτείνει τη συνένωση και την κοινή εκλογική κάθοδο των μικρών ομάδων του χώρου, αφήνοντας πάντοτε ανοιχτό τον δίαυλο με την κυβερνητική παράταξη

Με βαριές αλληλοκατηγορίες και απειλητικές κραυγές εναντίον πολιτικών, δικαστών και δημοσιογράφων πέρασαν τις μέρες των γιορτών οι καταδικασμένοι ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Η δικαστική απόφαση τους έχει προκαλέσει ένα μεγάλο σοκ, εφόσον πίστευαν ότι θα επικρατήσει τελικά η πρόταση της εισαγγελέως και θα απαλλαγούν όλοι. Μόνο μετά την έκδοση της απόφασης και προτού επιμετρηθούν οι ποινές, άρχισαν να καταλαβαίνουν οι χρυσαυγίτες ότι δεν μπορούν πλέον να κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο.

Και έτσι κάποιοι –όπως ο Κασιδιάρης– θυμήθηκαν να εμφανιστούν αυτοπροσώπως στο δικαστήριο, για να εκλιπαρήσουν την αναστολή της ποινής, επικαλούμενοι «νέα στοιχεία», ενώ κάποιοι άλλοι –όπως ο Παππάς– επέλεξαν να κρύψουν εκτός από το κεφάλι τους και το σώμα τους, αφήνοντας ξεκρέμαστους όχι μόνο τους έως τότε συναγωνιστές τους, αλλά και την εισαγγελέα και τους συνηγόρους της οργάνωσης που επέμεναν ότι οι καταδικασμένοι ναζιστές δεν είναι ύποπτοι φυγής.

Ο ρόλος του Πλεύρη

Το τέλος της δίκης σημαδεύτηκε πάντως από την παρουσία του Πλεύρη, ο οποίος ως όψιμος συνήγορος του Ιωάννη Λαγού ανέτρεψε την έως τότε κοινή υπερασπιστική γραμμή που καθόριζε ο αδελφός του «Αρχηγού», Π. Μιχαλόλιας. Ο Πλεύρης προχώρησε σε εξώδικα και αγωγές με στόχους όσους ο ίδιος θεωρεί αντιπάλους: από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι πολιτικά κόμματα και μέσα ενημέρωσης. Το βασικό επιχείρημα που επικαλείται ο Πλεύρης είναι ότι η αναφορά στη δράση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής προτού καταστεί αμετάκλητη η καταδίκη της συνιστά παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας.

Βέβαια το επιχείρημα είναι απολύτως έωλο, εφόσον η όποια αναφορά στα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκαν οι χρυσαυγίτες συνδέεται με την ταυτόχρονη ιδιότητά τους ως μελών του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος Χρυσή Αυγή. Και ασφαλώς είναι παράλογο να ζητά κάποιος να λησμονήσουμε ότι οι ήδη καταδικασμένοι και φυλακισμένοι ναζιστές υπήρξαν ταυτόχρονα στελέχη της ηγεσίας ενός κόμματος, το οποίο λειτουργούσε σαν μανδύας για την εγκληματική δραστηριότητα.

Ο πρώτος που τα γνωρίζει όλα αυτά είναι βέβαια ο ίδιος ο Πλεύρης, ο οποίος, μάλιστα, γελοιοποίησε την έως τότε υπερασπιστική γραμμή των χρυσαυγιτών, λέγοντας ότι δεν μπορεί να ασχολείται το δικαστήριο με τον ναζιστικό ή φασιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης, εφόσον «δεν δικάζονται αι ιδέαι». Βέβαια κανείς δεν δίκασε ιδέες. Το δικαστήριο απλώς αναζήτησε στη φασιστική ναζιστική συγκρότηση της οργάνωσης το κίνητρο των επιθέσεων και τον τρόπο επιλογής στόχων.

Το πιο ενδιαφέρον ήταν ότι ο Πλεύρης δεν δίστασε να καταγγείλει τη βίαιη και εγκληματική δράση, εκφράζοντας δημόσια τη διαφωνία του με τους τραμπουκισμούς και τα εγκλήματα. Ακόμα και την παραμονή των Χριστουγέννων δήλωνε σε διαδικτυακή εκπομπή του στενού του συνεργάτη Τάσου Συμιγδαλά ότι η Χρυσή Αυγή έκανε πολιτική «με το “εν-δυο” και με το να χτυπάνε τους Πακιστανούς. Τους το έλεγα και με κοροϊδεύανε. Τώρα καθίστε στη φυλακή. Εντάξει;»

Ο πρώτος λοιπόν που παραβιάζει το τεκμήριο αθωότητας των χρυσαυγιτών είναι ο δικηγόρος του Λαγού! Και βέβαια μ’ αυτές τις δηλώσεις ο Πλεύρης αποδεικνύει πόσο πιστεύει ο ίδιος όσα αναφέρει στις «15 νομικές κινήσεις» που περηφανεύεται ότι έχει πραγματοποιήσει για να σώσει τον εντολέα του.

Από τον Καρατζαφέρη στον Μπαλτάκο

Αυτά όλα θα είχαν μικρή σημασία, αν δεν αποτελούσαν προεόρτια μιας νέας μετάλλαξης της ελληνικής Ακροδεξιάς, μετά την ουσιαστική διάλυση της Χρυσής Αυγής. Στην ίδια εκπομπή, ο Πλεύρης δήλωνε ότι έχει καταθέσει «αγωγές εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ». Πού είναι η Ν.Δ.; Πώς εξηγείται η απουσία του κυβερνητικού κόμματος από τους «στόχους» του; Προφανώς η Ν.Δ. έχει εξαιρεθεί, εφόσον η στρατηγική που προτείνει ο Πλεύρης είναι να συνενωθούν όλες οι ομαδούλες του χώρου για μια κοινή εκλογική κάθοδο και ταυτόχρονα να μείνει ανοιχτός ο δίαυλος προς τη Δεξιά.

Αλλιώς δεν βλέπει λύση: «Δυστυχώς είναι πλήθος μικρών οργανώσεων και κομμάτων, τα οποία δεν θα πάρουν τίποτε. Να ενωθούνε όλοι. Ενα σφουγγάρι να σβήσουμε το παρελθόν και να κοιτάξουμε το μέλλον. Να κατέβουν με κοινό ψηφοδέλτιο. Ολοι να είναι συναρχηγοί. Και μετά, αφού βγάλουν βουλευτάς, ας βγάλουν τα μάτια τους». Ηδη στις 18.11.2020 ο Πλεύρης περιέγραφε τα όρια της νέας ενότητας:

«Εν τέλει προτείνω στον κ. Γ. Καρατζαφέρη, στον κ. Κ. Βελόπουλο, στον ευρωβουλευτήν κ. Ι. Λαγό κι ακόμη στον κ. Σ. Χίον [σ.σ. του “Μακελειού”], στον κ. Γ. Μιχαλόπουλον [σ.σ. της “Ελεύθερης Ωρας”] να απευθύνουν έκκλησιν στους εκπροσώπους του χώρου, να γίνη μία συνάντησις να συσταθή μία επιτροπή συνενώσεως των πατριωτών. Ο εθνικιστικός-πατριωτικός κόσμος έχει πολιτική εκπροσώπησι στην βουλή και στην Ευρωβουλή, έχει δυο καθημερινάς εφημερίδας και μία εβδομαδιαίαν, έχει παραρτήματα ή γραφεία εις ολόκληρον την Ελλάδα».

Και ένα μήνα αργότερα, η «Ελεύθερη Ωρα» κυκλοφορούσε με πρωτοσέλιδο «αποκλειστικό» άρθρο του Πλεύρη, με τίτλο «Κίνημα Πλεύρη, με μπροστάρηδες προσωπικότητες του πατριωτικού χώρου, δεξιά της Ν.Δ.», το οποίο συνοδευόταν από τις φωτογραφίες Καρατζαφέρη, Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη, Λαγού και έκλεινε το μάτι στο ακροδεξιό ακροατήριο: «Ο μόνος δρόμος για να μπουν όλοι μαζί στη βουλή» (12.12.2020).

Η σκέψη να δημιουργηθεί ένα ακροδεξιό σχήμα, το οποίο θα υποστηρίξει αν χρειαστεί τη Ν.Δ., δεν είναι βέβαια καινούργια. Την έχει διατυπώσει εδώ και 23 χρόνια ο Γιώργος Καρατζαφέρης, από τότε που ήταν βουλευτής της Ν.Δ. και διαλαλούσε από την ιδιωτική του τηλεόραση τη «Νέα Ελπίδα», ένα σχήμα με χουντικούς, βασιλόφρονες και ναζιστές, που θα αβαντάρει τη Ν.Δ. Μετά την αποπομπή του από τον Κώστα Καραμανλή και την ίδρυση του προσωπικού του κόμματος, ο Καρατζαφέρης τροποποίησε την ίδια ιδέα βάζοντας τη Ν.Δ. και τον ΛΑΟΣ στην ίδια «δεξιά πολυκατοικία».

Τώρα επιχειρείται από τον Πλεύρη κάτι παρόμοιο, με τα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής, όσους έχουν κατά καιρούς αποχωρήσει από αυτήν, αλλά και τον Καρατζαφέρη, τον Βελόπουλο και τον Κρανιδιώτη. Το σχέδιο προβλέπει να προχωρήσει η κίνηση με όσους δεχτούν. Ο τελικός στόχος είναι να δελεαστεί για μια ακόμα φορά η ηγεσία της Ν.Δ. και να δεχτεί μια ανοιχτή ή υπόγεια συνεργασία.

Για τον πολιτικό χαρακτήρα της κυοφορούμενης νέας οργάνωσης μαρτυρά το γεγονός ότι ρόλο συντονιστή έχει αναλάβει εκ μέρους του Πλεύρη ο Συμιγδαλάς, τον οποίο είχε υποχρεώσει ο Λαγός τον Απρίλιο να αποχωρήσει από την ΕΛΑΣΥΝ, κατηγορώντας τον ότι «δικαιώνει την προδοτική Ν.Δ.» για να κάνει «δημόσιες σχέσεις». Τώρα Λαγός, Πλεύρης και Συμιγδαλάς κάνουν μαζί «δημόσιες σχέσεις».

Την ίδια γραμμή ακολουθούσε η ηγεσία της Χρυσής Αυγής ακόμα και στην πιο σκληρή της περίοδο (2010-2013). Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την υπόγεια επαφή με τον μεσολαβητή Μπαλτάκο την κρατούσε ο «σκληρός» Κασιδιάρης. Δεν έχει δοθεί αρκετή προσοχή στην ομιλία του –προφυλακισμένου τότε– Μιχαλολιάκου στη Βουλή σχετικά με το περίφημο βίντεο:

«Εγώ γνωρίζω προσωπικά ότι αυτά που είπε ο Μπαλτάκος στον συναγωνιστή μου Κασιδιάρη είναι αληθινά, γιατί μου τα είχε πει και εμένα διά ζώσης. Τον Μπαλτάκο δεν τον ξέρει κανείς σας νωρίτερα απ’ ό,τι τον ξέρω εγώ. Εγώ γνώρισα τον Μπαλτάκο ως μαθητής σε εθνικιστικούς αγώνες το 1973 στο γραφείο της ΕΟΚΑ Β΄ που αντιπροσώπευε τον Στρατηγό Γρίβα Διγενή και μετά στο εθνικιστικό κίνημα». (4.6.2014)

Στη συνέχεια ο Μιχαλολιάκος προχώρησε σε μια σημαντική αποκάλυψη: «Οποτε ήθελε να μου πει κάτι ο Τάκης Μπαλτάκος, για λόγους ασφαλείας, μου έλεγε να βγούμε στο μπαλκόνι, γιατί φοβόταν “κοριούς” και κάμερες. Αυτό, για να δούμε ποιανού τελικά είναι αυτό το βίντεο».

Μ’ άλλα λόγια, από τη στιγμή που Μπαλτάκος και Κασιδιάρης δεν είχαν βγει στο μπαλκόνι, ο πρώτος γνώριζε και συναινούσε στην καταγραφή των όσων έλεγε, όπως εξάλλου φαίνεται και από την καθαρά στημένη συνομιλία. Στην ίδια ομιλία ο Μιχαλολιάκος είχε αποκαλύψει τις ιδιαίτερες επαφές του με τον Γεώργιο Μουρούτη, καθώς και «μυστικές επαφές εκτός των γραφείων της βουλής με δυο υπουργούς της Ν.Δ.».

Το κόλπο του ΕΛΑΜ

Πώς ξαναθυμήθηκε τώρα ο Πλεύρης τη γραμμή Καρατζαφέρη-Μπαλτάκου; Μα είναι αυτή που εφαρμόζεται τις τελευταίες μέρες από τους Κυπρίους συναγωνιστές του. Το ΕΛΑΜ, η οργάνωση δηλαδή που ιδρύθηκε το 2008 ως «Χρυσή Αυγή – πυρήνας Κύπρου» και άλλαξε όνομα επειδή απαγορεύεται να ιδρύονται παραρτήματα κομμάτων άλλων κρατών, υπερψήφισε για πρώτη φορά τον κρατικό προϋπολογισμό, στηρίζοντας τον πρόεδρο Αναστασιάδη. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης τον καταψήφισαν, με συνέπεια να μην περάσει.

Το ΕΛΑΜ μέσω αυτής της στροφής προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, ενώ ο αρχηγός του, ο Χρίστος Χρίστου, δηλώνει «απογοητευμένος» από τη Χρυσή Αυγή και υποστηρίζει ότι έχει κόψει κάθε δεσμό μαζί της. Λίγο δύσκολο βέβαια να τον πιστέψουν όσοι γνωρίζουν ότι αποτελούσε μέλος της προσωπικής φρουράς του Μιχαλολιάκου (τα «κόκκινα κασκέτα», με επικεφαλής τον Λαγό). Στη γραμμή Χρίστου, λοιπόν, και ο Πλεύρης.

Το μπαλάκι βρίσκεται τώρα στη Ν.Δ. Είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται ο κ. Μητσοτάκης να σχεδιάσει ανοιχτή συνεννόηση με το όποιο σχήμα της Ακροδεξιάς. Εξάλλου η σημερινή εικόνα διάλυσης του χώρου δεν τον καθιστά θελκτικό για κανέναν υποψήφιο σύμμαχο. Ομως το φλερτ στελεχών της Ν.Δ. με τον Κ. Βελόπουλο, η παρουσία στην ηγεσία της Ν.Δ. στελεχών του ΛΑΟΣ και το σκοτεινό παρελθόν της περιόδου Μπαλτάκου αφήνει ελπίδες στον Πλεύρη και τους οπαδούς του ότι θα ξαναβρούν τη θαλπωρή της «δεξιάς πολυκατοικίας», ιδίως αν εξασφαλίσουν τη συνεργασία ανθρώπων όπως ο Καρατζαφέρης, ο Βελόπουλος και ο Κρανιδιώτης.

Οι σκέψεις με τις οποίες η Μάγδα Φύσσα αποχαιρετά το 2020

Ποτέ πια φασισμός στην Ελλάδα. Δεν θα τους χαρίσω ούτε ένα λεπτό αγώνα

■ Το 2020 αφήνει πίσω του μια συγκλονιστική εικόνα: χιλιάδες άνθρωποι έξω από το Εφετείο να πανηγυρίζουν τη νίκη της δημοκρατίας, την ήττα του ναζισμού. Η εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή είναι στη φυλακή, ο Παύλος μου δικαιώθηκε. Γι’ αυτό και μόλις βγήκε η απόφαση σήκωσα τα χέρια μου στον ουρανό και φώναξα «γιε μου, τα κατάφερες». Για την οικογένειά μου δεν έχει αλλάξει τίποτα, εμείς υπομένουμε τον ίδιο ανείπωτο πόνο από τις 18 Σεπτεμβρίου 2013.

■ Εκτός από τη δημοκρατία, νίκησε και η Δικαιοσύνη. Οι δικαστές δεν φοβήθηκαν, δεν αδιαφόρησαν και, όπως είπε η Χρύσα Παπαδοπούλου στην αγόρευσή της, δεν απέστρεψαν το βλέμμα τους από τα στοιχεία. Από τις πρώτες μέρες του δικαστηρίου έβλεπα την πρόεδρο Μαρία Λεπενιώτη να ερευνά τη δικογραφία με τόση επιμέλεια που κέρδισε την εκτίμησή μου. Ηταν πολλές οι φορές που ήθελα να πεταχτώ από την καρέκλα του ακροατηρίου, να φωνάξω «λέει ψέματα, κυρία πρόεδρε!», να ουρλιάξω «είναι μαχαιροβγάλτες», αλλά δεν το έκανα επειδή σεβόμουν τους δικαστές. Οι συγκεκριμένοι δικαστές υπηρέτησαν το λειτούργημά τους με σθένος και ακεραιότητα.

■ Η αστυνομία νιώθω ότι με κοροϊδεύει από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή. Τίποτα δεν έκαναν οι αστυνομικοί που ήταν μπροστά για να αποτρέψουν τη δολοφονία του παιδιού μου. Και τώρα πού είναι ο Χρήστος Παππάς; Πού είναι οι χρυσαυγίτες Σωτήρης Δεβελέκος και Ακης Θεοδώρου, που δεν τους βρίσκουν ούτε για να τους ανακρίνουν για τη δολοφονική επίθεση στη «Φαβέλα»; Γιατί μετά από όλο αυτό το φιάσκο είναι ακόμα στη θέση του ο υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης;

■ Το μόνο που έχω πια είναι το μνημείο του Παύλου στην οδό που περπατούσε τόσα χρόνια ο γιος μου και τώρα έχει μόνο το όνομά του. Εκεί ακουμπάω το χέρι μου και παίρνω δύναμη για την επόμενη μέρα. Ο αγώνας δεν έχει τελειώσει, περιμένουμε τη δίκη στο Εφετείο και είμαι αποφασισμένη οι χρυσαυγίτες να με βλέπουν σε κάθε συνεδρίαση απέναντί τους. Δεν θα τους χαρίσω ούτε ένα λεπτό αγώνα.

Πηγή: Γιώτα Τέσση – Δημήτρης Ψαρράς – efsyn.gr