Λησμόνει Τιμολέων!

Αργήσαμε, σύντροφε. Αργήσαμε πολύ.
Πρέπει να πούμε το δικό μας τραγούδι

Της κολάσεως γίνεται στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό που τελευταία ονομάζουν «πολιτικό προσωπικό», (ευφημισμός της παλαιότερης και διάτρητης, από άποψη αξιοπιστίας, έννοιας «πολιτικοί»), βρίσκεται σε συνθήκες αλλοφροσύνης. Βουλευτές, επίδοξοι βουλευτές, πολιτικοί κάθε είδους, πηδούν σα τα βατράχια, από το ένα κόμμα στο άλλο. Αλλάζουν απόψεις με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Το δυστύχημα είναι πως οι βασιλοπούλες στερέψανε στα παραμύθια, ό,τι φιλήσανε- φιλήσανε και έτσι η πιθανότητα να τους φιλήσουν και να γίνουν πρίγκιπες, είναι ανύπαρκτη.

Πρωταγωνιστής των ημερών ο «έντιμος» συνεταίρος Καμμένος. Ήταν έντιμη η συνεργασία τους, ή προδόθηκε από τον Τσίπρα δύο φορές και λάλησε ο πετεινός, όπως λάλησε τρις όταν ο Πέτρος αρνήθηκε τρις το Χριστό; Τι ακριβώς θα κάνει για να εφαρμόσει το casus belli, (κάζους μπέλι) αν ο Τσίπρας δεν αλλάξει τα στελέχη των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση, που τώρα όμως δεν ανήκουν στους ΑΝΕΛ, άρα τι λόγος τού πέφτει ποιους έχει στην κυβέρνησή του; Ά!! ρε νέος Ερντογάν που μας βρήκε!! Θα πάρει τ’ άρματα και θα πολεμήσει στο Σύνταγμα, με νύφες και μ’ αγγόνια και το βατραχιστή Μπαλτάκο, σαν τη Δέσπω του Τζαβέλα; «… Οι πολίτες θα καταλάβουν σε μερικά χρόνια ποιοι έστησαν αυτήν τη συμφωνία», είπε ο Πάνος Καμμένος και «υπογράμμισε ότι δεν πίεσαν οι ΗΠΑ για τη Συμφωνία των Πρεσπών», (εκ του Τύπου). Ευτυχώς που το υπογράμμισε, γιατί εμείς φοβηθήκαμε πως… πίεσαν! Ευτυχώς δηλαδή, γιατί θα παίρναμε στο λαιμό μας και τον Αμερικάνο, Νίμιτς, που ήταν το τρίτο συμβαλλόμενο, πιεστικό μέρος…

Και το κυριότερο: Από όταν άρχισαν οι «Διαπραγματεύσεις» για τις Πρέσπες, συμπούρμπουλο το πολιτικό προσωπικό, (συμπεριλαμβανομένου του Καμμένου), ήξερε πως η ονομασία θα περιείχε το «Μακεδονία» σε σύνθετη ονομασία. Γιατί τότε δεν κάνανε τα πάντα, για να μην προχωρήσει η συμφωνία, μα τώρα συναγωνίζονται ποιος θα φορέσει τη μεγαλύτερη εθνικιστική περικεφαλαία; Ο λόγος απλός. Ογκανίζουν περί πατρίδος, θεσμών, πατριωτισμόν, φοβούμενοι μήπως μείνουν εκτός του αχυρώνος. Του βουλευτικού, ευρωβουλευτικού, δημοτικού αχυρώνος. Όταν κατορθώσουν να μπουν στον αχυρώνα, η συμφωνία που τώρα με όλη τη δύναμη των πνευμονιών τους καταγγέλλουν, θα είναι «διεθνής συμφωνία» και δε θα μπορούν να … την καταργήσουν.

Τρεις εκλογές μπροστά μας και η μετάλλαξη των πολιτικών, οβιδιακή. Λες και δεν ζούμε στην ίδια χώρα, αυτοί και εμείς. Ο μακεδονομάχος Σαμαράς, ο πολιτικός των δυο πρώτων βάρβαρων μνημονίων, σώζει στο εθνικιστικό συλλαλητήριο δυο παιδάκια, από τα δακρυγόνα, στο λόμπυ ξενοδοχείου, με ακόλουθο την τηλεοπτική κάμερα! Πόσα παιδάκια άφησε πίσω του με γονιούς χωρίς δουλειά;

Η ΝΔ σύσσωμη εκπλήσσεται και στεντορείως καταγγέλλει την αστυνομία του ΣΥΡΙΖΑ, που ρίχνει τα ίδια ληγμένα χημικά, που έριχνε η αστυνομία της ΝΔ, σε κάθε, μα κάθε κινητοποίηση.

Ο Κούλης θριαμβευτικά μας αναγγέλλει «Μίλησε ο λαός». Βρε παιδιά και για τις ανθρωποκτόνες λιτότητες μίλησε ο λαός, με μεγάλες διαδηλώσεις και δυνατή φωνή, εσείς, δεν ακούσατε τίποτε;;;;

Ο Λαγός της ΧΑ, έβγαινε από τα σκαλάκια αριστερά της Βουλής, που γίνονταν επεισόδια, διότι η Βασιλίσσης Σοφίας, είχε κόσμο και υπήρχε η πιθανότητα να τον κολλήσει γρίπη κάποιος διαδηλωτής και αναγκάστηκε να κάνει παράκαμψη. Όχι ούτε αυτός, ούτε κανείς άλλος χρυσαυγίτης δεν πήρε μέρος. Συνηθισμένη ταχτική των νταήδων της ΧΑ. Να κάνουν την πάπια.

Συγκάτοικοι στην προεκλογική τρέλα και οι μικρότεροι. Σαν την Κωνσταντοπούλου της «Πλεύσης». Μπορεί να καταγγέλλει τον Τσίπρα που συνεργάστηκε με τον ακροδεξιό Καμμένο, αλλά στο εθνικιστικό συλλαλητήριο, κατέβηκε με τον Μιχαλολιάκο και τη ΧΑ, το παπαδαριό και τις καλόγριες.

Το αστικό σύστημα στην Ελλάδα ξέμεινε από «προσωπικό», που να μπορεί απρόσκοπτα να ξεγελάει, με αοριστολογίες του τύπου «Εμπρός για μια Νέα Ελλάδα», «Μπροστά- όχι Πίσω» και άλλα παρόμοια. Τελευταία καταφυγή η προεκλογική μετάλλαξη των ανυπόληπτων πολιτικών τους. Νομίζουν πως θα ξεχάσουμε αυτά που έχουν κάνει. Να ξεχάσουμε, όπως ο ποιητής των αρχών του 1900, καλούσε το φίλο του να κάνει:

«Λησμόνει Τιμολέων/ διότι όποιος λησμονεί, δεν ενθυμείται πλέον».

Αμ! δε!

Τάνια Ζωγράφου

(φωτό εξωφύλλου: Ντάβιντ Τένιερς “Τα καμώματα της μαϊμούς”)