Εργαζόμενοι της Autoliv Mexico, του μεγαλύτερου προμηθευτή εφαρμογών οδικής ασφάλειας, απεργούν στην πόλη Ματαμόρος.

Σε 45 τουλάχιστο εργοστάσια στο Μεξικό την εβδομάδα που πέρασε, κερδήθηκε αύξηση του μισθού κατά 20%, αποτέλεσμα μαζικού και συντονισμένου απεργιακού αγώνα. 20% αύξηση του μισθού δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη και σίγουρα βάζει σε σκληρή δοκιμασία διάφορες νεόκοπες ψευτοεπαναστατικές αντιλήψεις, ότι τάχα δεν έχουν νόημα οι αγώνες για βελτίωση των όρων διαβίωσης στα πλαίσια του καπιταλισμού. Ενθαρρυμένος από την εξέλιξη αυτή, ο εργατικός πληθυσμός στην βιομηχανική πόλη Ματαμόρος, συνεχίζει τον αγώνα του για να πετύχει το ίδιο.

Από τα προπύργια του αγώνα θεωρείται η  απεργία των 500 εργατών στο εργοστάσιο εμφιάλωσης της Coca Cola στην πόλη, το οποίο λειτουργεί για λογαριασμό της η εταιρεία Arca Continental και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο του είδους στον κόσμο. Οι εργαζόμενοι έχουν συσπειρωθεί γύρω από το αίτημα «20/32», που αφορά 20% αύξηση του μισθού και ένα εφάπαξ μπόνους 32 χιλιάδων πέσος.

Την 9^η του Φεβρουαρίου  48 συνδικάτα «μακιλαδόρας», μεγάλα εργοστάσια συναρμολόγησης εξαγωγικών αγαθών στα βόρεια σύνορα της χώρας, που άνοιξαν τη δεκαετία του 1980, ανακοίνωσαν τον τερματισμό της απεργίας 25 χιλιάδων εργατών και διάρκειας δύο εβδομάδων, αφού ικανοποιήθηκε ακριβώς το αίτημα «20/32».

Άλλα αιτήματα που κυριαρχούν είναι για 40 ώρες εργασία την εβδομάδα, καθώς και η  μείωση της εισφοράς προς την Ένωση Εργαζομένων και Βιομηχανικών Εργατών των Βιομηχανιών Μακιλαδόρα (SJOIIM) από τέσσερα σε ένα τοις εκατό, μιας και η παραπάνω ένωση δεν κάνει τίποτα για να προστατέψει τις κατακτήσεις ή να διαπραγματευτεί για λογαριασμό των εργατών. Οι προϊστάμενοι της ένωσης κατηγορούνται ότι δωροδοκούνται από την εργοδοσία, ώστε να παθητικοποιούν τον εργατικό πληθυσμό. Σε πολλές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι στερούνται πληροφόρησης ακόμη και για τις συμβάσεις που υπογράφει η εν λόγω ένωση για λογαριασμό τους.

Άλλωστε οι περισσότερες απεργίες έχουν πραγματοποιηθεί ενάντια στη θέληση των εκάστοτε ομοσπονδιών, είναι δηλαδή «wildcat strikes» όπως λέγεται.

Η απεργία φαίνεται να εξαπλώνεται και σε καταστήματα της Walmart, όπου δεν υπάρχει οργανωμένη συνδικαλιστική έκφραση, καθώς και σε γειτονικές πόλεις, όπως οι Ρεινόσα και Σιουδάδ Βικτόρια, όπου υπάρχουν πολλά εργοστάσια αυτού του χαρακτήρα.

Προηγουμένως τον Δεκέμβριο, η νέα κυβέρνηση του Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραντόρ είχε αποφασίσει να διπλασιάσει τον κατώτατο μισθό στην περιοχή και αυτό ενεργοποίησε μια ρήτρα, που απαιτεί την αύξηση των μισθών όταν αυξάνεται ο κατώτατος.

400 εργάτες της Coca Cola στην πόλη Ματαμόρος απεργούν. Τραμπούκοι της πολυεθνικής εμπόδισαν την πρόσβαση στο εργοστάσιο και κράτησαν εντός 100 εργαζόμενους παρά τη θέλησή τους.

Παρά τους χαμηλούς μισθούς και τις κακές συνθήκες εργασίας, απεργίες τέτοιας δυναμικότητας και μαζικότητας είναι σπάνιες τα τελευταία χρόνια στο Μεξικό. Ένας από τους λόγους είναι και οι εκδικητικές απολύσεις, με τις οποίες έχουν βρεθεί και τώρα αντιμέτωποι οι απεργοί. Οι πληροφορίες μιλάνε για ήδη δύο χιλιάδες απολυμένους ή στοχευμένους μπροστάρηδες απεργούς, αν και η πρακτική αυτή απαγορεύεται δια νόμου. Ο πρόεδρος του Επιχειρηματικού Συντονιστικού Συμβουλίου (BCC) Χουάν Πάμπλο Καστανόν, κάνει λόγο για παράνομες και αδικαιολόγητες απεργίες και λέει χαρακτηριστικά: «… η υποχρέωση των εργασιακών αρχών θα έπρεπε να είναι πάντα η αρμονία και η εργασιακή ειρήνη … απαιτούνται εξηγήσεις από τους καθοδηγητές που υποδαυλίζουν αυτές τις παράνομες απεργίες…»

Δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό από τον αντίστοιχο ΣΕΒ του Μεξικού, που τα χρήματα που δαπανά σε συνδικάτα «προστασίας» για τις επιχειρήσεις του υπερβαίνουν κατά πολύ αυτά που χρειάζονται για την εφάπαξ ενίσχυση των 32 χιλιάδων πέσος που απαιτεί το απεργιακό κίνημα της Ματαμόρος.

(με πληροφορίες από το telesur)

μετάφραση-επιμέλεια: Σπύρος Κατσαφάδος