Παρά τη ζέστη, πολλές δεκάδες δάσκαλοι και καθηγητές ανταποκρίθηκαν στο αγωνιστικό προσκλητήριο των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ του λεκανοπεδίου και έδωσαν το αγωνιστικό “παρών” στην κινητοποίηση που διοργάνωσε η ΕΛΜΕ Πειραιά. Δεκάδες είναι τα ψηφίσματα στήριξης στους διωκόμενους εκπαιδευτικούς από σωματεία, Ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα, ανάμεσα σε αυτά η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, η ΑΔΕΔΥ, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά κλπ.

Την τελευταία (!) ημέρα των σχολείων επτά εκπαιδευτικοί κλήθηκαν από το πειθαρχικό τμήμα της ΔΔΕ για να παρουσιαστούν και να παραλάβουν την κλήση τους. Όλοι παραπέμπονται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο με το παράπτωμα «της αναξιοπρεπούς ή της ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς», που περιλαμβάνεται στον αντιδραστικό Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα.

Τέσσερα μέλη της ΕΛΜΕ Πειραιά (Γιώργος Καββαδίας –μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, Ακρίτας Καλούσης-μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ, Δημήτρης Μητρόπουλος, Σακιώτη Νάση) διώκονται για την συμμετοχή τους σε κινητοποίηση της ΕΛΜΕ Πειραιά ενάντια στις εξετάσεις Pisa που κατηγοριοποιούν ταξικά ακόμα περισσότερο μαθητές και σχολεία, έξω από το 1ο Γυμνάσιο Κερατσινίου.

Δύο μέλη της ΕΛΜΕ Πειραιά (Ζήσης Γκέρτσος, Παναγιώτης Χουντής) αντιμετωπίζουν πειθαρχικά την ίδια κατηγορία, επειδή συμμετείχαν στην κινητοποίηση το 2020 για την επέτειο από την δολοφονία του 15χρονου Α. Γρηγορόπουλου (όπου και τούς συνέλαβαν μαζί με άλλους 62, με πρόφαση τις απαγορεύσεις λόγω covid-19).

Ένα μέλος της ΕΛΜΕ Πειραιά (Νεκτάριος Χατζηανδρέου) πέρα από …«ανάρμοστη συμπεριφορά» κατηγορείται και για «κακόβουλη άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊστάμενης αρχής» γιατί σε ηλεκτρονικό του μήνυμα προς τους συναδέλφους του σχολείου του σχολίασε την εγκύκλιο του -πρώην- ΓΓ του Υπουργείου Κόπτση, μία μέρα μετά την κατάρρευση της Τράπεζας Θεμάτων.

Για την αγωνιστική και συνδικαλιστική τους δράση ο Διευθυντής Εκπαίδευσης του Πειραιά, μέσα σε ένα κρεσέντο αυταρχισμού και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς, κίνησε τις διαδικασίες για τη δίωξη των επτά αγωνιστών εκπαιδευτικών. Η αλήθεια είναι πως στον Πειραιά έχει στηθεί μια βιομηχανία διώξεων και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης με ενορχηστρωτή τον ΔΙΔΕ Πειραιά και τη ΔΑΚΕ στον βρώμικο ρόλο αποτελώντας «το αυτί, το μάτι και το στόμα» της διοίκησης και της κυβέρνησης. Σκευωρίες στήνονται. Αγωνιστές εκπαιδευτικοί με ψεύτικες κατηγορίες και νομοθετικό πλαίσιο των πιο μαύρων εποχών παραπέμπονται στο πειθαρχικό ακόμα και για έκφραση άποψης!

Απέναντι στην αυταρχική πολιτική των διώξεων που επιδιώκει να βάλει στον γύψο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα ο ανυποχώρητος συλλογικός αγώνας, ο δρόμος των μαζικών κινητοποιήσεων είναι μονόδρομος σε αντίθεση με την πολιτική του κατευνασμού της «διαβούλευσης» (ΠΑΜΕ – ΣΥΝΕΚ) και την πολιτική ανοιχτής στήριξης και συκοφάντησης όσων αγωνίζονται (ΔΑΚΕ) που εντείνει τον αυταρχισμό του ΔΔΕ και οδηγεί σε αδιέξοδο.

Οι διώξεις δεν αφορούν μόνο τον Πειραιά, ούτε μόνο τους/τις εκπαιδευτικούς! Τελικός τους στόχος είναι να κάμψουν κάθε προοπτική λαϊκής αντίστασης στην βαρβαρότητα που διαμορφώνουν!

Η επιχείρηση φίμωσης των σωματείων, της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης δεν τρομοκρατούν τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς! Δεν μπορούν να φιμώσουν τις φωνές της αντίστασης και του αγώνα! Ακόμα πιο μαζικά στο δρόμο του αγώνα θα καταπέσουν τα άθλια κατηγορητήρια, οι αυταρχικές διώξεις.