Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Παγκόσμια ημέρα του εκπαιδευτικού σήμερα και συμπίπτει με την εκδίκαση της αγωγής που κατέθεσε η υπουργός παιδείας Ν. Κεραμέως σχετικά με την απεργία – αποχή από Μέντορες/Συντονιστές που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ. Για έκτη φορά μέσα σε λίγους μήνες οδηγεί τους εκπαιδευτικούς στα δικαστήρια. Στο εδώλιο οι δάσκαλοι των παιδιών του ελληνικού λαού με στόχο την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και των αγώνων. Βασικά διακαιώματα, όπως το δικαίωμα της απεργίας, εν αναστολή. Έτσι … τιμά  και δείχνει τον σεβασμό του το το υπουργείο Παιδείας  προς τους εκπαιδευτικούς.

Την ίδια μέρα η υφυπουργός Ζ. Μακρή παραδίδει μαθήματα υποκρισίας αναφέροντας στο μήνυμά της μεταξύ των άλλων: “Ο μετασχηματισμός της εκπαίδευσης αρχίζει  με τους εκπαιδευτικούς” … Και αυτή είναι μια αλήθεια πρέπει να ακουστεί, μια προσφορά που πρέπει να αναγνωριστεί, ένα έργο που πρέπει να δικαιώνεται και να απολαμβάνει διαρκή υποστήριξη … Τιμούμε την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών και εκφράζουμε την αμέριστη εκτίμηση και τον  σεβασμό μας σε όσες και όσους υπηρέτησαν και υπηρετούν τον σπουδαίο αυτό κλάδο και επιτελούν το ευαίσθητο αυτό λειτούργημα».  

Εκπαιδευτικοί φτωχοί – ανέστιοι – πλάνητες

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα της υφυπουργού δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα. Τέτοια είναι η «αμέριστη εκτίμηση» και ο « σεβασμός» που με την πολιτική τους αναγκάζουν τους εκπαιδευτικούς αντί πινακίου φακής να «επιτελούν το ευαίσθητο αυτό λειτούργημα» και να τρέχουν οι περισσότεροι από αυτούς από τη μια περιοχή στην άλλη διανύοντας καθημερινά αμέτρητα χιλιόμετρα σε τρία, τέσσερα, πέντε και περισσότερα σχολεία με δραματικές επιπτώσεις για την προσωπική, οικογενειακή ζωή τους, αλλά και για τον παιδαγωγικό ρόλο και τη μόρφωση των μαθητών τους!

Η μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών για περισσότερα από 10 χρόνια σε συνδυασμό με τον πρωτοφανή πληθωρισμό που καταγράφεται πλέον στη χώρα μας, εκτινάσσει στα ύψη το κόστος των ενοικίων, των λογαριασμών, των μετακινήσεων αλλά και των βασικών ειδών οδηγεί στην αδυναμία των εκπαιδευτικών να αντεπεξέλθουν ακόμα και στις βασικές  ανάγκες των οικογενειών τους. Νεοδιόριστοι και αναπληρωτές με μία βαλίτσα στο χέρι να γυρίζουν την ηπειρωτική και νησιωτική χώρα την ώρα που το κύμα ακρίβειας  σαρώνει τη χώρα και δυσκολεύονται να βρουν σπίτι να μείνουν με ενοίκιο πανάκριβο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκασμένοι να κοιμούνται σε αυτοκίνητα ή σε σκηνές!  Το 2009 ένας νεοδιόριστος, χωρίς προϋπηρεσία και παιδιά, έπαιρνε 14 μισθούς των 1.150, με μικρότερη φορολογία. Σήμερα παίρνει 12 μισθούς των 737 €, με μεγαλύτερη φορολογία και με πληθωρισμό και ακρίβεια που τρώει τον ένα μισθό κάθε χρόνο!

Εκπαιδευτικοί σκυφτοί «υπάλληλοι ιδεολογίας» – διεκπεραιωτές εξετάσεων

Η «αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση », η οποία στην πιο ακραία έκφραση της θα συνδέεται με τις εξεταστικές επιδόσεις των μαθητών εκτός του ισοπεδωτικού της χαρακτήρα, θα χωρίζει τα σχολεία σε κατηγορίες, θα οξύνει τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, δηλητηριάζοντας εκπαιδευτικές και κοινωνικές σχέσεις.  Σε αυτό το πλαίσιο οι εκπαιδευτικοί εξαναγκάζονται να εξαντλούν τον ρόλο τους στο ρόλο του εξεταστή, του συμβολαιογράφου επιδόσεων και να εξουθενώνουν τα διδακτικά τους καθήκοντα όλο και περισσότερο στις γραγφειοκρατικές – διοικητικές υποχρεώσεις που τους αναθέτουν.

Για αυτό έχουν χρέος να αρνηθούν την παγίδα, τη χειραγώγηση και την δουλεία της αξιολόγησης που τους πλασάρουν. Να αντισταθούν στην πολιτική που στενεύει το σχολείο για τα παιδιά των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων και να προβάλουν το όραμα για ένα άλλο σχολείο. Ένα σχολείο που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, όπου πρωταρχική σημασία έχει ο πνευματικός εξοπλισμός των μαθητών, η καλλιέργεια «ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών», έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν κριτικά την κοινωνία με την ενεργή συμμετοχή τους και παρέμβαση σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας.

* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος στο 3ο ΓΕΛ Κερατσινίου, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» του Εκπαιδευτικού Ομίλου.