Καμμία εμπλοκή της Ελλάδας στα επιθετικά αμερικανονατοϊκά σχέδια

Με την πολεμική επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία η κυβέρνηση της ΝΔ ξεπέρασε τον εαυτό της στον υποτελή ρόλο της προς τους αμερικανο-νατοϊκούς ιμπεριαλιστές.
Από την πρώτη στιγμή της επίθεσης της Ρωσίας με δηλώσεις του ο Μητσοτάκης αναδείχτηκε «νατοϊκότερος» των νατοϊκών, κάνοντας έμμεση υπόδειξη προς την ΕΕ να απαντήσουν πιο σκληρά στις ρωσικές προκλήσεις, δηλώνοντας: «Από θέση αρχής η Ελλάδα σέβεται την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία όλων των χωρών, καταδικάζει ανεπιφύλακτα αναθεωρητικές ενέργειες και πολύ περισσότερο καταδικάζει την ωμή βία. Και γι’ αυτό σαν μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ συντονιζόμαστε με τους εταίρους μας ώστε οι αντιδράσεις να μην είναι απλή καταδίκη αλλά ανάλογη της σφοδρότητας της εισβολής της Ρωσίας και αντίστοιχη της πρωτοφανούς ρωσικής προκλητικότητας».
Συντονισμένη στην κατεύθυνση αυτής της πολιτικής -και μάλιστα σαν σημαιοφόρος στην εφαρμογή των νατοϊκών αποφάσεων- σπεύδει να αποστείλει στρατιωτικό υλικό σε δύο αποστολές με μεταγωγικά αεροσκάφη C130 στην Πολωνία με προορισμό την Ουκρανία. Εν τω μεταξύ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Οικονόμου, σε συνέντευξή του, σε ερώτηση δημοσιογράφων άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να στείλει η κυβέρνηση ελληνικά μαχητικά αεροπλάνα για τον εξοπλισμό της Ουκρανίας.
Οι κινήσεις αυτές της κυβέρνησης δημιουργούν και προσθέτουν σοβαρούς κινδύνους για το λαό και τη χώρα μας. Η απάντηση του Πούτιν στην απόφαση της ΕΕ, πως οι χώρες που στέλνουν στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία θα θεωρούνται υπεύθυνες αν ο εξοπλισμός χρησιμοποιηθεί κατά την διάρκεια της ρωσικής εκστρατείας, αποτελεί μια σοβαρή απειλή που αφορά και την χώρα μας και φυσικά θορύβησε τα πολιτικοστρατιωτικά επιτελεία, που έσπευσαν με δηλώσεις του Οικονόμου να «θολώσουν» τα νερά και να αφήσουν αδιευκρίνιστο τι βαρύτητα θα έχουν οι εξοπλισμοί που θα αποστείλουν στην Ουκρανία. Όμως οι μικροπολιτικάντικοι ελιγμοί δεν μπορούν να αποτρέψουν τους τεράστιους κινδύνους που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικές όλων των αστικών κομμάτων με πρωταγωνιστές ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Η Στρατηγική Συμφωνία με τις ΗΠΑ έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα στρατιωτικό προμαχώνα απέναντι στις Ρωσία και Κίνα και τρέχει να συνδράμει τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπου τους είναι απαραίτητη. Η Ελλάδα έχει αναλάβει αναβαθμισμένους ρόλους, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της «στρατιωτικής κινητικότητας» των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, για την ταχύτερη μετακίνηση νατοϊκών δυνάμεων προς τη συνοριακή γραμμή με την Ρωσία.
Σ’ αυτούς τους πολεμικούς αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς παίζει ρόλο το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Γενικότερα η περιοχή της Θράκης -με ιδιαίτερο βάρος φυσικά η Αλεξανδρούπολη- παίζουν κομβικό ρόλο στους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς. Πρόκειται για μια περιοχή που βρίσκεται σε ιδιαίτερα στρατηγική θέση. Συνδυάζει τη μεταφορά εμπορευμάτων, το πέρασμα ενεργειακών αγωγών και την ιδιαίτερα προνομιακή πρόσβαση τόσο στα Βαλκάνια όσο και στην Αν. Ευρώπη και τη συνοριογραμμή προς την Ρωσία. Ήδη το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, οι αυτοκινητόδρομοι, το αεροδρόμιο, το σιδηροδρομικό δίκτυο και όλες οι σχετικές υποδομές είναι το δίκτυο που χρησιμοποιείται για να προωθείται η μεταφορά τεράστιου πολεμικού υλικού και στρατιωτικών δυνάμεων.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία ανάγκασαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη να βγάλει το πέπλο που έκρυβε τους πραγματικούς στόχους των εξοπλισμών, των στρατηγικών συμφωνιών και των πολύπλευρων συμμαχιών (Ισραήλ κλπ). Με τις δηλώσεις του υπ.εξ. Δένδια, όσο και αυτές του κυβερνητικού εκπροσώπου Οικονόμου για τις εξελίξεις στην Ουκρανία, αποκαλύπτεται καθαρά πλέον η ουσία της υποτελούς πολιτικής που ακολουθεί η ΝΔ, μετά την σκυτάλη που παρέλαβε από το ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεκριμένα, ο Οικονόμου δήλωσε: «Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία και η αστάθεια διεθνώς δικαιώνει την πολιτική της κυβέρνησης να επενδύσει στην ενίσχυση της άμυνας αλλά και να προχωρήσει σε νέες στρατηγικές συμμαχίες και συμφωνίες, τόσο με υπερδυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία αλλά και φίλιες χώρες της ευρύτερης περιοχής μας…. Στο διάστημα που πέρασε προς την κατεύθυνση αυτή η Ελλάδα ανάμεσα στα άλλα είχε προχωρήσει στη συμφωνία για την προμήθεια 24 Rafal, από τα οποία παραλάβαμε ήδη τα 6. Στη συμφωνία για υπερσύγχρονες φρεγάτες Bellarat, ανθυποβριχιακά ελικόπτερα Romeo, τορπίλες βαρέως τύπου και μικρότερα πλοία επιφανείας….».
Ανάλογη και η δήλωση Δένδια, όπου χωρίς περιστροφές επιχαίρει και εκθειάζει την πολιτική της υποτέλειας: «Η παρουσία αμερικανικών δυνάμεων στο ελληνικό έδαφος θωρακίζει περαιτέρω τη χώρα μας από εξωτερικές απειλές και ως προς αυτό είναι ρητή η αναφορά στο προοίμιο της Συμφωνίας σε αμοιβαία προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας σε περίπτωση απειλής ή επίθεσης».
Ύστερα από τη μέχρι τώρα στάση της κυβέρνησης και τις δηλώσεις των παραγόντων της στις εξελίξεις στην Ουκρανία έρχεται καθαρά στο φως πως οι στρατηγικές συμμαχίες και οι εξοπλισμοί δεν είχαν σαν στόχο -όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση- την αντιμετώπιση των επιβουλών Ερντογάν, την αμυντική θωράκιση της χώρας, αλλά την εξυπηρέτηση των επιθετικών αμερικανονατοϊκών σχεδιασμών.
Όσον αφορά τον ίδιο τον Μητσοτάκη, σε ομιλία του στη Βουλή ξεπέρασε τον εαυτό του και με πάθος «ορντινάντζας» του ΝΑΤΟ διατράνωσε σε υψηλούς τόνους την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία και με περισσή αυταρέσκεια δήλωσε πως «ναι, και στρατιωτικά», συμμετέχει στον ιμπεριαλιστικό σφαγιασμό των λαών. Όμως οι πολιτικοί κομπασμοί του Μητσοτάκη θα ήταν αστείοι και το πολιτικό του προφίλ κωμικό, αν οι εξελίξεις δεν ανοίγουν δρόμους ιδιαίτερα επικίνδυνους και αιματοχυσίες για τους λαούς με απρόβλεπτες εξελίξεις.
Ο Μητσοτάκης προσπάθησε να παρουσιάσει την εντελώς εξευτελιστική και επικίνδυνη στοίχισή του με τους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς σαν «προϊόν» της βαθιάς έγνοιας του για το καλό των εθνικών δικαίων: «Αν δεν δείξουμε αλληλεγγύη σε μια χώρα που δέχεται ένοπλη επίθεση, με ποιο ηθικό ανάστημα, πώς θα ζητήσουμε αύριο, αν χρειαστεί, αλληλεγγύη από το δυτικό κόσμο;».
Δεν χρειαζόταν να πάει σε βάθος της ιστορίας: μια ματιά μόνο στην Κύπρο, μια ματιά στην κατοχή της, ένα μέτρημα της «αλληλεγγύης» των συμμάχων θα του έδιναν μια πλήρη και πέρα για πέρα αποστομωτική απάντηση.
Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που προβάλλουν ο Μητσοτάκης, τα αστικά πολιτικά επιτελεία και οι διάφοροι διεθνολογούντες. Η προκλητικά ενθουσιώδης εμπλοκή της χώρας μας σε έναν πόλεμο, που εξαπέλυσε ο ρώσικος ιμπεριαλισμός, που φτάνει μέχρι την αποστολή στρατιωτικού υλικού και όπλων στην Ουκρανία, ανοίγει την πόρτα σε τεράστιους και ανυπολόγιστους κινδύνους για το λαό και τη χώρα μας.
Το ουκρανικό ζήτημα δεν είναι μόνο ζήτημα ανεξαρτησίας για τη χώρα -όπως προφασίζονται οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις- ούτε ζήτημα προάσπισης των εθνικών μειονοτήτων, όπως επικαλούνται στη ρωσική πλευρά. Αφορά τον γενικότερο ανταγωνισμό ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ΗΠΑ – ΕΕ από την μια μεριά και Ρωσία – Κίνα από την άλλη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η περικύκλωση της Ρωσίας από τις αμερικανονατοϊκές δυνάμεις ενδιαφέρει τους δυτικούς, ενώ ο έλεγχος των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, η ανάκτηση του χαμένου εδάφους και η αναδιανομή σφαιρών επιρροής είναι το ενδιαφέρον του Πούτιν. Γι’ αυτούς τους στόχους ματώνουν οι λαοί, καταστρέφονται χώρες και οι εξελίξεις προοιωνίζονται ακόμα χειρότερες.
Απέναντι σε όλα αυτά ο λαός μας πρέπει να συσπειρωθεί, να δυναμώσει τον αντιπολεμικό – αντιϊμπεριαλιστικό αγώνα, να αγωνιστεί για να αποτραπεί κάθε εμπλοκή της Ελλάδας στα αμερικανονατοϊκά σχέδια, να βγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, να διώξει τις αμερικανικές βάσεις.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος