Η λιβυκή ακτοφυλακή αποτελεί πολύτιμο σύμμαχο της ΕΕ, καθώς εμπλέκεται στις περισσότερες αναχαιτίσεις, πάνω από το 85% των διασωθέντων στα χωρικά της ύδατα επαναπροωθείται πίσω στη Λιβύη. Ανεξάρτητα από τα σκλαβοπάζαρα, τα βασανιστήρια, τους βιασμούς και τους αναρίθμητους θανάτους στα κρατητήρια-κολαστήρια της Λιβύης. Οι χώρες της Ευρώπης συνολικά έχουν δεχτεί μόλις 24 πρόσφυγες μέσω του προγράμματος της μετεγκατάστασης. Ταυτόχρονα, έχουν αυξηθεί οι επιστροφές ατόμων που χρήζουν προστασίας και οι παράνομες επαναπροωθήσεις, ενώ η διαδικασία ασύλου γίνεται όλο πιο πολύπλοκη και δυσπρόσιτη, με αποτέλεσμα οι αιτούντες άσυλο τελικά να αποθαρρύνονται. Στη χώρα μας το 2018 έφτασαν 50.500 άνθρωποι, οι περισσότεροι από Συρία, Πακιστάν και Αφγανιστάν για να στοιβαχτούν στα άθλια κέντρα κράτησης σε Λέσβο, Σάμο, Χίο. Καταμετρήθηκαν 3.700 ασυνόδευτα παιδιά, από τα οποία δύο στα τρία παραμένουν για μεγάλο διάστημα, που μπορεί να ξεπεράσει το έτος, σε εντελώς απαράδεκτες και εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες στα κέντρα κράτησης των νησιών, σε «δομές» όπου αντιστοιχούν έξι τουαλέτες σε 250 άτομα. Από τα ασυνόδευτα παιδιά περίπου 750 είναι άστεγα ή αγνοούνται.

Οι διαδρομές της απελπισίας γίνονται όλο και πιο δολοφονικές σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, με το πέρασμα του Έβρου να θεωρείται από τα πιο επικίνδυνα. Λιγότεροι άνθρωποι ξεκινούν το ταξίδι του τρόμου προς την Ευρώπη, περισσότεροι όμως αγνοούνται, θαλασσοπνίγονται και εξαφανίζονται στην απόπειρά τους να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Καταπονημένοι από την εξάντληση, υποσιτισμένοι και άρρωστοι παραμένουν αβοήθητοι για μέρες στη μέση της θάλασσας, μέχρι να δοθεί άδεια ελλιμενισμού, αφού τα κράτη-μέλη επιδοθούν σε ατελείωτα παζάρια και βρώμικες διαπραγματεύσεις για τον αριθμό που θα δεχτεί το καθένα. Έξι άνθρωποι πνίγονται καθημερινά. Οι δουλέμποροι οργιάζουν ανεξέλεγκτα.

Φυσικά και πρόκειται για καλοσχεδιασμένες, μεθοδευμένες και ενορχηστρωμένες ανθρωποκτονίες ενός κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος. Που αποτελεί τη συνέχεια της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας. Οι ισχυρές χώρες της ΕΕ και οι νεροκουβαλητές τους, χωμένες μέχρι το μεδούλι σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση, διαπράττουν τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες, για να εμφανιστούν στη συνέχεια ως προστάτες των κατατρεγμένων και υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στα πλαίσια της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων οργανώθηκαν ανθρωποκτόνες επαναπροωθήσεις, κλήθηκε ο διεθνής δολοφόνος, το ΝΑΤΟ, να περιφρουρεί στο Αιγαίο, στρατιωτικοποιήθηκε το Προσφυγικό, χρηματοδοτήθηκαν οι δουλέμποροι στη Λιβύη, στήθηκαν καταυλισμοί σαν τη Μόρια στον τόπο μας. Για την προστασία των παιδιών που κρατούνται καθώς και για όλα εκείνα που εξαφανίστηκαν. Ανώνυμα, άρα ανύπαρκτα. Με τόσα επιτεύγματα είναι λογικό το αμερικάνικο ίδρυμα Fulbright να βραβεύει τη Μέρκελ για τη συνολική συνεισφορά της στο Προσφυγικό, τη συμπονετική της στάση.

Οι γνωστοί μακελάρηδες και οι εγκληματίες του πλανήτη έχουν προκαλέσει αυτό το τεράστιο κύμα ξεριζωμού, προσφυγιάς και μετανάστευσης, θεσπίζοντας ταυτόχρονα κτηνώδεις μηχανισμούς αποκλεισμού εκατομμυρίων ανθρώπων από τις μητροπόλεις τους, ξαναστήνοντας στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ξαναβγάζοντας στο προσκήνιο τις φασιστικές συμμορίες, νεκρανασταίνοντας τις πιο σκοταδιστικές και μαύρες αντιλήψεις. Και αυτός ο εσμός, σφιχταγκαλιασμένος, έχει το θράσος να δίνει μαθήματα Δημοκρατίας, στηρίζοντας το επαπειλούμενο αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στη Βενεζουέλα, στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος