Όσο κλιμακώνεται ο πολεμικός παροξυσμός στην Ανατ. Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική με την προσπάθεια αναδιάταξης των σφαιρών επιρροής από τα ιμπεριαλιστικά κράτη και τις επεκτατικές βλέψεις από τις περιφερειακές δυνάμεις, τόσο πυκνώνουν και οι κάθε λογής «επισκέψεις», «συναντήσεις», «διασκέψεις» και «σύνοδοι», των στρατιωτικών και πολιτικών παραγόντων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Θυμίζουμε τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες (20.11), τη Σύνοδο Κορυφής στο Λονδίνο (3-4/12), την έκτακτη Σύνοδο των πρεσβευτών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες (6/1), τη Διάσκεψη της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ σε επίπεδο αρχηγών ΓΕΕΘΑ, και πάλι στις Βρυξέλλες (15-16/01), κ.α.
Η πρόσφατη ψήφιση της κατάπτυστης Συμφωνίας Ελλάδας-ΗΠΑ, με την οποία επεκτείνονται οι στρατιωτικές βάσεις, από ΝΔ και ΚΙΝΑΛ (ενώ ο αρχιτέκτονας ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε υποκριτικά «παρών»), αποτελούν την κορύφωση της υποτέλειας, των λακέδων της ντόπιας ολιγαρχίας. Το κάλπικο επιχείρημα της δήθεν «διασφάλισης της ειρήνης, της σταθερότητας και της ασφάλειας στην περιοχή», που μετατρέπει τη χώρα σε στρατιωτική βάση των αμερικανοΝΑΤΟΪκών συμφερόντων, κλείνει υποκριτικά τα μάτια στα όσα τραγικά διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου με κύρια ευθύνη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Εισβολή και κατοχή ανεξαρτήτων και κυρίαρχων χωρών, δολοφονίες χιλιάδων αθώων θυμάτων, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τεράστια κύματα προσφυγιάς, συνιστούν τη «διεύρυνση του αμερικανικού αμυντικού αποτυπώματος» που διαλαλεί ο ακατανόμαστος υπουργός Εξωτερικών. Άλλωστε ο εξωραϊσμός της αμερικανικής πολιτικής αποτελεί πλέον το κυρίαρχο δόγμα όλων των πολιτικών μερίδων της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας. Το αν η Ελλάδα μετατρέπεται παράλληλα σε ορμητήριο αλλά και σε εν δυνάμει στόχο, αυτό καθόλου δεν προβληματίζει τους πολιτικούς ταγούς.

Με την επικύρωση της ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας, αλλά και όλης της πολεμικής ετοιμότητας και της συνεχιζόμενης επεκτατικής κλιμάκωσης, ο εγκληματικός Οργανισμός του ΝΑΤΟ αποκτά αναβαθμισμένο ρόλο σαν βασικό εργαλείο ελέγχου, επιβολής και εμπλοκής των χωρών-πιόνια, στην αμερικάνικη ιμπεριαλιστική πολιτική.

Στο πλαίσιο αυτό, ο ανώτατος διοικητής των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων που εδρεύουν στην Ευρώπη, Αμερικανός πτέραρχος T. Γουόλτερς, επισκέφθηκε (31/01) το υπουργείο Άμυνας και είχε επαφές με την ηγεσία του υπουργείου και του ΓΕΕΘΑ προκειμένου να συντονίσει τις ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις. Μία εβδομάδα πριν, είχε διοργανωθεί στη Σμύρνη Συνδιάσκεψη όλων των στρατιωτικών Διοικητών του αντιδραστικού θεσμού, όπου ο Αμερικανός υποστράτηγος Γ. Τόμσον εξήρε τη συμβολή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και της κυβέρνησης Ερντογάν, πλέκοντας παράλληλα το εγκώμιο για τη συμβολή του εγκληματικού ΝΑΤΟ στην…ειρήνη! Γι’ αυτές τις…ειρηνικές διευθετήσεις πραγματοποιήθηκαν στο Πεδίο Βολής Αρμάτων Λιτοχώρου (29/01) βολές των αμερικανικών ελικοπτέρων της 3ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού των ΗΠΑ, που εδρεύουν στο Στεφανοβίκειο μαζί με αντίστοιχα ελληνικά της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού.

Σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ αυτές οι συνεκπαιδεύσεις, πάντα στο πλαίσιο της ΝΑΤΟϊκής «ειρήνης», προγραμματίζονται όλο και συχνότερα, με την επόμενη ονόματι «Χρυσόμαλλο Δέρας» να γίνει στο Πεδίο Ασκήσεων Ασκού-Προφήτη στην επαρχία Λαγκαδά, με συμμετοχή στρατιωτικών τμημάτων από άλλες έξι βαλκανικές χώρες και την κορυφαία μεγάλη άσκηση στις 19 Φλεβάρη.

Μάλιστα τελευταία, και με στόχο τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από το καυτό θέμα των ελληνοτουρκικών διαφορών και τις συνεχείς στρατιωτικές προετοιμασίες για την προώθηση των αμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδίων, από τις κυρίαρχες αστικές δυνάμεις (αλλά και από οργανώσεις της Αριστεράς) επιχειρείται η υποβάθμιση της ελληνοτουρκικής έντασης (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, «γκρίζες ζώνες», «γαλάζια πατρίδα», κλπ.), είτε με το επιχείρημα μιας επικείμενης συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία, αφού πρώτα συμφωνηθούν οι ΑΟΖ, είτε με το επιχείρημα της συνεχούς ανόδου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και της «πράσινης» Ενέργειας που έρχονται να υποκαταστήσουν το «καύσιμο του περασμένου αιώνα», είτε με το «αριστερό» επιχείρημα ότι ο ανταγωνισμός των δύο αστικών τάξεων για τους υδρογονάνθρακες δεν αφορά την εργατική τάξη. Κατά συνέπεια, ένας συμβιβασμός στο πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου δεν αποτελεί κάποια ουσιαστική απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Φυσικά, σε κάθε περίπτωση δικαιώνεται η θέση που απηχεί την πεμπτουσία της αμερικανικής αντίληψης, εξισωτισμού της περιφερειακής διευθέτησης μεταξύ των δύο μερών. Γιατί, αν οι ενεργειακές πηγές, οι δρόμοι μεταφοράς τους, οι αγορές, κλπ., κλπ., δεν αποτελούν σημείο τριβής, τότε, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και ο λυσσαλέος ανταγωνισμός για το άρπαγμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής δεν θα είχαν κανένα απολύτως νόημα.

Ούτε βεβαίως και τα πυκνά σούρτα-φέρτα των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, και η μετατροπή της χώρας μας σε ορμητήριο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού!

πηγή: Λαϊκός Δρόμος