Πριν από 17μήνες περίπου, τον Ιούνιο του 2017, ένας παπάς στη Ζάκυνθο παρουσιάζεται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και καταθέτει μια επώνυμη καταγγελία: Στο χώρο συγκεκριμένης επιχείρησης ενεχυροδανειστηρίου που αναπτύσσει δραστηριότητα στο νησί, βρίσκονται κλοπιμαία από την εκκλησία του. Είχε δει με τα ίδια του τα μάτια τα ασημένια περιγράμματα από τις εικόνες που είχαν κλαπεί από τον ναό, να εκτίθενται στο ενεχυροδανειστήριο. Αμέσως καλείται το ΣΔΟΕ, με επικεφαλής τον Ειδικό Γραμματέα Σταύρο Θωμαΐδη, να εκτελέσει σχετική εισαγγελική παραγγελία και μετά από επισταμένη έρευνα και αξιοποίηση πληροφοριών πραγματοποιεί συγχρονισμένους ελέγχους στη Ζάκυνθο, στον Πύργο και στην Αμαλιάδα. Θα βρεθούν και θα κατασχεθούν δύο πλαγιόκαννα όπλα, διόπτρες όπλων, 43 χρυσές λίρες, 9 ρολόγια ιδιαίτερης αξίας, επώνυμων κατασκευαστικών οίκων, τιμαλφή μεγάλης αξίας σε πλαστικές συσκευασίες και χρηματικό ποσό ύψους 66.930. Σε κανένα από αυτά δεν προέκυψε η νόμιμη προέλευση και κατοχή τους. Ήταν δηλαδή προϊόντα κλεπταποδοχής.

Η υπόθεση αυτή για πρώτη φορά στοιχειοθετεί ίσως το βασικότερο στοιχείο γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε η δράση λαθρεμπορίας των κυκλωμάτων χρυσού στην Ελλάδα και είναι αυτό που ελέγχεται κυρίως σήμερα και με τις 59 συλλήψεις, μεταξύ αυτών και του ιδιοκτήτη μεγάλης αλυσίδας με ενεχυροδανειστήρια: Την κλεπταποδοχή.

«Όλοι αυτοί που πούλησαν λόγω της κρίσης τιμαλφή, κειμήλια και ό,τι προσωπική κινητή περιουσία είχαν για να επιβιώσουν, το έκαναν κυρίως τα πρώτα χρόνια της κρίσης, από το 2010 έως το 2014,» επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ υψηλόβαθμο στέλεχος που διερευνά όλες τις διαστάσεις της έρευνας για τη δράση της «μαφίας του χρυσού», όπως την αποκαλεί και προσθέτει: «Στη συνέχεια οι 947 επιχειρήσεις ή υποκαταστήματα που άνοιξαν μόνο μέσα στα πρώτα δύο χρόνια και είδαν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται, δύσκολα θα μπορούσαν να επιβιώσουν στη συνέχεια μόνο από κάποιες -νόμιμες- αγοροπωλησίες που αντικειμενικά θα μειώνονταν. Συνεπώς για να συνεχισθεί η κερδοφορία έπρεπε με κάποιο τρόπο να δίνεται το μήνυμα: «Αγοράζονται και κλοπιμαία». Και όταν γνωρίζει ο κλέφτης ότι υπάρχει αγοραστής κλεπταποδόχος εύκολα αυξάνει τη δράση του». Πολύ περισσότερο όταν δεν υπάρχει ούτε μητρώο, ούτε καταγραφή, ούτε φωτογραφίες και κυρίως μπορούν να χαθούν τα ίχνη λιώνοντας τα μέταλλα και μετατρέποντας τα κοσμήματα σε ράβδους ή πλάκες χρυσού.

Χρυσές δουλειές …

Τα ενεχυροδανειστήρια υπήρχαν ανέκαθεν γύρω από την περιοχή της Ομονοίας και ήταν συνδεδεμένα με σκοτεινούς τύπους που αποκαλούσαν τελευταία «τοκογλύφους» και με μια φθίνουσα δραστηριότητα, καθώς το επάγγελμα δεν μπορούσε να σταθεί όσο οι τράπεζες μοίραζαν εύκολα καταναλωτικά δάνεια.

Με το ξέσπασμα ωστόσο της κρίσης σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας και στη συνέχεια σε όλες τις επαρχιακές πόλεις άρχισαν να στήνονται επιχειρήσεις άγνωστης ουσιαστικά προέλευσης. Το «επάγγελμα» θα πάρει τη μορφή «επιδημίας», καθώς απελπισμένοι πολίτες προσπαθούν να εκποιήσουν ό,τι έχουν σε χρυσό. Σε αυτό συμβάλλει και η άνοδος παγκοσμίως της τιμής του χρυσού, ενώ η ανεργία θα οδηγήσει στα «χρυσά ενεχυροδανειστήρια» ανθρώπους που πουλάνε ακόμη και χρυσά δόντια ή ό,τι οικογενειακό κειμήλιο μπορούσε να μεταφραστεί σε μετρητά.

Το 2010 έκαναν έναρξη 81 επιχειρήσεις, ενώ το 2002 274 επιχειρήσει και 245 καταστήματα. Οι άδειες αφορούν ανταλλακτήρια πολύτιμων μετάλλων, χρυσού, αργυρών προϊόντων οικοσκευής.

Λαθρεμπόριο και διεθνείς διασυνδέσεις

Χαρακτηριστική πάντως των διεθνών διαδρομών της επιχειρηματικής δράσης των κυκλωμάτων χρυσού ήταν άλλωστε η υπόθεση μιας ιδιοκτήτριας ενεχυροδανειστηρίου στο Σύνταγμα μέσω μονοπρόσωπης εταιρείας, η οποία είχε καταγγείλει ότι εκβιαζόταν από ένα στέλεχος του ΣΔΟΕ και δύο δικηγόρους προκειμένου να παγώσει η έρευνα που έκανε η Υπηρεσία Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος για την επιχείρησή της. Η ίδια βρέθηκε να έχει στο σπίτι της 13 κιλά χρυσού, ενώ επιχειρούσε μέσω εικονικών τιμολογίων να πετύχει μεγάλη επιστροφή ΦΠΑ.

Ξετυλίγοντας το κουβάρι η υπόθεση θα οδηγήσει στην Κύπρο, όπου πολύτιμα μέταλλα φέρονται να ξεκινούν από τη Λευκωσία, να εισάγονται στην Ελλάδα και μέσω ενός δικτύου εταιρειών που συνδέονται μεταξύ τους να εξάγονται στη Γερμανία. Γίνονται δε και τριγωνικές συναλλαγές με τη Βουλγαρία. Όλες οι εταιρείες δε που παρουσιάζονται στην έρευνα ελέγχονται από το ΣΔΟΕ και ανακαλύπτεται ότι πολλές φορές δεν ήταν παρά κάποια ταχυδρομική θυρίδα, ενώ για κάποιες από αυτές έχει αποδειχθεί ότι εμπλέκονται σε υποθέσεις έκδοσης των εικονικών τιμολογίων και μάλιστα για ποσά που φτάνουν σε μία περίπτωση τα 9 εκατομμύρια και σε άλλη τα 5 εκατομμύρια ευρώ. Η ιδιοκτήτρια του ενεχυροδανειστηρίου στο Σύνταγμα σε μόλις 6 μήνες έκανε τζίρο 22 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με έγγραφα του ΣΔΟΕ που έχει υπόψη του το ΑΠΕ-ΜΠΕ, προκύπτει από τα εικονικά τιμολόγια ότι μέσω Ελλήνων επιχειρηματιών αγόραζαν χρυσό από τη χώρα μας και γίνονταν εξαγωγές στη Γερμανία.

Η υπόθεση αυτή θα συνδεθεί και με δύο Έλληνες υπηκόους, τον Κωνσταντίνο και τον Νεκτάριο Κουζινάκη, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στο εμπόριο πολύτιμων μετάλλων και συνεργάζονταν με γερμανικές εταιρείες. Τα ονόματα τους θα έρθουν στην επικαιρότητα όταν στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος συνελήφθη ένας Γερμανός κάτοικος Βερολίνου, ο Κρίστιαν Γκέρικε, και προσπάθησε να εξάγει 400 κιλά ασήμι, 7 κιλά χρυσό ως υπάλληλος εταιρείας security που πήρε εντολή από τον Κουζινάκη και να βγάλει έξω  πολύτιμα μέταλλα και ένα μεγάλο ποσό χρημάτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι εταιρείες του Κουζινάκη μπήκαν στο μικροσκόπιο και πάλι σήμερα «για το αν συνδέονται και με την υπόθεση Ριχάρδου» από τις αστυνομικές αρχές που διεξάγουν την έρευνα, αν και ο ίδιος φέρεται να σκοτώθηκε στον Καναδά όπου επιχείρησε να κάνει επενδύσεις.

Μια μικρή λεπτομέρεια: Το όνομα Κουζινάκη ως «έμπορος χρυσού» που κατηγορήθηκε για παράνομη εξαγωγή πολύτιμων λίθων στη Γερμανία μέσω ενεχυροδανειστήριου της Πλατείας Συντάγματος εμφανίσθηκε ξαφνικά στη δικογραφία των διωκτικών αρχών για την υπόθεση μεταφοράς δύο τόνων ηρωίνης με το πλοίο «Noor One».

Πάντως σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, η περαιτέρω έρευνα για τη δράση της μαφίας του χρυσού αυτή τη φορά δεν αποκλείεται να φτάσει σε υποθέσεις που έχουν σχέση με ξέπλυμα βρώμικου χρήματος που σχετίζονται με τη δράση της κινέζικης μαφίας, αλλά και υποθέσεις διαφθοράς καθώς ήταν συγκεκριμένες οι συνθέσεις των τελωνειακών όταν επιχειρούσαν να κάνουν εξαγωγές μετρητών και χρυσού.

Σχόλιο του prologos.gr

Θα τρίζουν τα κόκκαλα μανάδων και πατεράδων από όσα συνέβησαν στο τρίγωνο κρίση –  λαθρεμπόριο – χρυσός. Ο γνωστός Ριχάρδος και δεκάδες συνεργοί του βρίσκονται με χειροπέδες ενώ  -επίσης- δεκάδες καταζητούνται. Γνωστά πράγματα. Στην διάρκεια της κατοχής ο μαυραγορίτης ήταν συνώνυμος του δωσίλογου, του καθάρματος, του ξεζουμιστή. Στις μέρες μας η κρίση έριξε χιλιάδες οικογένειες στο ξεπούλημα και την άμεση ή έμμεση ζητιανιά. Τόννοι ασημικών και χρυσαφικών άλλαξαν χέρια και τα μαύρα κοράκια πληθύνθηκαν όπως η άμμος της θάλασσας. Τα οικογενειακά χνάρια εκποιήθηκαν αντί πινακίου φακής. Μπορούμε να φανταστούμε άπειρες δραματικές σκηνές με τον μαυραγορίτη να ρίχνει την τιμή με ψυχρό και κυνικό τρόπο. (Τουλάχιστον στο έργο «Ματωμένα διαμάντια» ο πρωταγωνιστής Λεονάρντο Ντι Κάπριο στο τέλος βελτιώνεται και πεθαίνει).

Στο έργο που εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες βλέπουμε ότι η «αδιάφθορη» δικαιοσύνη και αστυνομία ενώ έβλεπαν τους μαυραγορίτες να πληθαίνουν καθυστέρησαν οκτώ(!) χρόνια για να βρουν αυτό για το οποίο βοούσε η αγορά.

Όλως τυχαίως (;) οι συλλήψεις γίνονται λίγες μέρες αφότου ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι βγαίνουμε από το μνημόνιο, ενώ το τελετουργικό δραματοποιήθηκε πλήρως ώστε να εμπεδωθεί στον λαό – τηλεθεατή.

Κάμερες, μυθιστορίες, σασπένς, αλλοδαποί, Τούρκοι και άλλα τέτοια ώστε να κρύβεται η ουσία.

Πως μας ανάγκασαν να πουλήσουμε τα κόκκαλα της μάνας μας για να επιζήσουμε μέσα στην κρίση.

Πως από την ανθρώπινη δυστυχία πλουτίζουν κάποιοι.

Και πως -τέλος- το κράτος και οι μηχανισμοί του αγρυπνούν.

Γι’ αυτό λέμε «ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός».