Όχι στην κυβερνητική τρομοκρατία, τις απολύσεις, τα υποκριτικά και ταξικά lockdown – Ναι στον μαζικό εμβολιασμό και το ισχυρό σύστημα δημόσιας υγείας – Ο μαζικός εμβολιασμός δεν θέλει απολύσεις και απειλές, δεν είναι θέμα ατομικής ευθύνης αλλά κοινωνικής αλληλεγγύης

          Ενωτικό κίνημα για την ανατροπή των νοσοκομειακών γιατρών

1. Η καθολικότητα, ιδιαίτερα σε ένα μέτρο που αφορά τη δημόσια υγεία, όπως είναι ο εμβολιασμός, είναι σωστή και την υποστηρίζουμε χωρίς περιστροφές. Τα εμβόλια είναι κατάκτηση της παγκόσμιας ιατρικής με τεράστια οφέλη στην εξάλειψη ή τον περιορισμό θανατηφόρων λοιμωδών νοσημάτων.
2. Η κυβέρνηση της ΝΔ με την ανοχή της συστημικής και φιλο ΕΕ αντιπολίτευσης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο καθήκον και την εκστρατεία του μαζικού εμβολιασμού. Γιατί είναι ενάντια στη δημόσια υγεία, την πρόληψη, την καθολική και ισότιμη πρόσβαση όλων σε ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα περίθαλψης σε όλα τα επίπεδα. Επιδοτεί αντί να επιτάσσει και να εθνικοποιεί τον ιδιωτικό τομέα υγείας και τους κλινικάρχες, προωθεί τις ΣΔΙΤ, τους εργολάβους, τη μαύρη εργασία και την ομηρία των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου. Θέλει να κλείσει αντί να ανοίξει νοσοκομεία, να απολύσει αντί να προσλάβει υγειονομικούς. Είναι δέσμια των επιχειρηματικών συμφερόντων και των ανταγωνισμών των πολυεθνικών του φαρμάκου. Της τουριστικής βιομηχανίας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
3. Η κατάρρευση της κυβερνητικής πολιτικής, οι χιλιάδες των νεκρών, το αθωράκιστο σύστημα υγείας δημιουργούν έντονη ανησυχία μπροστά στο 4^ο κύμα της πανδημίας, Η κυβέρνηση και η αστική πολιτική μπροστά σε αυτή την κατάσταση επιστρατεύουν το μόνο μέσο που ξέρουν καλά να ασκούν. Την καταστολή, τον αυταρχισμό, τον κοινωνικό αυτοματισμό. Με τις εξαγγελίες και τις απειλές για υποχρεωτικότητα επιχειρούν να μετακυλήσουν στους υγειονομικούς και το λαό τις δικές της ευθύνες και για την καθυστέρηση των εμβολιασμών και για την τραγική διαχείριση της πανδημίας. Είμαστε ενάντια στην υποχρεωτικότητα, την ποινικοποίηση ή την εξαγορά (ακόμα και με δωροεεπιταγές) του εμβολιαστικού δικαιώματος. Το διάγγελμα Μητσοτάκη επιστρέφεται. Απολύσεις και στερήσεις μισθού δεν θα περάσουν! Απορρίπτουμε τον εκφοβισμό και τη στοχοποίηση των υγειονομικών, που δίνουν με αυταπάρνηση τη μάχη δουλεύοντας σε συνθήκες αυξημένης εντατικοποίησης. 
4. Οι κυβερνητικές επιτροπές των «ειδικών», απολογητών της πολιτικής της, αντί να εξηγούν στο λαό τα οφέλη του εμβολιασμού αναπαράγουν το φόβο, την τρομοκράτηση, την απειλή ότι «θα σε κλείσω μέσα», τα αντιφατικά μηνύματα, την υπερβολή των παρενεργειών των εμβολίων, την υποταγή στον ανορθολογισμό, τη μεταφυσική της εκκλησίας και των συνωμοσιολόγων. Από κοντά τα συστημικά ΜΜΕ, οι ακροδεξιοί, η θρησκευτική και παραθρησκευτική ιεραρχία, οι κιτρινολόγοι του διαδίκτυου, οι κομπογιαννίτες επιστημονίζοντες. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει καμιά ποινή, καμιά απειλή, κανένας εκφοβισμός.
5. Στον καπιταλισμό κυριαρχούν και διευρύνονται οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες. Στην αρρώστια όλοι είναι τυπικά «ίσοι», κάποιοι όμως είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής δημιουργεί χωριστά «ατομικά συμφέροντα», καθιερώνει το πρότυπο του ατομικού πλουτισμού, επικράτησης, ανέλιξης, ανταγωνισμού. Μεγάλα τμήματα εργαζομένων και φτωχολογιάς αποκλείονται ή δυσκολεύονται στην πρόσβαση σε πλήρη και δωρεάν περίθαλψη, φάρμακα, εμβόλια, μέτρα και συνθήκες προληπτικής υγιεινής, ζουν σε υποβαθμισμένες περιβαλλοντικές και οικιστικές συνθήκες, αναγκάζονται να δουλεύουν με άθλιους εργασιακούς όρους. Τα παραδείγματα του τυφλού lockdown, της υποβάθμισης του ΕΣΥ, της σαρδελοποίησης στους χώρους δουλειάς και τα ΜΜΜ, της στέρησης ελεύθερου χώρου και χρόνου στην ε.τ στην κορύφωση της πανδημίας, είναι χαρακτηριστικά και τρανταχτά. Το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού στερείται τα εμβόλια. Οι πρόσφυγες στη χώρα μας είναι εκτός εμβολιαστικής κάλυψης.
6. Το μαχόμενο υγειονομικό κίνημα απαιτεί πρόγραμμα μαζικού και δωρεάν εμβολιασμού, με όλα τα διαθέσιμα εμβόλια, ενίσχυση ΠΦΥ, αναγκαίες προσλήψεις στις εμβολιαστικές δομές και ασφάλεια στη μεταφορά και διατήρηση τους. Εξαντλητική ενημέρωση, απαντήσεις στα υπαρκτά ερωτήματα και ανησυχίες, εκστρατεία με βάση τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα. Η ελευθερία δεν έρχεται με την υγειονομική δικτατορία και το αστυνομικό κράτος. Δεν έρχεται όμως και με την «ελευθερία της αγοράς» ή του ατόμου γενικώς. Η περί «υποχρεωτικότητας» συζήτηση, μαζί και αυτή περί «προνομίων», αποτελεί στην ουσία προσπάθεια αποφυγής της καθολικότητας, των κυβερνητικών και κρατικών ευθυνών για την έλλειψή της.
7. Παρά την επείγουσα ανάγκη και σημασία που έχει ο εμβολιασμός, ειδικά για τις ευπαθείς κατηγορίες, θα πρέπει να είναι καθαρό πως ούτε ένα (έστω απόλυτα ασφαλές) εμβόλιο ούτε το καλύτερο φάρμακο, μπορούν να αντικαταστήσουν την ολιστική προσέγγιση για την υγεία και την ανάγκη για πρόληψη, διάγνωση και περίθαλψη μέσα από ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας. Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν είναι άθροισμα λειτουργιών ή δυσλειτουργιών που απλά αναζητούν το αντίστοιχο άθροισμα φαρμάκων για να πηγαίνουν «όλα τέλεια». Αποτελεί ένα αδιάσπαστο σύνολο, αξεχώριστο από την ευρύτερη ψυχική και κοινωνική του υπόσταση, στο πλαίσιο της κοινής ζωής, της συμμετοχής στην κοινωνία. Ως εκ τούτου το θέμα της υγείας είναι κοινωνικό ζήτημα και άπτεται της ταξικής και πολιτικής πάλης.
8. Είμαστε ενάντια στις διακρίσεις εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Ενάντια στον κοινωνικό αυτοματισμό και την κατασκευή ενόχων. Ο μαζικός εμβολιασμός δεν έρχεται με διατάγματα αλλά με τη συνειδητή επιλογή ελεύθερων ανθρώπων. Η δική μας απάντηση είναι από τη σκοπιά της κοινωνικής ευθύνης και υποχρέωσης. Της συλλογικής, ταξικής διεκδίκησης απέναντι στην κοινωνία, την οικονομία και τις αξίες των αστών. Η μάχη απέναντι σε ένα επικίνδυνο, μεταδοτικό, λοιμώδες νόσημα δεν είναι ατομική υπόθεση ή ατομική επιλογή. Απαιτεί κοινωνική συνειδητοποίηση και ενεργοποίηση, διότι «ο λαός σώζει το λαό». «Όλα για όλους», όταν το έχουν ανάγκη. Αυτό είναι το σύνθημα μας.
9. Ο σύγχρονος καπιταλισμός, μέσα στην αντιδραστικότητα του, αποθεώνει το άτομο, όχι για να το βοηθήσει αλλά για να το συντρίψει. Και το κάνει αποκόβοντάς το από το ζωτικό του χώρο, τη συλλογικότητα, την κοινότητα, το σωματείο, την οργάνωση. Με το νόμο Χατζηδάκη η διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι ατομική υπόθεση μεταξύ εργάτη και εργοδότη. Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας καταργούν τις συλλογικές. Τα ατομικά προσόντα και η αριστεία την ενιαία, καθολική, υποχρεωτική παιδεία, την αντιστοίχιση πτυχίου – δουλειάς. Η ατομική επιλογή γιατρού, νοσοκομείου, θεραπείας, την καθολική δημόσια υγεία. Το δικαίωμα του απεργού είναι το ίδιο με το δικαίωμα του απεργοσπάστη. Τι κι αν υπάρχουν συλλογικές αποφάσεις, πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Στο εφιαλτικό νέο τοπίο η δημοκρατία και οι λαϊκές ελευθερίες καταργούνται στο όνομα της πολλαπλών, ξεχωριστών ατομικών ελευθεριών.
10. Δεν θα πάρουμε μαθήματα ελευθερίας από τους ακροδεξιούς και τους συνωμοσιολόγους. Ούτε μαθήματα επιστήμης από τους απολογητές των πολυεθνικών ή τους «αντιστασιακούς» των 5G και των τσιπακίων. Τα αντιεμβολιαστικά κινήματα μας γυρνάνε στον μεσαίωνα. Δεν είναι αυθόρμητα, καθοδηγούνται από συγκεκριμένες δυνάμεις του κράτους, των media και του συστήματος, με πολιτικές στοχεύσεις ενάντια στο λαό και τις ελευθερίες του που δήθεν υπερασπίζουν. Τα εμβόλια και τα φάρμακα τα παράγει η συσσωρευμένη ανθρώπινη γνώση, όχι οι κεφαλαιοκράτες. Αυτοί κάνουν τα προϊόντα εμπορεύματα. Εμείς τα εμπορεύματα κοινωνικά αγαθά για όλους χωρίς πατέντες και περιορισμούς.