Κάθε κυβέρνηση φροντίζει να καλοταϊζει τον διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης και τη στρατιά των ημετέρων δείχνοντας εκσυγχρονιστικό και μεταρρυθμιστικό έργο. Η σημερινή κυβέρνηση θα διαθέσει συνολικά 22,2 εκατομμύρια ευρώ σε ένα «πάρτι αναμόρφωσης» με 453 προγράμματα σπουδών στη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, την ώρα που άλλες εκρηκτικές ανάγκες μένουν ακάλυπτες.

Με θέμα τον «εκσυγχρονισμό των Προγραμμάτων Σπουδών και τη συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην καινοτόμο προσέγγιση» που αυτά εισάγουν, πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη εργασίας του ΙΕΠ και των εποπτών των νέων Προγραμμάτων Σπουδών (ΠΣ). Συμμετείχαν η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κα Νίκη Κεραμέως, η Υφυπουργός κα Σοφία Ζαχαράκη και η Γενική Γραμματέας κα Σίσσυ Γκίκα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΑΙΘ. Τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών δεν έχουν αναμορφωθεί σε πολλές περιπτώσεις εδώ και δύο δεκαετίες, με αποτέλεσμα να είναι επιτακτική η ανάγκη επικαιροποίησης και εκσυγχρονισμού, τόσο του περιεχομένου όσο και της φιλοσοφίας τους. Η αναμόρφωση 453 αναλυτικών προγραμμάτων στη γενική και την επαγγελματική εκπαίδευση, προϋπολογισμού ύψους 17,8 εκατ. ευρώ, καθώς και η επιμόρφωση επί αυτών, ύψους 4,4 εκατ. ευρώ, πραγματοποιείται με την υποστήριξη ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Έως την άνοιξη του 2021, αναμένονται:

Α) τα νέα προγράμματα,

Β) επιμορφωτικοί οδηγοί και στρατηγική υλοποίησης της επιμόρφωσης.

Όλο αυτό το «πάρτι αναμόρφωσης» επενδύεται με τις γνωστές τις αγιογραφικές διακηρύξεις ότι αποτελούν «θεμέλιο λίθο του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού έργου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για την αναβάθμιση του σχολείου. (…) Τα σχολεία να διαμορφώνουν πολίτες με αυτενέργεια και κριτική σκέψη. (…)Ο στόχος των νέων προγραμμάτων σπουδών είναι η καλλιέργεια δεξιοτήτων ήπιων, επιστήμης και τεχνολογίας, ζωής, η ανάπτυξη της ικανότητας των μαθητών να μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν, να λαμβάνουν αποφάσεις με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, και να λειτουργούν με αυτοπεποίθηση και ενσυναίσθηση. Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί μέσω της μετάβασης σε ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό μοντέλο με έμφαση στα επιδιωκόμενα μαθησιακά αποτελέσματα, και όχι μόνο στο γνωστικό αντικείμενο καθαυτό, και της μετατόπισης από ένα βιβλιο-κεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα που βασίζεται στην αποστήθιση, σε ένα μοντέλο πολλαπλών πηγών, αυτονομίας επιλογής ψηφιακού περιεχομένου και διαμορφωτικής αξιολόγησης που προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε μαθητή. Τα νέα εγχειρίδια, η βιβλιοθήκη ψηφιακού υλικού και οι εναλλακτικοί τρόποι αξιολόγησης των μαθητών αποτελούν κομβικά χαρακτηριστικά που αναδεικνύουν την σημασία της θεμελιώδους αυτής μεταρρύθμισης».

Πίσω από όλα αυτά κρύβεται η αλήθεια του «σχολείου των δυσαρεστημένων». Στην πραγματικότητα το «νέο» λύκειο οικοδομείται με τα παλιά υλικά. Μετατρέπεται σε καθολικό εξεταστικό κέντρο και ο ήδη υποβαθμισμένος μορφωτικός του ρόλος απαξιώνεται πλήρως. Τα παιδιά μετατρέπονται σε κυνηγούς αποσπασματικών γνώσεων και βαθμών, σε «άλογα κούρσας» με επιπτώσεις για το μυαλό και την ψυχή τους. Ακόμη περισσότερα φροντιστήρια, ακόμη περισσότερα έξοδα για τη λαϊκή οικογένεια, που ήδη αιμορραγεί οικονομικά.

Το μήνυμα είναι σαφές: δεν μπορούν τα πιο φτωχά παιδιά να έχουν φιλοδοξίες για σπουδές για αυτό και έπεται η δραστική μείωση των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μεθοδεύεται βαθμιαία η έξωση μαθητών, κυρίως, από τις φτωχότερες τάξεις και στρώματα.

Δεν πρόκειται για νέα μέτρα. Οι κατευθύνσεις έχουν χαραχθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 στα πλαίσια της ΕΕ. Το σχέδιο είναι μόρφωση για τους λίγους – κατάρτιση για τους πολλούς! Η κυρίαρχη πολιτική αποδομώντας  το δημόσιο σχολείο προκρίνει ένα σχολείο επιλεκτικό και υποταγμένο στους νόμους της αγοράς, ώστε να διαμορφώνει ανθρώπους, χωρίς γενική μόρφωση, πειθήνιους απασχολήσιμους – υποτακτικούς πολίτες.

Γιώργος Κ. Καββαδίας – drepani.gr (argyrades.gr)