Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ

ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΕΙΣΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΔΕ

Η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) ανακοίνωσε πρόσφατα ότι αποφάσισε στις 5/2/2019 την καθολική συγκέντρωση των συνδρομών κεντρικά (δηλαδή μέσω της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών) υλοποιώντας απόφαση του 12ου Συνεδρίου(2005) που υποστήριζε ότι μέσω της απόφασης αυτής θα αυξηθεί η συμμετοχή στις συνδικαλιστικές διαδικασίες. Αποφάσισε επίσης να προωθήσει στις ΔΔΕ την απόφαση αυτή και να ζητήσει τη συνολική παρακράτηση των συνδρομών από τις μισθολογικές καταστάσεις των συναδέλφων, ενώ οι τοπικές ΕΛΜΕ θα συγκεντρώσουν τις αρνητικές δηλώσεις των συναδέλφων που δεν επιθυμούν να παρακρατείται η συνδρομή τους κεντρικά.

 Επικαλούνται ελλειμματικούς ισολογισμούς και μειωμένα έσοδα λόγω της μείωσης της συνδρομής προς την ΟΛΜΕ σε 10 ευρώ, της συνεχούς μείωσης του αριθμού των καθηγητών, οικονομικής κάλυψης αναγκών συναδέλφων κ.λ.π., ενώ αναφέρουν πως όπου το μέτρο έχει εφαρμοσθεί (ΔΟΕ, ΑΔΕΔΥ) έχει αυξηθεί η συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες.

 Και μόνο η αναφορά στην οικονομική κατάσταση των καθηγητών/τριών και τη συνεχή μείωση του αριθμού τους συνολικά την περίοδο της κρίσης (λόγω ανύπαρκτων διορισμών και αδυναμίας συνταξιοδότησης) προκαλεί το ερώτημα σχετικά με τις ενέργειες και τις κατευθύνσεις που έδωσε στον κλάδο η σημερινή ηγεσία της ΟΛΜΕ και τους αγώνες που έπρεπε να οργανώσει και από τους οποίους, όχι μόνο ήταν ηχηρά απούσα, αλλά ήταν και ενάντιά τους (π.χ. προσοντολόγιο). Το μόνο όμως που φαίνεται να ενδιαφέρει την πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ είναι η αύξηση των εσόδων της στεγνά και λογιστικά. Την ίδια στιγμή δεν καταθέτει στον κλάδο οικονομικό απολογισμό της διετίας όπως οφείλει για να συζητηθεί στις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου που γίνονται για το 19ο Συνέδριο.

Πουθενά δεν επιβεβαιώθηκε αύξηση της συμμετοχής των συναδέλφων στις συνδικαλιστικές διαδικασίες λόγω της υποχρεωτικής παρακράτησης εισφοράς. Αποτελεί υποκρισία να θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό θα αντιμετωπισθεί ένα σοβαρό πολιτικό πρόβλημα. Αντί να αναζητούν τις δικές τους ευθύνες για την απογοήτευση και το τέλμα στο οποίο έχουν φέρει μία ιστορική Ομοσπονδία, όπως η ΟΛΜΕ, με την καταπάτηση των θέσεων του κλάδου και την αδράνεια στην οποία την έχουν οδηγήσει, επιλέγουν την εύκολη γι’ αυτούς λύση. Για να αυξηθεί η συμμετοχή των συναδέλφων στις διαδικασίες του κλάδου απαιτείται συνδικαλιστική ηγεσία που δεν επιτελεί το «χρέος» της τυπικά και ως διεκπεραίωση, αλλά ασχολείται με τα οξυμμένα προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών, οργανώνοντας αγώνες για την επίλυσή τους. Και κάτι τέτοιο το έχει εγκαταλείψει προ πολλού η σημερινή ηγεσία της ΟΛΜΕ. Η συμμετοχή στα σωματεία και στις διαδικασίες τους αποτελεί ισχυρή απόφαση του κάθε εργαζομένου για συλλογική διεκδίκηση των προβλημάτων του, την οποία καμία ηγεσία δεν μπορεί να επιβάλλει με τεχνικό τρόπο.

Δεν αποδεχόμαστε την κατάργηση της οικονομικής αυτοτέλειας της Ομοσπονδίας και τη διασύνδεσή της με τις διοικήσεις του κράτους-εργοδότη που ελέγχει κάθε κυβέρνηση. Τα σωματεία οφείλουν να διαφυλάξουν με κάθε τρόπο την αυτοτέλειά τους σε όλα τα επίπεδα. Η πρόσφατη εισβολή του ΣΔΟΕ στα γραφεία της ΕΛΜΕ Πειραιά και ο οικονομικός έλεγχος των σωματείων που επιχειρούν, αποτελεί ισχυρό παράδειγμα.

 Τέλος, καμία απόφαση δεν μπορεί να ισχύσει χωρίς τη συμφωνία των τοπικών ΕΛΜΕ και κάθε συνεννόηση με τις ΔΔΕ πρέπει να σταματήσει. Καλούμε τους συναδέλφους να συμμετέχουν στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ την ημέρα των εκλογών στις 14/5, που συζητούν για το συνέδριο και να απορρίψουμε τα σχέδια της ηγεσίας της ΟΛΜΕ.