Η πανδημία είναι πόλεμος, με θάνατο, φόβο, θύματα και πρόσφυγες.
Το νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων έχει μετατραπεί σ’ ένα είδος ιδιότυπης προσφυγιάς. Στην εμπροσθοφυλακή του πολέμου, φαντάροι αναλώσιμοι, χωρίς όπλα και προστασία, χωρίς ύπνο. ξεκούραση και παρηγοριά και κάποιοι από αυτούς και χωρίς πεντάρα. Καθαρίστριες, με εργοδότη ιδιωτικές εταιρίες που ανέλαβαν την καθαριότητα αλλά και το catering, όταν ο νεοφιλελεύθερος τυφώνας έδωσε εντολή “σαρώστε το δημόσιο – ζήτω η ιδιωτική επιχειρηματικότητα και αρπαχτή”, μένουν μήνες απλήρωτες.
Γιατροί, νοσηλευτές και βοηθητικό προσωπικό ζουν σήμερα, μέσα στα υποβαθμισμένα δημόσια νοσοκομεία που μόνο η δική τους αυταπάρνηση κρατά όρθια, όλη τη φρίκη μιας εμπόλεμης κατάστασης, την απαξίωση της δημόσιας υγείας και της δικής τους υπόστασης και καθημερινή πάλη με το θάνατο.
Και βέβαια δεν μιλάμε για τους μεγαλογιατρούς στη μπίζνα των ιδιωτικών κλινικών, που ακόμη και αυτή τη στιγμή λειτουργούν , όπως όλα τα παραμάγαζα, με γνώμονα το κέρδος της ΑΕ και του προσωπικού τους μπεζαχτά. Το απαξιωμένο και διαπομπευμένο δημόσιο νοσοκομείο, αυτό που οι πλασιέδες νεοφιλελέδες ήθελαν να κλείσουν και να γκρεμίσουν, και το διατυμπάνιζαν ξετσίπωτα από τα ΜΜΕ των προεκλογικών χορηγών τους, είναι το χαράκωμα που σήμερα αγωνίζεται για τη ζωή.
Μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη, οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομείων δέχτηκαν στο Ζάππειο άγρια καταστολή. Χημικά, γκλομπς και αφηνιασμένους ΜΑΤατζήδες, στην προσπάθειά τους να αντιταχθούν στις αποφάσεις για ΣΔΙΤ, ενός δοτού προεδρείου αχυράνθρωπων στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο.
Ο πρωθυπουργός, που μοστράρει το προσωπείο του ‘ηγέτη σε περίοδο πολέμου’, με τακτικά διαγγέλματα της δεκάρας, είχε δώσει την εντολή το Δεκέμβρη, στα ούγκανα της καταστολής, ‘τσακίστε τους γιατρούς.
Χτες, εν μέσω μαζικού θανατικού, και αφού μόλις είχε καταναλώσει κάμποσα από τα ελάχιστα τεστ των δημόσιων νοσοκομείων για τον θανατηφόρο ιό, για να τσεκάρει την προσωπική, οικογενειακή και αυλική υγεία, αρνήθηκε να συναντηθεί με την αντιπροσωπεία των γιατρών.
Εκτός από ‘ηγέτης σε καιρό πολέμου’ είναι επικεφαλής του πλασιέ τέως υγείας, νυν ανάπτυξης, που δήλωσε με κυνισμό πως δεν ειναι αισχροκέρδεια ο τριπλασιασμός του αντισηπτικού σε συνθήκες μαζικού θανατικού. Είναι απλά οι νόμοι της αγοράς. Ευτυχώς για την ελληνική κοινωνία, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων, δεν είναι φύτρα των μαυραγοριτών που υπερασπίζεται ο πλασιέ γιατί θα μπορούσαν τώρα, μέσα στη μεγάλη δίνη του θανάτου, να ασπαστούν “τους νόμους της αγοράς” και μαυραγορίτικα να απαιτήσουν τριπλασιασμό των μισθών τους.
Ευτυχώς παραμένουν άνθρωποι.
Στον ίδιο λάκκο των λεόντων που σκάβει τα θεμέλια της δημόσιας υγείας, ο αιμοΒορίδης, με απευθείας ανάθεση και σε υπερδιπλάσιο κοστος υπέγραψε την προμήθεια μασκών, αντισηπτικών κλπ.
Μέσα σ’ αυτό το νέο ασύμμετρο πόλεμο, γιατροί , νοσηλευτές και βοηθητικό προσωπικό γίνονται πρόσφυγες σε νοσοκομεία που θυμίζουν Μόριες σε υπερπληθυσμό, εξάντληση και θάνατο.
Είναι σίγουρο, πως εκτός από τον δωρεάν καφέ που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός για τους νέους ιδιότυπους πρόσφυγες κι εκτός από τα παλαμάκια της Μαρέβα, θα υπάρξει, στο μέλλοντα χρόνο, άλλη μια πόζα φωτογραφικού ενσταντανέ, επιμελημένης ατιμελησίας και προβαρισμένης συγκίνησης.
Νίνα Γεωργιάδου
e-prologos.gr
