Η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα διέρχεται βαθιά κρίση τα μνημονιακά χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ, μετά την πολύχρονη κυρίαρχη θέση του στο αστικό πολιτικό σύστημα στη μεταπολιτευτική περίοδο, κατέρρευσε ύστερα από τις εκλογές του 2012, έχοντας ταυτιστεί με τη μνημονιακή επέλαση και συνέχισε να βουλιάζει με την πολιτική συγκυβέρνησης με τη ΝΔ.

Η αποσύνθεση, οι αποχωρήσεις, οι μεταγραφές, οι διασπάσεις, αποτυπώνουν τη σημερινή κατάσταση. Τον χώρο κατέλαβε και εκφράζει, ουσιαστικά το διάστημα αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απολαμβάνει ακόμη την εύνοια των ισχυρών λόγω της ικανότητάς του να ευνουχίζει τη λαϊκή ριζοσπαστικοποίηση.

Η απόπειρα ανασύστασης της λεγόμενης Κεντροαριστεράς με όχημα το ΚΙΝΑΛ, ύστερα από πολύχρονες και επίμονες προσπάθειες ισχυρών κέντρων εξουσίας ναυάγησε, μετά την αποχώρηση αρχικά του Ποταμιού και στη συνέχεια τον εξοβελισμό της ΔΗΜΑΡ, όπως εξ άλλου είχαν ναυαγήσει και όσες άλλες είχαν προηγηθεί. Η «Κίνηση των 58», η «Ελιά» και η ΔΗΣΥ.

Το Ποτάμι, έχοντας μπει από καιρό σε τροχιά συρρίκνωσης, μετά και τις τελευταίες αποχωρήσεις βουλευτών του, που οδεύουν προς τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται πλέον σε κατάσταση αποσύνθεσης και διάλυσης. Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ συνεχίζει να φυλλοροεί και πασχίζει να συντηρηθεί προσφεύγοντας στην πατριδοκαπηλία και τις εθνικιστικές εξάρσεις με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ και τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ ο αρχηγός των ΑΝΕΛ μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση, με όσους του απέμειναν, αναζητά την επιβίωσή του στον πιο σκληρό πυρήνα της ακροδεξιάς, αυτόν που πάντα έκφραζε και εκπροσωπούσε.

Ανακοίνωση Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ