Πρόκειται για μία συνειδητή, άνευ προηγουμένου υπονόμευση των αγώνων της εργατικής τάξης, πρακτική-ντροπή για όλους τους αρχοντοσυνδικαλιστές των κυρίαρχων παρατάξεων.

Η ΓΣΕΕ (Παναγόπουλος) επιμένει για απεργία στις 28 Νοέμβρη. Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας (ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ – ΜΕΤΑ – κλπ) μετακινήθηκε από τις 14 Νοέμβρη στις 28 και η ΑΔΕΔΥ προς στιγμήν το συζητάει. Η ΔΑΣ-ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, αφού πήρε τη γομολάστιχα και έσβησε την απεργία στις 8/11, αισθάνεται πιεσμένη και αγχωμένη. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΝΑΡ κλπ έχασε τη μπάλα, έχει ήδη τη ρετσινιά του απεργοσπάστη για τις 30 Μάη 2018 κι ετοιμάζεται για δεύτερο λεκέ. Αυτά συμβαίνουν μ’ όσους λειτουργούν «ταξικά ανόητα». Θαλασσοπνίγονται γιατί δεν έχουν καθαρό μυαλό και γερή πολιτική πυξίδα.

Σ’ αυτό το τοπίο βουλιάζει η λαϊκή οργή και απογοητεύεται ο κόσμος της εργασίας. Και είναι υπεύθυνοι ΟΛΟΙ. Για λάθη, οπορτουνισμούς, σκοπιμότητες της συμφοράς, παραλείψεις, «ντουφεκιές στον αέρα» και άλλα πολλά.

Εκείνο που χρειάζεται είναι:

• Ταξική Ανασυγκρότηση, δηλαδή ένα ταξικό ευεργετικό σοκ που θα φέρει τα πάνω κάτω στα εργατικά πεδία
• Αλλαγή συσχετισμών ώστε να τους γυρίσει τις πλάτες ο μαχόμενος κόσμος
• Αριστερή πλεύση για να δυναμώσει η ταξική πτέρυγα στο συνδικαλιστικό κίνημα και να ηττηθεί ο κρατικός, ο εργοδοτικός και ο ρεφορμιστικός συνδικαλισμός.

Για όποιον σκέφτεται με ταξικό τρόπο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μόνο αν υπάρχει ενιαίο σχέδιο, ταξική βούληση και θέληση μπορεί να νικηθεί το μαύρο μέτωπο.

Σ’ αυτό το δεκαήμερο βγάλαμε πολλά συμπεράσματα και για πολλούς. Έχουμε μια πλούσια συγκομιδή, είμαστε σοφότεροι, έπεσαν οι μάσκες.

Ούτε υποταγμένοι, ούτε απεργοσπάστες, ούτε αφελείς.

Να μην τους επιτρέψουμε να κάνουν την απεργία ακορντεόν.