Είμαστε με το ένα πόδι πάνω στο βούρκο, που βράζει και αναδύει απίστευτη μπόχα και το άλλο πάνω στην απόλυτη παλιανθρωπιά. Το να ζητά ένας κρατούμενος να εφαρμοστεί ο νόμος στο ελάχιστο, να γίνουν πράξη τα ελάχιστα δικαιώματα, που διέπουν τη ζωή στη φυλακή και για να μη λέμε πολλά το να ζητά κρατούμενος να μορφωθεί, βάζοντας ενέχυρο το σώμα του, τη ζωή του, το να ζητά ο Κουφοντίνας να μεταφερθεί στα υπόγεια των φυλακών Κορυδαλλού και να το ζητά, με παρατεταμένη απεργία πείνας, αντιμετωπίζοντας πια μετωπικά το θάνατο, αποκαλύπτει πως αυτός ο τόπος δεν είναι πια μια απλή αποικία.

Είναι η Αποικία Σωφρονισμού του Κάφκα, όπου σωφρονισμός δεν σημαίνει ανθρωποποίηση του εγκληματία και επανένταξη αλλά εξειδίκευση στην εγκληματικότητα ή εξόντωση βίαιη, άγρια και ωμή.

Από τον τροχό του Μεσαίωνα μέχρι την ηλεκτρική καρέκλα και από τις διαπομπεύσεις με άγριους βασανισμούς, στα ξερονήσια της εξορίας και στην ψυχιατρική εξόντωση των κρατουμένων, έχουν περάσει κάμποσοι αιώνες, μόνο για να αποδεικνύεται κάθε μέρα, πως το λεγόμενο σωφρονιστικό σύστημα είναι μια μηχανή που αλέθει με ωμή αγριότητα, αυτούς που ο νόμος παραδίδει για σωφρονισμό.

Στις φυλακές κρίνεται η στοιχειώδης ανθρωπιά μας. Αυτό όμως που κρίνεται στις φυλακές κρίνει συνολικά την κοινωνία. Φόβος, αυτολογοκρισία, υπαναχώρηση και μούγκα στα στοιχειώδη.

Κοντεύουνε να γίνουμε ή έχουμε κιόλας γίνει η ξερή κοιλάδα του τρόμου που περιγράφει ο Κάφκα.

ΑΠΟΙΚΙΑ ΣΩΦΡΟΝΙΣΜΟΥ, ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ ολόκληρο το ebookhttps://kupdf.net/download/-_599b2e6edc0d60685053a1f8_pdf

Νίνα Γεωργιάδου

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το