Μέσα σε κύμα αναβρασμού και διαδηλώσεων χιλιάδων διαμαρτυρόμενων Αργεντίνων που δέχονται τις καταστροφικές συνέπειες της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και της δικής τους δοκιμασίας με την άνοδο στην κυβερνητική εξουσία του νεοφιλελεύθερου Μ.Μάκρι, ξεκίνησαν σήμερα (30/11) στο Μπουένος Άιρες οι εργασίες της νέας Συνόδου Κορυφής του G-20. Χιλιάδες διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για διαδήλωση-πορεία, από ένα συνασπισμό εργατικών ενώσεων και κάποιων οργανώσεων προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με συνθήματα κατά της κυβέρνησης Μάκρι, -καθώς η χώρα συνεχίζει να μαστίζεται από βαθιά και αξεπέραστη οικονομική κρίση-, καταγγέλλοντας συγχρόνως τους ηγέτες του G20 ως υπευθύνους της συνεχιζόμενης καπιταλιστικής κρίσης που καλούνται να πληρώσουν οι λαοί. Η κυβέρνηση της Αργεντινής που επικρίθηκε διότι επέδειξε πλήρη ανικανότητα να ελέγξει τις παρεκτροπές πριν από έναν αγώνα ποδοσφαίρου υψηλού κινδύνου το περασμένο Σάββατο, διεμήνυσε πως δεν θα ανεχθεί «το παραμικρό βίαιο επεισόδιο». Ολόκληρο το Μπουένος Άιρες έχει αποκλειστεί. Τα δρομολόγια των δημόσιων μέσων μεταφοράς ανεστάλησαν και εκατοντάδες διασταυρώσεις έχουν κλείσει με την αστυνομία να πραγματοποιεί ελέγχους σε οχήματα και πεζούς. Η σημερινή ημέρα κηρύχθηκε εθνική αργία για τις τράπεζες, την ώρα που η κυβέρνηση της χώρας πρότεινε στους πολίτες να φύγουν από την πόλη για τη Σύνοδο. Αστυνομικοί, λιμενικοί και συνοριοφύλακες έχουν αποκλείσει μια περιοχή 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων περιμετρικά του παραποτάμιου συνεδριακού κέντρου Costa Salguero, όπου διεξάγεται η Σύνοδος. Η κυκλοφορία των φορτηγών πλοίων στον ποταμό Λα Πλάτα απαγορεύτηκε για όσο διαρκέσει η Σύνοδος.
Θυμίζουμε πως το αντιδραστικό αυτό μόρφωμα των G20, δημιουργήθηκε το 1999 και συμμετέχουν οι εξής χώρες: ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, Βραζιλία, Αργεντινή, Μεξικό, Ινδία, Νότια Αφρική, Ινδονησία, Νότια Κορέα, Σαουδική Αραβία, Τουρκία και η ΕΕ ως σύνολο. Η σημασία των συζητήσεων που αναπτύσσονται στις συναντήσεις των εκπροσώπων του σχήματος είναι μεγάλη, με δεδομένα τα αντιτιθέμενα συμφέροντα ισχυρών μονοπωλίων που εκπροσωπούν και το γεγονός ότι οι δυνάμεις αυτές κατέχουν το 85% του παγκόσμιου ΑΕΠ, αντιστοιχούν στο 66% του παγκόσμιου πληθυσμού και ελέγχουν το 75% του παγκόσμιου εμπορίου και το 80% των επενδύσεων.
Η φετινή Σύνοδος θα διεξαχθεί κάτω από τη σκιά μιας νέα καπιταλιστικής κρίσης και είναι πολύ αμφίβολο αν οι είκοσι ηγέτες φθάσουν σε συμφωνία, παραμένοντες σταθεροί στο δόγμα της πολυμερούς συνεργασίας, που πρυτανεύει από το 2008, αμέσως μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Στη Σύνοδο προφανώς θα τεθούν και τα προβλήματα που συνεπάγεται ο εμπορικός πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ, την ΕΕ, την Κίνα και τη Ρωσία, με τον ηγέτη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να επιλέγει την πολιτική τού «πρώτα η Αμερική». Γίνεται πια φανερό πως ο οικονομικός-νομισματικός πόλεμος παίρνει νέα τροπή, καθώς η απειλή που επικρέμεται κατά των ισχυρά εξαγωγικών χωρών (Γερμανία, Κίνα, Βραζιλία, κ.α.), αφορά την ενδεχόμενη κατάργηση των αποφάσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου που επέβαλλαν οι ίδιες οι ΗΠΑ και αφορούσαν τη «φιλελευθεροποίηση» του παγκόσμιου εμπορίου.
Ακόμη στο φόντο της κρίσης που ξέσπασε στη Μαύρη Θάλασσα ανάμεσα στη Ρωσία και Ουκρανία για τον έλεγχο της περιοχής, ματαιώθηκε η προγραμματισμένη συνάντηση Τραμπ – Πούτιν όπως και άλλες διμερείς συναντήσεις που είχαν προγραμματιστεί ανάμεσα στους ηγέτες των χωρών του G-20, επιβεβαιώνοντας το εχθρικό κλίμα που κυριαρχεί στις σχέσεις τους.
Επομένως, όλες οι δυνάμεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα παίρνουν θέση αναμέτρησης σε μια σειρά από πεδία ανταγωνισμού, όπως οι περιοχές όπου έχουν πραγματοποιηθεί ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις – Μέση Ανατολή, Ουκρανία, Βαλκάνια, Βόρεια Αφρική, – οι οποίες μπαίνουν στο στόχαστρο για νέες μοιρασιές ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κράτη.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι οι λαοί των «προηγμένων οικονομιών», καλούνται να πληρώσουν όλες τις καπιταλιστικές επιλογές, που ισοπεδώνουν κάθε εργασιακό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό και κοινωνικό δικαίωμα, χτυπώντας παράλληλα ανελέητα τους λαϊκούς αγώνες.
Η νέα Σύνοδος Κορυφής του G-20, περιέχει όλα τα στοιχεία μίας επικείμενης αναμέτρησης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στο πλαίσιο της αναδιανομής των σφαιρών επιρροής και του μοιράσματος των πλουτοπαραγωγικών πηγών, παρά τις προσπάθειες τους να συγκαλύψουν τις αντιθέσεις τους μέσα σε ένα τελικό κείμενο.
Επί της ουσίας δηλαδή, το κάθε ιμπεριαλιστικό κράτος προτάσσει σε αυτή τη συγκυρία, τις εθνικές του ανάγκες, επιδιώκοντας να διατηρήσει ή να βελτιώσει τη θέση του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, σε μια περίοδο ισχυρών ανακατατάξεων των συσχετισμών, μέσα στον ταραγμένο Ωκεανό της οικονομικής κρίσης. Το μόνο βέβαιο, είναι η άτεγκτη εφαρμογή των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων (ή και η επιβολή νέων), σε όλο το εύρος του G-20, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφωνίες και τους ανταγωνισμούς του. Γι’ αυτή την αποκρουστική εικόνα που επιβεβαιώνεται καθημερινά από την εγκληματική δράση του ιμπεριαλιστικού συστήματος και που συντελείται σε βάρος της επιβίωσης των λαών, στο όνομα του ξεπεράσματος της καπιταλιστικής κρίσης υπάρχει διέξοδος! Υπάρχει διέξοδος με τους αγώνες ενός προοδευτικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που εμπνέει, μαζικοποιεί, καθοδηγεί τους εργαζόμενους, ενάντια στη ληστρική εκμετάλλευση και καταπίεση, ενάντια σε κάθε παρανομία του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Είναι καθήκον του κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου να καταλάβει ότι η λειτουργία του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος είναι σύμφυτη με τις οικονομικές κρίσεις και κατά συνέπεια κάθε πρόταση για το ξεπέρασμά της έχει σαν στόχο τη χάλκευση νέων δεσμών για την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους.
Πηγή: Εφημερίδα Λαϊκός Δρόμος
e-prologos.gr