Η πανδημία του κορονοϊού προκάλεσε (ηθελημένα ή όχι ας το κρίνει ο καθένας μόνος του) μια τεκτονική αλλαγή στην παγκόσμια οικονομική ελίτ, μετατοπίζοντας μεγάλο μέρος της συνολικής οικονομικής εξουσίας σε νέα πανίσχυρα οικονομικά κατεστημένα, αποδυναμώνοντας τα προηγούμενα.
Αυτό που κτυπήθηκε πάνω απ’όλα με τον κορονοϊό, είναι η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών και οι περιορισμοί στην διασκέδασή του και στην έκφρασή του στην ιδιωτική του ζωή που ξαφνικά έγινε δημόσια καθώς οι πολίτες παγκοσμίως ενημερώνουν τις κυβερνήσεις τους για το που πηγαίνουν και με πιο σκοπό δήθεν (ή και στ’ αλήθεια) για το καλό της δημόσιας υγείας.
Έτσι οι πρότεροι κολοσσοί, της πετρελαιοβιομηχανίας και του φυσικού αερίου, οι αεροπορικές εταιρείες, οι εταιρείες logistics, οι επιχειρήσεις εστίασης, οι τουριστικές επιχειρήσεις και ότι αφορά την διασκέδαση, αλλά και η εμπορική ναυτιλία, δέχτηκαν συντριπτικά πλήγματα με αποτέλεσμα να καταχρεωθούν και να δεχτούν δανεισμούς και στήριξη από τις κυβερνήσεις τους χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορούν και να ορθοποδήσουν.
Μέσα σε δύο μήνες έχασαν τεράστιο μέρος του πλούτους τους. Το πετρέλαιο λόγω της περιορισμένης μετακίνησης δεν ανεβαίνει η τιμή του, ενώ ο τουρισμός για μια τριετία (μέχρι να βρεθεί ασφαλές εμβόλιο και αν δεν έχει προκύψει κι άλλος ιός μέχρι τότε), θα είναι κυριολεκτικά για λίγους που ψυχολογικά δεν έχουν επηρεαστεί τόσο, ώστε να μην ταξιδεύουν.
Η «ακινησία» προκάλεσε πτώση της καταναλωτικής ζήτησης, άρα και πτώση στις μεταφορές των προϊόντων, τα logistics υπέστησαν καθίζηση και μαζί τους η εμπορική ναυτιλία.
Για την εστίαση σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν χρειάζεται να στο συζητήσουμε, είναι εμφανές ότι ψυχολογικά ο κόσμος δεν έχει διάθεση να γεμίσει τους χώρους εστίασης ακόμα και με την μειωμένη χωρητικότητα.
Ο οικονομικός πλούτος που χάθηκε μεταφέρθηκε αντίθετα στις εταιρείες τεχνολογίας (όπως η Microsoft και η Google), στις φαρμακευτικές εταιρείες, που ξαφνικά κρατούν τα «κλειδιά» για τις ζωές όλων και έχουν λάβει το status ιατρικού ιερατείου και στις εταιρείες που μεταφέρουν προϊόντα στα σπίτια μας (αφού δεν τολμάμε να πάμε ούτε στο κέντρο της πόλης με ΜΜΜ), όπως η Amazon.
Μαζί με αυτές δίνεται ιδιαίτερη ώθηση και στις εταιρείες «πράσινης ανάπτυξης» καθώς πίσω από αυτές κρύβονται οι εταιρείες τεχνολογίας που δεν θα ήθελαν να ξαναδούν τις πετρελαϊκές να «σηκώνουν» κεφάλι.
Δεν είναι θέμα τι είναι καλό ή κακό για τον πλανήτη ή για εμάς τις… «μύγες». Πρόκειται για ένα power game. Ο καθένας πολεμάει με ότι έχει και ότι διαθέτει, απλά ο κορονοϊός άλλαξε τις ισορροπίες.
Αυτές οι εταιρείες θα είναι η καινούρια ελίτ του πλανήτη και σκοπεύουν να μείνουν έτσι. Θα προωθηθεί η τηλεργασία παντού. Ο Κ.Μητσοτάκης άλλωστε το έχει πει, ότι τα 32 δισ. ευρώ που θα έρθουν από την ΕΕ (με 5ο μνημόνιο βεβαίως) θα δοθούν για τον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομία προς «πράσινη» κατεύθυνση και με την ανάπτυξη σε όλους, ψηφιακών δεξιοτήτων, γιατί;
Για να δουλεύουν από το σπίτι. Όσο περισσότεροι θα δουλεύουν από το σπίτι τόσο περισσότερη τεχνολογία θα απαιτείται και τόσο λιγότερα καύσιμα θα απαιτούνται. Συνάμα όσο περισσότερο θα παραγγέλνουν προϊόντα από το σπίτι, τόσο περισσότερο θα «μεγαλώνει» η κάθε Amazon.
H Iατροτεχνολογία θα είναι η νέα μας θρησκεία και αν ο κορωνοϊός δεν θα μας έχει πείσει δεν αποκλείεται να εμφανιστούν κι άλλοι ιοι, στο μέλλον για να πειστούμε καλύτερα…
Έρχονται όμως κι άλλα. Με την τεχνολογία θα μπορεί η κεντρική εξουσία να πετύχει αυτό που πάντα ήθελε διακαώς. Να μην υπάρχει ιδιωτική ζωή των πολιτών.Όλοι θα παρακολουθούνται και μάλιστα νόμιμα, χωρίς αντίδραση.
Γενικώς όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η «ακινησία», το «πάγωμα» ευνοούν την τεχνολογία και την κεντρική εξουσία η οποία θα γίνει πιο κεντρική από ποτέ.
Πάντα για το καλό μας. Με τι τρόπους θα γίνεται αυτό, το αφήνουμε στη φαντασία σας…
Θεόφραστος Ανδρεόπουλος
πηγή: pronews.gr
e-prologos.gr