Χρήστος Κάτσικας
OΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ
Το μεγάλο κόλπο του ΥΠΑΙΘ με τα Πρότυπα Σχολεία
Τους Διευθυντές Εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα έχει βάλει μπροστά το υπουργείο Παιδείας προκειμένου να ξεπεράσει τις αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και να υλοποιήσει την απόφασή του για δημιουργία σχολείων δυο ταχυτήτων. Για παράδειγμα στην Ηλεία ο Διευθυντής Εκπαίδευσης του νομού πρότεινε την δημιουργία δύο Πειραματικών Σχολείων στον Πύργο (παρά το γεγονός ότι κανένας Σύλλογος εκπαιδευτικών δεν αιτήθηκε κάτι παρόμοιο) ενώ υπάρχουν και καταγγελίες για παρεμβάσεις και απειλές σε εκπαιδευτικούς σχολείων και στη διοίκησή τους για την υποβολή δηλώσεων μετατροπής των σχολείων σε Πρότυπα ή Πειραματικά όπως καταγγέλλουν ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Χανίων, Ρεθύμνου, η ΕΛΜΕ Φθιώτιδας, η ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων, εκπαιδευτικοί από την Κέρκυρα, την Αρκαδία, τα Τρίκαλα κλπ
Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος δεν έχει τέλος, καθώς δεν λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των συλλόγων διδασκόντων, οι οποίοι είτε δεν έχουν συνεδριάσει είτε έχουν πάρει αρνητικές αποφάσεις, σε πολλές περιπτώσεις ομόφωνες.
Τι ακριβώς συμβαίνει;
Να το πούμε από την αρχή: Η προσπάθεια γενίκευσης των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων δεν είναι ξεκομμένη από την υπόλοιπη αντιεκπαιδευτική πολιτική. Συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια να ενισχυθεί η διαφοροποίηση, η πολυκατηγοριοποίηση, η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων. Δεν έχει καμία σχέση με την αναγκαία αναβάθμιση όλων των σχολείων.
Οι πραγματικές στοχεύσεις
Μέσα στο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ τον Ιούνιο του 2020 με τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου και άλλες διατάξεις», περιλαμβάνεται η δημιουργία νέων Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων, ως σχολεία των «αρίστων».
Στη συγκεκριμένη επιλογή αποτυπώνουν τον πυρήνα της ιδεολογίας τους, τη ζούγκλα του ανταγωνισμού, το ένα σχολείο αντίπαλο στο άλλο, εκπαιδευτικούς ενάντια σε εκπαιδευτικούς. Πρόκειται για το γνωστό νεοφιλελεύθερο σχέδιο της κυβερνητικής πολιτικής που βασίζεται στην ιδιωτικοποίηση και στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών και στη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ουσιαστικά η ίδρυση προτύπων σχολείων αποτελεί μία εκ των προτέρων κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.
Αλλά ας δούμε τι περιλαμβάνει ο σχεδιασμός του ΥΠΑΙΘ:
Τα σχολεία αυτά θα διοικούνται από μια ειδική, πανίσχυρη Διοικούσα Επιτροπή (Δ.Ε.Π.Π.Σ.) που διορίζεται εξολοκλήρου από το υπουργείο και αποφασίζει για όλα τα ζητήματα, όλων των Προτύπων – Πειραματικών Σχολείων της χώρας: Για τον τρόπο επιλογής των μαθητών, για την επιλογή των διευθυντών και των εκπαιδευτικών των σχολείων, για το ωρολόγιο πρόγραμμα, τη διδακτέα ύλη, τον τρόπο και τις μεθόδους διδασκαλίας, ακόμα και για τη χρηματοδότηση των σχολείων.
Θα αξιολογεί τα Πρότυπα – Πειραματικά Σχολεία και θα αποφασίζει αν θα παραμείνουν τέτοια ή αν θα εκπέσουν σε κοινά σχολεία. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. μεριμνά «για την προσέλκυση δωρεών, χορηγών και κάθε είδους παροχών», όπως αναφέρει ο νόμος.
Όσες σχολικές μονάδες μετατραπούν σε Πρότυπα (αφορά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) και Πειραματικά (αφορά τα δημοτικά σχολεία) ουσιαστικά θα υπάρξουν οι εξής αρνητικές ανακατατάξεις:
1. Στα σχολεία αυτά θα υπάρχει μια διαρκής αξιολόγηση των πάντων, που θα κάνει ασφυκτική την σχολική καθημερινότητα. Αναφερόμαστε βεβαίως στην αξιολόγηση – θηλειά που επιχειρεί να επιβάλλει η Νίκη Κεραμέως αυτή την περίοδο στα γενικά σχολεία και συναντάει την καθολική αντίσταση των εκπαιδευτικών.
2. Στα σχολεία που θα γίνουν Πρ. – Πειρ. Σχ. χάνονται οι οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών που είναι οριστικά τοποθετημένοι στο συγκεκριμένο σχολείο, όπως προβλέπεται στις παραγράφους 15 και 16 στο Άρθρο 19 του Ν.4692. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί μπορούν να παραμείνουν στο σχολείο με διετή θητεία, «προκειμένου να επιμορφωθούν και προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις. Στο τελευταίο έτος της θητείας τους αξιολογούνται, όσοι αξιολογηθούν θετικά συνεχίζουν την τετραετή θητεία τους, όσοι αξιολογηθούν αρνητικά ή δεν θελήσουν να αξιολογηθούν χάνουν την οριστική τους τοποθέτηση και τοποθετούνται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, συγκρινόμενοι με τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς, με βάση το σύνολο των μονάδων μετάθεσης και τις δηλώσεις προτίμησής τους σε κενές οργανικές θέσεις σχολείων της ίδιας ομάδας και, όπου αυτό δεν είναι δυνατόν, σε κενές θέσεις σχολείων όμορης ομάδας της ίδιας περιοχής μετάθεσης.»
«Το ΥΠΑΙΘ θέλει σχολεία για λίγους και εκλεκτούς και σχολεία για την πλέμπα»
Με λίγα λόγια οι εκπαιδευτικοί αντί να επικεντρωθούν στα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα ωθούνται σε ένα ατέρμονο κυνήγι προσόντων, προκειμένου να διατηρήσουν την έτσι κι αλλιώς επισφαλή θέση τους.
3. Τα εργασιακά δικαιώματα ακόμα και το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών τίθεται υπό αμφισβήτηση, αφού το ΥΠΑΙΘ μπορεί να το τροποποιεί κατά το δοκούν (παράγραφο 23 του Άρθρου 19).
4. Μετατρέπεται ο ρόλος του συντονιστή εκπαιδευτικού έργου σε αξιολογητή αφού αυτός είναι που θα διενεργεί την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (άρθρο 20 παρ. 3β του Ν. 4692/2020).
5. Η επιλογή των μαθητών δε θα γίνεται σύμφωνα με τη διεύθυνση κατοικίας αλλά με κλήρωση. Στα σχολεία αυτά επομένως καταργούνται τα γεωγραφικά όρια της περιοχής τους χάνοντας την χωροθέτησή τους ως προς το μαθητικό δυναμικό του κάθε σχολείου. Γίνεται υποχρεωτική μετακίνηση των μαθητών στις όμορες σχολικές μονάδες, με τις όποιες συνέπειες στην ψυχολογία των μετακινούμενων μαθητών, στην εκπαιδευτική τους διαδικασία, αλλά και στον οικογενειακό προγραμματισμό.
6. Τέλος, για τα σχολεία αυτά θεσμοθετείται η προσέλκυση χορηγών (άρθρο 23), η συμμετοχή του δήμου, του συλλόγου γονέων, συλλόγων αποφοίτων (βλέπε Αρσάκειο κτλ), αλλά και εξωσχολικών «προσωπικοτήτων» μέσω του Συμβούλιου στήριξης του σχολείου (Άρθρο 22). Αυτό αποφασίζει για θέματα που σχετίζονται με την προσφορά του σχολείου στην τοπική κοινωνία, μεριμνά για θέματα που σχετίζονται με την υλικοτεχνική υποδομή και τους οικονομικούς πόρους του σχολείου, καθώς και με την αξιοποίηση και διάθεση των οικονομικών πόρων της σχολικής μονάδας, πέραν όσων διαχειρίζεται η αρμόδια Σχολική Επιτροπή.
Είναι φανερό ότι την ίδια ώρα που το υπουργείο και κυβέρνηση επιχειρούν να «ξύσουν» τον δημόσιο, καθολικό και δωρεάν χαρακτήρα των δημόσιων σχολείων, από την άλλη φροντίζουν να φτιάξουν ειδικά σχολεία για λίγους και εκλεκτούς, που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με τις προδιαγραφές των ακριβών ιδιωτικών.
Με τη συγκεκριμένη επιλογή εισάγουν τον πυρήνα της ιδεολογίας τους που θέλει τους πάντες σε μια διαδικασία ανταγωνισμού, το ένα σχολείο απέναντι στο άλλο, εκπαιδευτικοί ενάντια σε εκπαιδευτικούς, στον διαγκωνισμό ποιο σχολείο τελικά θα γίνει… πρότυπο.
e-prologos.gr