Σε στενό κλοιό βρίσκεται η κυβέρνηση μετά το νέο σκάνδαλο της παρακολούθησης Ανδρουλάκη μέσω του ευρωπαϊκού συστήματος «Predator» της ΕΥΠ. Σημειώνουμε πως, αμέσως μετά την εκλογή του το 2019, ο Μητσοτάκης υπήγαγε την ΕΥΠ απ’ ευθείας στην εποπτεία του. Σήμερα, σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητά εξηγήσεις, με τον Μητσοτάκη να προσπαθεί να αποφύγει κάθε εμπλοκή, με αοριστολογίες. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, ήρθε και ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ από τους New York Times που αποκαλύπτει εκβιασμούς, υποκλοπές, και εντολές 15.000 παρακολουθήσεων μόνο σε ένα χρόνο, στοιχεία που θυμίζουν «εποχή στρατιωτικής χούντας», κατά την εφημερίδα.

Υποκριτικά αντιμετώπισε το θέμα και η υπεύθυνη υπουργός «Εσωτερικών Υποθέσεων» της ΕΕ, Α. Χίπερ, όταν ρωτήθηκε για το θέμα, δηλώνοντας ότι: «…Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Οποιαδήποτε απόπειρα των υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας να έχουν παράνομη πρόσβαση σε δεδομένα πολιτών, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων και πολιτικών αντιπάλων, αν επιβεβαιωθεί, είναι απαράδεκτη…». Θυμίζουμε πως η ίδια η ΕΕ έχει θεσπίσει ένα θεσμικό πλαίσιο που ενισχύει την παρακολούθηση των πολιτών, επικαλούμενη λόγους εθνικού συμφέροντος επικαλούμενη την «τρομοκρατία». Μία γενική έννοια δηλαδή, που περιλαμβάνει τα πάντα…

Την ίδια ώρα, η ενεργειακή κρίση -με την ακρίβεια, την ανοδική πορεία του πληθωρισμού και την εκτίναξη των καυσίμων- αφανίζει μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις και οδηγεί με κάθε βεβαιότητα τα λαϊκά νοικοκυριά στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το σύστημα των επιδομάτων αποδεικνύεται ολέθριο, καθώς μετατρέπεται σε τζόγο για τα εκατομμύρια των υποψήφιων θυμάτων του.

Από κοντά και το θέμα της πανδημίας με τον αριθμό θυμάτων να φθάνει τα 314 μέσα σε μία εβδομάδα (1/08-8/8)!

***

Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα, πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την δήθεν έξοδο από τη διαβόητη «ενισχυμένη εποπτεία» που δίνει τάχατες «ισχυρό σήμα στις αγορές για την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα». Ο Μητσοτάκης θριαμβολογεί: «Η Ελλάδα δεν είναι, πια, το “μαύρο πρόβατο” της Ευρώπης. Αλλά ένας αξιόπιστος εταίρος. Ένα κράτος που δεν δέχεται υποδείξεις, αλλά συνδιαμορφώνει τις εξελίξεις. Που δεν αδικείται, αλλά ηγείται. Με το βλέμμα στην ανάπτυξη της οικονομίας και τη σκέψη στην ανακούφιση της κοινωνίας» δηλώνει περιχαρής για το ανέκδοτό του.

Φυσικά, η ανακοίνωση του Eurogroup κάνει λόγο για «επιστροφή της Ελλάδας στην τακτική οικονομική εποπτεία», δηλ. στις αξιολογήσεις κάθε εξάμηνο αντί για τρίμηνο. Η παρακολούθηση της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης της χώρας θα συνεχιστεί στο πλαίσιο της μεταπρογραμματικής επιτήρησης και του «ευρωπαϊκού εξαμήνου». Η κυβέρνηση θα πρέπει μέχρι την οριστικοποίηση της «εξόδου» να έχει φροντίσει να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητες των 22 υπολειπόμενων προαπαιτούμενων των προηγουμένων Μνημονίων και συγκεκριμένα: κατάθεση προσχεδίου προϋπολογισμού για το 2023, πλήρη εκκαθάριση των εκκρεμών συντάξεων μέχρι τέλη Αυγούστου, μηδενισμό των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες μέχρι το τέλος Αυγούστου, λειτουργία του πληροφοριακού συστήματος της ΑΑΔΕ μέχρι τον Σεπτέμβριο, έναρξη ανταγωνιστικού διαλόγου για τον φορέα ακινήτων που θα αναλάβει τους πλειστηριασμούς των «κόκκινων» δανείων με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές έως τα τέλη Σεπτεμβρίου, επανεξέταση έως τον Σεπτέμβριο κρατικών εγγυήσεων, εξάλειψη των εκκρεμών υποθέσεων αφερεγγυότητας, νομοθεσία για τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου για τις κρατικές επιχειρήσεις, εντοπισμό και μεταφορά των 10.119 ακινήτων που ανήκουν στο υπουργείο Οικονομικών στο υπερταμείο έως τα τέλη Αυγούστου, μεταβίβαση ΟΑΚΑ, ολοκλήρωση έργων Εγνατίας οδού, επιλογή επενδυτή για το Λιμάνι Αλεξανδρούπολης, Ηρακλείου και Ηγουμενίτσας, ουσιαστική πρόοδος προς την εφαρμογή του συστήματος πρωτοβάθμιας περίθαλψης, οικογενειακός γιατρός, ηλεκτρονική πλατφόρμα στη Δικαιοσύνη και δασικοί χάρτες έως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Όσα προαπαιτούμενα μένουν ανεκπλήρωτα, θα μεταφερθούν στους νέους μηχανισμούς «εποπτείας».

Αυτή είναι όλη η αλήθεια για την «έξοδο» που οριστικοποιείται στις 21 Αυγούστου. Το Eurogroup αναγνωρίζει ότι «…η Ελλάδα έχει εκπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος των δεσμεύσεων που ανέλαβε κατά την έξοδό της από το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής τον Ιούνη του 2018 και έχει πετύχει αποτελεσματική εφαρμογή μεταρρυθμίσεων…», δηλαδή άγρια φορολόγηση του λαϊκού εισοδήματος, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας κλπ, στο πλαίσιο των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, το βέβαιο είναι πως με την «επιστροφή στην κανονικότητα, η κυβέρνηση σε συνεργασία με την ολιγαρχία και με μπούσουλα το «Σχέδιο (διάβαζε Μνημόνιο) Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», προχωρά στη χρηματοδότηση των «πράσινων» επενδύσεων. Το νέο αυτό Μνημόνιο διαρκείας, εισάγει νέες αντιδραστικές δεσμεύσεις, «μεταρρυθμίσεις» και νέα προαπαιτούμενα. Με το «Ταμείο Ανάκαμψης» θα χρηματοδοτούνται αδρά το ξένο και ντόπιο μονοπωλιακό κεφάλαιο των «πράσινων επενδύσεων». Για το λαό, οι πανηγυρισμοί κυβέρνησης και ολιγαρχίας παραπέμπουν σε ένα ακόμα αισχρό μνημονιακό επεισόδιο, απ’ αυτά που ξεκίνησαν το 2010 στο Καστελόριζο.

Ήδη, ετοιμάζονται για τον Νοέμβρη νέες κυβερνητικές παρεμβάσεις κυρίως για τα «κόκκινα» δάνεια με την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για τον φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης ακινήτων που προβλέπεται στον Πτωχευτικό Νόμο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Ο φορέας θα προχωρήσει άμεσα σε πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών, χωρίς καμία αναστολή. Παράλληλα, με την παρουσίαση του νέου Προϋπολογισμού του 2023, έρχονται νέοι φόροι και νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών.

Επιπλέον η κυβέρνηση με το νέο Πρόγραμμα Σταθερότητας και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2023-2026, στο οποίο θα ενσωματώνονται οι αναθεωρημένοι αντιλαϊκοί δημοσιονομικοί στόχοι για την επόμενη περίοδο, θα έχει σαν στόχο αφενός τη δημιουργία «πρωτογενούς πλεονάσματος» και αφετέρου τη σταδιακή μείωση του κρατικού χρέους, που έχει φθάσει αισίως τα 394,5 δισ. στις 31.03.2022 (ΟΔΔΧ), και τη χρηματοδότηση κάθε λογής «επενδυτικών» προγραμμάτων ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας

Ο «δημοσιονομικός χώρος» (10 δισ. € κατά την Κυβέρνηση, για την τετραετία 2023-26 και 2 δισ. για το 2023) που διατυμπανίζει ο Σταϊκούρας, που θα προκύψει από τη συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών έχει σαν στόχο τη συνέχιση της επιδοματικής πολιτικής, στα όρια της χαλάρωσης που επιτρέπει η «ρήτρα διαφυγής».

Ούτε λίγο ούτε πολύ, για το λαό ανοίγεται μία νέα άβυσσος, μέσα σ’ ένα κλίμα άγριας περιστολής των λαϊκών εισοδημάτων. Το βέβαιο είναι ότι μετά τις προσεχείς εκλογές, η όποια κυβέρνηση θα κληθεί αδιαμαρτύρητα να εφαρμόσει -με αυστηρότερους δημοσιονομικούς κανόνες- τις δεσμεύσεις Μητσοτάκη για το «Μνημόνιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» και παράλληλα να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα κατά 40 ακόμα δισ. €.

***

Οι αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» του νέου «Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» περιλαμβάνουν: α) νέους φόρους για τα εργατολαϊκά και αγροτικά νοικοκυριά, β) σημαντικές αλλαγές στη Δικαιοσύνη (φορολογικές διευκολύνσεις στους «επενδυτές», γ) υπεραποσβέσεις (μορφή έκπτωσης σε ποσοστό συνολικά 200% των δαπανών και θα ισχύσουν για την περίοδο 2023-26 για δαπάνες που θα αφορούν είτε σε επενδύσεις σε «πράσινη Ενέργεια» και ψηφιοποίηση, είτε σε αγορά παγίων, είτε σε πραγματοποίηση άλλου είδους δαπανών που σκοπό έχουν την ενίσχυση της «πράσινης» οικονομίας) για «πράσινες» και ψηφιακές επενδύσεις, δ) άμεσες αδειοδοτήσεις για στρατηγικές επενδύσεις, νομοθεσία για την επιστροφή (sic) των επενδυτικών υπερβάσεων προς το Δημόσιο, ε) συμφωνία με τις διεθνείς τράπεζες για τη διαχείριση των δανείων του Ταμείου Ανάκαμψης κ.ά.). Είναι προφανές ότι το νέο Μνημόνιο συνδέεται άρρηκτα με όλη την προηγούμενη μνημονιακή νομοθεσία, αλλά και με τις επιταγές που προστάζει η Κομισιόν.

Αυτό σημαίνει ότι το «εργασιακό κόστος» (δηλ. οι μισθοί και τα μεροκάματα) θα πέσει ακόμα πιο κάτω, ο πληθωρισμός (ακρίβεια καταναλωτικών αγαθών) θα εκτοξεύσει το κόστος ζωής, οι κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια) θα γίνονται όλο και πιο δυσπρόσιτες για το λαό, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις και τα αλλεπάλληλα «κόκκινα» δάνεια θα πνίγουν τα λαϊκά νοικοκυριά.

Η βιωσιμότητα της οικονομίας μέσω της φορολογικής επιβάρυνσης, του περιορισμού των δημοσίων δαπανών και της στυγνής απαίτησης εξόφλησης των ληξιπροθέσμων οφειλών, αποτελούν το κύριο μέλημα μίας βυθισμένης στο χρέος κυβέρνησης της δεξιάς.

Ο Μητσοτάκης κομπάζει για την «ισχυρή Ελλάδα», σαν τον πνιγμένο που πιάνεται από τα μαλλιά του!

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ

.