Τα Χριστούγεννα του 1977, πέθαινε ο Τσάρλι Τσάπλιν, ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς του 20ού αιώνα. Ο Τσάπλιν, με την κωμική ευφυΐα του, μπορούσε να περνά μηνύματα για τα μεγάλα διακυβεύματα της εποχής του, με αλληγορικό τρόπο. Δεν στάθηκε αδιάφορος σε ό,τι διακυβευόταν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ενεργά, από τη θέση του, συμμετείχε στη διατήρηση της ενότητας των Συμμάχων. Δεν ήθελε πολύ, όμως, ώστε στη μεταπολεμική Αμερική, όπου ξέσπασε ένα παρανοϊκό κυνήγι κομμουνιστικών μαγισσών, να βρεθεί και αυτός μπλεγμένος, και να απελαθεί, εν τέλει, από τις ΗΠΑ.
Το 1947, και ενώ φούντωνε το ντελίριο του μακαρθισμού, βγήκε η ταινία του, “Κύριος Βερντού”. Κατά την πρεμιέρα της, οργανωμένες ομάδες “αγανακτισμένων πατριωτών” αποδοκίμαζαν το δημιουργό της. Την επομένη, στις 12 Απρίλη 1947, ο Τσάπλιν, δίνει συνέντευξη Τύπου, η οποία, όπως θα δούμε παρακάτω, θυμίζει περισσότερο ανάκριση από ιεροεξεταστές. Μετά από θηριώδη ενορχηστρωμένη κριτική στον αμερικανικό Τύπο, η ταινία αποτυγχάνει εμπορικά στις ΗΠΑ.
***
Εκπρόσωπος της United Artists: Ο κύριος Τσάπλιν είναι εδώ για μια συνέντευξη Τύπου. Έχει συμφωνήσει να απαντήσει όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν – για προβολή αργότερα – όχι από εδώ. Έχουμε μία συσκευή ηχογράφησης. Θα υπάρχουν δύο κύριοι με μικρόφωνα και θα το εκτιμούσαμε αν τα χρησιμοποιούσατε για να απευθύνετε τις ερωτήσεις σας. Ο κ. Τσάπλιν θα απαντήσει από το δικό του εδώ. Νομίζω ότι γνωρίζετε τα εισαγωγικά αυτά. Αυτό ήταν όλο, εκτός από το να προσθέσουμε ότι είμαστε πολύ χαρούμενοι να σας έχουμε εδώ και ότι σας διαβεβαιώνουμε ότι όλες οι ερωτήσεις που θα υποβληθούν, θα απαντηθούν. Σας ευχαριστούμε. Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω τον κύριο μας Βερντού, τον Τσαρλς Τσάπλιν.
Τσάπλιν: Σας ευχαριστώ, κυρίες και κύριοι δημοσιογράφοι. Δεν θα σπαταλήσω το χρόνο σας. Θα έλεγα – ας προχωρήσουμε στο ψητό. Αν υπάρχει κάποια ερώτηση να κάνει κανείς, εδώ είμαι, πυροβολήστε σε αυτό το γέρικο γκρι κεφάλι.
Ερώτηση: Γνωρίζετε αυτό για τον Όρσον Ουέλς που λέγεται, ότι είναι αυτός στον οποίο πρέπει να πιστωθεί η όλη ιδέα για τον κ. Βερντού;
Τσάπλιν: Θα ήθελα να επεκτείνετε και να διατυπώσετε πιο ξεκάθαρα το ερώτημα.
Ερώτηση: Λοιπόν, ας αναφέρω ένα απόσπασμα: “Ο Όρσον Ουέλς είναι ένας πολύ κοντινός άνθρωπος στον Τσάρλι Τσάπλιν. Ο Όρσον είπε στον Τσάπλιν το σενάριο της πρόσφατης ταινίας του, “Κύριος Βερντού”, εκτιμώντας ότι θα αναφερθεί στην ταινία η συμβολή του. Όταν είδε ο Όρσον την ταινία, η αναφορά σε αυτόν δεν υπήρχε”.
Τσάπλιν: Τώρα, ποιο τμήμα αυτού του αποσπάσματος θέλετε να απαντήσω;
Ερώτηση: Λοιπόν, ήταν ο κ. Ουέλς…
Τσάπλιν:…που έγραψε το σενάριο; Ο κ. Ουέλς δεν έγραψε το σενάριο αυτό! Εγώ έγραψα κάθε λέξη του! Πλήρως! Εγώ ο ίδιος! Θα πω το εξής: ότι ο κ. Ουέλς πρότεινε την ιδέα του να υποδυθώ τον Bluebeard (σ.parapoda: γαλλικό παραδοσιακό παραμύθι με έναν πλούσιο βίαιο που σκοτώνει τις γυναίκες του και μία από αυτές να προσπαθεί να του αντισταθεί). Ήθελε να υποδυθώ το Landru (σ.parapoda: Henri Désiré Landru (12 Απρίλη 1869 – 25 Φλεβάρη1922), γάλλος κατά συρροή δολοφόνος) – πάνω κάτω να κάνω ένα ντοκιμαντέρ, με όλα τα στοιχεία του ντοκιμαντέρ και τα αρχεία για τα εγκλήματα. Όμως δεν υπήρχε κάποιο σενάριο για την ιδέα.Του είπα ότι δεν μπορούσα να το δω ως δράμα και αργότερα – δυο τρεις μέρες μετά – δούλεψα πάνω σε αυτό και είχα μια ιδέα για αυτό, ένα περίγραμμα και μια αντίληψη για αυτό από μια σκοπιά κωμωδίας, και όχι όπως ο Landru – αλλά ένας συνδυασμός διαφόρων ανθρώπων. Επομένως, του είπα ότι θα αγοράσω την ιδέα του να κάνω μια εικόνα του Ladru και του έδωσα, νομίζω 5.000 δολάρια για την ιδέα. Δεν έγραψε ποτέ τίποτα. Τίποτα δεν γράφτηκε ποτέ από αυτόν. Εγώ έγραψα κάθε λέξη αυτής της ταινίας. Είναι μια πρωτότυπη ιστορία. Δεν είναι η ιστορία του Landru. (παύση) Επόμενη ερώτηση.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, ο “Μεγάλος Δικτάτορας”, στον οποίο κάνατε λόγο για την ελευθερία ολόκληρης της ανθρωπότητας από τη δικτατορία, έχει παιχτεί στη Σοβιετική Ένωση;
Τσάπλιν: Ειλικρινά, δεν γνωρίζω. Γνωρίζω ότι διαπραγματεύονταν, ότι ήθελαν να το αγοράσουν, και ότι δεν κανονίσαμε κάτι. Δεν ασχολούμαι με τις διαπραγματεύσεις και δεν έχω γνώση ότι το αγόρασαν.
Ερώτηση: Ο λόγος που έκανα την ερώτηση ήταν ότι υπάρχει κάποιο σχόλιο σε μια εφημερίδα ότι ήσασταν σε κάποιο είδος κοινής κινηματογραφικής εταιρίας με στόχο είτε να προβάλλονταν εδώ, σε αυτή τη χώρα, σοβιετικές ταινίες, είτε την προβολή αμερικανικών ταινιών στη Σοβιετική Ένωση. Αναρωτιέμαι αν έχετε δει αυτή την αναφορά και αν έχετε κάποιο σχόλιο να κάνετε.
Τσάπλιν: Δεν το έχω δει, όμως σίγουρα δεν είναι αληθές!
Ερώτηση: Υπάρχουν διάφορες ιστορίες κατά το παρελθόν, όπου κατηγορήστε ότι είστε πάνω κάτω ένας συνοδοιπόρος, συμπαθών τον Κομμουνισμό. Θα μπορούσατε να ορίσετε τις σημερινές πολιτικές πεποιθήσεις σας, κύριε;
Τσάπλιν: Λοιπόν, πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο να ορίσει κανείς κάτι πολιτικά. Υπάρχουν τόσο πολλές γενικεύσεις, και η ζωή γίνεται τόσο τεχνική, ώστε αν πατήσεις στο δρόμο με το αριστερό σου πόδι, τότε σε κατηγορούν ότι είσαι κομμουνιστής. Όμως, δεν έχω κάποιες πολιτικές πεποιθήσεις. Δεν ανήκα ποτέ στη ζωή μου σε κάποιο πολιτικό κόμμα, και δεν έχω ποτέ στη ζωή μου ψηφίσει! Αυτό απαντά στην ερώτησή σας;
Ερώτηση: Όχι ακριβώς. Θα μπορούσατε να απαντήσετε σε μια ευθεία ερώτηση; Είστε κομμουνιστής;
Τσάπλιν: Δεν είμαι κομμουνιστής!
Ερώτηση: Αν είστε συμπαθών τον κομμουνισμό είναι η ερώτηση;
Τσάπλιν: Συμπαθών τον κομμουνισμό; Αυτό πρέπει πάλι να οριστεί ξανά. Δεν γνωρίζω τι εννοείται με το “συμπαθών τον κομμουνισμό”. Θα έλεγα το εξής: ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου, είχα πολύ μεγάλη συμπάθεια προς τη Ρωσία, γιατί πιστεύω ότι αυτή κρατούσε το μέτωπο, και για αυτό έχω μια ανάμνηση και αισθάνομαι ότι της οφείλω ευχαριστίες. Νομίζω ότι συνέβαλε με μια μεγάλη ποσότητα μαχητικότητας και θυσιών ζωών για να έρθει η νίκη των Συμμάχων. Από αυτή την άποψη είμαι συμπαθών.
[Ερώτηση: Ποιος είναι ο λόγος, κε. Τσάπλιν, για τον οποίο δεν έχετε ποτέ ψηφίσει;Τσάπλιν: Δεν ενδιαφέρομαι. Δεν ασχολούμαι με την πολιτική.
James W.Fay: Κε. Τσάπλιν, δεν νομίζετε ότι ένας πολίτης θα έπρεπε να ενδιαφέρεται για να μπουν ικανοί άνθρωποι στην κυβέρνηση;
Τσάπλιν: Δεν πιστεύω στις διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Πιστεύω ότι οποιαδήποτε διάκριση – εννοώ είναι πολύ επικίνδυνη. Πιστεύω πως αυτό μας οδηγεί στο φασισμό. Οι πολίτες είναι πολίτες όλου του κόσμου και..
Fay: Κε. Τσάπλιν, εκπροσωπώ τους Καθολικούς Βετεράνους Πολέμου της Κομητείας της Νέας Υόρκης και το έντυπό τους. Ενδιαφερόμαστε να σας κάνουμε πολλές ερωτήσεις, τις οποίες θα θέλαμε να απαντήσετε – ο εκδότης μου ζήτησε να σας ρωτήσω για παλαιότερες συνεντεύξεις που δώσατε.
Τσάπλιν: Ναι..
Fay: Την προηγούμενη εβδομάδα, δηλώσατε, όχι φορολογούμενος…αλλά ως καλοπληρωτής φιλοξενούμενος. Δεν αναγνωρίζετε, κε. Τσάπλιν, ότι οι βετεράνοι, ενώ αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους ως πολιτών, ταυτόχρονα πληρώνουν και φόρους επίσης;
Τσάπλιν: Δεν είπα ότι δεν το κάνουν.
Fay: Το γνωρίζω αυτό, όμως το υπονοείτε κύριε.
Τσάπλιν: Δεν βλέπω πώς το υπονοώ. Νομίζω παρεξηγήσατε την αναφορά μου. Επ’ ουδενί δεν το εννοούσα κατ’ αυτό τον τρόπο.
Fay: Κε. Τσάπλιν, είπατε επίσης ότι δεν είστε πατριώτης καμίας χώρας, σωστά;
Τσάπλιν: Πράγματι.
Fay: Επομένως, νιώθετε ότι μπορείτε να ζείτε πληρώνοντας φόρους χωρίς όμως να αναλαμβάνετε καμία από τις ηθικές ευθύνες ή υποχρεώσεις της συγκεκριμένης χώρας που ζείτε;
Τσάπλιν: Όταν λέτε, όταν κάνετε αυτό που είπατε – όταν ζεις σε μια χώρα αναλαμβάνεις όλες τις ευθύνες, οπουδήποτε κι αν κατοικείς.
Fay: Δεν πιστεύω ότι το κάνετε αυτό, κε. Τσάπλιν!
Τσάπλιν: Εντάξει, αυτό είναι ένα ζήτημα στο οποίο διαφωνούμε.
Fay: Τέλος πάντων. Τώρα, κε. Τσάπλιν, η εφημερίδα Daily Worker, στις 25 Οκτώβρη 1942, ανέφερε ότι δηλώσατε, σε μια ομιλία σας στο Μέτωπο Καλλιτεχνών για τη Νίκη στον Πόλεμο, μία μετωπική κομμουνιστική οργάνωση: “Δεν είμαι πολίτης, δεν χρειάζομαι τα έγγραφα της ιθαγένειας, δεν είχα κανέναν πατριωτισμό τέτοιου είδους για καμία χώρα, όμως είμαι πατριώτης όλης της ανθρωπότητας συνολικά. Είμαι πολίτης του κόσμου. [με μεγάλο σαρκασμό]. Αν οι Τέσσερις Ελευθερίες σήμαιναν κάτι μετά από αυτό τον πόλεμο, τότε δεν θα νοιαζόμαστε αν είμαστε πολίτες της μίας ή της άλλης χώρας”. Κε. Τσάπλιν, οι άνθρωποι που διασφάλισαν τα προγεφυρώματα στις ακτογραμμές από την εισβολή, οι άνθρωποι που προήλασαν απέναντι στα εχθρικά πυρά, και οι κακόμοιροι που στρατολογήθηκαν σαν κι εμένα, όπως και οι οικογένειες και οι οικείοι τους, αγανακτούν με αυτή τη δήλωση. Θα θέλαμε να γνωρίζουμε αν σωστά γράφτηκε αυτό ότι το είπατε.
Η γαλλική αφίσα για την ταινία
Τσάπλιν: Δεν γνωρίζω γιατί αγανακτείτε με αυτό. Αυτό είναι μια προσωπική άποψη. Είμαι – τα τέσσερα πέμπτα της οικογένειάς μου Αμερικάνοι. Έχω τέσσερα παιδιά, δύο από τα οποία ήταν στα προγεφυρώματα στις ακτογραμμές αυτές. Ήταν στην 3η Στρατιά του Πάτον. Εγώ είμαι το ένα πέμπτο της οικογένειας αυτής, και ο οποίος δεν είμαι πολίτης. Ωστόσο, κατέβαλα το μερίδιό μου, και ό,τι είπα, επ’ ουδενί δεν σήμαινε ότι αμφισβητούσε τα καθολικά σας χμ..γαλόνια.
Fay: Δεν έχει να κάνει με τα καθολικά γαλόνια, κε. Τσάπλιν, αλλά με τα γαλόνια σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες!
Τσάπλιν: Λοιπόν, ό,τι κι αν είναι, αν κάνουν εξαίρεση στο γεγονός ότι δεν είμαι πολίτης και ότι πληρώνω τους φόρους μου και ότι το 70% των εισοδημάτων μου προέρχεται, χμ, από το εξωτερικό, τότε απολογούμαι για το ότι πληρώνω αυτό το 100% για αυτό το 70%.
Fay: Νομίζω πως είναι μια απάντηση με την οποία υπεκφεύγετε, κε. Τσάπλιν, γιατί αυτό κάνουν και οι βετεράνοι, πληρώνουν επίσης τους φόρους τους!
Τσάπλιν: Ναι;
Fay: Ανεξάρτητα αν το εισόδημά τους προέρχεται από αλλού ή όχι.
Τσάπλιν: Το ερώτημα είναι – σε τι έχετε αντίρρηση;
Fay: Έχω αντίρρηση με τη συγκεκριμένη σας θέση ότι δεν έχετε πατριωτικά αισθήματα για αυτή τη χώρα ή για οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Τσάπλιν: Νομίζω είστε…
Fay: Έχετε δουλέψει εδώ, έχετε βγάλει λεφτά εδώ, φύγατε κατά τον προηγούμενο πόλεμο, όταν θα έπρεπε να υπηρετείτε τη Μεγάλη Βρετανία, ήσαστε εδώ πουλώντας ομόλογα, έτσι τουλάχιστον ανέφερε μια εφημερίδα που διάβασα, και νομίζω ότι ως πολίτης εδώ – ή έστω ως κάτοικος εδώ – που παίρνετε τα χρήματά μας, θα έπρεπε να κάνετε περισσότερα!
Τσάπλιν: [παύση]…Λοιπόν, αυτό είναι ένα ακόμα ζήτημα απόψεων και, όπως λέω, θεωρώ μάλλον δικτατορικό, από την πλευρά σας να μου λέτε πώς θα έπρεπε να εφαρμόζω τον πατριωτισμό μου. Εμφορούμαι από πατριωτισμό, όπως και κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, και τον έδειξα και έκανα πολλά για την πολεμική προσπάθεια, όμως ποτέ δεν το διαφήμισα. Τώρα, αν λέτε ότι έχετε αντίρρηση με εμένα για το ότι δεν έχω πατριωτισμό, αυτό είναι κάτι το ιδιαίτερο. Έτσι ήμουν από τότε που ήμουν μικρό παιδί. Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο, και ο πατριωτισμός μου δεν αναφέρεται σε μία τάξη. Αναφέρεται σε ολόκληρο τον κόσμο, τη συμπόνοια για όλο τον κόσμο και τους απλούς ανθρώπους, και σε αυτούς περιλαμβάνονται και σε όσους έχουν αντίρρηση με αυτό το είδος πατριωτισμού μου.]
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, προσπαθήσατε να δημιουργήσετε συμπάθεια για το χαρακτήρα του Κύριου Βερντού;
Τσάπλιν: Όχι, προσπάθησα να δημιουργήσω μία συμπόνοια για όλη την ανθρωπότητα υπό συγκεκριμένες περιστάσεις, σε καιρούς αγωνίας, πιστεύω, σε συνθήκες καταστροφής – οι συνθήκες αυτές βγάζουν το χειρότερο από την ανθρωπότητα και σε αυτό δίνω έμφαση στην ταινία, και ήθελα να δείξω ότι οποτεδήποτε έχουμε ύφεση ή μία φυσική καταστροφή, αυτό φέρνει συνθήκες καρκινογόνες – όπως η φιγούρα του Βερντού – είναι μια φιγούρα συμπόνοιας και τραγωδίας, από την πλευρά που με ρωτάτε τώρα.
Ερώτηση: Δεν θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος σε ένα ψυχαγωγικό έργο για τον οποίο το κοινό να έχει συμπάθεια;
Τσάπλιν: Όσον αφορά τη συμπάθεια, νομίζω – εκτός κι αν κάνω λάθος – ότι προσπάθησα να αναδείξω πως η συμπάθεια πρέπει να είναι για όλο το ανθρώπινο γένος. Νομίζω ότι αυτό είναι το δόγμα του χριστιανισμού. Το κίνητρό μου – αν υπάρχει κάποια συμπάθεια για το Βερντού, είναι να καταλάβουμε το έγκλημα και τη φύση του εγκλήματος. Πρώτα θα καταλάβαινα αυτό και τη φύση του και μετά θα το καταδίκαζα.
Τσάπλιν: Λοιπόν, έκανα, και με αυτό ξεκίνησα να ασχολούμαι, το εξής. Στο Σαν Φρανσίσκο, ο πρέσβης (σ.σ. Στη Σοβιετική Ένωση) Ντέηβις, θα έκανε μία ομιλία για την προσπάθεια, όμως ξαφνικά αρρώστησε, και ήταν σε αυτό το αρχικό μέρος του πολέμου, ή αργότερα, δεν θυμάμαι, 1940-1941, είχαμε πόλεμο. Και ήθελαν κάποιον να μιλήσει – ήθελαν έναν αντικαταστάτη την τελευταία στιγμή. Πήγα εκεί και μίλησα εγώ. Και είπα ό,τι υπήρχε στην καρδιά μου, στο νου μου, και ένιωθα σωστό και τίμιο να πω. Έκανα έκκληση τόσο στη Μεγάλη Βρετανία, όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες – είπα ότι πρέπει να έχουμε ένα δεύτερο μέτωπο. Οι άνθρωποί μας ήταν εκεί, και δεν ήμουν μόνος σε αυτό. Φαίνεται τώρα ότι ο στρατηγός Μάρσαλ και ο Πρόεδρος Φρ. Ρούζβελτ είχαν την ίδια γνώμη. Και μετά, έκανα διάφορες ομιλίες σε αυτή τη γραμμή, για την ενοποίηση και για την υπόθεση της ενότητας των Συμμάχων, που εκείνη την περίοδο αντιμετώπιζε δυσκολίες. Γνωρίζουμε την τεχνική των Ναζί. Άρχισαν με το να καταδικάζουν τους κομμουνιστές, και αυτή ήταν η τεχνική τους για να αναδείξουν το σοβινισμό και να φέρουν τον πόλεμο που ακολούθησε – και αυτό ήταν πολύ προφανές να το δει κανείς, ότι προσπαθούσαν να μας διχάσουν σε αυτή τη χώρα. Ήμαστε όλοι τότε αντιμέτωποι για πρώτη φορά με αυτά, και επομένως, η κυβέρνηση χρειαζόταν την ενότητα – και εγώ έκανα διάφορες ομιλίες εκ μέρους της κυβέρνησης για αυτό το σκοπό, και ένιωθα ότι υπηρετώ το σκοπό αυτό καλύτερα, κάνοντας τέτοιου είδους πράγματα, από το να προσπαθώ να κάνω επιδείξεις επί σκηνής, γιατί αυτό δεν είναι τόσο δουλειά μου. Και σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω τις προσπάθειές μου προς μια άλλη κατεύθυνση. Έκανα αρκετές ομιλίες σε βιομηχανικούς εργάτες και διάφορα ηχητικά μηνύματα για γαλλική διανομή και για το εξωτερικό.]
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, σύμφωνα με ένα ρεπορτάζ από το Χόλιγουντ, είστε προσωπικός φίλος του Χανς Άισλερ, του συνθέτη;
Τσάπλιν: Είμαι. Και είμαι πολύ περήφανος για αυτό.
Ερώτηση: Γνωρίζετε ότι ο αδερφός του είναι πράκτορας της Σοβιετικής Ένωσης; Κάτι τέτοιο έχει αποδειχθεί..
Τσάπλιν: Δεν γνωρίζω τίποτα για τον αδερφό του.
Ερώτηση: Πιστεύετε ότι ο κ. Άισλερ είναι κομμουνιστής;
Τσάπλιν: Δεν γνωρίζω τίποτα για αυτό. Δεν γνωρίζω αν είναι ή όχι κομμουνιστής. Γνωρίζω ότι είναι ένας τέλειος καλλιτέχνης και μεγάλος μουσικός καθώς και ένας πολύ συμπαθής φίλος.
Ερώτηση: Θα είχε διαφορά για εσάς αν ήταν κομμουνιστής;
Τσάπλιν: Όχι, δεν θα είχε.
Ερώτηση: Ένας πράκτορας της Σοβιετικής Ένωσης, όπως έχει κατηγορηθεί ότι είναι;
Τσάπλιν: Δεν γνωρίζω τι γνωρίζετε – πράκτορας της Σοβιετικής Ένωσης; Δεν γνωρίζω, όχι, εξηγήστε. Εννοείτε κατάσκοπος;
Ερωτών: Ναι.
Τσάπλιν: Τότε, πράγματι, θα είχε – αν ήταν κατάσκοπος, θα είχε μεγάλη διαφορά.
Ερώτηση: Αν αυτό σας αποδεικνυόταν.
Τσάπλιν: Φυσικά. Αν κάποιος προδίδει τη χώρα που ζεις – φυσικά, βέβαια.
[Κε. Τσάπλιν, τι θα λέγατε – μιλήσατε πριν από λίγα λεπτά για τις τεχνικές των Ναζί. Κάνατε λόγο, φυσικά, για τις ναζιστικές τεχνικές προπαγάνδας. Μετά από αυτές, είχαμε τις ναζιστικές στρατιωτικές τεχνικές. Θα λέγατε, λοιπόν, ότι αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως ρωσικό επεκτατισμό μπορεί να συγκριθεί με αυτό που γνωρίζαμε κάποια χρόνια πριν ως γερμανική επέκταση;]Τσάπλιν: Τώρα, όταν πάμε στο ζήτημα της άποψής μου για πολιτικά θέματα και για στρατιωτικά θέματα, δεν θα ανακατευτώ, δεν ασπάζομαι κάποια ιδεολογία ή κάποιο σχίσμα που υπάρχει. Δεν πιστευω ότι είναι ευγενικό για μένα να το κάνω και δεν θα το κάνω. Η θέση μου είναι αυτή ενός κωμικού του κινηματογράφου, ενός καλλιτέχνη και παραγωγού ταινιών, δεν πηγαίνω πέραν αυτού. Αν μιλάτε για την πολεμική προσπάθεια και το συνδέετε με τη θέση μου για εκείνη και το αν είμαι κομμουνιστής, αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Όμως τώρα, θέλετε την άποψή μου, την πολιτική μου άποψη, αυτό, νομίζω το κρατώ για μένα.
Τσάπλιν: Παρακαλώ..
Ποια η αντίδρασή σας για τις κριτικές, τις κριτικές του Τύπου στη Νέα Υόρκη για την ταινία;
Τσάπλιν: Λοιπόν, η μία αισιόδοξη πτυχή είναι ότι ήταν ανάμεικτες. (γέλια).
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, διαφωνώ με αυτό που είπατε λίγο πριν, ότι ο Πρόεδρος Ρούζβελτ ή ο στρατηγός Μάρσαλ πίστευαν ποτέ σε ένα δεύτερο μέτωπο το 1942. Πού βρήκατε μια τέτοια πληροφορία; Το ημερολόγιο του Αϊζενχάουερ ή οποιοδήποτε άλλο ντοκουμέντο που έχει γνωστοποιηθεί δεν συμφωνεί με ό,τι είπατε.
Τσάπλιν: Λοιπόν, αν διαφωνείτε, διαφωνείτε.
Ερώτηση: Όχι εγώ, λέω ότι είπατε ότι ο στρατηγός Μάρσαλ και..
Τσάπλιν: Γνωρίζω. Δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω. Κάπου το διάβασα. (παύση…)
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, συμφωνείτε με την άποψη του κ. Βερντού ότι ο σύγχρονος πολιτισμός μάς κάνει μαζικούς δολοφόνους;
Τσάπλιν: Ναι.
Ερώτηση: Θα θέλατε να επεκταθείτε λίγο; Ένιωσα στην ταινία ότι αυτό ήταν η πιο συγκλονιστική στιγμή και θα ήθελα να επεκταθείτε λίγο παραπάνω.
Τσάπλιν: Λοιπόν, όλη μου τη ζωή πάντοτε απέρριπτα και αποστρεφόμουν τη βία. Τώρα νομίζω ότι αυτά τα όπλα καταστροφής – δεν νομίζω ότι είμαι ο μόνος που το λέω, είναι κλισέ πια – ότι η ατομική βόμβα είναι η πιο τρομακτική επινόηση του ανθρώπινου είδους, και νομίζω ότι αποδεικνύεται κάθε στιγμή όλο και περισσότερο. Νομίζω ότι δημιουργεί τόσο πολύ τρόμο και φόβο που θα μεγαλώσουμε ένα μάτσο νευρωτικούς.
Ερώτηση: Και στο τέλος της ταινίας, υπήρχε η ατομική βόμβα.
Τσάπλιν: Λοιπόν, δεν είχε την ατομική βόμβα, είχε όπλα καταστροφής, και αν η ατομική βόμβα περιλαμβάνεται σε αυτά, τότε την είχε. Νομίζω ότι είναι ένα τρομακτικό όπλο. Δεν συμφωνώ πλήρως με ό,τι βγάζει η επιστήμη.
Ερώτηση: Λέτε ότι είστε πολίτης του κόσμου, όμως έχετε περάσει πάνω κάτω τα τελευταία 30 χρόνια εδώ. Θα μπορούσατε να αναφέρετε γιατί δεν έχετε γίνει αμερικανός πολίτης;
Τσάπλιν: Ανέφερα γιατί. Δεν είμαι εθνικιστής. Δεν είμαι. Δεν αρκεί;
Ερώτηση: Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνουμε με την ατομική βόμβα, κε. Τσάπλιν;
Τσάπλιν: (γελάει) Ξανά, δεν θα πω κάτι, γιατί δεν είμαι πολιτικός ούτε επιστήμονας.
Ερώτηση: Όμως, πιστεύετε ότι είναι ένα τρομακτικό πράγμα.
Τσάπλιν: Λοιπόν, ναι, αυτό ισχύει, από όσο μπορώ να δω.
Ερώτηση: Ποια είναι η λύση που προτείνετε για αυτό το πρόβλημα;
Τσάπλιν: Είμαι σίγουρος ότι πρόκειται για ένα τρομακτικό πράγμα – την καταστροφή που υπήρχε, γνωρίζετε, στα νησιά, στον Ειρηνικό. Αυτό είναι πολύ προφανές, όμως δεν νομίζω ότι είναι θεμιτό να μου ζητάτε να σας δώσω λύση. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν κάτι τέτοιο με πολύ εξυπνότερο τρόπο από όσο εγώ.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, μου φαίνεται ότι είμαι μειοψηφία εδώ, για το ότι πιστεύω ότι πρέπει να είστε σε θέση να πιστεύετε ό,τι θέλετε. Όμως έχω μια διαφωνία – ότι σταματήσατε να είστε καλός κωμικός από τότε που αρχίσατε να στέλνετε μηνύματα.
Τσάπλιν: Δεν ακούω..
Ερώτηση: Λέω ότι σταματήσατε να είστε καλός κωμικός από τότε που αρχίσατε να στέλνετε μηνύματα. Αυτό είπα,
Τσάπλιν. Α, ώστε έχετε…αυτό είναι το προνόμιό σας. (γελάει). Εννοώ, λέω κάτι και μετά το παίρνω πίσω. Αυτό είναι το προνόμιό σας.
Ερώτηση: Σας παρακαλώ, πρώτα είπα ότι μειοψηφώ εδώ για το ότι πιστεύω ότι έχετε κάθε δικαίωμα να έχετε οποιαδήποτε προσωπική πεποίθηση και πρακτικές, όμως χειραγωγείτε το κοινό.
Τσάπλιν: Καθώς μεγαλώνει κανείς, καθώς μεγαλώνει, δεν ικανοποιείται με το να κινείται όπως παλιά. Πρέπει να ενθουσιαζόμαστε πρώτα με κάτι, προτού συσσωρεύσουμε ενέργεια για να το κάνουμε. Και υποθέτω ότι αυτό είναι μια από τις αδυναμίες μου. Λυπάμαι.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, θα ξανακάνετε ταινίες για παιδιά, που αρέσουν στα παιδιά;
Τσάπλιν: Όχι, θα κάνω ταινίες που πιστεύω ότι μου αρέσουν, γιατί αν πιστεύω ότι κάτι μου αρέσει, είμαι πολύ κοινότοπος, τότε και στα παιδιά θα αρέσει.
Ερώτηση: Θα το κάνατε; Έχετε παιδιά…θα τα αφήνατε να δουν την ταινία σας;
Τσάπλιν: Γιατί όχι;
Ερώτηση: Ναι, τα υπερβαίνει.
Τσάπλιν: Μπορεί, όμως δεν είναι όλα στην ταινία που τα υπερβαίνει. Βλέπουν έναν άνθρωπο να πέφτει από το παράθυρο – αντικειμενικά, τα παιδιά είναι πολύ αντικειμενικά και δεν βλέπω τίποτα, καμια βία – γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλές ταινίες που δεν θα άφηνα τα παιδιά μου να δουν, και οι οποίες ότι έχουν ανώτατο ηθικό σκοπό, ότι είναι ευθείς, και τις οποίες δεν θα άφηνα να δουν γιατί έχουν μια πλήρη εσφαλμένη έννοια της ζωής. Κάτι που δεν υπάρχει. Πολλές ταινίες είναι πολύ άτιμες. Αυτές που ένα αγόρι συναντά ένα κορίτσι…
Θα ξανακάνετε ταινίες με τον αλήτη;
Τσάπλιν: Πιθανά, πιθανά, ναι. Αν μου ’ρθει κάποια ιδέα και έχει να κάνει με αυτόν, για να το πω με πιο αποφασιστικό τρόπο, το ελπίζω. Αν μπορώ να γεμίσω με αρκετό ενθουσιασμό για αυτό, θα το κάνω.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, έχει ασκηθεί κάποια κριτική για τη σκηνή στην ταινία με τον ιερέα στο κελί της φυλακής – πολλοί νιώθουν ότι υπάρχει εξαιρετικά μεγάλη έλλειψη σοβαρότητας σε αυτή τη σκηνή και σας επικρίνουν για αυτό και αναρωτιέμαι πώς νιώσατε για αυτή τη συγκεκριμένη σκηνή.
Τσάπλιν: Σέβομαι όλες τις θρησκείες. Δεν είχα πρόθεση να επιδείξω χαλαρότητα στο χαρακτήρα του Βερντού. Βγαίνει έξω με μια πόζα, και αυτό ισχύει για το χαρακτήρα, δεν έχω πρόθεση να ειρωνευτώ κανένα δόγμα θρησκευτικό, και δεν νομίζω ότι το έκανα. Νομίζω ότι ο χαρακτήρας που βγάζει ο ιερέας είναι πολύ συμπαθητικός, ειδικά όταν κοιτώ και λέω: “Τι θα κάνατε χωρίς αμαρτίες;” και απαντά: “Ακριβώς αυτό που κάνω τώρα, γιε μου, προσπαθώντας με τον ταπεινό τρόπο να βοηθήσω μια χαμένη ψυχή που βρίσκεται σε δυσκολία”. Νομίζω ότι είναι μάλλον ανθρώπινος και πολύ τέλειος – ακριβώς όπως ένα ανθρώπινο ον. Δεν νομίζω ότι είναι προσβλητικό για την εκκλησία.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας για παραγωγές στο μέλλον; Έχετε κάποιο;
Τσάπλιν: Ναι. Γυρνώ πίσω και θέλω να δουλέψω πάνω σε κάτι, καθώς γερνώ και ο χρόνος συντομεύει, και έχω μία ή δύο ιδέες για αυτό που θέλω να κάνω – κωμωδία – πάντοτε κωμωδία, ίσως με λίγο παραπάνω δράμα αλλά πάντοτε κωμωδία [με ειρωνικό τόνο, μιλώντας] ελπίζω.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, είναι πιθανό κάποιες από τις παλιές σας ταινίες όπως οι Μοντέρνοι Καιροί να ξανακυκλοφορήσουν;
Τσάπλιν: Λοιπόν, αν υπήρχε ζήτηση για αυτό, θα το έκανα σίγουρα. Δεν θέλω να επιβάλλομαι πολύ. Ναι, υποθέτω, αν ο κόσμος με ενθαρρύνει λιγάκι [γελάει] θα το έκανα άμεσα.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, διαβάζω κάτι για την αρχική περίοδό σας, του Mack Sennett και του Essanay και μου προκάλεσαν αρκετό ενδιαφέρον τα στάνταρντ σας – τα πολύ υψηλά στάνταρντ για την κωμωδία που είχατε. Πιστεύετε ότι το κοινό έχει αλλάξει, όσον αφορά την εκτίμηση για το δράμα και τη δραματική κωμωδία; Τι θα λέγατε για τις προτιμήσεις του κοινού;
Τσάπλιν: Δεν νομίζω – ποτέ δεν προσέγγισα το έργο μου από τη σκοπιά των προτιμήσεων του κοινού, μόνο να νιώθω ότι είμαι τίμιος και ειλικρινής προς τον εαυτό μου, νομίζω ότι το κοινό το αισθάνεται αυτό και αμετάβλητα το εκτιμά. Νομίζω ότι όταν παίζουμε για αυτούς και λέμε “ω, τι να θέλουν..” Δεν νομίζω ότι θέλουν…πηγαίνουν χωρίς προκαταλήψεις σε ένα θέατρο ή κοιτούν και βλέπουν κάτι που νιώθουν, έχουν τη διάθεση που θα ήθελαν να δουν, και έτσι “μπαίνουν”. Όλα είναι εντελώς τυχαία. Δεν ξέρουν από πριν τι θα δουν. Και ένιωθα ότι αν πράγματι προσπαθούσα – ο λόγος που έκανα αυτή την ταινία είναι επειδή ένιωσα, και μπορεί να κάνω λάθος, όμως η προσωπική μου άποψη είναι ότι νιώθω ότι είναι μια “ενήλικη” ταινία και ότι η σάτιρα είναι ακόμα πιο πικρή. Νομίζω ότι οι μέρες που ζούμε είναι πικρές. Νομίζω ότι υπάρχει πολύ μίσος στον κόσμο και νομίζω ότι οι μέρες αυτές είναι πολύ ταραχώδεις. Και φυσιολογικά έχω κι εγώ τη διάθεσή μου και επηρεάζομαι από την εποχή μας όπως και κάθε άλλος. Σε αυτή την εποχή των προκαταλήψεων, μεγάλων προκαταλήψεων και στερεοτύπων- οι διαφορές είναι πολύ έντονες και νομίζω πως αυτό είναι κάτι το μάλλον λυπηρό, κάτι που…
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, πιστεύετε ότι το κοινό έχει αλλάξει στον τρόπο με τον οποίο εκτιμά;
Τσάπλιν: Ναι, και νομίζω πως αυτό είναι μάλλον λυπηρό. Οδεύουμε προς έναν ακόμη πόλεμο –
Ερώτηση: Υπάρχουν κάποιες αλλαγές στη μέθοδο;
Τσάπλιν: Δεν γνωρίζω – δεν έχουν πέσει στην αντίληψή μου
Ερώτηση: (φωνή από τον εξώστη που δεν ακούγεται καλά)
Τσάπλιν: Συγγνώμη, δεν άκουσα όλα όσα είπατε. Πάντως, με βάση όσα είπατε, αυτό είναι πολύ καλό. Σας ευχαριστώ πολύ. Χρειάζεται. Δεν άκουσα αρκετά καλά – κάπως μπερδεύτηκα. Δεν έχετε μικρόφωνο – είναι δύσκολο [δίνουν μικρόφωνο στον James Agee του Time, ο οποίος έκανε την ερώτηση]
Εκπρόσωπος United Artists: Θα μπορούσατε να επαναλάβετε την ερώτηση:
Agee [τρομερά ενοχλημένος και με φωνή τρεμάμενη]: Τι είναι αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι λένε ότι νοιάζονται για την ελευθερία, για τη χώρα και το λαό αυτής, οι οποίοι επικροτούν αυτή τη χώρα ως την τελειότερη στον πλανήτη και ως “ελεύθερη χώρα”, όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις για την υπηκοότητα ενός ανθρώπου, προσπαθούν να του πούνε τι να κάνει στη δουλειά του κάθε ώρα και στιγμή και ασκούν δημόσιο ηθικό εκβιασμό εναντίον του επειδή δεν είναι αμερικανός πολίτης, λόγω των πολιτικών του απόψεων και επειδή δεν ψυχαγωγεί με τον τρόπο που αυτοί πιστεύουν ότι θα έπρεπε. Τι θα πρέπει να σκεφτούμε γενικά για μια χώρα με τέτοιους ανθρώπους;
Τσάπλιν: Σας ευχαριστώ πολύ – όμως δεν έχω να πω τίποτα σε αυτή την ερώτηση.
Ερώτηση: Θα σας ενδιέφερε, κε. Τσάπλιν, να δίνατε σημασία στην κυκλοφορία μιας ταινίας σας σε αυτή την περίοδο, η οποία βασίζεται στον καιρό της ύφεσης; Θα σας ενδιέφερε αυτή την περίοδο να κυκλοφορήσει μια ταινία σας για την ύφεση;
Τσάπλιν: Ναι, πράγματι. Το κύριο είναι να αναδείξω το γεγονός ότι είναι καλύτερο να προσπαθήσουμε και να την αποφύγουμε την ύφεση.
Ερώτηση: Πιστεύετε ότι ο κίνδυνος είναι πραγματικός;
Τσάπλιν: Λοιπόν, δεν θέλω να προκαλέσω κάποιο τρόμο ή κάτι τέτοιο, πάλι, πρόκειται για προσωπική άποψη, όμως, γνωρίζω ότι είχαμε μία ύφεση και συνήθως, μετά από αυτή έρχονται πόλεμοι, μετά τρομακτική ευημερία κοκ.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, σε αυτή την ταινία, μας υπενθυμίζετε ότι είναι πιθανή μία ύφεση. Είναι τόσο επικίνδυνο;
Τσάπλιν: Όχι, το αντίθετο. Νομίζω ότι είναι δημιουργικό. Αυτό το στόχο είχε. Ακριβώς είχε στόχο για εμάς να δούμε τον τρόπο με τον οποίο το σύστημά μας μπορεί να πάει, αν το καταχραστούμε, εκτός κι αν πάμε διαφορετικά. Πιστεύω στην ιδιωτική επιχείρηση, όμως δεν πιστεύω στην κατάχρησή της. Και είμαι υπέρ της άποψης σε αυτή την ταινία, και συνηγορεί και το ότι αποτελεί γεγονός το ότι οι υφέσεις είναι κάτι το πολύ κακό και θα πρέπει να είναι αχρείαστες αν οι άνθρωποι θέλουν να δουλεύουν. Αυτή είναι όλη μου η πολιτική φιλοσοφία – οι άνθρωποι να έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους και να τους επιτρέπεται να εργάζονται και να έχουν αξιοπρέπεια και να μεγαλώνουν μια οικογένεια – αυτό είναι όλο. Ως εκεί πηγαίνω.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, λέτε ότι είναι μια πρωτότυπη ιστορία η ταινία σας. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, μοιάζει σημαντικά με την υπόθεση Landru, όχι;
Τσάπλιν: Ναι.
Ερώτηση: Και όσον αφορά την ιστορία και την πλοκή;
Τσάπλιν: Όχι, όχι την πλοκή.
Ερώτηση: Με ποιον τρόπο;
Τσάπλιν: Ως χαρακτήρας, ως αναπαράσταση ενός χαρακτήρα, είναι ένας πλούσιος που φέρεται άσχημα, στο σκεπτικό, γενικά μιλώντας, στους φόνους, όσον αφορά την αντίληψη για το κέρδος. Νομίζω ότι σε αυτό μοιάζει. Δεν υπάρχει τίποτα το συγκεκριμένο που να μοιάζει. Έτσι μπορώ να το δω.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, οι ταινίες σας έχουν ένα μήνυμα. Θα συνεχίσετε να κάνετε ταινίες που να έχουν κάποιο μήνυμα;
Τσάπλιν: Ναι. Πάντοτε ήταν υπέρ του ασθενέστερου και με μεγάλη συμπόνοια και κατανόηση – πάντοτε το συνειδητοποιούσα αυτό. Νομίζω ότι η συμπόνοια μία μεγάλη ιδιότητα. Ο πολιτισμός, χωρίς αυτήν, δεν θα είχαμε καθόλου πολιτισμό.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, χρησιμοποιήσατε τις εισπράξεις από τις ταινίες σας στο εξωτερικό, για την αντίσταση και για την ανακούφιση των φτωχών και, λοιπόν, για την ανακούφιση από τη φτώχεια ανθρώπων στο εξωτερικό; Για παράδειγμα, στη Γαλλία, οι εισπράξεις από το Μεγάλο Δικτάτορα, χρησιμοποιήθηκαν για τη βοήθεια σε ανθρώπους στα στρατόπεδα εκτοπισμένων, σε πολιτικούς πρόσφυγες;
Τσάπλιν: Αυτό δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω ότι συμβάλλαμε στο εξωτερικό σε χμ…φιλανθρωπίες.
Ερώτηση: Όχι, δεν το εννοούσα έτσι, κύριε. Εννοώ, για παράδειγμα, ο Μεγάλος Δικτάτορας είχε ένα συγκεκριμένο πολιτικό θέμα. Εννοούσα, και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε σε αυτό – και σίγουρα ήθελε να υψώσει λίγο περισσότερο από όσο είναι σήμερα το ανθρώπινο ον, όμως γνωρίζω ότι κάνατε κάποια αναφορά ότι 70% των εισπράξεων από την ταινία σας είχαν προέλθει από το εξωτερικό. Τώρα, αυτό που θα ήθελα να γνωρίζω, κύριε, είναι αν οι εισπράξεις χρησιμοποιήθηκαν ή όχι για ανθρωπιστικούς σκοπούς, ακριβώς σε εκείνες τις χώρες που προβλήθηκε και όπου τόσο απεγνωσμένα χρειαζόταν.
Τσάπλιν: Δεν γνωρίζω…χμ, δανείσαμε την ταινία στο στρατιωτικό επιτελείο όπου την ήθελαν. Τι έκαναν με αυτή δεν γνωρίζω. Στη Γερμανία και σε άλλα μέρη, ναι, η ταινία δανείστηκε- όταν ο Αμερικάνικος στρατός την ήθελε, την πήρε.
Εκπρόσωπος United Artists: Υπάρχει κάποια άλλη ερώτηση, κυρίες και κύριοι;
Τσάπλιν: Παρεμπιπτόντως, ελπίζω όλοι σας να είδατε την ταινία με τον “Κύριο Βερντού”.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, διάβασα σε μια εφημερίδα ότι η ταινία σας παραλίγο να μην κυκλοφορήσει εξαιτίας πολλών αντιρρήσεων από το γραφείο του Τζόνσον.
Τσάπλιν: Λοιπόν, ξέρετε, δεν μπορείτε να πιστεύετε όλες τις ιστορίες που γράφονται στις εφημερίδες. Αυτό που συνέβη ήταν ότι υπέβαλα το σενάριό μου, όπως όλοι οι άλλοι. Δεν είμαι κάποιος μικρός δημαγωγός και σκέφτηκαν ότι θα ήταν δύσκολο. Είπαν, στην πραγματικότητα, ότι θα το απαγόρευαν, όμως με δυο-τρεις διορθώσεις, θα ήταν δυνατό να κυκλοφορήσει. Ωστόσο, εγώ προχώρησα και τους είπα ότι θα συνεργαζόμουν όσο μπορούσα χωρίς να χαλάσω την ταινία, πράγμα το οποιο έκανα και έπειτα την υπέβαλα σε αυτούς, στο τέλος, και είπαν, και ευτυχώς ήταν πολύ έξυπνοι να το πούνε, ότι το χειρίστηκα αξιοπρεπώς και δεν έχουν να έχουν αντίρρηση σε τίποτα και δεν κόπηκε τίποτα. Τίποτα, ούτε μια σκηνή! Και ο κ. Γκριν με ευχαρίστησε για τη συνεργασία.
Ερώτηση: Χαρακτηρίστηκε απορριπτέο;
Τσάπλιν: Όχι, πήρε βαθμό Β, κάτι το οποίο καταλαβαίνω ότι είναι η συνήθης βαθμολογία για μια ταινία με αυτό το θέμα.
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, είστε υπέρ του να επιστρέψει η United Artists στο γραφείο του Τζόνσον;
Τσάπλιν: Αυτά είναι επιχειρηματικές λεπτομέρειες για τις οποίες ειλικρινά δεν γνωρίζω τίποτα.
Ερώτηση: Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι οι δύο ταινίες όπου δεν έχετε το χαρακτήρα του “αλήτη” σχετίζονται με το Παρίσι; Θυμάμαι σκηνοθετήσατε μια ταινία με τίτλο “Μια γυναίκα από το Παρίσι” κάποια χρόνια πριν και τώρα πάλι κάνετε το Παρίσι το χώρο της ταινίας. Έχει κάποια σημασία;
Τσάπλιν: Όχι, μόνο ότι η Γαλλία έχει κάτι το γραφικό και νομίζω ότι ταίριαζε περισσότερο στον τύπο του χαρακτήρα, και είναι πολύχρωμη, και τα βουλεβάρτα, η στάση και οι τρόποι του μπον βιβέρ..
Ερώτηση: Κε. Τσάπλιν, σκοπεύετε να επισκεφτείτε την Ευρώπη;
Τσάπλιν: Δεν θα είμαι σε θέση να επισκεφτώ την Ευρώπη φέτος. Αυτό το ζήτημα με τη United Artists και πολλά άλλα ζητήματα επιχειρηματικής φύσης πρέπει να οργανωθούν εκ νέου και, φυσιολογικά, αυτό θα μου πάρε όλο το χρόνο το καλοκαίρι και πιο μετά, ελπίζω να γυρίζω μια ταινία από τον επόμενο χρόνο.
Ερώτηση: Σε ποιο βαθμό σχεδιάζετε να τα αναδιοργανώσετε;
Τσάπλιν: Δεν ξέρω ακόμα. Νομίζω οι δικηγόροι μας γνωρίζουν περισσότερα για αυτό.
Εκπρόσωπος United Artists: Νομίζω, κυρίες και κύριοι ότι μπορούμε να τελειώσουμε. Πιστεύω ότι καλύψαμε επαρκώς το ζήτημα και σε βάθος. Σας ευχαριστούμε πολύ, κυρίες και κύριοι.
Πηγή: Kenneth Schuyler Lynn: Charlie Chaplin and His Times, Cooper Square Press, αναθεωρημένη έκδοση (2002). Εντός αγκύλης τα τμήματα που πάρθηκαν από το Kevin J. Hayes(ed.): Charlie Chaplin: Interviews, University Press of Mississippi (2005). Τα πλάγια γράμματα προέρχονται από το περιοδικό Film Comment, τεύχος χειμώνα 1969 στο οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου.
Πηγή στα Ελληνικά: parapoda.wordpress.com
e-prologos.gr
