Με διατάξεις-«σφήνα» στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος (άρθρα 119 και 120) η κυβέρνηση επιχειρεί να παρακάμψει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που -κρίνοντας αντισυνταγματικές τις μεταβιβάσεις των μετοχών των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο- ορίζουν την αποδέσμευση των δύο εταιρειών ύδρευσης από το Υπερταμείο και την επιστροφή τους στο Δημόσιο. Με τα επίμαχα άρθρα, η κυβέρνηση υποστηρίζει -σύμφωνα με τη σχετική αιτιολογική έκθεση- ότι συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του ΣτΕ. Ωστόσο, αυτό που προβλέπουν οι προωθούμενες διατάξεις είναι ότι κάθε μελλοντική αλλαγή στο μετοχικό κεφάλαιο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ «δεν μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του ποσοστού συμμετοχής της ΕΕΣΥΠ (σ.σ. δηλαδή του Υπερταμείου) στις εταιρείες αυτές και απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας της επί του μετοχικού κεφαλαίου των εν λόγω εταιρειών». «Στην ουσία δηλαδή η κυβέρνηση με ένα άρθρο σε έναν νόμο ακυρώνει την απόφαση του ΣτΕ», κατήγγειλε μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής ο Γ. Αρχοντόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ και μέλος της πρωτοβουλίας για τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού.
Οι προωθούμενες διατάξεις παρομοιάστηκαν με προσβολή προς το ΣτΕ αλλά και όλη την κοινωνία. «Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο. Και ο ορισμός της διοίκησης αλλά και το μάνατζμεντ πρέπει να ανήκουν στο Δημόσιο. Συνεπώς η διοίκηση δεν μπορεί να διορίζεται από το Υπερταμείο, ούτε το μάνατζμεντ να είναι στο Υπερταμείο». Οι προωθούμενες διατάξεις υποκρύπτουν μελλοντική ιδιωτικοποίηση και μέλημα της κυβέρνησης είναι απλά πώς δεν θα προκληθεί ξανά πρόβλημα στο ΣτΕ.
Οι λογαριασμοί του νερού θα είναι οι επόμενοι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και, τελικά, την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ θα την πάρει ένας με δύο μεγαλοεπιχειρηματίες και “θα πίνουν στην υγεία των κορόιδων”.
Ζητώντας απόσυρση των άρθρων ο πρόεδρος του Συλλόγου Μηχανικών της ΕΥΔΑΠ, Γ. Δήμτσας, ενημέρωσε ότι από πλευράς συνδικάτων και πολιτών «θα εξαντλήσουμε κάθε νόμιμο μέσο για την προστασία του σεβασμού των αποφάσεων της Δικαιοσύνης».
e-prologos.gr