Δε μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων.
Στα 28 χρόνια της ζωής του ήταν ένα πτυελοδοχείο, μέσα στο οποίο έφτυναν οι φασίστες ροχάλες με δηλητήριο και τον έτρεφαν.
28 χρόνια υπόνομος για να μαζεύονται τα περιττώματα μιας ρατσιστικής πολιτικής και να πλάθουν ανθρωπόμορφους φονιάδες.
Όταν το 1890 οι συντηρητικοί στη Γερμανία στοχοποιούσαν γύφτους και Εβραίους, κανένας ίσως δεν μπορούσε να φανταστεί πως 50 χρόνια μετά, όλο αυτό το δηλητήριο θα κατέληγε σε ολοκαυτώματα, γενοκτονίες και κρεματόρια. Ο ιστορικός George Fredrikson, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Stanford, ειδικευμένος στα ζητήματα του ρατσισμού, σημειώνει. “όπως έγινε στον αμερικάνικό Νότο, οι συντηρητικοί στη Γερμανία, στο τέλος του 19ου αιώνα χρησιμοποίησαν το ρατσισμό για να δελεάσουν ψηφοφόρους από τη μεσαία τάξη και γρήγορα έμαθαν πως μπορούσαν να χρησιμοποιούν το ρατσισμό, όποτε ήταν αναγκαίο να κρατήσουν για τον εαυτό τους τον ολοκληρωτικό κοινωνικό έλεγχο”.

Ο Brenton Tarrant μεγάλωσε σε μια Αυστραλία, όπου τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια, ο ρατσισμός οργιάζει. Οι Αυστραλοί πολιτικοί έκαναν τη ρατσιστική προπόνησή τους, πολύ πριν, πάνω στους Αβορίγινες.
Για να κλέψουν τη γη τους, για να έχουν τα παιδιά τους δούλους, για να τους εξαφανίσουν ολότελα από τη γη που τους γέννησε, δεν λυπήθηκαν καμιά βρωμιά. Αναγκαστικές εκτρώσεις στις γυναίκες, αρπαγή των μικρών παιδιών, κι εξαναγκασμός τους σε απλήρωτη εργασία, απαγόρευση κάθε ιδιαίτερης εμφανισιακής ή γλωσσικής ιδιαιτερότητας για ολοκληρωτική αφομοίωση.
Όταν το 1996, το κόμμα των Νεοφιλελεύθερων της Αυστραλίας διέγραψε την Pauline Hanson, δεν ήταν γιατί διαφωνούσε με τη ρατσιστική βρωμιά που κουβαλούσε και μετάγγιζε, αλλά γιατί είχε φύγει πέρα από τα εσκαμμένα και μπορεί να προκαλούσε εκλογική συρρίκνωση ή και όπως επικαλέστηκαν, “εμπορικά ζητήματα”.
Η Pauline Hanson είπε κι έγραψε ανείπωτες αθλιότητες για τους Αβορίγινες, για τους Μουσουλμάνους, για όλους τους Ασιάτες και Αφρικανούς μετανάστες. Και διαμόρφωνε συνειδήσεις στα χαμηλά στρώματα της “λευκής ανωτερότητας”, εκεί που σέρνεται η ημιμάθεια, η εύκολη χειραγώγηση και η ανάγκη να κολακευτεί το τίποτα σε άπαν. Το περιβάλλον, δηλαδή, μέσα στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε ο φονιάς Brenton Tarrant.
Όλη η νομολογία και οι πολιτικές επιλογές που ακολούθησαν στο μεταναστευτικό της Αυστραλίας, είναι κοινές με τις Ευρωπαϊκές και τις Αμερικάνικες επιδιώξεις και πρακτικές για τεράστια στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου η παλιανθρωπιά και η αθλιότητα θα έχουν τον πρώτο λόγο. Στην Αυστραλία διοχετεύτηκε από πολιτικούς και ΜΜΕ, μια άγρια ξενοφοβία και ισλαμοφοβία. Όλη αυτή η προπαγάνδα, την ίδια στιγμή που η Δύση δολοφονεί εκατομμύρια μουσουλμάνους σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Μέση Ανατολή, Αφρική και το Ισραήλ σφαγιάζει τους Παλαιστίνιους.
Κι όλη αυτή προπαγάνδα και το μαζικό θανατικό και η ρατσιστική πολιτική κατέληξε στην Αυστραλία να έχει δυο τεράστια στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά Ναουρού και Μανάου στο Νότιο Ειρηνικό. Οι συνθήκες κράτησης μπορούν να παραπέμψουν στην κόλαση.
Απεργίες πείνας, μαζικές αυτοκτονίες και αυτοπυρπολήσεις στην ημερήσια διάταξη. Στο Ναουρού ήταν η πρώτη φορά που οι κρατούμενοι πρόσφυγες, το 2002, έραψαν τα χείλη τους, όπως αργότερα στην Ειδομένη.
Τα παιδιά, καταγγέλθηκε από γιατρούς που επισκέφτηκαν το Ναουρού, έπασχαν από “το σύνδρομο της ψυχολογικής παραίτησης” που οδηγεί νωρίς στο θάνατο.
Μόνο όταν το 2015, κάποιοι από τους εργαζόμενους στο στρατόπεδο, μη αντέχοντας άλλο τη φρίκη που υπηρετούσαν, έγραψαν μιαν ανοιχτή επιστολή, όπου δημοσιοποιούσαν όλα αυτά και μαζί τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών από άλλους εργαζόμενους, υπήρξε μια προσπάθεια πολιτικής πρωτοβουλίας για “βελτίωση των συνθηκών” (!!)
Ο φονιάς Brenton Tarrant είναι ο κληρονόμος και ο συνεχιστής όλης αυτής της βρώμας.

Στους γονείς της Σάμου και πιο πριν του Ωραιόκαστρου και του Περάματος, κι όπου αλλού η μνήμη της δικής τους προσφυγικής προέλευσης ή της δικής τους μεταναστευτικής εμπειρίας δεν τους λέει τίποτα. Ούτε και η παραπομπή στις δήθεν χριστιανικές τους αρχές. Ούτε η αναδρομή στην ξένια βαθιά ιστορία. Ούτε καν η υπόμνηση περί στοιχειώδους ανθρωπιάς και συνεχίζουν, μαζί με τους κάθε λογής μαύρους κουκουλοφόρους και μαχαιροβγάλτες, να θεωρούν ότι με τις στάσεις της παλιανθρωπιάς, ανατρέφουν ανθρώπους, ο Brenton Tarrant τους κλείνει το μάτι και τους στέλνει χαιρετίσματα απ’ την κόλαση.

ΠΗΓΕΣ:
• George Fredrikson, Racism: A Short History
• http://www.smh.com.au/…/rapes-sexual-assault-drugs-for-favo…
• https://www.globalresearch.ca/new-zealand-mosque-ma…/5672174