Αδάμ Αδαμόπουλος

Ξεκινά σήμερα η 24η διοργάνωση του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο, αποδεικνύοντας τα άμεσα αντανακλαστικά του, διέθεσε σε προφεστιβαλική προβολή «Το μακρινό γάβγισμα των σκυλιών» («Distant Barking of Dogs», 2017), του Δανού σκηνοθέτη Σάιμον Λέρενγκ Βίλμοντ, σχετικά με το πώς βιώνει ένα μικρό παιδί τον επί χρόνια διεξαγόμενο πόλεμο στην περιοχή Ντονμπάς, στα ανατολικά της Ουκρανίας. Ο μικρός (και ορφανός) Όλεγκ Αφανάσιεβ ζει με τη γιαγιά του Αλεξάνδρα στο χωριό Χνούτοβα, περίπου στο μέσο της απόστασης από τη Μαριούπολη προς τα ρωσικά σύνορα.

Μέσα από τον φακό τού Βίλμοντ παρακολουθούμε τον τρόπο που «κανονικοποιείται» η φρίκη του πολέμου στην καθημερινότητα του παιδιού. Ο Βίλμοντ επανήλθε στον Όλεγκ και τη γιαγιά του με ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ, το «Σπίτι από θραύσματα» («A house of splinters», 2022) που θα προβληθεί την ερχόμενη Τετάρτη (16/3) στο Φεστιβάλ, εστιάζοντας αυτή τη φορά λιγότερο στην αμεσότητα του πολέμου και περισσότερο στα επακόλουθά του. Καθώς η γιαγιά Αλεξάνδρα υπέστη καρδιακή προσβολή, ο Βίλμοντ αναρωτιέται: «Πόσα άλλα παιδιά υπάρχουν σαν τον Όλεγκ; Και πού θα πήγαιναν αν ξαφνικά έμεναν μόνα τους;»

Πέρα από τα προαναφερθέντα, από αυτά τα δύο ντοκιμαντέρ τού Βίλμοντ προκύπτει και αναδεικνύεται ένα επιπλέον στοιχείο. Πρόκειται για το γεγονός που φαίνεται να έχουμε παραγνωρίσει τις δυο τελευταίες εβδομάδες: ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022, αλλά αριθμεί πολλά έτη και, αν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς αντικειμενικοί, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και όλα όσα υπέστησαν οι ρωσόφωνοι της περιοχής Ντονμπάς και αλλού στην Ουκρανία.

Και βέβαια, δεν μπορεί να επιβάλλουμε εμπάργκο ενημέρωσης από τη μία πλευρά, ούτε να εξορίζουμε τη ρωσική καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία, επειδή τάχα αποτελεί προπαγανδιστικό μηχανισμό της Ρωσίας (σύμφωνα με την κ. Μενδώνη!). Αν είναι έτσι, θα πρέπει να απαγορεύσουμε και την προβολή της ταινίας «Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν», την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ρώσου σκηνοθέτη Αντρέι Ταρκόφσκι (1962) με το συγκλονιστικό αντιπολεμικό μήνυμα που εκπέμπει μέσα από την πορεία του δωδεκάχρονου Ιβάν που κατατάσσεται εθελοντικά και αναπτύσσει ανιχνευτική και κατασκοπευτική δραστηριότητα κατά των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και μαζί με τους Τσαϊκόφσκι, Τολστόι και Ντοστογιέφσκι, να απαγορεύσουμε επίσης και τη διδασκαλία του Περιοδικού Πίνακα των χημικών στοιχείων, καθότι παρουσιάστηκε από τον Ρώσο χημικό Ντμίτρι Μεντελέγιεφ (1834–1907), της Υπερβολικής Γεωμετρίας, καθότι παρουσιάστηκε από τον Ρώσο μαθηματικό Νικολάι Ιβάνοβιτς Λομπατσέφσκι (1792–1856), ακόμα και την επίλυση ενός από τα μεγαλύτερα μαθηματικά προβλήματα του 20ού αιώνα, της Εικασίας του Πουανκαρέ, που παρουσιάστηκε από τον Ρώσο μαθηματικό Γκριγκόρι Πέρελμαν το 2002.

πηγή: efsyn.gr