Όταν οι Ναζί αποχωρούσαν απ’ την Αθήνα, την Πέμπτη, 12 του Οκτώβρη 1944, ήξεραν πως θα ξανάρθουν. Είχαν αφήσει πίσω τους, εκτός από τις 1700 μέρες τρόμου, δολοφονιών, βασανιστηρίων και μεταγωγών στα στρατόπεδα θανάτου, εκατοντάδες συνεργάτες, ταγματασφαλίτες, κουκουλοφόρους και την κυβέρνηση μιας κατ’ επίφαση δημοκρατίας, που ήρθε άκαπνη απ’ έξω, εκτελούσε εντολές των νέων επικυρίαρχων και στελέχωσε την κρατική μηχανή, με το σΙνάφι των συνεργατών.

Οι Γερμανοί επέστρεψαν, χωρίς αγκυλωτό και Βέρμαχτ. Ειρηνικά και αναίμακτα, κατέκτησαν μια χώρα που είχε, μετά τη Σοβιετική Ένωση, το μεγαλύτερο αριθμό νεκρών στο Δεύτερο Παγκόσμιο και τη πιο δυναμική Αντίσταση, αποφασισμένοι, όχι μόνο να μην καταβάλουν μια πεντάρα πολεμικών αποζημιώσεων αλλά να εισπράξουν το αντίτιμο για όλες τις σφαίρες που έριξαν σε σκοπευτήρια και ολοκαυτώματα.

– Το διάστημα μεταξύ 2010 και 2017, η γερμανική κεντρική τράπεζα έχει κερδίσει συνολικά 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ από το Securities Market Programme (SMP), δηλαδή το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που υλοποιεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).- Το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο εκποίησης της δημόσιας περιούσιας είναι για τους Γερμανούς ιερό τοτέμ. Ο «νομιμοποιητικός» φορέας του ξεπουλήματος της χώρας είναι μια γερμανική πατέντα, κατ’ εικόνα και ομοίωση της γερμανικής εταιρείας Treuhand, που εκκαθάρισε τη δημόσια περιουσία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αξίας 600 δις μάρκων, έναντι μόλις 44 δις, με αγοραστές «στρατηγικούς επενδυτές».

– Η Ελλάδα ειναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης της Γερμανίας στην αγορά όπλων με 10% των συνολικών εξαγωγών της. Σύμφωνα με έκθεση του SIPRI (Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης) Οι τρεις προμηθευτές μας είναι η Γερμανία με 67% των εισαγωγών, οι ΗΠΑ με 20% και η Γαλλία, με 8,4%- Ο πολύ βασικός για κάθε ανεξάρτητη χώρα τομέας των τηλεπικοινωνιών, ο ΟΤΕ, τώρα πια Cosmote, έχει ξεπουληθεί στη γερμανική, κρατική βεβαίως εταιρία, Deutsche Telekom κατά 46,9%. Το ελληνικό δημόσιο κατέχει μόλις το 5,6% και τα λοιπά «θεσμικοί επενδυτές».

– Η Γερμανική αεροπορική εταιρία, Fraport AG, στην οποία διαθέτουν μετοχές εξέχοντες Γερμανοί πολιτικοί, ανάμεσά τους και η Μέρκελ, απέκτησε τα 14 πιο τουριστικά αεροδρόμια της Ελλάδας. Τα αεροδρόμια σε Άκτιο, Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Χανιά, Κεφαλονιά, Κω, Μύκονο, Ρόδο, Σάμο, Σαντορίνη, Σκιάθο και Ζάκυνθο είναι πια Γερμανικά αεροδρόμια. Η σύμβαση της παραχώρησής τους είναι σύμβαση μπανανίας, προβλέποντας αποζημίωση της εταιρίας από το Ελληνικό Δημόσιο, σε περίπτωση μείωσης των κερδών. Με αυτή τη σύμβαση, η Fraport ζητά από το Ελληνικό Δημόσιο αποζημίωση 175 εκατομμυρίων, εξαιτίας μειωμένης κίνησης λόγω κορωνοϊού.

– Το κεντρικό αεροδρόμιο της χώρας, το Ελευθέριος Βενιζέλος στην Αθήνα, αποτελεί κατά 40% περιουσία της AviAlliance, που εδρεύει στο Ντύσσελντορφ, ενώ το 30% που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ (το ταμείο ξεπουλήματος) βρίσκεται σε διαδικασία αγοράς από την ίδια εταιρία. 25% κατέχει το Ελληνικό Δημόσιο και 5% ο όμιλος Κοπελούζου.

– Αυτό που ονομάστηκε «βαριά βιομηχανία» της χώρας, ο τουρισμός, είναι άλλη μια ιερή αγελάδα, από την οποία κυρίως η Γερμανική TUI αρμέγει εκατομμύρια. Η TUI, έχει πάρει στην ιδιοκτησία της τεράστιες μονάδες και συνολικά καθορίζει τα κόστη, τους προορισμούς, τις αμοιβές των εργαζομένων. Όταν αποφασίστηκε καραντίνα για τουρίστες που βεβαιωμένα μετά από τεστ ήταν θετικοί στον κορωνοϊό, η TUI απείλησε με απόσυρση όλου του τουριστικού πελατολόγιου και ο υπουργός τουρισμού κ. Θεοχάρης, το απέσυρε αμέσως. Στον τομέα του τουρισμού να σημειωθεί επίσης ότι οι Γερμανοί τουρίστες βαθμολογούν χαμηλά τις παρεχόμενες υπηρεσίες στα τουριστικά μας καταλύματα, με αποτέλεσμα Γερμανικές συμβουλευτικές εταιρίες «αναβάθμισης του προϊόντος» να δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.

– Ο τομέας στον οποίο επιδίδονται τώρα έντονα οι Γερμανοί κατακτητές αφορά στην ενέργεια. Πολύ πριν την ενορχηστρωμένη χρεοκοπία της Ελλάδας, ο πρόεδρος της Deutche Bank, Ακερμαν, είχε μεσολαβήσει για τη Γερμανική RWE και 7 ακόμα εταιρείες ηλεκτρισμού, προκειμένου για την κατασκευή θερμοηλεκτικών σταθμών και κυρίως αιολικών πάρκων, μιας και στη Γερμανία οι ανεμογεννήτριες βρίσκονται στο στόχαστρο των Γερμανών οικολόγων.

– Για λιμάνια επίσης Αλεξανδρούπολης, Καβάλας και Ηγουμενίτσας, Γερμανικές εταιρίες βολιδοσκοπούν τη δυνατότητα συνιδιοκτησίας με Αμερικάνους και Ιταλούς «επενδυτές». Τα ζητήματα που αφορούν στην αγροτική οικονομία και πώς η Ε.Ε, έχει συρρικνώσει τον αγροτικό τομέα της Ελλάδας κατ’ απαίτηση της Γερμανίας, είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, που αξίζει αυτοτελή δημόσια θέα. Το ερώτημα, πόσο χώρα και πόσο ανεξάρτητη μπορεί να θεωρείται ένας τόπος, με αυτά τα δεδομένα, ας απαντηθεί από τους πατριώτες νέου τύπου, την ώρα που λιντσάρουν πρόσφυγες.

Νίνα Γεωργιάδου